Laudatio Marcelli 2. pont. max. per Iulium Pogianum ad sacrum collegium recitata

11쪽

Qlmen, o fragilem, id cachitarer h-hium eondicionem: na ni,qu i ali Erciis vigesimus dies ab aditu ad Pontificatum fuit , is & coeli in ei, ἐγ--

spem, & eius saluberrima consilia repentina morte peruertit. Sol mihi propemodum e mundo visus excidere,& sempiterna nox rebus offundi. Tatam ne probitatem,doctrina prude iam, sapientiantiam improuiso, atque inopinato casu concidisse' Quadriim spe virtutis, bonarum artium studiosi, in Marcelli morte amisistisλquantum in eo detrimenti secistisῖIccircone tot litterati viri,tot optimorum studiorum principes,relicta patria,coniugibus,liberis, laetitia exsultanten e ac sarcelli Pont. Max. nomen eis derunt, vi,suo ad Vrbem aduesti x Did 'erarent, aut ne vix dispicerent O summam naturae reia di O miseram,& infelicem hanc V

iem, atis mometo, commutationem,

iectas,& amictas,prouincias, quae Marcelli obitu non iam patronum,aut propugnatorem acerrimum, sed tu torem fidelissimum, atque adeo parentem optimum, & amantistimum,requirunt . o funestam,& plane miserabilem Marc.Pont.Max. familiam,qus, unde summas,opes honores, laetitiae fructum,ceteri consequuntur, inde in piam, solitudinem,luctumq. percepisti. Quamquam, ut vere dicam, in e dem re grauissima vos plaga perculit, Patres Amplissimi.Siquide,quod nobis in primis gloriosum fuerat, id repente ereptum est. Quae enim umquam Pontificia sustragia,summis, mediocribus, infimis iucundiora λ quae comitia ad laudem,S: gloriam fuerunt illustriora λ Iure igitur, ut lacrymas in Marc. Pont.Max.renuntiatione prae laetitia profudistis,sic nunc in eiusdem morte erae maerore fletum continere non potestis. Vtinam, Marcelle Sanctissime, in priore illo & honore ,&fortuna potius uiueres, quam ex altissimo dignitatis gradu in lato omni u gemitu subito casu deiectus iaceres.Sed,quid ago aut in quem me errorem prouehit dolor An non intelligo, quid Christiana veritas, ac pietas,requirantὶ quid huic loco,quid cosessui vestro conueniat quid postulet a me beatissima de caelo anima λ Nihil est, inquit, quod lacrymas commouere studeas. mecum praeclare actum est: meis, si modo & me ipsum intueri,&, quae ijs prς scripta est a me viuendi ratio, eam tenere Voluerint, nusquam deerit Diuina benignitas.Quod vero unu mihima mae curae est,a Patribus Amplissimis, atque adeo fratribus meis peto, ut ea adhibeant in Pont.deligendo celeritatem,& prudentia,quam & mune

Iis omnia in terris optimi,& maximi, di temporis dissicillima ratio post

12쪽

latallumautem. . quem Ponti lax.DIulao millio renuntiarine, oro, arida Obsec sic nihil antiquius Ecclesiae di itate, nihil potius Christi diam ira Pueri . . auos ipsos, qui meum discessum ex ista vita maxime do

Iueriuat, meos inquam,non cognatione, aut amitate, sed animo, studijs,εe voluntate,meos,suos ducat, i illis faueat, illis opituletur.Λtque hec noui flens, ut Perturbatus, ut ego nunc, sed eadem illa mentis , di orati luS,tranquillitate loquatur, qua semper antea dicentem audiuistis. Quamobrem, Patre on dubitosere,quin, ut Marcem Ponti Max. precibus obi quamni,quI n mortuus, nequρ enim moriuntur , qui ex Dei voluntate Her t) sedariptio vivens. di praesens id a vobis vehemeter expetit,quod de reura, & Christiant Reip. maxime interest, eum Pont. Max. deligatis. qui,in tristissimo omnium Marcelli desiderio, eiusdem nobis animum .ec vitam,repraesentet. viii I λ: r

13쪽

- . .