장음표시 사용
11쪽
V L TO magis mihi dolet, benigne Lector, quod hoc ossicium praestare debeam, quam tibi proculdubio displicebit, quod non melius queam. Dissicillimum enim, atque adeo temerarium videtur, praeceptoris sui, praesertim qui in arte sua parem habeat neminem, explere vicem velle. Quod si idem amicussit incomparabilis, sine tum & acerbissimum suetit. Sed pietas tua, confido, propitia pietati favebit meae, ut cum omnia clarim mi Erpen ij illius chara semper habueris , extrema iam morientis vota haud despicias: ac neque eum asperneris, qui, morem ijs gerere jussus, neutiquam id detrectarit. Equidem mihi conscius satis sum imbecillitatis meae: verum tot ranistisque nominibus obstrictus Erpento τω -καυτη eram, ut haud ullum observantiae aut obsequi j genus, quia vires excederet meas, declinare fas putarem. Quamobrem aequi bonique consule, quod ex testamemto istius audeam seras producere hanc diu exspectatam ejus prolem, non eo quidem apparatu, quem ipse meditatus suerat; sed simplici Minculto, prout in tanto luctu dccet. Insignia quidem decreta illi ornamenta erant: sed ea, ut lethali morbo quasi de coelo tactus ipse suit,
cum florentissima ingenii messe universa derepente conflagrarunt. Non debet tamen calamitas illa hoc monumentum staudare honore, quem promeretur, sed eo commendatius esse convenit, quod
unicum ex tanta jaetiara servatum fuit. Adde quod per se facile hoc opus nomen decusque suum tueatur. Quippe & exacta in eo Arabici imperij lineamenta habes, cujus hactenus notitia Europam sugit, & magnum simul Arabicae linguae adjumentum, cujus veluti admiratio , ita intelligendae cupido, multorum animos incessit. Nobilis adeo operis potestatem vetus Heidelbergensis Bibliothecae liberalitas fecit. Ut vero usui tibi fructuique sit, summa effecit industria doctissimi interpretis i cui Musae Orientales, ut, hisce in oris, quam habent, vitam acceptam ferunt; ita, si quam habiturae sint, gloriam debebunt. Ad Auctorem quidem ipsum Arabem quod attinet, Chro- nologiam ille potius Multam medici Imperi j, quam Historiam contexuit. Nam a prima Muhammedis factione, tanquam Acra exorsus,
quid singulis deinceps annis acciderit, aut gestum sit, praescrtim in Arabia,
12쪽
Arabia,Syria, Aegypto & Perside,paucis perstringi ita ut singulares ritum occasiones, consilia, variasque fortunas, extremis digitis attingat verius,quam pertractet. Accuratius vero miludium
innumeri sere ex Arabibus consectati suerunt. Nulla quippe suit regio, nulla civitas, nullus princeps factis clarior, nulla denique prosapia illulitior,quae nacta non iit suos historicos,eosque percelebres. Videntur enim Multam meticae sectae Antistites, ut imperium conservarent, legesque ac religio mutationi minus obnoxiae forent, sedulo op
ram hanc dedisse, ne extraneae Historis illicio eruditi caperentur; sed in domesticas potius omne studium conferrent. Quippe in illo regno multum expedit , ut in ejus institutis & commodis populus sibi totus placeat, neque alia perspecta habeat, ad quae impotens illius & curiosa libido ferri possit. Patriam vero Auctoris, ut ad eum revertar,si sorte sciscitaris,ea Aegyptus fuit,ubi annis ab hinc CCCCxxvitam ipse primam agere coepit. Eam sane laudabilitet adeo instituit, ut Imperil etiam Principes eandem probarent. Nam ipso velut Notario usi suere ad secretiora consilia r ad quem dignitatis gradum sub Mu-ham metico jugo, non nisi per summas virtutes,via patet homini Christiano. Qualem fuisse nostrum Georgium, liquido constat, tam ex ipso nomine, quam etiam quod solenni praefatione abstineat, qua religionem Multam medani suam profiteri stiperstitiose solent. Huc accedit, quod res Christianorum, Ecclesiasticas praesertim, & multas quidem ad ipserum laudem, in Annales suos tam diligenter reserat. At hoc piaculum haberetur apud Pseudoprophetae allectas. Nec obstat, quod horum nomina & memoriam reverentia quadam dignari videatur. Quippe hoc illi dictabat prudentia de circumspectio, cum qua in ista illi tyrannide vivendum erat: atque his virtu tum insignibus,tanquam ramiliae ejus haereditarijs,majores etiam nullo non tem
pore excelluerant; quorum historia, Epiphonematis loco, hoc illius Chronicon clauditur. Eo quidem concinnando multum gloriae sibi Auctor,& majoribus, addidit: sed tantundem sibi maximus Erpentus ex studio suo vindicat, qui nitorem hisce illius Annalibus ademptum
in solidum reddidit. Nam licet Niloticus hunc Codicem calamus e araverit, nimium tamen festinantis incuria eundem pessime deformarat, crebra imprimis omissione orthographicae punctationis: quod quidem vitium, Omnia mirum in modum luxat, & incerta reddit:
ita ut saepenumero vatem prius agere debuerit', quam interpretem posset. & quo se lices conjecturas autoritas etiam certiores redderet, non multifariam tantum , atque sedulo locorum collationem adhibuit r sed alijs etiam innixus suit, ijsque praeclaris rerum Orientalium scriptoribus : quales sunt Abul seda Geographus, Abia a-
13쪽
sirus Tabarita, ex quo Chronologus ipse noster pleraque decerpsit
sua, & Mircondus, Persicus auctor celeberrimus; sine quibus haud possibile fulisset tot vada superare r saepiusque animum abjeci Lset, nisi ad promovenda haec studia ita suis let accensus, ut ouovis facile penetraret: praesertim quia compertum ipse habebat, plus esse in
recellis huius Chronologiae, quam in stonte appareat, eamque aestimandam veluti lumen noctia accensum, non ob speciem, sed ob usum. Nam Artium magistros si excipias,vix in Arabicum auctorem incidas, cui intelligendo, in multis ipsa non alluceat. Alterum restat de versione ipsa,in qua Interpres non tam ornatς dictioni studet: quam ut Arabicae linguae phrasis,atque μα, distinctius exprimatur. Quamobrem & media incedit via inter paraphrasin eosdem sensus pleniore oratione aemulantem,& simplicem,anxiamq; nimis vocum transsationem; quae linguae studiosos parum docet; alijs vero aut ridicula apparet, aut fastidium movet. Nam quod omnibus linguis c5inune est, id primitivis illis, & Arabicae praesertim, velut proprium videtur, ut certam quandam elocutionis vim,ac legem habeat, ita alienam ab ea, quae in eperis obtinet, ut quasi verbatim
commutari cum illis nullo modo possit: haud magis sane, quam in Oriente Arabi decorum foret, habitu nostrate, moribusque uti. Quod si versio subinde carminibus adscripta genio tuo allubeicat minus, scito, nec Interpretem in ea satisfeciste sibi, destitutum poeticis illis monumentis, sine quibus depravatae aut neglectae scriptionis vitia curari non poterant. Palmarium ipsi fuit, emendationis lima, ubi opus erat, ipsam Historiam expolire; ejusque metaphrasin Philarabustudiis promovendis adaptare. Ita ut styli cultum in ea requirere nemo debeat; neque etiam offendi , si quaedam non minus prodigiosa appareant, quam inaudita sunt: qualia imprimis censeas propria vir tum nominar quae in ipso idiomate, ut antiquissimam; ita & concinnam ratione, & insignem vim significandi habent; Latine tamen redditis nihil absistatus inveniri queat. Quicunque porrρ, scrupulus alius haerere posset, exemptus tibi, benevole Lector ,is penitus fuisset, si vir ille summus Coloptione huic operi addere ex voto potuisset. Nam αcuriosas in Arabicum contextu, propriamque versionem notas concoperat; multa etiam ad terraru imperij Arabici descriptionem pertinentia,multa de Principum genealogia, deque horum Annalium ad cito.
mannum usque continuatione,accurate expenderat: Sed ea sese omnia in mentis thesauro recondita, unde, velut e copiaecornu,currenti pretio
cuncta solebat prompte suppeditarcium cum tam illustri anima, fata liter nobis erepta sunt. Non possunt quidem non ab omnibus desiderari illa: sed cum votis hiusmodi nihil proficiamus, gratulari potius
14쪽
tius nobis debemus, quod reliqua habemus; quibus hasce litteras
in illa vitae brevitate, cxpeditiores, atque excultiores reddidit, quam multis retro seculis evadere potuerant.
Pro corollario autem huic operi additam invenies, compendiosam Arabum Historiam, ab Archiepiscopo Toletano, Roderico Ximenez, conscriptam; & ex Arabicis procul dubio monumentis depromptam : qua eorum res gestae in expugnanda Hispania potis limum recensentur; quarum Chronologus nostet nullus meminit. Edita quidem illa antea fuit, sed mendose admodum: quod vero nunc emendatius, ac nitidius prodit, Erpentana praestitit industria; quae ope codicis manu scripti vehementer adjuta fuit. Atque hanc etiam sartem decreverat Erpen ius exornare cultu sere istiusmodi, qualem rei quo corporrdestinasse diximus. Sed neque id communis illa calamitas permisit. Haec quidem fiunt, humanissime Lector, quς ut intelligeres & tua videbatur referre, & memoriae praeceptotis mei , cujus ego autoritate compulsus, quam defugere nefas ducebam, hoc officii
suscepi : quod vero haud dignius eo sunctus sim, ne indigne feras
etiam atque etiam rogo; praesertim si in duobus postremis Historiae capitibus, ad quae, proxime ab meta , Interpretis abrupta est opera omnis, quaedam reperias non Erpeniana. Pro ingeni j modulo hoc conatus fui, ut praeceptoris vestigijs, uti in reliqua versione expressa sunt, quam maxime insisterem: si vero hallucinatus alicubi fuerim, hoc discipulo condonare velis in gratiam magistri. Iniquissimum enim videatur, ut imperitiae alienae naevi reliqui corporis nitori noceant.
Vale, & haec studia , quo soles, amore prosequere.
15쪽
Quorum res gestae irae Historia reseruntur.
Abdalla Sassinus Abulabris f. Mu- 3 Abdalia Abulcisimus Minaciis
Muli med Mutasimus Billa. 178 4s Abdalia Abulosimus Mucladis 3o Haron wacicus Billa Abugjesar. Is
16쪽
Imperi, Sanu cenici Oxigine . incrementis.
dis miseratoris: in quo & auxi
guis Deus sanam; glori .anu in cessitudine throni sui,
ab omnibus creaturis; distinactus necesitate existentiae ab omni ente , sparatus nominum admirabilitate, ct attributorum nobilita ei excellans supra
potentiam virtutis sitae, o maiestatem magnituΜtris suae; stra omne simile
bor uo, magnitudine, ct immensitate . Laudabo eum cum gratiarum actione.
pro datis benefici,sius est Lm. . Aucto is πTTHistoriam legi Clarissimi &proposito. V ctissimi Viri Muhammedis Abia a- satis filii Giariti Tabaritae, felici ς memoriae, canaque vidi prolixam admodum esse in narrationibus, ac allegationibus, &commemoratione casuum, & causarum eorum , quaeque ad ea comprobanda adducit tessimoniis: nec non selectum ex illa opus Doctissimi Domini Κ aluddi- Operi ta- ni Amrianaei & complura alia compendia: selegi ex iis Historiam; in compensum contrahens sermonem, res autem ipsas &ordinem retinens,nec ultu praetermittens
17쪽
casum nobilem. aut rem gestani memoratu dignam. Initium autem sumpsi ab historia Auctoris Istarnismi t, gloriose in moriae , commemorans nativitatem Mus,gcnealogiam , di res gestas, donec fugit Medi nam e deinde autem bella Mus , Muietorias, Omnemque fortunam, donec εvita excessit. Hinc de orthodoxis Chali-phis ordine egi, observata temporum , α annorum serie. Post hos autem de caeterarum pGvinciarum Regibus, iasque rebus quae tempore corum acciderunt, tacundum seriem annorum H irae t : d nec regnavit Sullan Ruciauddinus Rex Sanctus, selicis memoriae t.
rator fuit Mulianimes Abulca simus, gloriosae memoriae. F. L I G t o M E M I lamis Mithm-- ait M ammed Abis. Me is ge gi fi lius GDriri Tuba Vς rata' primus manifestavit, or oleret avit Muhammia
Nomen matris ejus erat mina, quae uaerat Mahebi, iij damenasi. Natus autem es M ammeri gloriosae Patria. memorat, in Vale lapidosa urbis Meccae, Nativitas circa auroram diei Gnae, qui octavus erat mensis Rabi prseris: cui resondet emensibus Romanorum as dies mensis seni,anni octingentesimi octogesimis. cundi Alexandri Magni. Objt autem parer ejus duobus mens
bus ante, quam nasceresur: marer vero,
cum sex an esset. Educ itque eum avus suus Abdu Malib, donec annum attigit octavum: nam ct hic tunc obi, annus natus Dor ac educavit eum optimepatruus μιι Nutatis. Vt aute annos implevit δ', vocatu fuit Vocatio. a munus propheticum; die Lunae, qui ρ-cundus erat mensis bi prior is ianno pa2
18쪽
Allecti. Cesio finmissa .mus mani. Prima in prophetiam ejus credidit Charisa filia patrui ejuι; hinc e servus iam filii Huritia, deinde Alis Uiώι Abusa- libis elicis omnes memoriae. Postea accessii quoque Abuberem, cum quinque ali equi omnes ad sumisimum ab eo vocari obtemperaverunt: sintque O man sidus mam, Zubei rus filius in mi, Abduris Obman filius si ada bus Abun a casio Obrid Eustas in arist. Atque
hi metem praeiverunt adsumi am. no autem aetatis sua manis savit vocationem: ante enim clanculum Dorul . tantum invitabat adsumisimum. Publicata autem vocatione, jussit credere in solum Deum, eumque colere, o adorare; de uritque idolorum cultum: praecepit circumcisione: sancivit jejunium mensis Ramadant,qui morationes undissem; peregrinatione ad Templum Meccanum; o ne comederetursanguis,morticinium, aut caro porcina. ais eos qui haec non ob.
servabant bella vexabat, ct oppugnabat. Accesserunt autem ad eum Christiani, stum Arabes,tum aifessique in fidem siuam recepi scripto illissecuritatis o bolo. Dacturii,Magi, stragari, alijs, qui Uelitatis et juramentum praestiterunt, emabeo liberamsumconsequuti: ea tamen Iege, ut tributum cst censum penderent. I it uos credere veritatem Prophetaiarum, c= Apsolorum, quis ad eos demissi suntlibrorum. Item Cissumsilium Maria Spiritum Dei es , o Verbum ejus, atque Apostolum: 'probavisque ange- Admetiatis lium,is legemm arcam. Dehisce confinis rare noluerunt Corasita; qui ei fortiter
restiterunt, atque inimicitias denuntiaverunt. At prenue eum juvit patruus suus Abutaub,vetuitque,ne quis cumgladio ad eum accederet. Converso autem quinto credidit Omar fo Alchittabi sel. mem deque sua reliquos Musiimos confirmavit: crediderantque jam tum sp: ita us ipsie fuerit quadragesimus. no δ diploma scripsierunt C Niseia, Ne silmsjemi cum ijs AI - 1alibis foedus inirent, aut miscerenture idque in templo i eccam sufendreunt.
19쪽
Anno autem ro vita desinctus in Mois A tali, , religioni suorum addictas, buxa: ibis. annos aliquot natus supra So. ct Coraι- fita con misent, creetorque potentia, ct spes eorum. Eodem hoc anno excurrit Prophetabo- Mubam rissae memoriae Tapsam, incolassae ejus φ 4
ad spumismum invitavit, Unon paru runs ei: cumque illic me em substitisset,
t uno tero II venerunt ad eum qui- Medine,
dum invasi se Charra , miri nempe -s, ii*'ς α' O mulieres sit , qui Dre I mio. ' fidetitatis et juramentum praestiterant. arque ex his duodecim constituit docto res: qui ut Medi nam sint reversi di fusus estis incolis ejus famismus I ct exstiterum ejus adjutores. Eodem annuusila suos migrare tauedinam r qui omnes ea egres sunt, praeter Abubecrum, OA , qui cum eo remanserunt. . Historia Migrationis Messinam.
cis memorid decimo quarto era- seu iuga Gimbammia gloriosae memoria, Medi- hi nam, habens apiast Ababrerum tutam, ct Amarum f. ram servum Muncri. Duxitque eos Abda af Artacati. Alis autem Iriduum , cum venia ejus, adhuc remansit, ut res suas di oneret: at dri
inde si ei adjun est. Ingressus autem HI Messinam ipso meridis Her lunae secum dum alios,lavsu qui re erat mensis Rabiflprioris: diversatus esuis Chutidem Abiobium fZeidi, donec templum suum
extruxi cst aedes, in quas Ande commi- Nee in gravit. t Atque ab hoc anno aera ducitur Hegirael: UZque annus aetatis Mahumme- med in in
ae gorasae memoriae s.. 36Primo Vegira anno fait Ab Mors Chi stia- memoria j duxit Cistas filius Abutalibis nη -- Tatimam. Eodem an ammeae pig. m. patruo suo Hamia ae vexistam dedis 1suldri candidum, atque hoc imumfuit GAlum quod cuiquam deaeu misitque cum '' eos o Musiimos: at is non mustupraesiuit.
20쪽
Atinu, sicundo commissum ea pris seeundus lium Badrensi primum; o praelium Sassi',2 L. rensi maximum in auo Grai arum δε- Iu M.' An ces aliquoi forti imi sunt occisi. Diesqueno Ebrasti erat Veneris, 1 mensis Ramadari. Audiet erat enim A Asianum f. Harithi in Syriam contendere,cum multi arcinis,in quibus pecuniae erant Cora Parum, quas direptum exivit. L t Ab ofanus cum suis Meccam se recepit. --bmI numero erant Ity , Infideles vero inter sos esmis M. Ibceruntque Musimi. Ur Infide
lium Io viros occiderunt, totidemque ceperunt. Gam morum autem r- tantum
et rei occubuerunt. Tucta c=plura alia hoc annosum praeba. Annus ter- nno autem tertio Iudaeos in arcibus eorum obsidu,rs dierum ob Ione,ita ut nil. A.C. in arbitrium ejus see darent, eosque abduceret, ct opes eorum diriperent Missi LCribu, Eodem anno cohortem misit ad occiden hostis Mu--Gabum M. Alasia f. Iudaeum, cui in iissensibimus. Commi s/m o hoc amro certamen ea, die Sabyathi, circa medium mensis ferrati, o occupatus mons Praelium. prope e Minam. Ni merus Infidelium erat Io oopedi Ium, cum quibus a oo erant equites, Io oo cameli , ct rs mulieres. Noram dux erat Abus amo, filii Huriihi. Mussimi autem numero eram Io oo.
Et primum quidem vicerunt Ut mi, deinde vero Infideles, qui Mos os occiderunt sieptuaginta interquos o Hunc aerat silius Abdulmutabbis. Dies autem hic faustus fuit:quo se ipsimhammeri Muham, gloriose memoria, praelio Interfuit: peti. iiiis,' vitque eum telo scias filius Abum iri, ac stegis dentium incisiorum ejus dexterum 9 vulneravit labrum τω inferius.
Abdi a quos filius hebabi fontem ejus laesit. μοciuia etiam est mari a ejus su
perior, duoque dentes ejus primores exciderunt. Infidelium autem occisi sunt et i-ginti duo. Coepit is L nno quarto commissum es aliam Α'c . fili um Nadiri, Iudaeorum: qui, muri . meris sis relictu, sinibus si aruerant
egredi, ct profecti sunt Chalbaram: quidam tamen eorsi ιn Syriam concesserum. Persequutus autem eos eis Gisia rusus . MI Os