Orationes ex historicis Latinis collectæ. Pars prima secunda

2쪽

INDEX

ORATIONUM

ORATIONEs EX LIVIO COLLECTAE.ORntio P. Horatii ad Populum , pro filio perdueti

3쪽

nentio Camilli ad PAEA Uum Faliscorum puerorum. 73Dratio Legatorum Faι cos Romauis uenentium , in Senatu. Oratio Μ. Furii camilli ad miIites perterritos binium

umero. 7

Dratio Se ti Tullii ad Dictatorem , ut militibus pugnaxdi copiam faciat. 76 Dratio Legatorum campanorum in Senatu Romano , s M.tatiκiIιiam adνersus Samnites petunt. 78 Responsum Consulis pracedenti orationi. 8 'atio T. Manlιi constitis as filium suum. 8 a oratio camilli ad Senatum. ου toratio L. Lentuti ad confules , ut pudenda, eonditiones Agamnitibus Iata acciperentur. 8s Oentio Sp. Possumit in Seuatu , de pace ad caudium

eatio s.cunfla Postiamii , Ra eadem pace Caudina. gooensio c. Pontii , Samnitium Imperatoris , qua fraude Romanor arguit. 9 Oeatio Hannonis ad Carthaginienses , contra Annibalem

is Oratio Aloreι His uni ad Saguntinos , qua pacis conditiones , quas Axnibal ferebat , enponιt. Ubinoentio Aκaibalis afl suos milites. 99 ntio M. Minucii Rufi , Magistri equitum , in Fabium Disatorem. . O Ioraiio Miuueιi Magistri equitum , quia suos ad conjunisgeuda cum Fabio capra adhortatur. Iosoratio Fabii Maκimi ad A milium , de ratione prauandi cum ruisi bole. Q rcentio Paciatili Catavii . RIium a Delaore dehortautis.

oratio missaeis Himilconi respondotis. II Συνatio Q. Fabii Manimi ad PopuIam , de deligeκdia constitibus. I I soratio Caaκensum militum in Siciliam veIegatoriam , naMarcellum 'oco ialem. ias' Gratio L. Marcii, cum milites ad oppugnauda Poecorum eastra ducturias esset. xv oratio Vibii Virii ad senatores Gmp nos , ut se -- aeno potiret interimant , qunm Romanorum permitis aut arbitrio. axo Oratio P. Scipionis ad enercitum. 32s

Finis Iudicis.

4쪽

ORATIONES

SALLUSTIO COLLECTAE ORAT IO

Qua sui de Conjuratione consilii par

ticipes cohortatur. CatiIina iamdiu de trucidando Senatu, γinυadenda Republica cogitabat, multo siquo traxerat nobiles homines in nefarii consilii societatem : eos hὶo alιoquitur. I virtus fidesque vestra satis

quam opportuna res cecidisset. Spes magna dominationis in 'manibus frustra fuisset: neque per ignaviam.' Mithmeticae indicant paginam versis au Gallicae.

5쪽

ORATION Es

aut vana ingenia , incerta pro certis captarem. Sed quia multis & magnis tempestatibus vos cognovi fortes , fidosque mihi , eo animus ausus est maxumum atque pulcherrumum facinus incipere : simul quia vobis eadem , quae mihi , bona malaque esse intellexi. Nam IDEM velle atque idem nolle, ea demum firma amicitia est. a. Sed ego quae mente agi Lavi , Omnes jam antea diversi audistis. Caeterum mihi in dies magis animus accenditur , quum eonsidero quae conditio vitae futura sit, nisi nosmetipsos vindicamus in libertatem. Nam Postquam Resp. in paucorum potentium juSatque ditionem concessit , semper illis Reges , Tetrarchae vectigales esse : populi, nationes stipendia pendere a caeteri omneS, strenui ., boni , nobiles atque ignobiles , VulguS: fuimus , sine gratia , sine auctoritate : his obnoxii, quibus , si Resp. valeret , formidini essemus. Itaque omnis gratia , potentia , honos , divitiae apud illos sunt, aut ubi illi volunt : nobis reliquerunt pericula, repulsas , judicia, egestatem. Quae quousque tandem patiemini , fortita sumi viri Nonne emori per virtutem prinstat, quam vitam miseram atque inhonestam, ubi alienae superbiae ludibrio fueris , per dedecus amittere r Verum enimvero , pr5 Deum atque hominum fidem l victoria

in manu nobis est: viget aetas : animus va- Iet : contra illis, annis atque divitiis omnia consenuerunt. Tantummodo incoepto opuSest : caetera res expediet. Etenim quis mor-IHium , cui virile ingenium est , tolerardi

Di iii so

6쪽

potest, illis divitias superare , quaS profundant in extruendo mari , 8c montibus coaequandis ; nobis, rem familiarem etiam ad necessaria deesse Z illos binas , aut am-Plius , domos continuare ; nobis larem familiarem nusquam ullum esse ' Quum tabulas , signa , toreumata emunt, nova diaruunt , alia aedificant , postremti omnibus modis pecuniam trahunt , vexant : tamen summa lubidine divitias suas vincere nequeunt. At nobis est domi inopia , forisses alienum , mala res , spes multb asperior. Denique quid reliqui habemus praetermiseram animam l

. Quin igitur expergiscimini φ En illa ,

illa quam saepe optastis , libertas : praeterea divitiae , decus , gloria , in Oculis lita sunt. Fortuna ea omnia victoribus praemia posuit. Res , tempus , pericula, egestas, belli spolia magnifica magis quam oratio mea vos hortentur. Vel imperatore, vel milite me utemini : neque animus, neque corpus a vobis aberit. Haec ipsa , ut spero , Vobi iacum vn, Consul agam: nisi forte me animus fallit, di vos 1ervire magis quam in Perare parati estis.

7쪽

ORATIO

Suam sententiam Senatui exponentis de conjurationis Catilinae sociis qui in custodiis tenebantur.

Catilina ad Mallium profecto, P. LentuIus O alii principes conjurationis qui Romin remanserant , intenti erant in occasionem incendenda urbis. At re totd patefacta , comprehensos Cieero in custodiam tradidit: mox ad Senatum refert, quid de iis fieri placeat. Tum D. Iunius Silanus Consul designatus , de eonvictis confessi que supplicium sumeηdum censuit ; atque ei plerique assentiebantur. Sed Caesar ; ubi ad

eum ventum es, rogatus is Consule sente tiam , hujuscemodi verba locutus est. F. Mnes homines, P. C. qui de rebus dubiis consultant, ab odio , amicitia, ira atque misericordia vacuos esse decet. Haud facilε animus verum providet, ubi illa ossiciunt: neque quisquam omnium t bidini simul te usui paruit. Ubi intenderis ingenium , valet: 1i lubido possidet, ea dominatur : animus nihil valet. Magna mihi copia est memorandi , P. C. qui Reges ,

aut qui populi ira aut misericordia impulsi,

8쪽

Ex SAL Lus T. Rrs T. mali consuluerint. Sed ea malo dicere, quae majores nostri contra lubidinem animi sui recte atque ordine fecere. 6. Bello Macedonico , quod eum Rege Perse gessimus , Rhodiorum civitas magna atque magnifica , quae Populi Rom. opibus creverat, infida atque adversa nobis fuit rsed postquam bello confecto de Rhodiis consultum est , majores nostri , ne quis divitiarum magis quam injuriae bellum i coeptum diceret , impunitos eos dimisere. Item bellis Punicis omnibus , quum saepe Carthaginienses de in pace M per inducias

multa nefaria facinora fecissent , nunquam ipsi per occasionem talia fecere: magis, quod

se dignum foret, quam quod in illos jure

fieri posset, quaerebant. 6. Hoc item providendum est , Ρ. C. ne plus apud vos valeat Ρ. Lentuli & caeterorum scelus , quam vestra dignitas : neci magis irae vestrae, quam famae consulatis. Nam si digna poena pro factis eorum repeis ritur, novum consilium approbo : sin malanitudo sceleris omnium ing*nia exuperat. iis utendum censeo , quae legibuS comparata sunt. 7. Plerique eorum qui ante me sententias dixerunt, composite ac magnifice casum Reipubl. miserati sunt: quae belli saevitia esset, quae victis acciderent, enumeri raVere : rapi virgines, pueros : divelli liberos a complexu parentum : matres familiarum pati quae victoribus collibuissent: sana patque domos expoliari : caedem , incendia fieri: postremo armis , cadaveribuS , cruor.

9쪽

atque luctu omnia compleri. Sed , per Deos immortalis , qud illa oratio pertinuit an uti vos infestos conjurationi faceret ξ Scilicet quem res tanta atque Iam atrox non PermOVit , eum oratio accendet. Non ita

est : neque cuiquam mortalium injuriae suae Parvae videntur : multi etiam eas gravius aequo habuere. Sed alia aliis licentia est , P. C. Qui demissi in obscuro vitam agunt , si quid iracundia deliquere, pauci sciunt; fama atque fortuna eorum pares sunt : qui magno imperio praediti in excelso aetatem agunt , eorum facta cuncti mortales novere. Ita in maxuma fortuna minuma licentia est : neque studere , neque odisse , sed mi- numi irasci decet. Quae apud alios iracundia dicitur, ea in imperio superbia atque crudelitas appellatur. 8. Equidem ego sic existumo , P. C. Omnis cruciatus minores , quam facinora illorum esse. Sed plerique mortales postrema meminere : M in hominibus impiis , sceleris eorum obliti , de poma disserunt , si ea pauid saevior fuerit. 8. D. Silanuan virum sortem atque strenuum cerib scio , quae dixerit , studio Rei p. dixisse : neque illum in tanta re gratiam

aut inimicitias exercere : eos mores, eam

que modestiam viri cognovi. Verum sententia ejus mihi non crudelis : quid enim in talis homines crudele fieri potest sed

aliena k Republ. nostra Videtur. Nam prosectb aut metus aut injuria te subegit , Silane , Consulem designatum , genuS poenae novam decernere. De timore supervacaneum

10쪽

est disserere : quum praesenti diligentia. clarissumi viri Consulis tanta sint praesidia in armis. De poena possum equidem dicere id quod res habet : in luctu atque miseriis ,

mortem aerumnarum requiem . non cruci

tum esse : eam cuncta mortalium mala dissolvere; ultra neque curae neque gaudio

locum esse.'. Sed, per Deos immortalis , quamobrem in sententiam non addidisti , uti prius Verberibus in eos animadverteretur An , quia leκ Porcia vetat At aliae item leges co demnatis civibus non animam eripi , sed exilium permitti jubent. An , quia gravius est verberari, quam necari ' , Quid autem acerbum , aut nimis grave est in hominestanti facinoris convictos Sin, quia levius est ; qui convenit in minore negotio legem observare, quum eam in majore neglexeris IIo. At enim quis reprehendat quod in parricidas Rei publ. decretum erit Tempus , dies , fortuna; cujus lubido gentibus moderatur. Illis meritti accidet , quicquid evenerit. Caeterum vos P. C. quid in aljos st

tuatis, considerate. Omnia mala exempla,

ex bonis initiis orta sunt. Sed ubi imperium ad ignaros aut minus bonos pervenit, novum illud exemplum ab dignis 8c ido neis ad indignos Sc non idoneos transfer tur. Lacedaemonii devictis Atheniensibus triginta viros imposuere , qui Rempubl. tractarent. Hi primci coepere pessumum quemque & omnibus invitum , indemnatum necare. M populus laetari, ia merit bdicere fieri. Ρbit , ubi licentia paulatim