장음표시 사용
101쪽
aor ΑΡ. L DE UENIA AETATIs lenti, tu ab alieno nutu penderent ad annum usque XXV. Sed quanta cum principum iniuria ita factum peccatumque sit a rerum administris, cultoribus legum Latii illud quidem lictum doctumque adhuc. Nostri
aeui princeps CAROLus, ut canitie sic fortitussine sipientia magnisentia litteris doctrinisu munificentiaque MAIOR aliis in Germania, imo in Europa uniuersa, legis huius tutelari sensit in adolescentia duritatem Licet enim erumperet in puero uitetus ac animi uis, ut reipublicae regendae sufficeret persistendum ei tamen tuerat sub tutela accura, Romani ciuis instar. Quam historiam tutes/rem annu prodent domestici, commen dati uiro litteratissimo. ii. g. 4. Eodem judicio aestimandi etiam principum
ratNcipi singuli riul CODICILLI, in VENIAE AETATIS largitione.
magis ex consilii rationibus requisita Mindulta, quam ex iuris aut legis alicuius necessitate. Probabo hoc ex- 'it η inplis. De BRUNS VICENS domo codicillus extat in- Iuti CIISLAI Caesaris in quo ant1 cIdccc xc VIII. OTTONI uilo. Bro Quicenti scripsit deditqde UENIAM AETATIS. Quam
TH kιesen tiud HELFFER nefmen sol unimag. Quod etiam habet YLERVS ietologia cap. IKctum uero hoc Te gratis, nullo iure cogente facile euincam.
Sed an. Nam cap. IV I. s. p. PF tabula Silegauimus ducis Risς-- sui ENSIS FRIDERI C au. I cccc Lxxvli in quibus ipse, I ii non imperator, desinit, quod ante aetatis annum XV tu. κεNNieta non debeat nepos PNRICVS regi, ne adire. Certo ar-τLMA' V g timento licuisse, nisi prohibui flat testamento. Reci-
tat illud Lydis V orci iri tom. LIL a. ulcis n. a. unde uerba
102쪽
domo quod laudauimus cir)Ik g. s. erum displicuit cose i . haec aetas ivLIo duci hinc profert idem limite MAIO Ais.1 sa. RENNITATIS ad annum usque XXV in supremis tabulis in Esτλ- anno cIAII Lxxxi In quibus clare dicitur In ireheoni tode e afren murden, an a tinsere so IIN und
Cuius exemplum quoque imitatu est GEORGIVS dux is. , Brunsvicensis anno I 643. licet enim filium reliquisset is est.
CHRlSTIANUM LUDOVICVM annos XX natum habuit a. mento timmen eundem pro MiNORI noluitque, ut ante XXV ae- ' itatis annum filiorum suorum aliquis crederetur MAIOR
Verba testamenti sunt: se unddevorinsiere sosne einerdas LXV. aBr erreisset, solun his PB de Iandefregierungent Ialten. Inde igitur arguo fidenter. Fr- in hoc ducat .virtutem, incerto tempore maturam,principes maiores fe-xisse: non legen ullam,uel domefitcarn uel imperialem.Quod si enim extitisset ultima: MAIOR aetas non in arbitratu fuisset eoiatorum ut illam nunc contraherent iterumque
103쪽
CAP. VI DE UENIA AETATIS indulgentiaque r=nperiali Quonian Laticem poterant uel ulti inorum principum tabuiae uel uιrtus, subditorum A,i. iiii is iudici agnita Z adprobata. Quid enim de OTTONE ptie.
obiisset Elt ille stirpis augusessimae conditor qui uix
XIV anno natus res maximas gessit, in arbitro ac tutore. meo igitur iudicio non habent illi principes, quod exempla tibi ad imitandum proponant temporum nouissimorum Quaeserain nimis aetatem requirunt XXV annorum, post Romanos, nulli prohatam genti Iura post Rectius auita instituta tuebuntur , Alo RENNITATEMi mi definientia aut QRTur sola aut XVIII annis non lon- gior aetate. Reminiscantur hi principe patriae quon-mni dam prouinciae, BoIOARLE, quae omni aeuo uocauit uix XVIII annos natos ad reipublicae clauum, de quo supra cap. III. g. 26 . atque . Vf. I. Imo, postquam non dium infula nouer irati: uerum etiam trIum regnorum diademate ornati sunt, indignum esset eundem malo, rem dici ARCHIPRlNCIUEm REGEM sed, qua PVLΕΜ, ad pellari MINORENNEM. rimositio I. D Alterum est, quod poterat obmoueri senten.
nosru praedecessoribus , es Ducitum. Quo diploma
post alios, exhibe LV NIGIVS arch pari. II cont/n. a. In Sam.
u. r. Iisdem prorsus uerbis ac syllabis conceptum illud,
- supra in Q. Nam definitur in ultimi Boe
104쪽
MAIOR aetas principibus PALATINisita pariter. Verum repetimus de utroque Freherianam censuram etiam hic:
diplomatis scriptorem, dicis 3ratia, ultima uerba pro disse calamos re vera, quidsrιberet, nesiuisse. Et sane plagium manifestum uix meretur plenam fidem. Si autem BARTHOLus, Carolo IV a consiliis, auctor fuit huius codicilli, haud dubie Aio REM Germaniae principum aetatem adligandum es A celisuit limitibus Latii XXV. annorum. Sed qua in inepte ita senserit, quando sensiit: illud cap. IV in ostensum superitis. Nam sieram tala. per iuuentutem explosere Germani cum gentibus aliis in orbe uniuerso. s. s. Sed tamen si ELECTORinus statuta aetas certa opposimo XVIII annorum in A. B. CAROLI II tit. VII. I. I. neque
reliqui principes ne lege ac limite erunt m MAIORI Re λε ιιι. .
tate Uerum exemimus hunc scopulum capta su I. 3.
perius. Nam principatu praees e, in eoque regendo
uti rerum administris; hoe etiam in PuΕRO supplere poterat uirtus Caesarem dare, nonnisi adolescentiae mainseris ac pubertatis plenae Inde maiorennitas nouemuirata iron contracta sed prolata longius , quam mere principalis, uirtuti adfixa, non annorum definatoli niti. Plura diximus in CAROLiNA, Hrata ad tit. VII. f. ea que singularia prorsus g. 7. Porro uti cap. IV. ostensum CLIENTELAREM Oisosmo maiorennitatem non esse, nisi XVIII. annorum ita ea- . Idem forte etiam PR1NCipALIs in Germania. Quod cer. 6946 tum sit, eius principes agnoscere imperii clientelam Ue a stoicarunt loquuntur Longobaedico instituta de militibus, qui castra sequi debent. Quod de S. R. I. principibus diei 'nequit quod silere mos teneantur in expeditione imper tali, non ipsi comparere dc arma ferre. Interim in uetustiori aeuo nullum exemplum occurrit quod S. R. t. principi XVIlI. annos nato quaestio facta fuerit un- l . quam
105쪽
quam in suscipiendo principatu ex aetate MAIORI. Sunfecerat hoc tempus principi omni sed nulli opus fuerat, Praecurreret uirim. .,ho, g. i. Praeterea cum XX atque XXI annorum v. spatia ad aetatem AiOREM requirantur cum a Germanis ex ur uniuersim tum sigillatim a Saxonibius quod plene pla-E v neque explicatum cap. III superius etiam PRINCIPEsS.s xosico R. I. forte harum legum ferire debet religio in Aiosti ην anno aetate. Praesertim cum usti morum seculorum exempla. ad G sAxONIAE ducum, cum eorum, qui annum XXI aetatis expectauere maiores tum eorum, qui illud posteros iusserunt in ultimis uoluntatibus tum denique. aeorum, qui ob longiorem moram, eniam aetatis requisivere ab imperatoribus, ut citius, quam lex tin xicennaria uult, liceret ad regimen uenire. Nerum saepius dixi alia secia essesubditi ac ciuis alia principis.
Quae inuicem necquicquam confundenda ac commiscenda. . Primi iure positiuo coercentur ultimi in oculis animisque habent decreta naturae solius . Quae ob virtutem agnoscunt maiorem non X annorum caktilis inanibus. Haec disicrimina Iaeglexisse iura Romana doctos, hoc est, quod deplorauimus saepe. Et, sisAx L,io. NIAE iureconsulti dubitant, principes eorundem leges vorat E NOVICENNARIA Olim constrictos non fuisse uerum privcipum quandoque XVI. aetatis anno ad principatuum suorum
T.. regimen accessisse duo ei exe via dabimus, quibus illi suo otio studioque facile addere possunt alia plura.
Dimie, De HENRICO itastri, Miseniae marchionein primo eius illustris stirpis THvlli NGi A landgrauioin Saxoniae palatino, fi- '' i' de publici tabularii, scribit Auton. WERE in historia Dre de sipari. II tit. r. P. Io . quod puero, mortuo patre anno cII cc XXI. tutriccata sit mater, quae triennio post iterum nupseritin auuncti . Sed anno aetatis XVI matrimcis
nium contraxisse eundem cadcc xxv. di sui principa-
106쪽
PRINCIPUM S. R. I. to 'tus regimen suscepisse. Additque ΛBRIcrus eum tum ex ephebis excessisse, more ac instituto istius aeui, principum familiis solenni De FRIDERico graui, qui anno aiora iracia cccxx editus in lucem, scribit istim ibidem p. Imrar in quod XVI. annos natus acceperit reipublicae clauum. λ' 'Proderunt etiam historiae tutela res aliae, quas Saxoniae iureconsultis omnino commendamus, ut iniuriam intelligant, principibus suis in AioR aetate illatam, pro. ducta ad limites subditorum ac ciuium uulgares. Qui uero eirculi, postquam semel ducti calamo tot magni nominis iureconsultorum, imo principum Saxoniae palatia illis constricta sint; nolim illos meis ideo doctrinis turbare. Illud satis est, quod sAxoNIc ocTO IRi usu probauerint; Ba Mλ-
cum ania os XVIII nati archiprincipatin adeant regenis V
dum illis ideo, quod tamen Buta Carolina uelle uide- .,
batur, de qua supra .X. F. capitis huius, negari nequeandis AxoNiAE
principatus reliqui. me iura ineptire uideantur, agno et
stentia principem MAIOREM in rebus maximis; contra in 'minoribus negantia hocin exigentia triennio longiorem MAIORENNITATEM. soriam tutetirem Saxoniae dareiso, is possem e conicillus seΤrs, quos habeo in mea litteraria 4 DN ALsupelleistili cum omnium, eo facientium codietillorum, hi, kI . tabularum, principalium senatusconsultorum, epistola. 1 rtiijurum, comitialium decretorum commentariorum ad-M susce- paratu. irim agit de cΗRisTIANI II. Saxoniae electoris si in Pitutoribus anno ci Q xcl. a parente Christavo I nomina-I.tis Brandeburgico electore Iohanne Georgio is agnat pro iximo siderico IBelmo Altenburgebius e Absens fuerat primus, qui ideo administros tutelares milit in Saxo niam alter praesens rexit Saxoniamin adnexas ei prouincias orgauiae. Posuit uterque tutelam decennatim clauum cum electoratus tum reliquorum principa ituum ac territoriorum dedit principi heredi eo die, quo
ille XVIII. aetatis annum absoluit anno cra iaci. Esthoe
107쪽
decennium tutelare adnaodum memorabile ob res cum sacras tum ciuiles . Ordiuum prouincialium magna elu. cet in hoc regimine auctoritas acuis qui non solum de- creuerunt, qui pupilla praucq ι dandi magistri instituto-- res; liri, pueri, iuuenes, serui palatini quae disciplinae ei tradendae; qui legendi libri sed etiam, quae acceptorum d expensarum ratione ac modi. Imo quae Messcribendae ac obseruandae tribunalibus4 ecclesiis. Qui rerum administri dimittendi ac puniendi. In quorum
ultima classe fuerat Arei θω, cancellarius, reformato niti; is rum sacrorum in Saxonia ultimus martyr. Iterum uo-Ιohatinis lumen tangit IOANNIS ERNESTI Ucis VINARIENSIS u- . viiii elam, pariter iece nussum. Quam anno IIII cu moria tuo Iohanne in ariensii duce, parente, susceperatne Georgim I SAXONIAE ELEcTOR; finiueratque eam cDI cxv. quo princeps pupillus gressus titerat XXI. aetatis annum. Licet uidua mater Dorothea Marra, princepi Baldiva ante frustra rogauisset serio ac saepius; filium suae tutelae dare, postquam ab illa aetate XXI. annorum proxime abesser. Solennia finitae demum tu. telae fuerant ut princeps ante scriberet apocham tutori de redditis rationibus adprobaret pacta cum de successione AEtenburgens tum de ballia siue praefectura sacra ordinis Petitonisa in Thuringia. Quo facto, reipubIicae clauus insigniaque in manus tradita nouo erincipi per legatos eIectoraus. Qua de re forte in ultima cera. omeram I. . Tandem PRINcIPE S. R. im fieri non libe-- . . ,. rrari neXu fore, quis dixerit, quam REGE ac impera- ,hieo tores Orbi ac urbis. , Quod si igitur ultimorum aetas genιium. MAIOR, certis annorum curriculis ac circulis constricta: neque primos ponendos extra limites ac fines Scilicet a ex capite sequenti constabit: HISPANIAE reges adolescen-
οῦ ι ἴ. . anno demum XX uocari ad regimen, VIII 4. N.
108쪽
PRINCIPUM . R. I. anno c ccc Lxxv. ab ipsi rege in se iratu Parthen, lacta ac promulgata, quam exhibet cΗOPPIMVide doman. tib. III. tιtu . g. 7. Verum uti publica laaec iura sunt notaviaria ac p itiua; illi csed ante non debent, quam doceatur, licpopulo aut pri ci placuisse. Si igitur aliqua regua, na- rura QVm relictis, quae uirtutem solam ac prudentiam in maiori attendunt, se pactis adstrinxisse, definientibus
deinceps aetatem MAIOREM annorum NUMERis certis exempla tamen haec iuris publici positur Scripsi sunt, quae
ideo respublicas alias neque obligant, neque impetunt . aut impediunt in sua naturali, qua gaudent, libertate. Hac ergo gaudeant utanturqui etiam principes S. R. I. eo; quousque de LEGE l Mi LRIA Ll constet, quae MAH REM eorundem aetatem definiuerit certa annorum periodo. g. io Ultimum esse poterat illud: UD IUS RO-obbositici MANVM etiam principe S. R. l. obitringat ex eo mini VII. mum tempore, ex quo doceri potest illius in Germa nia receptus ci IaXc V. idque cum decreto comitiati tum eius interpretatione Quali quam sententiae ciu-νeconsulti camerales e ipso declarant firmantque, dum
leges Latii colunt sequunturque etiam in iuris publici grauissimis argumentis Accedit, quod familiae priu-eipales, Omnes fere, sigillatim id quoque agnoscant: illis non minus scriptas leges Latii tutelares imo sto fuactus principum mnorum ideo habitos cassos, irritos, Ieu- nullos idque sutentia comitiali . Vt ab ultimo incipiam, 'ς dedimus in ligne DipLOMA in reliquiartim tomes L, ES. p. vi ri,'
My ubi VDovrcvs IV imperator anno IIccc XXXIII.
decreto mιtiati codicillum Brandeburgici electoris, filii
siti primogeniti IRRITUM iacit quod scriptus esset a prin
cipe minori. Nerum causa decernendi est considerans da quae singulari atque haec est quoniam PUER ELECTORALI TVTORES haberet, qui in eo scribendo non interposuerint suam auctoritatem. Nihil ergo inde ar- gumenti
109쪽
gumenti ad termini tutelaris numeros Latinos. Quod Magni autem agnitionem termini Latini in tutelis attinet illud lonς uerum est, plerasque familias principaucillos agnouis- da Adeo, ut prouinciae, Saxonico iuri addictae, XXI. V it in annos etiam requirant in principe MAIORI reliqui aure mi tem annos XXV instar Latii. Exemplum inpramo ge- ''. nere sit principis ac ducis GoTHANI, FRIDERICI, quem I. anno aetatis XVII augustissimus imperator, LEOPOLDUS eum, o ne imploratus quidem ideo, fecit AioREM, codicillo φνλ'i'πὸ concepto die a mensis spi vix cra IIcxeiu ob cogni- tam principis pupilli singularem ni tutem. Heniae a fati sibellum exhibet LuNisivs in archivopart. s ec contin.
II in Saxonicis n. IT . Nam Saxoniae duces ante annum aetatis XXI. absolutum maiores non fieri, agnouit uer- ' his ac tabulis ERNEsTus Pius, dux Saxo Gothanus in testamento anno cI Q c LIV. scripto, quod, Io . habetur
ibidem. In altero autem Latini iuris termino aetatis ιγ εκ XXV annorum 11ΕΚLENavRGICus dux exeipplosit quid ei ζ,i inultimis tabulis, anno Iaa Lxxiii scriptis, clare defi-
Iange de uisis raniafre voLLEOMMLICII altinisEINERJeos MICCurii ordeu, he ammen bulben silenidem e saepius repetitur deinceps Testamentum exscriesiit LUNIGIUS ibidem, Mi soa in Meklenburgicis. Quid c viva quod URTENAERGICus dux GerBardus Ludovicus XVII. τ ροβῆη annos natus pariter requisiverit sitque consecutus φ/ς 'si' aetatis anno craia cxciri quod sibi quoque legem di Etam crediderit uva NovICENNARIAM. Imperialem c .dic illum pariter dedit LumGrus ibidem n. f. in Murtetio Oio hargicis Verum facta haec esse, ut centum alia, ex cautione superfluentes suggestionibus administrorum palatinorum oui non alia, quam Latii iura docti fuere:
illud quidem est, quod persuadeo mihi omnino. Hi autem nequesuccussorιbus suis neque principalibus limitiis aliis
110쪽
aliis potuere imponere Latii iii eum, principali dorso indigitum prorsus mali comitιal aecreto opus elset tali argumento. usd, nisi ostendatur, frustra sunt i m peritorum ad minittrorum Ostucrae. Et cum Murte Iber D inu=gico iure uirtus maiorem faciat agnita iudici, imo matri renbur - νιοριιuιρ . tque Peculiaris oeconomia quod ev IH g. ostensum quis quaei prancis ev/raretiori limite tenuerit, quam subditu/n Dixi egomet idem administris prin. cipalibus,cum anno cIII cxv. adliderem indulgentissimo duci in comatistu In Saxonica autem domo Olim nemo uel Sagonisis mnians credidit principes eius intra carceres teneri iuris prouincialis. In nouissimis autem seculis alicuius conuertionis nec uola nec uestigium. . Vt adeo iugum proprinei pes, qua facilitate ab administris suis acceperunt eadem iterum illud eXcutere poterunt, reistiora docti. misi de imperiaIi constet decreto Memini hac
occasione colloquii principalis, cum FRIDERICO duce an Got irino coII XXIV. hubit in Alunbarrans palatio. Cum anim in hoc principe eluceret animus excelsus oris facundia insignis, habitus augultatis uere doctrina etiam in omni Iitterarum genere singularis ueniae aer iis, ab imperatore Hadustae ultro causas demum intelis lexi, id est, praecurrentem annoruΠ numeris uirtutem. Λd extremum quod de ruru Romani receptu patrio dici e Adiuris
tur illud dissoluitur uno ictu. Friuata leges receptas : τοῦ :
in gratiam priuatorum ac subditorum non principum 'i' imperantium. Etsi Camerae imperiatis adstores pecca. xunt praeiudiciis illa tum habenda pro inani hus. Quod sententiae eorundem faciant ius necquicquam. Ex quo tamen his moribus palatinis utimur nolim consultor