Ioannis Seldeni Mare clausum, seu De dominio maris libri duo. Primo, mare, ex iure naturæ, seu gentium ... Secundo, serenissimum Magnæ Britanniæ regem maris circumflui ...

241쪽

ia dite alliance quela punicion de luisitas auitres example pur temps a venir. Hactenus libellus tot gentium Regum nostrorum imperium ac dominium marinum manifesto agnoscentium indeque sibi tutelam .pol centium. De hac re in historiis sive Francorum, sive Anglorum, aliorumve mentionem non fieri mirum non est. Acta forensia rarosetis in historias conjiciuntur. Sed ipsi, eodem tempore Grim-baldum illum classis Franciae praesedium mille scimus ex Frasic rum historia. Paulus bEmylius a de Philippo Pulchro, Sedecim

remes, inquit, ὶ Liguria mercede conduxit, prouis Remero Grimaldo. Is h. um ' b. in Oceanum circumvectus. maritimam oram Flandria hosti infestam secit. s. 'Idem ipse est Regiinctius & Reginerus seu Reinerus Grilli bainis. Et apud Ligures clara est eius nominis familia. Sed quia exterus citr

242쪽

a De rebus Gallicutib. 2.b Chron.

dors Rot. Francia

116 MARE CLAusu M, s Eu .& conductitius, ideo ut videtur) a Ioanne Feronio in Admiratio rum Franciae catalago praetermittitur. Iohanni Titio μ ηινα- ωim,dis inter classium praefectos apud Gallos vocatur. Is etiam est Admiraldus Regis Franciae, quem scribit Ioannes de Beri si praefuis. se trecentis & quinquaginta triremibus , Philippo Pulchro in stib sidium Hollandorum adversus Flandros anno M C C C I v missis. Sunt etiam in Gallorum archivis quae ad lites inter Anglum & Gallum tunc ortas attinent. Et tametu in cis non reperituri si Tilio fides: qui tabularum elusinodi publicarum indicem edidit libellus iste seu eiusdem aliquod exemplar, habetur tamen in eis diplomTidissem, quo ab Anglo tunc praenciebantur Cognitores, quales diximus, ad res contra sedus patratas decidendas. Illud ad hunc modum, Tilio e designatur. Durair done prur is M' Edo vita a deua nommet. Oaecordea. de se paut pour avec les dein eleua. de la part si dii Ru Philippe d' enqueri r ct aanendir les forsiactes durant laur tresue, te demier de Ium M C C C III. Ou treseri, layette Procurationes, posse, O potestates Anglia; l . Eundem habent diem & annum diplomata quibus Cognitores constitutos ad hanc rem fuisse ex archivis nostris saperius adnotaviamus. Neque obstat huic quod ad querelas de latrociniis injuriisque aliis in mari ac terra invicem patrari a privatis selitis decidendas ab utriusque litoris Principibus cognitores , uti & a Regibus jam dictis , pariter interdum d conuituantur. Par inde in Mari ius

constituentium utrique esse non melius elicitur, quam alterum alterius Terrae esse dominum partiarum. Et personarum , quae in jus vocandae , maior ratio in eiusnodi cognitione habetur ,

quam qualiscunque Territoriorum dominii; quod scilicet aliunde prorsus dignoscendum. C A P. XXIX. Dominii Regum Angliae Marini in Flandrorum ad EoRπ- dum secundum legati Oho, Recognitio. HI sce jam accedat Flandrorum adstipulatio & ultronea professo in Partamentariis Angliae Comitiis sib Edm ardo secundo Rege. Dum Roberti Comitis Flandriae Legati de rebus in mari raptis querebantur, Regis Angliae opem implorantes , raptas esse non semel dicebant sepra mareAnglicanum versus partes decraus den intra potestatem Regis Angliae, atque in Angliam adductas ;ad Regem autem Angliae pertinere criminis cognitionem pro eo quod Diuitiaco by Corale

243쪽

. DE DOMINIO MARI s, LIB. II. 217qubd ipse est dominus dicti Mars, ct depradatio praedicta facta fuit sivra a Roρ Pae

praedictum Mare infra potestatem suam. Quae sunt tabularum publica . Ed. 2.rum verba. Sed eas, quantum ad hanc rem spectat, integras a adjicimtIS. . Memorandum quod cam Aper damnis hominibus de regno Angliae per homines de potestate Comitis Flandria, ct Flandrensibus per homines de regno praedicto , a tempore quo dictus noster Rex regni sisi gubernacula puscepit hinc inde illatis , amicabiliter rUormandu inter Consilium. dicti domini Regis o Nuntios dicti Comitu in Angliam ex causa praedicta pluries millos , Mures tractatus habiti fuissent , qvi propter aliqua impedimenta , quae evenerunt , essectum optatum non sortiebantur ; tandem in partamento diim domini nομι Regis in octauu sanctι Michaelu, anno regni sui quarto decimo apud UVsmona sterium convocato,quidam nunciι di m Comitu venerunt ad tractandum sisper dampnu praedictu in forma praedicta reformandu. Et cum dictι nuncii ad tractandum de novo siver huiusmodι dampnuper dictum dominum nostrism Regem admissi fui sient , ipsi

nuncit, prout alii nuncii praefati Comitu, in tractatibus seupradictu, inter cetera quae requirebant ante omnia sunticabant, ut dictus dominus Rex adsectam suam de potestate sua Regia inquiri or Iussitam faceret de quadam depraedatione quibusdam hominibus de Flandri. uper de vinis O aliis ire fis mercimoniis sivis seupra m/re Anglicanum, versius partes de Craudetii a potestatem dicti domini nostri Regis per homines de regno Anglia sat dicebant) facta; asserentes quod rina ct mercimonia praedicta eisdem Flandrensibus depraedata , adducta fuerunt insta regnum o potesarem dicti domini Regis , o quod ad ipsum Regem pertinuit sic facere pro eo quod IPSE EST DOMINUS DICTI MARIS O depraedatio praedicta facta fuit supra dictum mare infra potestatem suam. Tandem in eo-

dem Parsamento habito super praemissis cum Praelatis, Comitibus, Baronibus se alitis proceribus dicti regni ibidem existentibus tractatu diligenti, de consilio eorundem concordatum fuit per dictum dominum Regem, quod, pro bono pacis inter seu bitos terrarum Angliae ct Flandriae confovendo dictus dominus Rex ex potestate siua regia illa rice de bonis supra dictum mare Anglicanum versus dictum locum de Craudeli dena tu is infra dictum regnum adductu in locis ubι malefactores cum bonum depraedatis ad dictum terram Angliae devenerant, per Ioιtiarιos silos inquirι, ct eandem depradationem secundum legem O rationem audiri faciat o terminarii ct quod dovum Navium, quae rictae depradationi interfuerunt, ct alii, qui depraedatores illos cum bonis sic depraedatis in toto vel in parte scienter receptarunt

244쪽

118 MARE CLAusu M, set u Ita Τabulae illae publicae. Atque codicillis reos mandata est per provincias plerasque maritimas jurisdictio cognitoribus, qui damna resarciri facerenti 'Quoniam autem , Praeter fluminum ostia , quamplurimi sunt in adversis oris maxime in Zelandicis ; dc sunt etiam in litoribuspitis vicinis in sinuosi Maris intermeantis flexus,

quibus variatim ita interitur Terra ut fieri commode nequeat quin eadem cum terra sic intexta ditione contineatur, ut corpus unicum, Mare itidem intermeans, quod non aliter sero atque flumen seu torrens non raro ibi tum ripas disterminat tum portus facit; id-eb mentio etiam interdum fit intermeantis huiusmodi maris ut

eius quod censetur intra iurisdiction ct flumen seu fluctum Maris

regionum advertarum ; veluti asaru Flandraa , seu squeniadmo-ixi, is legitur in vetustis schedis o quae ductus archetypos lintra- biblioth. rum Henrici regis quinti tum ad Comitem Carolesii, tum ad de- Cotton.3. curiones Iprae, Gandavi ac Brugarum prae se ferunt) dein latini an, H s, mon&testiem de tameredemnises, quod idem serint. Nam demto mari'sic intermeante aut veluti portus vicem re litore adversis supplente , quod reliquum est , seu oceanus adversas illas re-:. z re Auliam interluens Anglicani juris , juxta ea quae si

iis, in E perius ostensa simi , semper est habitus. Unde & plane som-pis . dedi nio fiatilius est quod habet scriptor nuperus, ubi per portus Ma catoria ad diceti Navale dudum instauratum, Britonici freti s hoc de quot Co ixς quinint innuens Imperium R. restitutum vidisse se . Mia,., p. , ; Euer riun Vicinarumque Gentium, quarum maximἡ i

reeis=ri teresse potuit, sententia atque recrenitione Marini Regum n fixa. strorum dominii, hactenus. - ί

C A p. XXX. De Regis Magra Brirannia in Mari Hibernico & quod occiduum es, dominis seorsim agitur. E Anglicano mari, seu Britannieo quod sacri Angliae patrimonii pars est, generatim, sed maxime qu, sive Orient,le est sive Australe, jam dictum est. De occiduo, etiam Scotico S Septentrionali, toto denique, quod est reliquum, tannico restat ut dic mus. Occidui nemo non videt partem Angliae pretiacentem intelli gi tam in libelloillo cognitoribus 1 Regibus Anglico Si Franciae am

te trecentos triginta amplitis annos a tot gentibus oblato , ubi is Mer d' Enseterre seu diffare Anglicanum toties occurrit, quamin re

245쪽

DE DOMINIO MAOs, LIB. II. 219 diplomate superiusallato, quo Reges nostri Domini Maris Angli- ocant circumquaque indigetantur; ut quod cx Bractonio, de Exeustatione forensi eius qui in Hibernia fuerit, habetur a , atque id genus λ-- cetera huc in supra allatis facientia praetereamus. Etiam S iiuulas, quotquot in vicino hoc mari, Britannicas dictas passim legimus, ut sub initium huius libri monitum est,) perinde ac si secta interfluentia, eas non aliter, atque flumina aut aquarum diverticula ripas ,

a Magna Britatinia disjungerent, velut ciusdem sαμωμι sesi flag-

menta. Quo indicatur apia freta cum inlialis , ut flumina cum ripis, territorii Britannici partem esse centendam. Atque huc in primis spectat item illud in libello toties memorato, scilicet par rar-bon D Ro alme d'Anseterre, se ii ratione regni Anglicunt dominos fitille

semper Reges Angliae tum Maris Aoglicani sieti Britannici qua Angliae praetcstditur j tum Insillarum in eo positarum. Undi' i Mona insula Mannia vulgo dicta quae inter Boreales Angliae ScHiberniae partes medio libramine sqnae verba sitiat Grai di Cati, brensis) porrigitur in hoc mari, inter continentes mi quid videoὶ Angliae provincias antiquitus numerata est,ut Vectis, utLundeta, ut quiet 'iunt id genus aliae. Neque enim aliud intellexisse videntur veteres il- li,qui orta controversia, utri circumstipantium insitarum, Angliae seu Britanniae majori an Hiberniae ure naec insula in marisinterfluentis medio posita debuerit applicari, ad hunc modum litem termi- nabant. Venenoses vermes advehunt. Hos chin Insulam hanc admittere & fovere , uti Angliam & Britanniae magnae partem relidi

quam, Hiberniam contrii eos necare observastinat, Britannia eam lita

munu omnium censura dictapa. Nam si aut Hiberniae aut Angliae territorium, qua agro, qua Mari constaret, adeo centuissenta Mona lili Eurdasiunctum, ut quod interiacet Maris id aut omnium hominum necessarib elle commune, aut aliis quam sive Hiberniae sive Britannia resibus vetere jure subjac utile existimassent , satis ridiculam sane agitas te videntur controversiam. Nam alia non potuit esse, puro , quaestio , quam ea quae de finibus est Angliae seu Britanniae magnae , de Hiberniae. aestionem autem de finibus inter vicinos dominos locum habere polle, ubi territoria utrorumque nsunt continua aut contigua, non intinuo. Si via publica intem cL- ε, - r.

venit, ves flumen publicum , quod ad neutrum vicinorum dominorum spectat, finium agundorum agi non posse , recte d cui tς Paulus. Er. in postqtiam Quintus Fabius Latruo arbiter ,.m.'

t Di il

246쪽

iso MARE CLAusu M,SEua GDero. Nolanis de Neapolitanis de Finibus agri a Senatu datus is, utrisque δε in si paratim ri gredi it callide persuaserat, ut in medio aliquantum agri relinqueretur, quod populo Romano ipse adiudicavit , neuti- 'quam inter eos de huius agri finibus quaestio amplisis oriri potuit..ippe inter quos desiit eue confiiuum. Sed cum populo Romano postea si quae oriretur erat utrisque agendum. Aliter sentiendum non est de quaestione illa utri terrarum applicari de jure debuerit Mona; inde potillimum nata, quod media Hibernici & Britannici iuris territoria interiaceret, & ad ipsorum confinium. Nam ex argumento ab ipsius soli duntaxat natura deducto, sine civili dominii ratione scuius mensuram tamen, vel ut Decisioni seriem, volebant heic esse ipsam seli naturam in non magis applicari debuerat sive Britanniae sive Hiberniq;, quam Noru egiae, Hi janiae, aut Gal- Miae, ubi perinde ac in Britannia venenosa animalia nutriri nemo dubitat. Angliae igitur seu Britanniae applicari in decisone illa vetere est Britannico territorio ita continenter adjici ut vere &civiliter dici possit Mona provincia seu territorium Angliae seu Britatiniae continens; clim nempe Anglicanum territorium ita usquein,occiduas eius partes seo quod in Occidentem ab iplo confinio vergit, ad Hiberniam spectantei perpetuo per hoc Mare proten 'datur.. Et temere nimis Eligabethae Reginae legatis excidit indis. sertatione cum legatis Danicis de libera navigatione & piscatione in Mari Normegio, Bremae habita; Reges Anglia navigationem ct se 2 22 j cation in mari Hibernico inter Angliam . niberniam nunquam probia cum.1 pag. ac si inde probari voluissent nec piscationem navigationemve inter Issandiam & Normegiam a Dano prohibendam, vo-Len . niam neutri Maris domini, sed para jure litora tantum utrinque possedissent. Sed & alia non missis temere de maris commui ilione ibi dichi sitiat, ut ante advertimus. De navigatione&puscatione in mari Nor ogico, mox plura. Caeteriim ut ratio ex necessaria maris communione petita perperam in Legationis illius dissertatione usurpata est, ita nee verum est id quod de mari Hibernico excidit. Scimus enim non liun dynastas maritimos olim

perduelles jus regium pluribus in Hiberniae locis usurpantes,ob il iam piscandi licentiam ab exteris vectigalia gravia exegisse, verum c Mψt H etiam talchione Pariam ei tria ς diserte fuisse cautum, ne quis exterr . . Hibernico piscaretur, nisi impetrata prius 1 Prorege, liove Regis Angliae Legato seu Magistratu ad hanc rem legitimo Veniae, etiam ut exteri pro qualibet irave piscatoria x ii doliorum aut

pud G.

Dicii l

247쪽

D E D o M i M I o M A R I s, L I R. II. plurium, praestarent quotannis tredecim selidos & quatuor denarios,& pro qualibet navi minore solidos binos; ipsis navibus, amia, mentis, bonisqtie cunctis fisco applicandis, si forid praestationem

huiusmodi seu hoc aequoris regnato is imperium, detrectarent. Sed integrum haec de re sancitum,c quo receptissimam orditium omniuHiberniae de regio heic iure sententiam ediscamus, intersero. Item

248쪽

pra redditur. Sunt etiam qui culeriint a Martia Regina nostra Hispas, , a Veniain ad anuos X X I impetra illa H piscandi in Septeturiona- Malimis, liorc Mari Hibernico, atque inde proventum mille librarum an-ro lege n*m FucoHibernico auctum.Certe Sc edicto vetuit ι Iacobus maia Mercot'--Britanniae Rex neqtiis exterus, non impetrata prias venia in io ς 'D Hibernico piscaretur. Quaestionem autem illam de Mo---, utcunque a Giresdo qui sub Henrico II scripsit J me μIaebbi moratam, ortam nihilominus existimandum est seculis Anglo-saxo- Marti t. num rustioribus,ctari nempe quicquid Hiberniam & Britanniam thteriacet, aut Hiberniae Regibus . ut Britaniri. et pirebat, id est cum

utrisque sua seorsim orant in hoc mari te ritoria de quorum finibus ambigebatur. Certe Educ inus Rex Northumbrorum , seu potius omnium Anglo saxonum potenti silinus, sub annum a Christo nato D C xxx Mevanis insulm imperis sub Mavit Anglorum. Doncnc Hisis Ec Id thina Mevaniam quam Anglestiam vocamus, tum sesii lona est de qua sumus locuti. Citeriore autem An

' .glo-sixonici imperii aevo , Noru egi seu Dani, quorum latrociniis frequentioribus mare dc hoc de boreale habebatur infestissimum,& hanc insulam S: Hebri das involabant easque ducentos serme an-

. itos obtinuere. Adcd ut neque ad Hiberniam neque ad Britanniam interea potuerit civisitet replicari.haec Mona. Eius autem Reges , tam vicini Maris quam bisulae dominos tunc fuisse Elicitur ex eorum

Annalibus, ubi Godmduira , cognomine Cronant Monae Regeina ch bis comperimus sub anim saluus M L x v i subitus -Dubliniam ORuum magnampars de Taynster.Sistos vero ita perdomisci ut nudus,quis Mannia brι clararem, ausu esset plures quam tres claros diserere. Modum im ru u legem rebu vacinorum navalibus praescripsinquod aliud non est,

quam ipse Maris chminio gaudere , ut in jam dictis est ostensem.

. Atque

249쪽

Atque hinc sors an est, qudd vetustiora Regum Monae insignia fuem Navis cui velo complicato, adireti Gratulo RG Mannis O Insul rum ; ut ex sigillis coriim observat Camdcnus . Nam recentiora a Britan

sunt illa, tres tibiae humanae, quae passim obriae. Postea ver3, seba- ηι , pa .cta ab Henrico II dc Ioanne Regibus Hibernia, atque Reginaldo Rese Maniciae in Ioantris Regis potestatem . redacto scum nume- ωsissima clasle hoc mare occupabat Anslus): non est citromnano an o. dubitemus quin in Angli etiam imperium circumvicinum simul crMare reciperemn Neque enim eo in aevo sui juris erat Rex Monae

Sed siubiugatus , lenni fidei professione praestita quam Homa glum vocant) in clientelam regis Angliae concessit. Ceteriun &Seo 'torum imperio paulli pi,st adiecit eam Almander III Scotiar Rex e e praefectumque imposuit, qui quones opus es ct cum tredecim tri . scitius mibus ac quingentis classiariis Labsidio ei forcr. Hebridas item, pullis No vegis, recis ravit&ad posteros trans malit. Dein rediit iterum ad Anglos Mona. Atque ii diu Hibernia cum ci ix territorio illo M. arino potiti sunt. Septentrionalem autem huius occidui Maris pariem, Hebridum &Scotiae Reges,postquam Norvvegos Maris huic dominosexpulis lent, obtinuere. Atque hinc est quδd ut Sco tia, Anglia, Mona haec,Hebrides,& Hibernia prirrcr ceteras que adjacent militas, ita etiam ipse Oceanus Vergivius S Deucaledonius occiduiam Scociaria pulsans, atq; has flexibus sinuosis intermeans regis. s. agne Britaimis M itum patrimoisium nunc ut simul censendu . intino in aperti huius&immensi Oceani parte occidentaliore, aliud est regis M. agia ae Britanniae jus, idque latissime&per Ameritannm litus porrectum, Clim Eli Zabethae resime auspiciis Hun istans Galbertus, vir eqtrestri dignitate, in Novum orbem cbloia . 'ni. ma deducebat, ut senui etiam terras aliquot Imperio 'nglicano djure stibiacentes in oris Septentrion. alis Americae orientalibus reci- sit , pera i ctum ducebatur ab eo, velut a procuratore, Regina in postbstionena perpetuo sibi posterisque retinendam tum mortus D. Iosiana grinat. ΘInhila est, quam vocant tum univerit tam Maris quam Telluris spatium D C milliaria circumquaque ae occupantis. Solenni dein ritu A nglicano, quo ptaediorum dominium transfertur, insito nimirlim ei ramulo & cespite, novum hoc req- mim , it re nae beneficiarius accepit. Neque sine noeelle erat δ' istut aliter pollessionem l .unde reginae & Posterorum donii muni ς' fg hoc natum) adipi siceretur. Haud mim est exigenditin , ut, quιπ

250쪽

13 MARE CLAusu M, s Eua, De ςοη- Paulus in sec-quamlibet partem eius fossi introire , dum mente it 'πιεμε se cogitatione haesit, uti fundum usque ad terminum νῶr possidere. Quod sDziz Maria, quam ad Tellurem nondum occupatam attinere po-m,. quo test. Adeo ut quemadmodum Siculus Flaccus o de agris occupa- ad explo. toriis, Terrae, inquat, nec tantum occupaνerunt quod colere potuissem, sedi andas 'quantum ins e colendi reservare, simile etiam de Mari ita occupato ς xλ ei queat. Quantum in spe utendisruendi reservatum est, & fini-ξι'h; A tione designatum. Nec forsan initia vastissimi Maris huius Ameri , si νε ' cani dominii adquisitae , Guberto possessioni debentur. InstauratioΑngli- vit potius, & Regium Ius heic dilatavit. Nam Sebastiano Ca- cano ac- botiob, sub Henrico septimo, Anglicano imperio Insula illa, Bac-

Τά dicta, adiecta est. Et postea inolevisse morem constat, ut Mi-- Est aliqui Praefecti Regiae classis, seu Admiralli Angliae summi ' hab. ti, scuius in provincia sunt Maria omnia, Regi Angliae&Hiberniae, iis Rot. qua Angliae & Hiberniae, subdita in a piscan ius etiam in hoc mari' ης- vectigalia gerent; quod Regii seu Praeficientis dominii symbo- tum sputo)erat expressissimum. Sed ne eiusmodi vetagalia in picis 3.Ed. s. catorum detrimentum amplius praestarentur, Comitiorum lege stibes. s. Ed argo Rege VI cautum ς est. Qirantun aris coloniae nostrates in Americam nuper deductae sibi occupaverint, nondum satis exploratum habeo. C A p. XXX LDe Regis Magna Britannia dominio in mari Scotico, oriem tali maxime ct Septentrionali. QVae silpr, subinde occurrunt ex Iacobi Magnae Britanniae Regis edicto a de Piscationis prohibitione, aeque ad Maria Scotia IaeobiR. in circumquaque fusa attinenti, unde & possessionem horum Mati- Martii ε. num & avitum dominium retentum agnoscas. Biterdictum scilicet est exteris, maribus in hisce, piscari; licentia prilis Edinburgi non impetrata. Et in Seoticis sanctionibus Partamentaaiis non tam con-' duntur Novae, qu minstaurantur veteres lege , quibυ cautum est

Pajum. s. id est, ut piscatores e qualescumque mari Mentes, aliique omnes qui Misces aiusdem ain astetis in oris Scoticis, aut intra insulas aut extra με intra amaria ceps v in portin liberos inferant Oc ubi vocant civibus eiusdem regni,