De particularum men et de apud Thucydidem usu [microform]. Dissertatio...quam..

1쪽

aS par of the Foundations of Western Civiligatio Preservatio Project

Funded by the

Reproductions may noti made Without permission rom

Columbia Universit Library

2쪽

DE PARTICULARUM MENET DE APUD ...

HALIS SAXONUM

3쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARTMENT BIBLIOCRΛPH1C MICRO FORM ARGET

Master Negative

4쪽

Conti meter

- - - - --

6쪽

columbia Univeretip

LIBRARY

7쪽

QUAM

AMPLISSIMI PII ILOSOPHORUM ORDINIS

CONSENSU EI AUCTORITATE AD SUMMOS IN PHILOSOPHI, HONORES

UNIVERSITATE FRIDERICI ΑΝΑHALENS CUM VITEBERGENS CONSOCIATA A PHILOSOPHORUM ORDINE

RITE IMPETRANDOS

SCRIPSIT

BORUSSUS OCCIDENTALIS.

HALI, SAXONUM

9쪽

lyrammati ea c0mparativa et antiqui88imorum linguarum lantium observati quantum ad yntaxim quoque cogn0Scendam contulerit, nemo est quin sciat. Imprimis vocularum illarum quae varium in m0dum enuntiata c0pulant, natura tum demum, cum affinium linguarum verba respondentia et usu II0mericus comparari coeptus est, penitus intellecta est. Itaque cum antea ex Attic0rum modo serm0ne considerat particula με ita intellegeretur, quasi primitus vis c0ncessiva esset et oppositio cum d sequi deberet, et grammaticorum et H0meri eorum ludiis repertum est μέν idem esse quod μην vi confirmativa et 8Severante. Qui docuerunt eum usum apud Homerum latissime patere, apud Herodotum non raro inveniri neque vero deesse apud Atticos vestigia vulgatam ignificati0nem ex eo paulatim ortam et attenuatam esse. Nomino praecipue arthing, Lebre

Taulen ei viri doctissimi studio vim confirmativam etiam apud Atticos m0nstrandi aut l0ngius processisse mihi videntur quam libera exempl0rum contemplatio sustinet. Atque etsi apud nonnullos Script0res, imprimis Platonem, eius 8u multa exempla inveniuntur, tamen in longe maxima locorum multitudine μεν ita usurpatum est, ut oppositio cum δε equatur. Itaque Sumantiquissimi prosae orationis Atti e0rum seript0ris, Thucydidis nempe de Antiphontis usu iam disputavit Seliae se in dissertati0ne G iit. 18TT: de particularum nonnullarum p. ni. usu, diligentius perquirere non Supervacaneum PutaVi.

Apud quem in exiguo exempliarum numero ubi non enuntiatum curii particula respondente sequitur, omnia sere talia sunt,

10쪽

ut oppositi, aut alio sententiarum nexu tecta atque occultata sit aut facile mente suppleatur dilicet hanc rem dieat quispiam vanam disceptationem verborum esse. Imprimis enim , t pron0mina quibus libenter particula μίν se applicat, non minus facile oppositio subaudiri potest, quae nempe e pronomini vi ipsa intellegenda est, Iiam vis c0nfirmativa statui. Qua de re non nisi in0 quoque exemplo examinato disseri 40test Atque equidem unum m0do 0cum inveni, ubi de confirmativa vi particulae ειεν dubitari non posse putem, qui cilicet in parte peris itanes singulari est, mn loco quo breves dicti0nem atque e0ntradictiones adhibitae sunt, III 113, 4 es μὲν δὴ τουτοις γε χιμε ta λες - μαχόμεθα, ubi sine dubio μίν veritatem rei

asseverat, coniunctum cum δη quod demonstrativam vim habet: Sane vero cum iis ipsis pugnavimus, exuviae istae quas Vides rem aperte docent'. Is nempe est usus, quem nemo est quine Plat0nis dialogis noverit. Aliter de duobus locis in Cleonis oratione iudicandum St,

d letum sit Mytilenaeos non coaet0s, sed pleno arbitrio desectionem molito esse et consedisse, pergit iro μεν ουν καὶ τοτε roonoam καὶ νυν ιαμ tχομαι Ἱιὴ ιε Tarvo ναι, in sequentibus enuntiatum quod aptam his oppositi0nem contineat frustra quae

oppositi subaudienda est, tale supplementum magis naturae rei convenit quam c0gitatio: πιλλοι δε αλλως αν υμβουλευοιεν. Etenim nostram explicationem ipsum enuntiatum Suppeditare videtur: ego suade0, 0 sequimini'. Aptius quoque id puto esse quam sensum confirmativum: nolite dubitare quin ego hoc suadeam P quasi vero tali confirmati0ue pus sit et n0n ex uno quoque irationis inuntiato appareat italis Cleoni mens sit.

Plane similiter III 8 1: Io μεν ουν ὁ υτος εἰμι τε. hic

Isaei prima oratio incipit: πολλὴ μεν ἡ μετai ολή μοι Dro νεν, ubi nihil est qu0 oppositionis loco suppleri possit, et Sehoemann ibi pleno iure adnotat: N0n ubique aut intellegi potest aut missa est illa pars orationis in qua sequi debebat si Hermani ad Vig. p. 841 H00ge veni doctrina partie. 4563. Seilicet hi propriam ac primitivam particulae vim conce88ivam statuunt, quae itiβαιωτικὴ 0tius videtur. Iam Simile orati0nis initium habemus apud Thucydidem VI 68, 1 IDλλli μεν

rasa νί γε Ti εἶ χρη , θαι tamen res hic aliter se habet. Nam confirmatio enuntiato interrogativo contineri n0n potest, et opp0siti mihi alis aperte in eis quae sequuntur inesse vi