Joannis laurentii Lucchesinii Lucensis e Soc. Jesu Editio decima admirabilis vitae S. Rosae de S. Maria et altera voluminum inscriptorum oratoria paradoxa, ... operum tomus tertius

발행: 1716년

분량: 518페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

Ecolor atratis radiis bol funera plora

Miramur terram motu, si pendulus haeret; Aere sublimis medio, cui erra polusquo Nititur Extincti redeatu ad lumina ita , . Ut Uita Author solvant vectigal honori Dum sua fata subit Poritur; defluat ordo Naturis tinus lachrymis nupc imi ter Oibi . . Tu solum sceliis exulia ubi nai uni Tonanimi Ferali tandem licuit suffigere trunco. Amoriae nunc monte reducen crimihi Ἀβrum Insueti testis. Melius sic nocte diurna Testatur c plum, collisaque saxa tumultu,

Cumque suo periisse lagrans Authore ruenti Teilatur satum lachrymabit machilia mundi Heu quae uiaestant oculos spectacula maestos Horrida sed claram pirant spectacula ponipam

Nobile Divini Solium et Crux inclyta Regis . . .

Post duros tandem ad Regnum eliiςtat triumpho Illius est virtus. An non feralibus apti

pressus tumulis, Sisii xia ricis oliva, Victricii imae, Cedro commissa pomini,

oc Solium ei anxit, cui non certaverit ardea Auro Iessae Regis thronus Hoc super altus AIlle suum ad cultum mortali corda lacelliri

Non adeo exoriςn Ph*bi vi calma vapores In elum rapit inhumeris ut cordibus ali

Divinus Sol emoriens accommoda alas . . . . Ut gravis cxcusso terrestri pondere molia Instituant cursus ad sydera Barbarus olim Persarum Princeps, Solium ut reges Tonantis ,

Quadrifidum lignum vener*-ir illud c ultrQ. Ipso suo imponet solio clavoque trabalε Napne, tua ornabi initonsum diademata, Caesar,

Qui Soli hunc Regem assigit. Quae persi, potin

Affixisse throno docuit vesania Regem Insbntes terebrare manus, quas ulla perenni In vos donorum suevit protendere ven

Usque adeon hominum riui illi furia hienda, Qui dextram, inscelix, pomum ad fatale tetenditi

Ergo multiplici de vulnere pendulus haeret Affixus Solio Superum Pater Irrita cessent . Munera clavorum satis illum admoverit alto Trunco Amor. At non Regali dissentit honori

Hoe Soli probrim, cui secum plurima vi r

402쪽

Assixit ponenta Hominum scelerata vidi Auri ilira fames , in sena superbia, luxus Qui quondam invasere bominum male sana Tyranni Fulcitur: sese δ quamvis subduc te poenae , i Luctentur, rursuriique hominunt: suem i- σειε Caelestis vici est Q st disini pere mi Monstr queunt animum, nisi quem suu in xxhibet viti Perdendum furor Egregii quia munere Regis , Perfunctum neget, e Soli 'dere malignoti qui cupit, ii popul faelicia malab'reἔ i

SΥdereus princeps solio sublimis in alto Edubos veni: totum dissundit in orbeminimo ibotes 'pol quod Sanguine sacro, Nee iam potabit populos Arenuo corda

Huc properate: Sitim sinctis extinguite rivis. Huc Waybςlantes fauces, animosque flagran e . Admoveant, quos Tantaleos vesana lab0ἔςsfdocuit spe caen0ὶ inquirere rores Ambrosiae mortali , alie quae pectoris aestus Ille licet Solio dextram ran fixus inhaeret, CHestes ibi Latro fores in praemia largus Rer aperit, Decuit partiri munera Regem , Sacra tibi, Dilecte Deo, custodia Matris Creditur, Augusti sed filius pse Parenti Traderis. Interea dςment cur urba maligni

soliςitas votis, Soli ut btor amati resis, desiliata Nec Regum est fata subire Pro populo, vitam subjectae impende imit

Ambis, ut manibus lignum ferale refixis

J debellatus victor Rex torqueat host thono ira tuas, Samson, miracula vir Muperant . .unt uiuim ui ramus Regis., Amxis trunco maniliu contagia cuiμ,

inodque subit, lethum, Sisendentem Acheronta din μου Regnum olli si finxit Amor, clam pignora amoris Orbi offert maiora, sacra data victima morti, Rex patet et a nutu invitat ire tamia

Non tamς est idςm, vitae qui finis, amandi Saevit in extinctum furiis impulsa uesino

Lancea Divini serrum crudele recludis, . . . . . Vulneris immania soribus, penetralia ordist . .

Pid cibi nostra viget, depictaque languine imago. . . me eculionium, Legis pinu i amui , --

403쪽

a uu sacra patet. Captum te luistine, mites, . . . . . Q. . . Crediderim, ut sima est si vel praecordia certo Ictu aperis, te quis centum non clixerit Amm Luminibus subjisse Oculis impervia nostris At si thesauros aperis, bntesque sacrorum, i

mos oculis viduata Fides mente aspicit, ipsis Captum oculis credam Coidi quis deneget ipsi . .

Impavidam praebere fiden, Quis vulnere a reo Spirat odor gratae fluctus quis volvitur aurael

o oculis firmosa meis tutissima rupes, l. ι . . . :Arco tartareis monstris impervia, quae me r. ri r

Excipiet, quando armabit furialia castra Styx instita dives aquae sanctique Cruoris IFonsuestrans miseris saecundo flumine i HJanua caelestis salve o piacliariuana regni, Magnum orbis pretium Terram salve inter astra, Pignus amicitiae, quamvis te impresserit hosti Dextra serox salve. signum venerabile Pacis /O nimium eretiosa Dei Paxis i cruore t .

Meuies dejecti Blvent qui foedera Paris.

Ab Angelo salutata,

Praeludium Pacis hominum assere me, carmen Ovidii Solo, dictum in Aula Maxima Collegii Rhmani a Laurenti eris dio anno 3663

FUnereas extingue faces irata Megaera Bellorum fomes rigeant in crinibus angues Actonitis nimiam timeat ne nauta paludem, Nam multo umbrarum relevatur frondere cyti M. .: Pax venit, ct niveis homines amplectitur alis Pax, o Hymen choreas plaudunt, Pacemoue Hymenae Praeproperam sobolem parit. En Imerpres Olympi Pro face sponsali famulantia sydera praesert. Candida purpureis pingit o. inittacligustris En Sponse vultum Nivibus decus igneus spiritus aetnaeas ceu nutrit flamma pratinas: Umbra divinus petit en succedere Phoebus. Palladis Ausoniae columen , spes alma Quirini, Parthenii flores, quos Virginis educat hortus, Vadue, Nazareis ubi tollitur aemula Caelo In campis Domus ite alacres vos legit Olympus

Divisisponsi Comites, dum civibus Mem

404쪽

DE VIRGINE DEIPARA AB ANGELO SALUTAETA.

Sponsus Amor vidua vit, oi connubia ducit aethereos juvenes mulcentes aera cantu.

Alma diei rediit, umi pereuntis Origo Qua primoni eternis tellus eni t ab umbris,

Explicuitque novam , caelestia munera, pompam. Virgo animo complexa Deum super aethera mentem. Provehit, ac terrae Orpus demissa, prof*tur O si vernanti lux incunabula terrae

Quae primum vidit, recreati gaudia Mundi

Cerneret Omnipotens Genitor, cur non tua Proles. Urget iter cur non hominum Deus induix ma Pulchra quid augusti reseratur scena Theatri Et blandita oculis terram natura colorat,

RMe suo spoliata gemit si machin mundit Daedala suspirat Numen famulantibus ulnii Amplecti tellus; nam cui sit munera furvatrBellum ne in Superos agitam humana propago Dum sitit excidium, dum tela trisulca lacessit, Ambitiosa suos tellus mandat honores, Mancipio Ditis famulata, eique rebelli roadis amans, propriis cur imprimis oscula vinclis, Mortalis cur non Furias tibi adempta caten Alligat, o besti rabiem Qui fulmina torques Illacnrymans ossis palmarum sertile bellum, Pande triumphali reditum, Pater optime, aic'. Conjungant homini si vincla jugalia Numen, Atque immista Deo natura superbiat Adae, Pronuba sponsalem Pax praeferet aurea taedam. Foelix o nimium Genitrix, cui Numen in alvum Instuet, humani cupiens se carceris umbra': Invidiam, Alvus Caeli paritura minoris lTali Jessidae sitientes dona Puellae

Certant ut vinclo es sociare jugalia Ipsa viro quamvis proporatis pam Hymenaeis Umbram conjugii sequar: Mini vernanti carpet

Lilia stateruo Joseph gavisus amore. . Traximus a David genus, sed non mea tanti est, Ambiat ut Numen cbndi hoc in corpore, viriu .

O si Divinae famulari serva Parenti, Figere' augustis possis mille oscilla rhintia. n. suae Numen dum atris iudit in ulnis,

Suavia furtivis possem properare labellis. Forsitan' nostris olim pendere Iacertis Gauderet, qui ceu stipulam rotatistheris axem. Matris honor capta non spe nos ludit inani: Virgineasque nives si bivere debeat Hymen, Matris non arridet honor dum candidae serpant Lilia per rontem, stellatam temno cinoxia , Debita Divina regalia dona Parenti. foeco adorara spem Prolis, ct immolo Ni a i

405쪽

is, DE VIRGINE DEIPARA

Nate Deo, de te vitam mea pectora dumuir Parce recusanti tibi dona rependere vitae. . Contemptum progignit amor pugnantia suadet Ingenionis amor, pro Numine temnere Numen,

Et promi esse iubet, sine quo mea vita peribit

Pars animae pietiosi meae te respuo Mater, '. Quo te Virgineis amplecta serva lacertis. - Sancte pudor, nostra mihi charior hostia vita, a

Mactatur, ne te violem, Deus ipse Tonanti: Arque animam hanc scindit, qui vitam animare recusat Virginei candoris amor procul esto meum cor, Quo tua sint mea corda, Deus . ia flamma calorem

De niveo candore trahet: elut aestuat ignis . Lympha irroratia , Cum splendida dona recusem, . Fortunisque meis irascar, te sus quaerit

Nostra, Deus, te penit amor 'Pia destinat aris Abram impietas Natum praefervida anhelant Corda agitante Deo patriis insistere sacris. Sed manus audacem quia fraenat blanda securim,

Larga nec innocui Caelo placet unda cruoris, Immolo spem Sobolis Ponti si vincit arenas,

syderaque Abram quae germin pullulat arbor, Non populus natorum, a Lilia sparsa per orbem De nostro incipiati sobolescere, plurimaque ignes

Sponsa maritales Divino extinguat amore. Audiit xjaculis transfixum Numen a ciuis, Quae contemptor Amor magnete attemperat aureo,

Fulgenti legat radiatum vesteministrum. Virginea ut spons connubia poscat amanti . Ille volans Euros,in ulminis increpat alas

Cessantes nimitim dein multo sole corustus . . . Irradiat pulchros Mariae trepidantis ocellos. At fulgur Juvenis metuens, ceu Gorgonis ora, . . . Avertit roleos Vigo pulcherrima vultus, Et nova Nazareis exarsit purpura campis Filia candoris, Muro dum lumina figit Adverso trepidans Virgo, caelestis Apelles Aliger in muro prie saga extrita pla colorat Virgine Partus, quae priscis edita saeclis

Pro radio fulgur lucis, quae proin Fat ore, Daedaleas anima formas. Ulaiscitur undis Dum flammas hominum Numen, metuitque propinquum

Luna mare, atque suo tumulari Cypria ponto, Imminet una Domus Pelago spes alma labantis , Naturae Procul omnipotens hinc Virga matur,

AEgypti metuo, attonitas quae diffidit undas, Atque triumphales Pontiim bimavit in reus . . Illa, licet matris genitali e stirpe revulsa, Induit in florem sese. Viden . Emula surgit

406쪽

AB ANGELO SAEPTAETA.

Sydere Floris Genitrix, gloria veris. At matutinus dum terram irrorat Eous,

Plurimus in vellus pluit unio nec tamen linurit Aurorae lachrymas vellus Per singula Letos Circumfert oculos Virgo miracula remini, Cunctaque miratur, quibus est mirabilis ipsi, Prodisia. Exultant hilari praecordia motu, Necuam caelestis formidat damna pudoris nuriis firmis acris alam Numius aulae' deret haec roseo fatur pulcherrimus oris. Haec Superum Regina, tuo famulantur hon iPortenta Ipsa inter pereuntis unera mundi Insiuitas pelago Tu semper florida Virga Insultas hyemi: Intactum tu Vellus ab imbri

Nubibus insultas Chrysiillum hoc aspice, selem quod bibi , atque expers maculae stat lumina contra Impavidum, inque axem fulgens sua tria retorque .

Expers tu labis Speculum Faecundus aquarum Parte alia Puteus, viden, ut munimine firmo

Clauditur, aettiere praesertis nomina ResistTu Fons illimis, vivae pollucidus undae Tu Puteus: Tu deliciis ditissimus Hortus Caelesti certans, in quem non subdolus anguis invasit, primis virus qui patribus antans Ante ortum miseros funesta clade nepotes Infecit. Te multiplici sub imagine cuncta Saecla spoponderunt terris. Tu Numinis alma

Mater eris. Sponsam sibi te Divinus ct optae Spiritus. Intacta hinc adeo tua Lilia semper Ridebunt Caelestis Hymen, & candidus ignis

scit nivibus servare fidem. Cum Prole Tonantia Ex te nasscetur Pax aurea, ydera terris Conciliana. Dixit, pressoque obmutuit ore.

Quae simul ac nitari libavit lumine virgo Auditio Sponsum caelestibus assese ab oris ,

Mirata Aliseri digitos cum voce 1oquenteS, Annuit aethere trepidans ni Solis ab umbra. Tum Iuvenis promit Divini Fgnus amoris. Aureus est, charitum labor Anulus. Omnia vivunt

Hic decori, in Sponsam quae Numinis ardor amantis Conse Et, Imperium terrae, ac dorus olympua, Gaudiaque, dc pavido carituri sine triumphi

Gemma oculos hilarat Uirgo, qua dextra superbie. Interea niveo de se iri uili corpora Verbo Aptat Amor Deus, ille Deus, dum fulminat, aut dum Percurrit rapido terras Mens ignea motu,

Conditur Misit foecundo in corpore Μatris. Fertilitas auget gravidi pratos pudoris

Munera Dum vinclis arflaria Numen in alvo, Excutit exosa hominum, o magiri catenas

407쪽

Quae pons, Amariae, corda implαμ aurea torques, Bella fugans, hominum conjungit via Tonanti. Obstupuit Natura parcus, gavis qui inici

Certatim insuetis oneravit fructibcis Ornos, Vernaque populeis e frondibus uva pependit . . Rilieris attonini si,nitus stetit, irapuius Iol, .

Flor colorarat qui primi luminis Hermum, Pressit anhelantes noctem pulsare )ugalsi, Arva Palestina non ausus pingere luce, Quando ibi Sol melior frutisqc si Nirumbrae,

AUGUSTISSIM VIRGINButhleem proficistenti, Protreptum Oetidis Suio dictum anno i 662. .

ALigerii pennata cohors, quam nobilis ardor Atherei stimulat mandata capessure Regiis,

Litutu serenatos aeterno lumine c0lles, Neu fastu terras humiles contemne superbo. Grande ministerium Superis te devocat oris Solicitam virgo Bethlaram tendit ad urbem,

Caeli delicium virgo paritura Tonantem Ut genus, proavos edat, Regi que Quiritum In Patria bivat Mundi Regina tributum.

Te decet aeream pubem lenire viarum Aspera, florenti colles depingere Vere, Holio nocuos Obstringere carcere Ventos, i.

Laedere ne Mariae Boreas, aut humidus Auster, Reginam ignorans teneros seu cogitet anus.

Audimur volat ecce albis exercitus alis Nubila dissolvens, plausu laetus ovanti Blanditur terrae Donii nam quae ervat Olympi . . Ambitiosa ruit Super pars magna Senatus

Muneribu decreta novis non pulchrior illi AEther, Macri vis est plaga lucida Regni, Quam lachrymis foecunda hominum telluris imago,

quo Divinam complectitur ipsa Parentem, Crius amor nimia captum dulcedine Numen, Induere humanam tenero sub carcere formam

Jussit, quamquam illi sint parva mapalia Caelum Ergo alacris festinat opus delapsa juventus: Pars Euri, Zephyrique domum petit, horrida saxa, Foecundam nimbis patriam, caligine nigra . . Squalentem, remit exosis ubi clausa caverni Turba procellarum genitrix, atque horrida Caeli . . . . . Arbitra nimbiseri, sceptroque timenda nivali

408쪽

A OSTISSIMAE VIRGINI.

IlIam expirantem furias Caelestis Alumnus, Ventorum regimen Ortatus, Maeris, acri Te inperat imperio, Vastaque in rupe catenas

Multa res iani nectit. Tunc feste gravabat Threicium vinclis Aquilonem, cum venit Ales Numinis interpres, mandataque pandit Olympii

Princeps, qui collem Plermonium, ab tirumq; virentem, Qui Solymae campos, ct Bethles divitia arva, Aere fratres immiti turbine vexant, Huc revoces, cogasque tuis mugire sub antris. Illa etenim juga Virginea protectus ab alvo Scandere amat Superum Princeps, prohibetque Parentis Ora suae rabidis ventorum flatibus uri. Fertilibus tantum Zephyrus mollissimus alia Crispe anhelaiates Divae se ubdere flores, Mille ac det roseis veris pater oscula labris. Dixerat: Ille Norum revocat, Cauriamque Tyrannum AEquoris, Isacidum qui tum regnabat in agris. Rorant Zephyri pennas dei nemo tingit,

Solvit Whalantes, quas Flora aptarat, habenas. Aeris imperio Divumque hilaratus honore In florem Zephyrus sitientes induit herbas,

. Quaque volat, late ambrosium ditandi odorem. late etiam immites hebetae bl flammeus arcus, Spicula ut innocuae vibrent parcentia lucis; Quippe illum edocuit Super gens aurea mundi

Ire novum terris Solem, cui non sua certent Lumina, quamquam illum tenebris premat invida nubes.

At cur Aligeri populantur Apollinis aedem rPraeproperas cur veris opes, argentea carpunt Lilia, quae fletu exoriens Aurora feraci, Memnona cum plorat, caelestibus educat horti ENectuntur cui serta legens cui turba laborat Sydereis urtis, aurea cur nimbus arenae

Diripitur Nosco studium certantis Olympi: Furta placent, amor est nores aspergere calli, Quo virgo incedet veluti cum inceruus anhelis

Afflat equis lucem primaevo flore rubetatem,ssithereae properant Nymphae, quae umbramque diemque Bis duodena secant in tempora spargitur illis Florea tempestas, Phoebique terenda quadrigis Auro stellatis ornatur semita gemmis. At nunc aelicolae manibus dare Lilia plenis Tempus eat ros eus resoliuis nubibus imber. Florenti ingreditur Virgo nam florea calle, Solis inoccidui properat praenuntia Uirgo, Phosphorus ut Phoebi praenuntiat affore currus

Quis decor in vultu, niveo quae corpore clausim Maiestas prodit Numen , quis fulgor ocellis

Emicat Accelerant maternum pondera cursum,

409쪽

Atque utero gravis, ita docilis properare puella Evolat, optantique negat vestigia terrae. . Fabula Semideos ceu quondam currere dixit, Radit iter, summasque levis non proterit herbas. I lateri custos oculis impervia nostris Cana Fides, Pudor, mrti bicunda Modestia frontem Virgineam pedibusque suas Amor applicat alas. Per fines, Galilaea, tuos, vallesque irentes

Carmeli, per palmiseras Samaritidis oras Ingreditur, perque aere juga summa Thaboris. Quam peragrat, tanto abat se munere tellus:

Exultant colles, tollunt ad sydera rontem De pressi valles, nec, quo se tramite Uirgo Infert, ydere dubitat contendere lacti. Pyramides vivae demittunt alia cupressi Culmina , procumbunt pinus, florentia certant Agmina ridenti Divam contingere vultu, Blandirique acris urtiva per oscula plantis. Ambitiola olim quos lambent astra cothurnis, Sydera pratorum verno variata colore Stragula supponunt It circum Flora virenti Seria manu intexens, aestivaque gaudia ruris suspicit admirans, , non si munera, sino. Spirat odoratis e frondibus aura Sabaea, Et pretiosa suo gemma Panchaja fletu. Multi color pictis soliorum turba labellis, Quo datur ore, tuos, Virgo, decantat honores.

Ictis quin etiam studio Mitire videres

Annosas quercus sterili manantia currunt Mella libro, cupiuntque tuis dare pabula labris. Ecce autem e latebris, xcaeca valle serarum , , Sylvestrem exuta animum, properare cohortes: Ire lupum custodem ovibus, leporique molossum,

Et rapere innocuos orbes per humum, neque morsu Serpentes sitrere; at collem circum undique undi, Quo secat aereum cursum Divina inito.

Haud aliter prima vernantis origine Mundi, Cum princeps nondum caelestia vincula Limus Fregerat, ac generi pestem conuaverat esu Fatalis Pomi, Cervi accubuere Leoni,

Virque iugum imposuit ponti, nemorumque Tyrannis

Nec truculenta suum lesure animalia Regem Ludentes Adam vidit per membra colubros Serpere, nectareoque sitim compescuit haustu,

Quo nunc haurimus mortem cratere natantem.

Hos inter plausus Terrae, ac certanus Olympi, Occurrit placido serpens argentea cursu, Per virides ripae quae volvitur unda maragdos. Ilicet iratos fraenant vaga flumina fluctus,

Insuetisque harent chrystalla liquentia vinclis.

410쪽

ZETHLEEI PROFICISCENTA

Litus Erythraeas conchas vomit uni flagrat

Vir ineos ina plere sinus conchilia certant Excipere, ad 'er Reginam credere ripae.

Illa eis attonitas pedibus perlabstur undas Neptuno insultans aeterna silentia pisces Dicuntur fregisse avibus virgulta resiiliant,

Tunc Mariam nemus omne loquaci ronde sitsurrat, Nona inis magni ducit suspiria ventus. Prodigiis cecunda novis dum sylva stiperbit, Forte leves Pastor texebat vimine illas Arbore sub viridi, qua frondea culta flabello Ventilat zere Zephyrorum turba, amum, Moribus innocuus, curaeque impervius Oanni, Incumbens operi charum lustrabat ovile Cum Caelo huic olim secit commercia utrius, Et simul ac Diva saturavit lumina, Liltu, Identis in exilium rapitur videt abdita claustris

Pignora virgineis, gravidoque hae pector. mpit. Usque adeo patri s dent tibi Misera Caeli, Sylvarum ut scopulos, Pasi rumin frondea regna,

Numen, ames Nec te socium pecorisque ferarumquEsse pudet Nonne aethereis radiantia gemmis

Tecta domus tibi sunt impar,ra regia solis 'Nunc tamen o vis omnipotens mutantis Amoris i Carcere Virgineo premeris, perque horrida iusto Nube latens agitas cursium Sol immemor ariar Hospitis tanti pastoria fistula laudes Muta silet Uiden, ut pecudes, pictaeque Volucres, Ut Zephyri tenui Numen canit aura susurro ZSuccedere homini volucres, oviumque magistros Vincit ovis Saltem laudes iterare Favori. Sic neque Pirene duris in cotibus alas Atterat,in vestros non tardent nubila cursis. Secretae valles, nudisque horrcntia saxis Culmina, quas alitis magicis in collibus herbas. Quae Numen vestris vis abdita detinet oris t

lar nemorum Divina insintia caelum Hauriet an primis flectet vagitibus antrarHoc erat, Alme Puer nostra quod gloria gentis iristorumque decus quondam praedixerat Amos. Expectatus ades quoties adamantina questu

Sydera pulsavi, quoties mollita queresisAntra meis tacito luctu aggemuere gementia Quam bene cum langae premerent me taedia vitae, Promissus mora iucis erat Servator ab astris rErgo meis insens Numen regnabit in ulnis Fulminis oblitus Dabitur portare Tonantem, Qui tenuem ut stipulam, caeIestes sustinet Orbes . Fortunata Parens, de te tot munera tellus

Expectat, condetque tuus nova secula Pin -

SEARCH

MENU NAVIGATION