장음표시 사용
31쪽
psime conserebatur. Et vHe, ne Thessalonicensis numiis, supra allatus P. S., Idem Cassandri filiaeque Philippi matrimonium spectet. De Nicasipoli vero v. quoque Paus.
IIae dIssertat Ionis nostrae parte Profligata, Iam ad reliqua transeundum esset, vi
testimonium veteris Seriptoris a me supra sepositum iam subiungendum videretur, quo omnem doctorum dubitationem de vero Thessalonicae conditore exemium iri
τῆν νωκτιστον mr μκησαν. I. e. Doc oppidum Aenea) duravit usque ad i erium Macedonum, quod Alexandri suecessores habuerunt. Sed Cassandro regnanIe mensa eri, quo tempore urbs Thessalonica condebatur: atque Aeneatae eum multis aliis in hunc urbem recens conditam migrarant. In oppido autem Aenea, quod ex Dionysii mente Potissimum eorum videtur, Piorum cives Thessalonicam transponebantur,
eandem scriptorum discrepantiam deprehendo, quom in Chalestra. Destructam dicit Aeneam Dionysius, crum Livius 40, 4. 44, Io Persei aevo durasse dicat. Nimirum desolata Cassandri tempore, non vere eversa; postea alios incolas, forsan pristinorum quosdam, sacrorum suorum haud immemores Liv. 40, 4. , adepta est, ut Chalestra quod posterius oppidum Axio flumini propinquum praeter scriptores supra allatos te Matur quoque Herodotus 7, 123. Seculum ante Christum natum penesumum regno Μacedonum satale fuisse, H unde constat. Victus a. I 68 a Romanis ad Pydnam Perseus, avaritiae perfidiaeque poenas dedit; dein Romam abductus Albae quadriennio post In libera eustodia de sis sit Vellei. Patere. I, II . Macedonia in provinciae formam redacta, ita tamen, ut
haberent urbes easdem agrosque, utentes imbus suis, annum emantes magistratus;
tributum dimidium eius, quod pependissent regibus, penderent populo Romano. Di visa terra in quatuor regiones, et caput unicuique urbs nobilior imposita. In eas usebes eoncilia suae cuiusque regrinis indicere, pecuniam conferre, ibi magistratus creare Iussi. Seeundae regionis caput electa Thessalonica Liri 65, 29 . Ceterum post pro IIum ad Pydnam commissum Beroea urbs primum, deinde Thessalonica et Pella,
et deinceps omnis serme Macedonia intra biduum dedita Liv. Α , 4S .Ea tempestate Thessalonicae nomen saepius quam antea auditur; eandem et
Cassandriam celeberrimas urbes Livius lib. 45, 30 dicit, ubi de Paullo Aemilio loqui-
Nuperaeimi temporis theologi et amotine inister Philippum Cassandrum e amhigunt. V. Pe t. ad epἱst. D. Paulἱ Thessalonie nisses prolego m. p. IX. X. . Sc Mut. ad episti Thessalom. pro egom. l. I . Fluetuavit quo tio Eevliolius in D. v. Ν. T. I. p. 77. Confiia enter Philipptim eonditorem dἱeit CouaI- nervus L e. T. L p. 41.
32쪽
tur Macedonἱeas res ordinante. Sed videamus , quId vere momensi nos rae uri; aero Macedonici regni tribuendum vIdeatur. Iamque illud non in sola civitatis opulentia agrique mira υheriale deprehendor situs loci ponderandus, portus, sanus, unde omnis, ni fallor, pendet historia Thessalonicensis; ut errare vix videantur, qui Τhessalonicam maris Macedonici dominam a natura constitutam dixerint. Eam rem pars hiaus scripti
nis geographica diligentius quidem examinabit; verum praelibanda quaedam de portu urbis, euius primam mensionem non in Philippi, Persei pauis, historia invenio Uv. 40, 4.; ubi portus memoratus Aeneae urbis esse videtur, non Thessalon; et sed in ea Macedonicae historiae parte, quae Perseum, Philippi filium, spectat. Videatur Livius 44, 10: Peraeus tandem paDore eo, quo attonitus juerat, recuto animo, malle, imperiis auia non Ohlemperatum esse, quum trepidans garam in mare dei ei Pellae, Thessalonicae novalia iussertit incendi. Ex quo Livii loco id saltem sponte intelligitur, navale Macedonum Isso aevo Thessalouicam suIsse, cum aliud eius regni navale nusquam memoretur. Debebant eam rem Macedones portus henescio, quem seculo post Christum nasum quarto a Constantino Magno extructum, inter alia mirifiea narrat Zosimus hist. 2, mr διανεψae M Totirove seia noλεσιν, - τὴν οιο-οαλονlκην Li ωρει, ναὶ τον ἐν ταυτη λιμενα, προ τ ερον Ουκ οντα, χαra Eva o Di τὸν προς Αικίννιον tiυθις παρεσκευά ro πολεμον. Νεχὶ τριακοντοροι μῖν εις διωκοσως κωεσκε a θησαν, ναυς di voρτiδες συνηχθησαν Hων' η diva αι mi e Marρατος, εἰς δάδενα μυοιάδας. πι -- -ὲ .nnoe μυρι . I. e. us eaptivis S - harum s. Gothorum) in urbes distribulis, Thrastilonicam neeessit Cousiani Inus M. a. Chr. 322 , et portu confecto, qui antehae ibi nullus erat, rursus ad gerendum hellum contra Lieinium se parabat. MDes enim, quae singulae triginta remis agerentvr, descentae instruebantur, et oneruriae pliares quam his mille; peditum centum quoque ei Diginti millis, navalitim et equestrium copiarnm vid decem milita comis Bontur. Classem, e Graecia maiorem partem collectam, In Piraeum, Athenarumporium, primo eonvenisse, ibidem tradit Zosimus. Eadem, relicto Piraeo, Maced niam petiit, deinde Hellesponti fauces, coli. eodem i. e. eap. 23. In his inauditum sane, quod pomum Thessalonicae antea non exulisse Zosimus narrat, id quod mirum Cellario quoque dioiit. orb. anti ed. Schwaran T. I. p. 840. Dolo. Habuit nullo non tempore urbs opuletitissima portum suum natura factum; quem arte emendatum, tacet quidem anterior historia; sed navale Macedonum Liv. 44, 10 Thessalonicensesaeit, ut portui quoque Veius aevum curam impendisse ego nullus dubitem. Quanquam seri potuisse fatendum est, ut quinque seculorum inter Perseum Constantinumque decursu portus a Romanis negligeretur, quorum classem Italiae litoribus appons solitam eonstat; unde Thessalouicensium res nautica solis mereatoribus ipsique urbi
33쪽
AndriseI rebellio, RomanIs prἰmo memenda, de de a Metello repressa ante Chr. 49 , Macedoniam servitute multavit Flor. 2, 14 . Ereptae populo libertatis reIiquiae,
missique a senatu Rom. Proconsules cuin summo imperio , qui ad reliquarum Pr vinciarum formam omnia regerent. Iam facile evenit, ut inter eas urbes, quas Pau Ius Aemilius subaeto a se regno praefecerat Liv. 4s, 293, una sensim relIquis excelleret, quod in Gessalonicam cadere, non est quod pluribus demonstrem. Novus rerum ordo urbem nostram, situ aliisque naturae beneficiis mirifice praeviae tem, si non caput totius Macedonicae provinciae, tamen nobilissimam omnium atque
opulentissimam secit, quod testatur sub Christi natalia Antipatri Thessalonicensis Ioeus Anthol. gr. Lips. T. 2. p. 93. epigr. I . , cui poetae Thessalonica mirηρ ὴ πάσης Μακεδονίας dicitur, l. e. lotitia Macedoniae mater quamquam meIropoleos denominatio, lanumis Thessalonicensibus frequentata, tempori posteriori deberi videatur. Thessalonicam Ciceroni exuli aute Chr. a. 58 refugium extitisse, ex ipso oratore cognoscimus torat. Pro Planc. 4 l. . Maius urbis momentum initio belli esuilla ante Chr. 49. 48. Inter Iulium Caesarem et Pompeium gesti. Dio Cassius 4 I, 20: Οι τε γαρ υπατοι, πρὶν ἐκπλειν, καὶ ἐκελνει, rara αντὶ υπάτων ceretiis, πάνrας αὐγὴς ἐκέλευσαν ἐς Θεσσαλονἰκην ἀκολου=ῆσαι,
rent , habituri. Revera isto temPOre Thessalonica Pompeiana m Partium sev tusque Romani sedes extitit, bellumque ex illa urbe O. Chr. 49. 43. 3, licet neglige tius, Praeparatum, coli. Dione Cassio AI, 43. 44. Sequitur bellum civile inter Brutum Cassiumque atque Antonium et Octavianum magna utrimque contentione in Macedonia gestum ante Chr. 423. Stetit urbs nostra ut Lacedaemon e partibus Antonii atque Octaviani, quod e Plutaretii vita Bruti cap. 46. rite coniicies: 'δε τοvrov μἐν . . υπiuero καλως ἀγωνισαμένοις δυο πολεις εις αρπαγῆν καὶ ἄφέλειαν ἀνησειν, Θεσσαλον&ην καὶ Λακε ωονα et Pollicitias deinde ... Brutus in proelio Philippensi , si fortiter pugnassent milites , duas urbes Permissa. rum ad direptionem utilitalemque, Thestatin am et Lacedaemonem. Addit Pluta chus l. c., suisse hane solam maculam vitae Bruti integerrimae adspersam inexcusa-hilem. Sed iure quodam egit Brutus, cuius Provincia erat Macedonia Appian. Illyr. II.; bell. civ. 3, 2. 63. 4, 6 . 53. 75 , licet per Antonium abstraeta Appian. bess. cIv. 3, 3. 4, 57 . Ipso vero Appianus bell. civ. 4, 1 8 totam narrationem dct essalonicae Lacedaemonisque direptione militibus promissa in dubium Vocare vid tur, vel in medium relinquere, his verbis: δοκεῖ δε τισιν, καὶ Αακεδαiαονα καὶ
34쪽
Θεσσαλονίκην ἐς αρπαγῆν αὐταῖς δωσυν in πέσθαι ἶ atque existimant quidam, momistrae iis ad direptionem daturum Thessalonicam et Lacedaemonem; quo lato Plutarchum lecto respicere mihi videtur. Ceterum qui hanc narrationem ut alia perpauca suis in D. Pauli epistolas Thessalonicenses protegomenis praemittere solent, tanquam opum civitatis nostrae testimonium, eos nolim Lacedaemonem oblivisci iuxta memoratam, urbem non opulentam valdeque a Philippis remotam. Brutus Imperator si vera narrant historiae Romanae auctores utramque urbem, non solum utilitati suorum consulens, sed etiam Poenae causa diripiendam militibus eoncessit; qui Incolis in servitutem abactis divenditisque si magnum sibi commodum maturum sperabant, equidem non invideo. Lucrum tamen magnum fuisse negabit, qui misere tum ob bella civilia exhaustam omnem Macedoniam ex Appiano et PIutarcho cognoverit. De tempore his bellis priore v. Ciceri orat. In L. Pis. IT. 34. 35. Anno proelii Philippensis Thessalon Iea cum Macedonia se lum secundum amis, post Andrisci rebellionem Iiberlaus agebat. Salutaris vero urbi nostrae partium Antonii atque Octaviani assectatio. Eam enim liberoe conditionis Plinius maior dicit N. Η.4, I 0 l 3: quod beneficium quando urbi evenerit, ubi e nimiis eiusdem monsu
vero, novam libertatem apertius exponam. Sunt autem numi Thessalonicensium
Graeci, quibus inseripium: οὐ A GKEΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, eum octaviarii,
Augusti sororis, rapite; ibidemque M. ANT. AF T. I KAI. AIT, cum victoriae gradientis imagine, altera manu coronam, altera palmam tenentis. V. MIhel. D. N. V. Vol. 2. p. 79. Μionnet. descri de narida ilL ant. Vol. I. p. 495. Factos hos num ob vietoriam Antonii Augustique Philippen em et Iibertalem eivilati donatam, rite statuit Eekbelius L e. Et vide, ne Octaviae imago ideo apposita sit, quod multum huic mulieri in procuranda libertate Graeci debere putarim. Ludos quoque in ea dem rem conditos, alii numi docent Pellerin. melang. Vol. 2. p. I. EcLh. et Mimn. l. e. , coli. iis, quae de re Thessalonicensium agonistica alio bilius dissertationis loco monebimus. Sed videndum de ipso liberialis benescio, Graecis ob fidem Antonio octavioque praestitam honori sire eoneesso. Libera civitas facta Thessalonica, ut iusio nomine utar, cuius sensum melius aliis illustravit Dirhsenius lar Venuche xur BAEGA und Auslegring der senellen des Rom. Rechtr. Lips. I 323. dissert. 4. p. I 40 sqq. . Concessa igitur Thessalonioensibus aulonomia, i. e. patrii iitris usus Dirus. l. e.
p. I 46); liberum soli dominium id. S. p. I 8 ; immunitas a Peipetuo praesidio Bo manorum militari id. ib. , ' unde lux oboritur inscriptionibus Thessalonicensibus
lae stunt libertatis, de qua agimus, no- - fit. I a causia huiu libertatis donanda. tioue ne ex ariae . eoll. Dir,s. l. e. p. 146. v. Eund. ibid. p- 151 seq. Aliae sunt fortuitae, colI. Eod. ib. P. 14s
35쪽
Gruter. Inser. p. 639, 9. 547, 2 , quae de militibus quibusdam cohortium Romanarum ibi degentium agunt. Eae enim cohortes, quo tempore Thessalonica libertate sua gaudebat, perpetuam ibi stationem habero non poterant; quanquam ego nondum Inveni, quamdiu sub Romanis statum suum libertim civitas nostra tenuerit. Verum hoc dissertationis Ioeo commode quaedam de forma civitatis Thessalonioensis post Macedonum imperium observabuntur. Aemilius Paullus, Persei victor, Ampli PoIi pro Poncione pronunciavit, omnium ρrimum liberos esse iubere Maeedones, ha
bentes urbes easdem agrosque, utentes Iegibus suis, Gnnuos ereantea magistratur
Iav. 45, 29M Quam ultimam liberae, non aristocraticae, civitalis formam esse, quivis ne et, vel non inspectis Divi Lueae Aetis Apostolorum II, 6: προσχα μενοι Moi 'Iovμων των αγορσων τινας ανδρος πονηρους, καὶ ὀχλοποιήσαντες, ἐθορι - ντῆν notiW ἐπιστάντες τε τῆ οἰκὼν γάσανος, ἐζήτ- αντονς δεγαγεῖν εἰς τον δῆμον tIudaei stilem, adiunetis sibi eircumforaneis qui adam hominibus nequam, luctaeollaeta, in civitate Thessalonicensi) tumultum excitarunt, et Iaronis aedes adorti,ud ρομα lam eoa Paulum et Silam pro dueere conati sunt. His exposItis videndum de variis messalonioensium magistratibus. Quorum summos noti rωπας dictos, Divi Lucae Acta Apostolorum testantur eap. II, 6r uri εὐοονυς ει αὐτους. ἔσυρον τον ώσωα καί τινας ἀδελ νώ ς ἐπὶ τους πολιταρχας rura quum ibi non ruerissent, Iasonem ei fratres Jesu cultores quosdam ad summos ciυ it retia magi atra tua protraxerunt. Eorum politaresiarum numerum non
Sosjatro, Cleopatras filo, et Lucio Pontio Seeundo, Flavii Sabini fila s Demetrio, Fausti filo ; Demetrio, Nievolis filo; Zoilo, Parmenionis filio, qui et Menis πιι
io Astilleio Potito. Quaestore civitatis Tauro, flis Ammiae, qui et Regnitia; gmnasiarcha Tauro, qui et' Regulus. mi sex ego summos urbIs magistratus d Prehendo, non septem, quod Titinianno videtur Daralellung der mech. Siaataversassum geu. Lim. I 822. p. 398, Accedit quaestor civitatis, item rei agonisticae summus Praeses. Marcum Thessalonicae politarcham alia eius urbis inscriptio memorat apud Belleyum in Memoriis regiae Mademiae inscriptionum a. I777. Pario bist. P. I 25. Magistratus Thessalo icenses memorat quoque inuo Christi I 323 Canta aenus hist. I, 54 T. I. p. 274. M. Bonu. r μετὰ πιὼν ἐν τέλει, τῶν τε ἀφιγμένων συν ανr , καὶ Otησαν ἐν ΘεσσαλονiκIr deliberavit imperator cum magistratibur, tum iis, qui eum
36쪽
ipso venerant, tum lis, quἰ erant Dessalanieae. Senatus Chia ) DIn Πε Montaeae, ut In aliis Graecorum liberis civitatibus, Bomanorum tempore suerit, nullus equisdem dubitor sed desunt pristini aevi testimonia. Quid quod metantinorum imperatorum regno senatum Thessalonicensem deprehendo; sed incertum, quo sensu. Namque idem esse poterit cum politarchis modo allatis. Canta genus igitur ad anis num Chr. I 322.3 hist. l, 3 i. σννῆλθον, ait, δι αὐτοις, προς τον νέον sevita. των
Canta unus hist. I, 56. συγκλητικους senatori Thessalonieenses habet. Nulla re magis Thessalonica incla It, quam primis sdei Christianae semInibus, quae D. Paulus ibi sparsit D. Lucae Ael. Apost. II., coli. D. Pauli epistolis Thessalo nieensibus ; deinde S. Demetrii, urbis eius Rossorumque Dune patroni, martyrio; Postremo orthodoxiae gloria. Tria haec ut proprium civitatIs et peculiare decus Camenlata iungit narrationis de expugnata urbe per Sararenos a. 904. capite tertior 'Hμως noe, narρiδος ἐν ἐν θεσσαλ-DG. Aυτην γαρ πρώτην γνωριονμαι σοι, δι' ἀς ἔγνων, ων ovmu θυωχειν norata' και σοι γε γνωσθεὶς ἄρτι, την mea αυτῆς ἐκείνης γνωσιν εισπράττομαι, πολεως μεγάλης καὶ πράτης τῶν Nακεδονιυμ ταλλα μῖν π -τανους. oli σεμνυνεται πόλις, καὶ μηδεμ/ψ τῶν ἔγγιστα παραχωρουσζς, μη ora κατ
I. e. Abstra, remiis, pistria Nessalonica est. Hane enim primiim tibi noram δε- mam, Per quam mihi mulsa eranoaeero licuit, quae an ea ntilitia noveram ' quiquo
37쪽
in tui iam cognitionem venerim, illius msius exactam edere evnisionem osseti quasi iure a te cO ellor, urbis ae. magnae primaeque inter Macedonicas , aliis quidem rebus elarae, quibus urbs aliqua gloriatur, nullique proximarum cedentis, ut ea ne cerni quidem iuxta nostram queat; clarioris vero ρrUter Pietatem, quam a Prisci Pio emit, surculamque hactenus in lamem eruauit. sum enim I an lum, vas electionis, pietatis sibi gloriatur magistram; qui ab Hierosolymis in circuitu, et tis viae in Illyricum, angeliea Praedicatione terrarum orbem complexus, ilia quam maxime divinae cognitionis semen commisit, uberemque fidei fruclum surgere ev Tu. Post illum vero, inter mari'es magnum intemiae Dictores coronaior admirabialem Demetri ram myrob laetam unguenta ebullientem , qui musta es mse pro Pieιale certamina suscmur erat enim praeter reliquas virtutis laudes etiam diu ria doctrina convicrans, exaelagus dogmatum cognitisne ornatus; quo magis etiam fama eius in orbis snes didita est. Tum qui deinceps ecuti sunt, Omnes pontireces, lalutaris Metrinae rirentior assertores; quorum vera re er instructa atque edoeta diuiniorem diu linam, daemoniaeos detestabilesque errores ac Viniones idolorumque nugaees fabellas daemonum cultoribus dimisit; rectaeque opinionis a trina fdem obsignans, et quidquid tiraniorum et haereticorum atque alien genarum plantationis est, nulla ratione nullo ne tempore disinae sementi comiunctum a utens, Purram illibatamque eonservavit Pietatem. Caius eum alia multa Si a x petant, rande Iama occasionem naraa elarum eius nomen diuulgavit: tum tinum illud primum maximeque Reeuliare innotuit, quod rectae doctrin a E nax ea existat uc dicatur, hoeque magis quam reliquia laudibus
glorietur. Harum lani tmx tertia vinis Io rivisari nostrae obtigerit, ego ut nescire
ingenue fateor, ita Michaelem Legii inium Valde miror, qui tu suo metropolitarum Thessalonicensium catalogo Orientis christiani Parte II. p. 27 - 66 praeter alia a se commissa et omissa illam quoque notam Sibi contraxit, quod nostrum hoc Cameniatae testimonium, in Thessalonicensi historia nemini praetermittendum, immo Primo loco ponendum, ne digito quidem attigerit. Throni ecclesiaeque Thessalon censis magnum quidem honorem semper suisse, apud omnes doctiores satis constat, cuius rei documenta quaedam singularia in parte dissertationis geogra ira exhibebo velim tamen ab aliis edoeeri, quanam occasione honorificum orthodoxae nomen civitati sit inditum, a quo g. imperatore f. concilio, quaequo aliae sunt curiosioris doctrinae quaestiones. - Secunda urbis laus, S. Demetrii martyrium, paulo inserius a nobis tangetur, non ipsius Sancti gratia tis enim singularem spissique voluminis li-hrum requirit , sed ob novos historiae Thessalonicensis, immo Byrantinae Stavi ea que sontes, quos ego in hune totum literarum campum deinceps immittam. Prima secundum Camenialam urbis laus,.sivo doctrinae christianae ibi per D. Paulum praeconium, cui anno Post Servatorem natum assignanda videatur, de eo
38쪽
aliquam hominum doetorum contentionem video, qui dubII haerent Inter annos post
Christum 49 - 56., coli. Wurinii nostri docta saue acutaque commentatione: Ueber
die rati laesi immungen im Leben des Apostela Paulus Tubinger Zeitschrist fur The logie. I 833. p. 73 sqq. P. I 02. . Ea quaestione theologis relicta, paucula de merorum
elli uicorum morumque et institulorum statu apud Thessalonicenses primis aerae nostrae seculis subitaugenda videntur. Testibus numis non alios, quam reliqui Graeci, deos
coluere. Comparent in istis monumentis Iupiter, Apollo, Diana, Bacchus, Hercules, Neptunus, Minerva, al. EcLhel. D. V. F. T. II. p. 70 - 20. Mionnet. deseripti demddaill. ant. T. I. p. 490 - 50'. Ramus. mus. Havn. T. I. p. Ial - I24. Mus. IIederuar. T. I. p. 107 - I09 . Occurrere in iisdem et Janus dieitur Ecth. L e.
P. 7 d. , coli. Niouuet. l. c. p. 492. . Daemonum vero Thessalonicensium famosissismus deus Cilirus, coli. Firmico Materno de error. Pros. relig. cap. II: Hanc eumdem Corybantem Macedoniam eolis stulta persuasio. His est Cabirus, cui ThestalonLCenses quondam creentis manibus avrelieabant. Eius dei Thessalonieenses numi non infrequentes, coli. libris numismalicis modo citatis. Jam vero si sacra Cabiria in ista urbe
nou antiquiora imperatore Claudio dicit Cous eryus in itinerario Macedonico Vol. I. P. as. sq), id quo iure contendi possit, ipse viderit. Talia si numi veterum publici iuris faciunt, ea pridem in vulgus nota receptaque esse debebant. Et Philippum, Alexandri Magni dein patrem, in insula Samothrace Cabiriis sacris cum Olympiade,
quam adamabat, initiatum, e Plutarctai vita Alexandri cap. I. satis constat. Ea autem Mera ex ista insula tu Maeedoniam immigrasse, non est, quod dubIlem. Celerum mimo in eorum, quos omnes aevo Romano tribuo, spurcities V. numos Cablae
RP. Cousineoum I. c. T. a. p. I 66. I 30. a perdilis Thessalonicensium moribus, qu los seculo Christi primo semindove fuisse seruntur, non procul abesse mihi videtur. Temporis autem decursu vel ea, quae initio non impura fuerant, communi omnium rerum labi obnoxia esse incipiunt. Templum Cabirium Thessalonicae fuisse, post ΗΘ micum Malernum supra allatum dubitare vix licet; eademque Cousineryi sententia l. e. T. I. p. 34. 35. , qui vir doctus velus aliquod sanum ThessaIoui cense, etiamnunc S Perales, isti cultui satis confidenter assignat s i. c. . Variis ludis homines civitatis opulentissimae delectatos fuisse, mulla vel talis mouumcnta testantur. Feruntur in numis ludi s. certamina Cabiria, Olympia, Pythia, Actia, Epinicia σAh. I. c. T. II. p. 77 sqq. Mionnet. L c. T. I. p. 494 sqq. ,
quibus ego, quum eorum ratio iam in oreulto sit, non immorabor. Ludos nescis quos in honorem et memoriam victoriae Philippensis a Thessalonicensibus eonditos,
numi supra p. 20ὶ memoratu, testantur, evit. Pellerino remeti T. III p. XXIX. Eckh. i. c. T. 4. p. 433.; qui doctus posterior l. c. αγωνοεισίαν in numis Thessalla ni censibus aliisque Obviam illustrat. Ei Aelia victoriam Augusti Actiacam Ueci. coueederem, ni huic opinioni quaedam adversari viderem. Inter bos autem ludos
39쪽
maxJme eurules atque equestres floruisse, persuadent mama eum equIs gra diem ibus aedesultatilibus HLh. l. e. p. 78. Mionnet. l. c. p. 492. al. . His adde, quae in parte dI
sertationis geographica de claro urbis hippodromoque exponemus. Erantque ea studia
vel post eonditam ibi fidem christianam ardensissima, quod sibi persuadebit, qui Iocos de Theodosii eaede eivibus illata deineeps laudandos diligentius inspexerit.
Sunt hae superstitionis priscae reliquiae satis validae, novae Iesu doctrinae praeter alia, maxἱme motum labem, in urbe splendida diu pulo infestae ae metuendae; quo speciat quoque Iuliani imperatoris laus urbi nostrae tributa, cuius ego sensum lum illustrabo, eum ad coloniam Romanorum Thessalonie seni descendero. Morum autem labem, spectaculis obscoenis conspicaram, primus langἰt L Deianus asini capite 50 - 5I. Quam turpitudinem Divi Pauli aevo, sive seculo primo, eum theologis ideo nolim tribuere, quod non salis constat, utrum haec Melanea narratio ipsi Luciano debeatur s. seculo secundo , an Lucio Patrensi, cuius ille lahulam repetiisse sertur '). Vitam autem Thess dilucensaum iam D. Pauli aevo variis maculis conspersam fuisse, per se non mirum v detur, atque ex ipsius apostoli literis eodem missis I, 4, 3 - 6. Id. I l. 2, 3, 6. Il satis abundeque opparet; vixque ad eam rem opus erat, asinum Liacion etim in scenam pr ducere ' 'i: quae bestiola ne ho in Mibus pila doctisque imposucrit, est quod timeam. Namque Lucianea narratio sabulis Milesiacis aecensenda est, quae veritatem historicam in singulIs non sectantur; dein Appuleiias, Lueiano coaevus, in sua eiusdem plane rei narratione non Thessalonicam memorat, sed Coianthum, in ei Ius urbis theatro ni herem veneficam, a Luciano memoratam, adque bestias damnatam, singulari poenao genere uia e Ipsum supplicitam asinus matrimonio sibi iuncturus erat Apput . melamo b. lib. X. 2I4 - IJ . p. 712 - 75I. ed. Oudena. vides, uotam Thessalonicae a the Iogis impositam pd Corinthum relabi. Verum quis tandem, ni fuerit ultimae ereduli- talis homo, a praetore populi Romani talem poenam maletico iusticlam esse sibi persuadebit, qualem Lucianus Appuleiusque non narrant, sed per lusum fingunt 2 Ut paucis rem absolvam: uterque scriptor ad ultimam, quam dicunt, sabullae Σαras o in υprciperans, Melasiam connubii asiuini scenam in una alterave urbe opulenta prod est; quod asinum, T. e. hominem in eam bestiam mutatum, ita assilit, ut prima o casione arrepta in liberialem se vindicet, formamque humanam Tecipiat, quod suo quisque modo haud ineleganter exponit.
a Petri pvole g. In epistolas Thessalon;eenses p. XI. 'a quid 2 quod Photitia. e quo solo Lue; um
quam Inter Lucianea seripia serti puto
. IAg. I ieod. In liber. N. T. ed. S. T. I. p. 34 I. Pati. l. e. p. XL uot. I.
40쪽
RHIcto seculo post Chr. natum secundo Id -- LMIani atque Appulosi sabella
spectat, non primum , tertium lustramus, in laistoria Thessalonie si variis nomini bus memorabile. Hoe enim se lum agmen dueit bellorum, quae civitati nostrae iam Ciceronis aevo molesta' , Romanorum imperatorum regno, deinde per lotum hetantinae aerae decursum grassata, non semel sd internecionem perdueere eam via
debantur. Toto illo tempore seculis inquam III - λ ) copia quidem non saepius fuisquam ter annis 904. li 35. 3430); Obsessa vero in imis exercitibus tolles, ut ego, obsidionum Thessalonicae Staviorum primus Investigator atque enarrator, retia quarum diligens se lator, plures paene urbis obsidiones sileri in annalibus quam narrati existimem. Id enim momenti in hae regni Romani Graecique parte positum stat, ut barbari septentrionales Avaros dido, Bulgaros, Gothos, Hunnos, Scia vinos , sedes suas inter Danubium et mare mediterraneum figentes, securitali suae vix prospexisse sisti Ipsi viderentur, nisi antea vel ConstantinopolIn vel Thessalonicam in suam p testatem redegit seni. Et singulare divinae providentiae beneficium in ea re conspiario, quod tum, cum imperium Graecorum exitio tantum non proximum esset tempora Μauricli ssim et sequentium imperatorum , praeter Constantinoposu Thessal nica hostibus non dedita fuit; quo lacium, ut medio inter urbem regiam ac Peloponnesum spatio propugnaculum maneret, tande Graeci exiguas imperii Europaei retia quias vel lularentur, vel quod Bulgarieo aevo saelum augerent. De Saraetenis Syriae TripolitanIs, qui anno 90 ε Thessalonicam cepere. lacendum hDe loco; eorum euitia expugnatio urbis rapina dicetida, non Oecupatio atque possessio. Allier hostes Decidentales, virliisque Siciliae Normanni, qui per omne Comenorum Cpolitanorum aevum a. 1s31 - 1135 Thessalonicam magnis exercitibus appetere non deserunt, licet ea non ante ultimum illorum principum, Andronicum tyrannum, a. t 85 p itu; quo demum successu Deli, adversus ipsam Conflauiiuopolin profecti, medio sere Inter uiramque urbem spatio, cum iam Hebro sumiui appropinquarent, Alexandri Branae, Graecorum ducis, nrtibus repressἱ, adque Strymonem fluvium reiecti, intemneciva elade exuncti sunt. Idem de TurcIs Adrianopolitanis dicendum, quos non ante captam a. I 430. Thessalonicam laetaniIul regni reliquias eiiisdemque rapui aggre sos constat. Tantum momenti sorsssima civitas habere eredebatur, ut, quI regia Gra
ura pertur runt charbaei vieinia, urbes est pcrunt, Nastiariarii vigros, socios nostrol in seristatutam abduxerunt, familitis atripuerunt. pectis rabegerunt, The s sa Ionieensas, quum oppido cles pertis sane. munire artem
coegerunι. Do M. Fonteio, Naee4oniam eodem tempore a TheaeIhua defendente, vide Cie. Orat. Pro M. Font. 16.