De probi cognomine serenissimo principi ac domino Wilhelmo Ernesto, duci Saxoniae, ... reliqua patriae patri indulgentissimo, in posterum, si ita videatur, tribuendo, ad ... Fridericum Gotthilf marschallum dictum Greif, ... epistola Io. Matthiae Gesn

발행: 1728년

분량: 19페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

est, hinc intelligitur, quid sibi Soluerit rauim sill cum M

rao3, Pompeii laudat & iterum te eidem Og remo ac veneramiam per cammiamus tris A. Atque in his quinmomnibus non unam aliquam virtutem Le. eius panem si bficat, siquidem una proprie est, in mulios quasi ramos ex malimplicique stirpe distributa; sed totam, quanta quanta est, ambitu suo compleretur, quatenus ea examen sustinet, &.emis notis sincera dc gemam esse pmbatur. Sunt tamen etiam loca veterum, ubi mias ad partem aliquam si speciem viriuris retari videtur, quod de frugi, pudoris item appellatione constat. In quo ramen illud discrimen inex quod in his a peculiari quadam laude parsimoniae Ae verecundiaei ad genus ipsum transitus sectus est, in re I nomine generalis honestas ad pariem quandam decoris est rianslata. Nia

mirum pm casto non nunquam poni reoEm volunt, ut cum

raoum vocat Scem (D ado cenum in et Marii exercitu, qui liueincto tribuno vim pudicitiae ipsius in m mere pericu Gq. perpetii viserma r. Ita vere Mum &modestam notat in illo Horatii DPRores quum rem via; homi es. Quoen ulmodum enim magno animo,& honestae liberiati, Musin vicinia adiacet atqueb n, mcd. opto in Le. . . ubi plura inhanc rem congessit inanis o meati M. I, , S

12쪽

atque improbitas, pudori in primis adueriaria: sic mode stiam Se verecundiam pRmi hominis lacile est calumniari humilitatem &nimiam animi demissionem. Ita simpliciatatem quandam honestam notat in illo Sceronis (lM IIbeare sinueter emdem PRom,i. e. aperti alioquin & simplice eandem prudentes&benevoli faciam, N amisti m em terea mi es sim net, eum issi erigere nulta modis p - , quod hoc nimirum non tam monentis videatur esse, quam moerore, qui nihil prosit, amicum assicientis. Satis credo apparet, ILMSTUMME DOMINE,quae vis iuerit apud veteres nominis, de quo quaerere lubuit; superest, ut, virone principe dignum putauerint Z videamus. Ille non barbati illi in consilium adhibendi sunt, qui non indignum putarunt summo inrep. viro Bubustum diei, aut pro hamadeo: quos eosdem si PROM cognomen in Aemilia, Falconia, Valeria immitiis amasse dicam, non multum proiecero. Verum excitemus ex illa Roma testes, quae iam in fastigio elegantiarum & politissimi cuiusdam listidii stabat, aeque lata potius adscitorum cognominum peccabat, quam h ilitate. De Aurelio Valerio probo, cui iam tum orbis terrarum deinstinaretiar imperium, magno postea & praeclaro principe,

13쪽

Valerianus imperator ipse fui Nominu Pirma eum dicit (k magnifice a se laudatum putat, cuius etiam haec de ipso veraba erant, (l S: Probum cogitas, adomianum vere reob M.

Nimquam enim tu mili, quam eum cogis, nomen occuFrit.'eian uomen laberet, Por. IT RAREM COGNOMEN. Hoc

praeiudicium secuti videntur paullo post milites. Cuiu(m enim Aureliano successir quaereretur ab exercita, , tribuni manipulatim assoquerentur mi es, d centes, requirendum esse Principem alique pretem, Ductum, verecundum, ilementem, pnovin ( quo quidem nomine completa videntur voluisse, quae praecedunt reliqua; idque per multos circulos, ut fieri et assolei, diceretur, quasi diuino mi unasque ab omnistis arc&matum es, ( qui scilicet omen PRON nominis sequerentur prore AvGUSTE DI TE si RuENT. Neque aliud spectarunt,qui in seriptionem sepulcro ipsius lacere, inc pRoms i, PFRA-Ton re vrRE FRCres si rus EsT. Dignum Principe magno cognomen esse, nemo torte qui ita legerit, dobitandum putabit. Neque vero,cui illud praeter caeteros tribuendum sit, magnam quaestionem habere potest apud eos quidem, qui Serenissimum NILIn TM' ERNEWvM , patriae nostrae Pa-

14쪽

trem norint. Quemadmodum enim, cum versiculi is qui dam ab Aeschylo facti de Amphiarao in theatro Atheniem

sum recitarentur, quorum ea erat sententia, non veni um

misi optimum, sedesse, exprofanaes mentis illius fulcioram e Tagerminare consilia; conuestim omnes qui ad erant oculis in Aristidem coniectis,illum ipsum hoc praeconio mact runt et ita si quis hanc de probi appellatione disputatiunoculam cognosceret, cui serenissimi NILurem tametri

virtutem paullo intueri propius, S: perspicere aliquomodo licuerit, ille ante etiam, quam nomen hoc aeternitati debitum hie videret, ipso sibi subiiciente animo, in eam sententiam venturus videtur, illum unum dignissimum esse, cui pRosi nomen cum ab his, qui cum ipso vivunt,tum multo magis ab omni posteritate tribuatur, atque adeo quidem, ut velut Tullio saepe magnum simpliciter dicente, nemo adsint, quin Pompeium cogitaret, ita si quis PROBvM laudet,

noncm plui. Apopht. p. iis crus. A --- tis

15쪽

non magis Serenissimus miLnta Mus M us, Saxoniae Dux, quam si hoc ipso suo nomine vocarias esset,intelligatur.

Neque dubito, quin pluribus usu venturum fit. quod mihi

in hac ipsa scriptiuncula accidisse, vere confirmare possum. Obversabatur,quoties de intellectu nominis huius aliquid in chartam coniiciebam, ai:gusta Serenissimi Principis ini go, non corporis ea tantum, &r obm illud os quod Pompeio tribuisse Plinium vidimus,sed simulacrum animi ipsius,

quod per praeclaros non sermones modo , verum etiam actiones adomne aeuum memorandas, per longam, ut sunt

mortalia, annorum seriem prodiit, in quo spectare nobis licet, sincerum illum & probum, purissimi auri instar, Sax nici sanguinis splendorem, pietatem illam aduersus summum numen nihil iuratum habentem, nihil adulteratum aut subdolum ; illam aduersus ciues suos beneuolentiam, constantiam illam in aduersis, in secundis moderationem, par in utraque fortuna fastigium 1 eaque singula experime tis probata plurimis: tum si ad angustiores etiam illos intel- Iectus descendere lubeat, castitatem admirabilem, cuius nunc in viridi Sc valentilla senectute i tactum percipit ube rimum; porro generosam illam simplicitatem, & pompae omnis immoderatae in verbis &octis contemtricem, qua quidem luxuria potius quam magnificentia, vel maxime,

16쪽

quam infirmi sint, produnt viri principes, infirmos eerte

reddunt, nedum veram sibi magnitudinem conciliret; illam denique abhorrentem a simulatione comitatem, quae ipsa etiam causa est, ut non ita promiscuos amet, ac videntur quidam optare, hominum congressus. Non profecto, quo meditandum demum illi sit, cum Terentiano illo Demea, ut videatur esse as bilis, ac difficile sit ipsi blande aliquid dicere. Potius enim dixeris in optimum Principem

illud alterum Terentianum, in tu ecasor morem antiquum stetque ingenium obtines, Ut unus omnium homo te vivat nunquam quisquam blandior. Idque horunt, quibus vel semel contigit serenum illum Serenissimi Principis vultum coram venerari, & alloquio frui, quo nihil potest esse mitius. Verum, uti modo significabam, illam simulandi artem dicam an necessitatem l qua in tempore nemo ipso utitur sapientius, ita vel refugit pRobus noster, vel prudenter dispensat, ut malit cum paucioribus agere, quam ea praeter rem adhibita probitati suae vim aliquam inse re. Verum plus sorte quam par est, umbraticuo homo de his rebus disputo, de quibus non nisi tui similes, ILLv-STRISSIME DOMINE, loqui par est. Et ipse prosecto tum ab his, quae modo dixi, tum uniuerso genere laudandi Principis abstinuissem, cui mriorem deberi reuerentiam noui, C quam

17쪽

quam ut imireritoriim hominum laudibus gloriae quantum quidem in iis situm est,officimur: nisi&tua, rum TlusMME DOMINE, commendatione, de ipsius Serenicini Principis voluntate, in eum locum productus essem, inetacere quidem semper sine impietate possum et & nisi viderer mihi ex tua, qua nihil in vita maioris licio, consuetudine hoc assecutus, ut homines non plane me a disputatione eiusmodi remouendum putent, quo iure putem, ipsi in derint: nisi denique plerorumque omnium, quae demius imo Einrno more dicta a me sunt, auctorem teipsum haberem. Itaque & haec in plurium manus re ni re patior, Ac nlud porro profiteor, me dum vita suppetet, neque venerationem optimi Principis , neque studium ipsius , quantum per ingenii nostri angustias licet, laudandi, & tam sancti nominis D posteros prodendi, depositurum quidem re neque tibi, III risim DOMINE, quidquam gratius a me fieri posse, exploratum mihi est , qui tanto tibi magis unum quemque comple- ctendum ornandumque putes, quo illum leti setis Deo, eiusque inter mortales perlanam gerentibus, praeter ca teros autem mi Eino Erutam reora fideliores. Adeo te tui in aliis mores delectant, qui ut quam diutissime, te duo, patriae uniuersae emolumento, Serenissimo autem

illius

18쪽

inius Patri gloriae & voluptati sint, ex animi mei sentem

. tia votis omnibus precor. Vin. a. d. viii. Maii, A. R. G. CII IOCC XXVIII.

Cum renunciaret typographus , lare ut pagella vacet, non abs re futurum putant, si adiicerem literulas illas, quas occasionem huic scriptiunculae dedisse , paullo ante dicebam, quarum leuitatem non excuso, cum lusum esse, iam fassus sim.- Vater , rars undHerr , sieli dei ne Tocliter an, Die dei ner Gnade sicli ganet neutich rithmen han, Dasis thren maertet Du so gnaedi glich beschenset, Daran er Leben lang mit tierien Danck Ddencketrsie unierstehi sich. aucti, mem rater, etiime nichi, Eo threm Fursten - Schmuck um eluvas anmflehen. Ein Stii, vom Iubel-Iahr, das naechstens neu anhricht

19쪽

da dein uad Lutheri Nahm in dem Lalendustriit.

SEARCH

MENU NAVIGATION