Nonnulla de incremento ossium embryonum in primis graviditatis mensibus

발행: 1801년

분량: 97페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

61쪽

iterum in superiorem seu iliacam et in inferiorem seu hypogastricam. Pars iliaca nondum est concava, sed plana, ab inferiore per lineam arcuatam internam secreta, quae postea aperturam pelvis superiorem efformat. Pars hypogastrica est parva, et pertinens ad pelvim minorem, ab incisura iselliatica terminatur. Pars posterior superficiei internae, major jam, quam ossis ratio postulat, osse sacro exsiccato, plerumque patet et margine conveXo a parte iliaca et hypogastrica secernitur. Tuber et partem articularem non potui distinguere. Superficies externa, ut in efformatis, se habet, acetabulo autem caret, ejusque in loco a margine horizontali finitur. Posterior sinis, qui tuber efformat, magis super os sacrum, quam in adultis extenditur. Margo superior, seu crista, multa cartilagine circumdatus, convexus est, et transit obtusus in marginem anteriorem, qui descendens, non adeo cartilagine obtegitur, nec spina anteriore inferiore praeditus est. Incisura ischiatica pro ossis magnitudine parva quidem, sed ejusdem habitus, cujus in maturis est.

Sequenti hebdomade nec figura nec magnitudine multum differt a statu praecedente Tab. II. Fig. XI et XII.). Altitudo a margine inferiore ad cristam fere sesqui lineam et longitudo a margine anteriore ad finem posteriorem duas lineas tenet. Fabrica adhuc est densa, nec fibrosa, ut plerumque in

omnibus aliis trunci Ossibus ni λου tempor s scivi e OR.

Undique fere cartilagine sua circumdatum ), nullum os tangit, cum quo conjunctum sit; ossa enim pubis et ischii omnino adhuc sunt cartilaginea, et ossis sacri ossificationes in corporibus tantum e Xistunt, et hic etiam minima.

12 Albin, Ic. Tab. IX. Fig. 69.13 Κerchring p. 245. os coxendicis in si, os pubis in 5 mense ossificari statuit. Aesbiit. P. TD. idem. Motyer II. p. 3o5. in sito mense in utrisque et . Hilde-

62쪽

Costarum cartilagines, iam primis stadiis formatae, eandem speciem exhibent, quam ossa posthac declarant. Ill. Blumenbata I in jussit foetum, formica vix majorem, adumbrari; at satis superque apparent cartilaginea costarum ejus rudimenta, nitidissime contormata. Kero ring s) etiam exiguum foetu in offert, cujus costae jam cartilagineae. Costae, quamquam prima trunci ossa oscescentia sunt, ratione tamen aliorum in longi temporis spatio cartilagineae remanent. In undecima demum hebdomade Tab. II. Fig. V et VI. , postrema excepta, omnes costas magis minusve ossificatas ossandiu δε). Prima in medio parvulum germen oscescens, nondum ad lineam mediam provectum; ostendit, ex quo conjicias, omnes eostas in medio ossificari incipere 7 . Quo magis autem verae costae descendunt, eo majores evadunt, ita ut septima et octava, omnium maXimae, tres lineas magnitudine attingant. Se .

16d Kerohring Ost. p. 246. in secundo mense inVenio, Castarima summam et imam ad huc teneras esse Cartilagine S , Cum Ceterae omne S jam tum induerint os amnaturam. Musdem Antiar. Ichia. Fig. V. Nesbiti P. To. sere idem. Marer II. p. Eo3. Blamenbach Ost. p. 333. Eoehmer Inst. P. 245. a principio in embryono unius mensis maxima eN parte arcus osseos, in fibras distinctos, et circa ex trema Cartilagineos referunt.1 Nerohring Anthr. ichn. Fig. V. in posteriorem partem ossificationes primas collocare videtur. Portat l. C. II. P. 272. Plura ossificationis puucta in corpore costarum se notasse anuuit.

63쪽

quentes iterum minuuntur, ita ut undecima nondum integram lineam habea . omnes rotundae sunt, quin margines aut superficies possis distinguere. Extremitates, et anterior et posterior, nondum quidem periectae sunt, attamen posterior inperiectior videtur, in qua nec angulum nec tuberculum nec capitulum perspicis.l Hae partes adhuc cartilagineae sunt, a vertebris late distantes s), quapropter et ossea pars nondum tantopere incurvatur, quantopere in adultis, quamquam jam longiores earum, ratione temporis originis, magnam curvationem indicant, quam autem a flexibilitate horum gracilium ossium per exsicca. tionem adauctam non negem. f. 85.

Duodecima hebdomade Tab. II. Fig. VII et VIII. majores jam et figura earum eXculta offertur δ'). Prima omnium minima, tres quartas lineae partes metiens, ossiculum longitudinale et fere rectilineum est, quin quidquam ejus distinguas. Secunda vero, ad duas lineas jam provecta, cum decima ejusdem est longitudinis. Minor iis undecima et duodecima, nondum ossea. Septima, omnium costarum longissima, quatuor lineas longitudine jam superat. Adhuc corpora subrotunda sunt, et marginibus nondum acutis superficies externa in internam transit. Extremitas anterior, praecipue in superioribus, nondum ad sui finem ossificata est: Extremitas vero posterior in omnibus jam habet annulum Fig. VIII.), qui a fine costae lineola semotus est, eundemque habitum. quem in adultis, praesentat. Postrema costae pars, paullulum incrassata, nec tuberculum nec capitulum distinguit.

f. 87. Proxima hebdomade Tab. II. Fig. IX et X.) quaelibet costa superficie in.

terna et externa, margineque superiori et inferiori ejusque sulco versus angulum 18 Consentit Icerchring p. 246. et Albin. ICon p. 72. negat Nesbiit p. 78.10 Nesbiti t. c. p. 7o. Z ischen dem dritteri und vierten Μonat sind diose melle he nati e ganZ volskommen. Marer p. 2o3. In einem dreymonallichen foetus halinti sie illa e voliRomine Gestali, und sind hinten noch. etwas Morpliciat.

64쪽

lum, consueto modo instructa est. Extremitas anterior suum ad finem perdu ta est et cartilagine cum sterno cartilagineo jungitur. In angulo maxime costa flectitur; reliqua eκtremitatis posterior pars versus internum procedit, et duabus productionibus initium tuberculi et capituli declarat. Costa superior, ut reliquae, anguli et capituli vestigium et sesquilineae longitudinem habet δ' ob sui extremitatem anteriorem adhuc imperiectam, nondum adeo curvatur, quam alias plerumque. Superficies superior et inferior cum margine ejus an teriori et posteriori clare perspicitur. Sequentes quatuor costae suis cum e X- tremitatibus anterioribus iterum introrsum flectuntur ; reliquae tantum

extrorsum.

Costas ad medium quarti mensis contempIando, Tab. II. Fig. XI. et XII.

nulla inter eas disserentia hujus et pristini temporis observatur. Omnes costarum partes magnitudine auctae sunt, quin alia aliam incremento exsuperet. Posterioris extremitatis processus duo nec in tuberculum neque in capitulum mutati sunt, sed cartilagine constat supremus finis, quocum'. ossiculi S Ve lebrarum lateralibus incumbunt. Costa suprema unica omnium est, cujus eX- tremitas anterior nondum plane ossificata sit. Ultima autem, antea cartilaginea adhue, osseam qcioque Huturam Induit*k . Magnitudo costarum, a prima ad sextam usque procrescens, ab hac iterum minuitur. Prima nempe a capituIo fine anteriore tenus duarum linearum spatium explet; altera major tribus est. Sex lineas metitur sexta, decima quatuor, ultima unam.

65쪽

S T E R N U M. f. 89. In pertractatis primis graviditatis Stadiis, quod satis rastum nondum

Oscescit -- .

I. 9O. Plerumque ex ossibus cylindricis confiituuntur , ossificationis modum Communem habentibus. Paullulum supra medium dia physeos ossificationis punctum exiguum rotundiam quo Qxii Mι ' ) Tab. II. Fig. I.) quod sensim sen. simque cylindricum evadens, altius procrescit. Corpus, tibia e Xcepta, hisce primis in stadiis rotundum superest, eaque de caussa Anatomici angulos ossum actioni musculorum tribuunt. Quo magis autem prolongatur, extremitates crassiores corpori et figurae cujuslibet ossis adaptantur. Externa ossis lamina verosimile prius formatur, quam internae; quapropter in siccatis sceletis, exsiccata cartilagine, fines ossium, quae tantum a lamina externa formam obtinent, paullulum collabuntur. Margines eorum superiores horigonialiter ibi secti sunt, ubi cartilagine epiphysium , serius oscescentium, cohaerent. Majora extremitatum Ossa summo jure ad ea referimus, quae in primis iam stadiis ossificari incipiunt. Cla Vicula, plurium autorum sententia, totius seeleti primum os est. Alia magna ossa prius omnibus trunci ac plurimis cranii et faciei ossibus punctum ossificationis obtinent.

EXTREMITAS SUPERIOR.

Motus sanguinis in foetu magis versus superiores quam inferiores partes dirigitur, quum illae prius his prostent et excolantur; at crescente demum H a aetate

66쪽

aetate vero simile aequabilior redditur. Caput primitus dimidium totius em btyonis refert; deinde truncus laetior eo increscit. Trunci sors eadem est, ob pelvem, quam in junioribus embryonibus minoris conditionis perspeximus, quam cujus postea plerumque est. EXtremitates denique, praecipue in seriores, reliquo corpore serius efformantur 9. 6 I. Eandem ob caussam eadem ratio inter extremitatem superiorem et inferiorem notatur. In junioribus quippe embryonibus superior ubique longior est et quidem eo longior, quo junior sitio eius. Liquet hoc ex earum comparatione in sceletis Tabulae primae. In foetu novem hebdomadum ratio extremitatis superioris ad inferiorem est numeri quaternarii ad ternarium. In foetu decimae quarte . septimanae magnitu

dine aequantur.

f. 92. Ostificatio etiam tardius in inferori quam in superiori succedit. Paullo

quidem serius in osse brachii quam femoris punctum osseum apparere videtur, teste primo sceleto tabulae primae, quamquam hoc forsan varietas est. Majora ossa utriusque quidem eadem in hebdomade ossificata habemus; extremitatis superioris ossa longiora tamen et crassiora ubique existunt ossibus extremitatis inferioris. Immo ossa metacarpi et phalanges digitorum manus brevi temporis spatio prius oscescunt, quam ossa meta tars et phalanges digitorum pedis. Istam rationem et hoc auget, quod Ossa eXtremitatis superioris in adultis mulio minora sunt ossibus extremitatis intentoris. Ossa tarsi quidem huic regatae non subsunt, cum prius ossibus carpi Oseestant, sed magnitudo eorum ossa earpi egregie transscendit.

Mirifice hoe os in foetus primordio oscescit, et constantem figuram nan. eiscitur eo tempore, quo, utroque osse maXillari eXcepto λε , omnia alia ossa

24 Kere ring ost p. 25o. Sex primis a conceptione hebdomadibus tota sunt ossea. Albia. Icon. P. 124. Boehmer Inst. p. 278. Citissune omnium Oscescunt. Tab. - I. Fig.

67쪽

plerumque vel cartilaginea vel figurae difformis sunt. Simul cum illis, quod verisimile habeo, septima oritur hebdomode; sed ipsam maxillam inieriorem eo superat, quod prius ea eXcolitur. Octava septimana in utroque superiori pectoris latere ossiculum longitudinale, lineolam longum, obvenit, Tab. II. Fig. I. in extremitatibus crassius, quam in medio, et a sterno ad brachium procedens, cum finibus huc dum cartilagineis.

haeque ratione crassior roildito ost. Δliquantisper tantum flectitur, prae primis in arcu majori; etenim plerumque rectilinea est, nec ulla ratione, vel crassi. tie vel forma, eXtremitates a corpore separantur. Decima autem hebdomade Tab. II. Fig. III. apparet extremitas aero. in talis jam eo in planata, formatque cum margine posteriore convexo at anteriore concavo arcum minorem. Corpus adhuc rotundam in arcum majorem flectitur, sine discrimine in anteriori extremitate finitum. Clavicula praeterea aliquanto longior crassiorque est.

Ut in undecima hebdomade Tab. I l. Fig. V. costae os eam induunt naturam, clavicula etiam constantem figuram obtinet 'i Extremitas sternalis f. 95

25 ὶ Nesbite p. 74, ante quartum mensem hoc fieri censet. Marer II. 3o8. Index alute des 3ten M. hat eo beinabe schon seine recli assige Gestali.

68쪽

a eorpore maiori volumine secernitur. Arcus anterior seu maior a curatiore tu rationem cum posteriore format, cum hic antea multo esset minor, extremitas autem acromialis nunc magis producta sit. Haec clavicula , licet tantum dubrum linearum modum habeat, fere totam adulti figuram exhibet.

l. 96.

Formam itaque postero tempore non amplius mutat, sed solam magnitudinem. Duodecima enim hebdomade ad duas lineas et mediam Tab. II. Fig. VII. ; ad tres et mediam Fig. IX. in decima tertia; et in decima quarta ad quatuor lineas producta notatur Fig. XI. Eufremitas sternalis, rotunda iere, crassite corpus magis superat, quam in statu adultorum fieri solet. Pari modo extremitas acromialis magis lata est, ejusque finis , adhuc cartilagineus, cum acromio cartilagineo cohaeret.

Decima hebdomade Tab. II. Fig. III. per cartilaginem trans parentem lamella ossea, a superiori ad interiorem marginem producta , veluti prima sca

nem superat *βὶ.' Substantia ossea quaquaversum multa cartilagine circumdata est, praecipue versuS basin angulumque interiorem. Undecima hebdomade major essecta est scapulae pars ossea; Tab. II. Fig. VI. in lineam jam alta, et lata tertiam ejus partem. Versus basin convexo

marin

69쪽

margine majori *7 , multa cartilagine obtecto, limitatur. Ora superior ho-rigontalis, brevisque, inferior, ut in adultis, Ablique descendens; pars Vero scapulae anterior cartilago adhuc.

I. 98. Hebdomade postera Tab. II. Fig. VIII. spina scapulae externam ejus

superficiem jam in duas partes dividit δὴ). A superiori baseos parte orta, et versus os brachii ad lineam protensa, suo in fine cartilaginea adhuc est, nec ibi ista, quam incisuram colli scapulae vocant, a corpore sejungitur. Cum spina nondum valde promiueat, iosa infra. et supra spinata suam concavitatem nondum adoptas.siane. Margines scapulae quatuor sunt: inferior rectilineus, oblique descendens; posterior, seu basis, convexus, superior, brevis; uterque obtectus cartilagine. Anterior, locum condyli et colli scapulae, nondum formatorum occupans, rectilineus est. Totius ossis altitudo sesquilinea, latitudo lineola est. Sequenti tempore l. 99. Tab. 'II. Fig. X.ὶ haece e ossis figura magis ex colitur, praesertim, dum versus condylum crescere pergit. Spina attollitur fossasque, infra . et supra spinatam, protundiores reddens, prominensque supra marginem anteriorem scapulae, incisuram colli jam formas. Superficies an ierior concava; basis convexa ubique labro cartilagineo Obiecta; margo interior paullulum concavus et crassior reliquis; superior omnium minimus, acutus, brevique cartilagine obductus, incisura suprascapulari nondum notatus est. Nullus hucusque condylus. Talis est habitus decimae tertiae hebdoma.dis, inque ea scapula duas lineas alta et sesquilineam lata est. Spina ejus die. tam latitudinem paulisper excediti Decimaa Nesbiit Tab. U. Fig. IX. et x.

70쪽

Decima quarta hebdomade Tab. II. Fig. XII. scapula ad tres lineas ele

vatur, eandem adhuc figuram monstrans. Spinae margo superior crasuor est

redditus, sed acromii, condyli et processus coraco id ei labrica hucdum est carti. laginea 30 .

. l. IOO. Paullo serius quam in osse femoris, nisi 'hoc varietas est,' v. l. 88. sed prius, ut auspicari licet, quam in radio, ulna aut tibia, in ossis humeri medio a ) istud osticulum rotundum, quod primum offficationis germen omnium ossium longorum est, xopoeitur. Non a 3 ) hebdomasse caeab. II. Fig. II. non amplius rotundum, sed jam cylindricum, tertiam lineae partem tenet et magnitudinis ratione crassum conspicitur. Unde ei ma hebdomade Fig. U. et VI. lineam mediam supergressum est, et erassitie omnia alia longa ossa superat. Jam fines ossis paullulum incrassantur, media autem pars tenuior videtur.

Duodecima hebdomade Tab. II. Fig. VII.) ad duas elongatur lineas, et ad tertiam ejus partem incrassatur. Eo tremitas superior rotunda, inferior in

laterest 6 Ite, 258. In Kindern ili's ein blosser Knorpet; ersi in spaterni Jabre inird es Eu einem ordeatlichen Kno Gen. 3 Q Repctring Ost p. 254- Scapula secundo mense nulla adhuc articularion o ab osse humeri, necdum enim tum ab humero Cubitus, neque ab hoc radius volarticulatione, vel separatione Per medium diItinguitur. P. 2.55. Tertio mense ostendit articulationem. 32 Albin. p. 129. Danz P. 233. 33) Loder p. 237. Bey embryonen ne it man solion Tu Ende des 2weyten Monataden Antang Eur Uerlano cherung. Maxer II. P. 309. Nesbitt. p. 76. Die Vec I nocherung dietas Nilochens stingi Gngesahr im ersten Monat p. c. in Gestat heines Fingers an. Kerchring p. 254. secundo mense.

SEARCH

MENU NAVIGATION