Clypeus Scoticæ theologiæ contra novos ejus impugnatores, authore p.f. Bartholomæo Durand Antipolensis ... In quinque tomos distributus. Tomus primus quintus Tomus tertius continens tractatus de vitiis & peccatis de gratia de justificatione impii & m

4쪽

CLYPEUS' SCOTICAE THEOLOGI:

Contra novos Mus Impugnatores,

AvTHO RE P. F.

BARTHOLOMAE' DURAND

Antipotensi, Ordinis Minorum Regularis Observantiae , Provinciae Samoti Ludovici, sacrae Theologiae Lectore Iubilato.

TOMUS TERTIUS

Contlams Tractatus de vitiis &peccatis: De Gratia De justificatione impii & merito justi: & De virtutibus Theologicis & cardinalibus .

5쪽

A. et

6쪽

INDEX

DISPUTATIONUM

ET QUAESTIONUM

in hoc tertio Tomo contu

nentur .

pag. 13. Disputatio I. De natura pereat . ibid. Quaestio I. vitium proprie O directe contrint rietur virtuti. ibid. Π. An omnia vitia , tam ea quae vistutibus aequisitis, quam que infusis inponuntur a sint coner

tua legem aeternam . I9.

Disputatio ΙΙ. Dedisiactisne peeeatorum . 2I. Quaestio unica .-distinctis specima pereat τι ir , ex obiectis quae respieiunt, vel ex prae piis quibus opponuntur,auenia debeat . 22. Disputatio III. De peeeato eommissionis

Quaestio L Pεν quid peeeatum commissionis eon Itituatur formaliter in ratione mali moralis .

7쪽

iduo, absque omni astu physico motimtatis.', quisit eausa vel occasio illius. 3 . III. An omittens ex causa Toluntaria , peecet non solum quando apponit eausam sed etiam quando de faeta omittit . Disputatio IV. De compararaone peccatorum ad invisem. yO. Quaestio I. An omnia peccata sint eonnexa

II. Vnde in 'εeeatis petatur inaequalitas in grav-tate er malitia. s2. Disputatio V. Desubectopeccatorum. sq. Quaestio I. An non solum in voluntate , sed etiam in aliis potentiis a voluntatem,tis , si1 formaliteν se intrinsece peccatum.

cari. . G.

II. An quoties voluntas peecat s praeeedat at quis error practicus , vel saltem aliqua incon deratio in intellectu. ' . 68- III. An Deus directe, metsatrem indirecte ροβν dita causa peccatν. . . 'Disputatio VII. De pereato Originali .

Ι. An sit peccatum originati ribid. II. .an Adam per quodcumque peccatum , dummodo esset primum , traduxisset in posteros euh

8쪽

V. Anpuerieum solo originali decedentessubeana poenam gehennae ct combustionis aeternae , vel saltem aliquam ex parte damni tristitiam pa

tiantur. -

- Disputatio VIII. De lectibus peccati .

Q aestio I. st id sis macula peccati , seu peccinium habituale persenale . - . . Io I.

II. peceatum secundum se , seu secundum malitiam. O inordinationem quam importar a rationem poenae habere pusis .

III. An peeeatum veniale in damnato, per accidens in ratione eonjunct.onis, eum mortati , ρά-

- ria aeternapuniatur. II s.

IV. 243alis O quanta poena peeeato mortali debea

Disputatio m. De peccato mortali , O veniab.

Quaestio L veniale 'eccatum natura sua distinguatur mortali , . O quae με erae ac praecipua unius ab alio disserentiae.

ibid. H. An ille qui mortaliter peccat, utrimum sinem

- ἰncreatura constituat. I 24.

III. An homo in statis justitia Original;s exi-- stens, impotens esset peccandi venialiter , idque ab intrinseco , em ex 'i iani integritatis φ. O an idem etiam dicendum sit de Angelo ,

fense gravitatis simpliciter insinitae.

U. An quilibet homo A primo instant; usus ratio .

nis teneatur sub mortali ad Deum seconvertere , - subindequepeccatum veniale cum solo originali. esse Rostr. 137.

9쪽

INDEX.

Quaestio L An homo in statu nativirae

xilio , omnes veritatis naturales , tam spe-entarisas , quam . practicas cognoscere . II. An quae gratia ad eognoscendasmeeitates supernaturales , seu ad assen

gratia aliquod bonum opus morale natura tis Ordinis velle , Ofaeere. I 8. IV. An homo lapseus , vel in puris naturalibus comditus, ad diligendum Deum ut authorem n

tu dilectione esseaci, odigeatspeeiali auxilis in quali 169. V. An homo LAsus indigeat speetali gratia ,

in 'uali, ad observmada omnia pro ta nam ratia cutiane quantum ad substantiam ορ-

VI. An homo lapsus sine gratia possit diis non

peccare morrat rer eontra praecepta naturalia. I

VII. An ad nunquam pereandum venialiter, re quiratur speciale privilegium, Ocnifuerit m cessum. . 39 VII1. An ad maliter perseverandum requira tur speetale num, a gratia O auxiliis eam coneomitantibus distinctum , O in quo Orma liter eonsistat. I93. Disputatio II. De essentiagratia . . . 98 Quaestio Ι. An gratia Fa aliquid talia oeum in anima. Bid. II. An gratia soctificans sit qualitas , cujus speciei. . . in m. An gratia sanctifieans M partie-atis νου- sicae formalis divinae narurae , etiamformal ter Oreduliearise, ni insinita est . zoq. IV. An gratia sanctimana praester formaliter esse sitiam

10쪽

INDEX. filium Dei adopt/vu- , eaquo sola talem

charitate . . 23 .

VI. gratia immediate subjectetur inanima

, an veram voluntate. 2 6.

Disputatio III. De divisi-gratia. asI. Quaestio I. . An maria σματα interea eon e nienter dividatur in gratiam gratum fasn-rrim, es grauis datam. est'. an praeter gratiar Dratis datas 1 ab solo recensiras, aliae My. gna nitossint . ibid. U. De ειν megratia insperantem in inperan-Disputatio N. De usagratia .. . 2y8.

Quaestio Ι. - solus Deus possit esse cause principalis gratiae habitualis . ibidem. II. An Dratia creetur , aut concreetur s Telde' potentia obediemial. anima educatur .

III. . An ad. gratiam sanctificantem νε- Disatur aliqua. dispositis , illa a sit

Disputatio V. Da erethndiae gratia .