Franz von Sickingens Fehde gegen Trier, und ein Gutachten Claudius Cantinunculas über die Rechtsansprüche der Sickingenschen Erben

141쪽

Sed et isti id peculiariter ilia Olul castim lio Sillim X preSSit Fre deiicu itiit, Tutor in Salu lione illa Itolis si In coiitri rebelles. E. illi in riOSiri, inquit, imperii prosperit hue iii liqiud machi Iiantur contra OS Seu Ossicilite nostros in iiS, quae ad commissum eis ossicium perlinent, rebellando.Quu propter Bariesus ibidem limat, uni esse rebellem, qui

aliquid liuiusmodi fuerit conuius contra regem vel principem, seu liquum propriam ciuitatem, prout nos etiam circa rebellionis crimen enodabimus. Verum domus et illud quoque u ungamus, miri peiuxum quum oppug iureiur, versatum fuisse in negotiis principalibus num statim poenam consuiuiiouis uduersus Sicinium eiusque liberos locum babere dicemus Minime profecto. Nam spectundu est ionis ressio uinium, sed ei ipsu oggressionis seu illuli belli culis i. Atqui nullani reperientiis aliam quum de qua in proposito litemule dirimus, videlicet oli pelitu

iustiliae aduersus duos illos Trev per i rini ipen ore v. . ut iiiiiii visum suil, liri iugulioni iii illim i iiiiii indigni- lutein aegerrime lulit Sicinius et proinde rutus est, eum Ribi noti essi in Hesraeliori an inio negligendant. Neque id Ssne de Iim um, tu Biid maximi et excelsi uni nil idem

sibi non serituri grauius surre soleant. Ex quo manifestum

est, . Sicinium non lutulisse hellum unquam principi electori, non Caesaris senaturi uel consiliaris nihil enim eiusmodi causae eum permoviiq. sed unquam iustitiae administrolori negligenti. Quare uel hoc nomine u praediciae constitutionis poena liberi suu et Sicinius paler et eius silii. Etenim inspiciendum si, quo nomine liquod sui,

quo respectu ei qui contemplatione, deque t e sunt extus iuris plureis lusim enumerari possunt. Num et in simili

casu consuluit uiderinus, persecutorem cuiusdam cardinalis non incidim in pi,enam ii Boni suci VIII. contra cardinalium hostes sunctium ob id quud illo cardinalem persecutus fuerat non ut cardinulem, sed ut diuinistratorem ecclesiue

142쪽

vule;itur. De populi Romani dignitate in Germanos transluta post putes videbitilus.

De imperii securiis te sic existimo, non quicquid aduersus aliquam uel ciuitatem uel patriam amittitur, contra imperiiseeuriturum sieri nam, ut Ulpianus ait, tu ciuilibus dissensio-uibus, quumuis nepe per eo respublica laedatur, non tamen in exilium reipublicae contenditur et ob id censet Ulpianus non esse ibi ius postliminii qui ibi uis sint hostes. Ex hoc Uipioni responso liquet. 0u esse hostes populi Romani qui

non ad hipublicue Romanae exiliuin contendunt, etiam si ex armorum usu respublica ii nihil detrinienti accipitii. Cum itaque Sietilius in imperii Romani exitium nihil praesuinp- serit cuius ille pro virili fidelis assessor semper extiterit.

OnSequous est piam ne hosteininitidi in irripori sitisse tantum abest ut in illius Seuerioris constitutionis poenas prolapsus merit. Addo et alia ira illi usem quae . Si initi in eiusque liberosa telae constitutionis unguit, as oxini3t. Iuod videlicet extus non praesentibus et ceu luto a iure ipso sententiae, Sed

suturi leniporis verbis utitur. Isthic enim sic legas ipse quidem utpote maiestutis reus ludi seriatur. Iam erit iuris est, constitutiouem per verba suturi temporis loqueuiem hominis sententiam exposcere, alioquin neminem sua poena constringere dicetur, prout plenius ore dubium quartum

aperiemus. Videmus igitur, uriis ex causis apparere a gumenta in contrarium diluein uitii contra Sicinium eiusque liberos mili-lare posse quantum videlice ad imperatores Ionorium et Areudium Augustos et seueram illuni constitutionem ullinet. Nam etsi F. Sicinius naiestatis orlasse reus fuerit ex capite primo legis Iuliae nihil aduersus rei liberos tutuente, nun-

143쪽

quum tamen sui eo capite, de quo praddictu eonstitutio loquitur. quare nihil est quo huius criminis uel ousillusionis praetexiii

Sidini siliis noceatur. ilis consequens est, ut eum Sicinius innisestalis reus nec fuerit neque esse puluerit, praeter tuum ex legis Iuliae capite primo, necessario dicamus eum ne perduelli0nis quidem iudicio

fuisse obnoxium. Num ut Ulpianus autor psi non quisquis legis Iuliae natos latis pus est, latiui orditulliolus reus erit. Sed

qui li Ostili an intu dii ei susci in publicam uel irin ipstii fuerit illi- in iliis Oia vortio toti dii hiulta est iiiiiii de principe Romano, hoc

est de inperuiui Augusto se de repti blion Roinui in intelli statiar. Hoc enim Vlpianus lio etiam loco testultis est et ii Oli S de republicuo roprie si sermo in iure seni per Hornana respublica intelligiti ir reli tua ciuitatus loco ritia loriun tia hentur. Im et

ipse Ulpianus, qui perduellionis crimen de Scripsit cuni in te prelationem alio responso declarat operussi me Bona inquit.

eluitutis abusive publieu diei sunt sola enim ea publiea sunt, quae p0puli Romani sunt. Idem ullo loco publicum est

qu0d ad lutum rei Romanu spei tui. Cum illique ieiuius neque ouiri rempublicum Romanam neque conuo principem Romanum hostili fuerit ulmo, cerium est, eum non recie neque iure potauellionis insimulari. Neque mihi quispiam repellit argi intentum illud de pupilli Rouisui iure et potestule in imperatorem ei ab oc in e

piam ;ermaniae ciuitate in hostili fuerit ianimo eumlelia simili animo in ei inanium ipsam extilisso, non lagis qu0m in

ciuilibus dissensionibus uti paulo ut ex Ulpiani responso deelaraium est in exilium reipublieae Romanae contendi videbatur. Ali 0 quin quis recensere possit numerum hostium ei pe duellionum inter Germanos atque adeo in ipsis Germaniae Disiligo by

144쪽

- 26 viseeribus Nam ut late Germania putet, sic complureis babel, quos palam est etiam iniussu principis Romani suisse in quasdam Germaniae uitates ossens a plane hostili

animo.

Sedundu ruit multis sane verbis non inutilibus explicari posset, nisi mihi de iure interrogato vitandum censerem Paucis igitur agam et ad rem Catili uncula iurisconsultus. Diustias by Corale

145쪽

Ueber die Vestaliunides exies.