De Coriaria, Ilice et Monochasmate, hujusque generibus proxime affinibus Bungea et Cymbaria.

11쪽

HUJUSQUE GENERIBUS AFFINIBUS BUNGEA ET CYMBAR1A.

1 - 2- cristata, pariete cras80 cruStace0, intUS albid0. TeSta Semini S cinnamomea, raphesimplici obscuri0re. Radicula cotyledonibus 4-5-lo brevior. 3. C. Sinista H. Sp.

55 30 mm . magna. Rasse mi 0mnes aphylli, g 20-30 mm ., 2 et fructiferi 40 50 mm .l0ngi, utrique mox laxiusculi. Bracteae latiSSime 0b0Vatae, il0reS J obtegentes, pedi cellum floris 2 et fructiferi ad quantes, pedi celli fructiferi fructui aeque l0ngi. Flores Z 1,5 mm ., calyce toto sub bractea 0cculto et ab illa Superat0, SepaliS 0b0Vat0rotundatis denticulatis, petatis germinibusque subnulliS, flamentiS l0ngiSSi me ex SertiS, bracteam Superantibus, anthera 0bl0nga laevi quadrupl0 l0ngi 0ribuS. Fl0re S 2 2 mm . CalyX patulus, jam sub anthesipet alis brevi0r, haec carpella matura tegentia, imbricata, 0Vata, intus cri Stata, denique calycem patentissimum 4-lo Supereminentia. Stamina Sterilia flamentis brevissimis, in fructu cor0llae tertiam partem vix attingentia, antheris diminutis caSsis. Styli linearilanc00lati

ovariis sesquil0ngiores. Carpella matura petatiS carn08jS nigriS 0btecta, illis aequilonga, obtuse et parum distincte 3-5-c0Stata, 1, 5 mm. l0nga. ParieteS carpell0rum illis C. japonicae aeque crassi, nigri, intus albidi. Te Sta tenuiSSime membranacea, cinnamomea, rapheobscuri0re indivisa. Albumen nullum. Embry0 albuS, radicula quam c0tyled0nes crassae convexae plus triplo brevi0re

4. 0. japunica A. Gray, 0n the b0L 0i Jap. 383. Mi 1. Prol. 255. Francti. Savat. Enum. I. 93. Croton Strahi Si 0 h. l et Zuec. Fl. Jap. lam. nat Ι n. 133 110men). Arbor foliis Rhamni polysserina Thun b. t Fl. Jap. 359. pl. 0bSc. n. 50. cum descript. Sat b0napi . fructi Hab. in Iaponiae ins . Nippon media: circa Yok0hama in fruticetis sat frequens, Aprili

Franchet l. c. Frutex mon0icus glaber usque 10-pedalis, ramosissimus, fere a ba Si fl0rifer, ramis l0ngissimis patentibus, c0rtice fusco. Folia inferi0ra cujusVis rami rotundata, Saepo emarginata vel cum mucr0nul0, 8 8 mm . magna, Sequentia Ovata acutiUSCUla cum mucrone,30 : 18 mm ., Superi0ra ovato- v. rite lance0lata acuminata, 60 20 mm . magna, omnia 3

12쪽

C. J. MAXIMO WΙCZ, DE CORIARIA, ILICE ET M0NOCHASMATE latum tegentes r0tundat00b0vatae, bracteae florum 2 pedicellis s0res denique pluries superantibus mult0 breviores, ovatae vel 0bl0ngae. Flos S Sepali8 0b0vatis, petatis subnullis, diam. 2 mili. Stamina calyce 5--6-lo l0ngi0ra, l0ngissime exserta, antheris linearibus laevibus. In fl0r0 2 sepala petata Sub anthesi superantia, diam. 3 min. , in fructu tantum duplo petatis brevi0ra, patentia. Ρet ala in fructu 1 0tundat00vata, valde imbricata, intus acute carinata, nigra, Succo Vi ilace0 Scatentia, fructum tegentia. Filamenta petata subsuperantia. Styli sub anthesi 0variis Sesquilongi0res, lanceolat0lineares. Fructus diametr0 6-10 mm Carpella ultra 4 mm. l0nga, apice c0mpre889, 5-c08tata et Ventre reticulata sui in C. myrtifoliu), castanea, parietibus cru8taceis intus albidis. Τ08ta seminis embryonem arcte circumdans, tenuiter membranacea, raphe hilum Ver8US ram08a obscuriore percursa, ceterum enervia. Albumen plane nullum. Embry0 ochroleucus, cotyled0ne8 mox peripheriam, m0X radium fructu8 spectantes, Valde c0nvexi carn0si, radicula c0ntinua fere 4-lo brevior.

Incolae si utice nigro tingunt, fructibu8 utuntur ad mures si att08) necandos, unde ab Araia canis deu si attus) voeatur, teSte Gay. Ex Fouillud arb0r 20 - 25 pedes alta, truneo crassitie hominis, fere a basi ramosa, ex Ρhilippi frutex 6 8-pedalis, ex Gay 2-3-pedalis. Glabra, rami subc0mpressi. Folia

brevissime petiolata subit0 acuminata, 5-nervia, reticulo Venarum superne pr0minente, inferiora oVata 40 25 mm . magna, media et summa 0Vat0lance0lata et lance0lata, ad 70: 30mm . magna. Racemi ex inferioribu8 axillis, fere Spithamaei, graciles, laxi. Bracteae lineares acuminatae, pedi cell0 calycem fructiferum duplo superante paulo v. USque duplo brevi 0res. Flores diam. 2 mm ., S a 2 diversi tantum anthoris p0llinigeris. Sepala sub anthesi petatis maj0ra, utraque erectopatula, pri0ra in fructu patentia, petatis fere acuminatis dupl0 bre-Vi0ra. Stamina parum eXSerta, antlistrae oblongae Verruculosae flamenta duplo superantia, quam styli lineares brevi0res. Germina stylis plus duplo superata. Carpella I, 25 mm. l0nga, 5-c0stata, inter costas transverse Subrug08a, e petatis ellipticis acutis diseretis longe eXserta. 6. 0. SarmentoSa For St. Prodr. n. 377. Ρl. eScul. n. I 5. cum deScr. fusi0re. Sim Sin B0t. mag. 2470. C. Muscifolia H00ker fit. Ν0K Zeal. 1l. I, 46, II, 727. Hand b. st . N. Zeal. I. 45.

Hab. in Novae Zelandiae fruticetis et dumetis, V. gr. Du8ky bay F0r Ster) frequens

13쪽

HUJUSQUE GENERIBUS AFFINIBUS BUNGEA ET CYMBARIA.

0x H00ker0 fit., inc0lis in Otago si tua tutus v0catur; in archipel. Rermodec ex e0dem)et ius. Chunum Travers, eX e0dem). V. S. EX Succo purpureo petat0rum ab inc0lis vinum paratur illi e fructibus Sumbuci simile, carpella sex aliis t0ta planta) Virosa, SpaSmata. delirium et m0rtem producentia, c0ns Lind say in Brit. and Dr. med. chirurg. reVieW, VII, 1865. et in Ρro Ceed. brit. aSSoc. Cambr. Oct. 1862. , unde in B 0t. Zeit. 1864, 238. Frutex 10 - 18-pedalis, trunco 6 - 8 p0ll. crasso, ramis flexuosis elongatis, culta in Anglia, ex Sims, planta herbacea suffrutic08a a diffuge Shrublilie herbace0us plant), ex F01 Stero ramis sarment0Sis el0ngatis decumbentibus. Rami c0mpressotetrag0ni laliaque glabra Vel, haec pagina Superi0re, Scabr0puberula, racemi Semper pube scabra vestiti. F0lia illis sciboliae simillima, sed in Specc. quae praest0 Sunt, medi0 lati0ra, elliptico ovalia acuta, ex descript . F0r steri tamen ic0neque citata et ovata acuminata 0ccurrunt. Racemi rusci 'liae, Sed bracteae, eX Fors tero et speec. 1108tris, pedicello triplo Saltem breviores. Flore S aeque magni, ex eodem autore Semper hermaphroditi, Verosimilius S tantum antheris cassis diversi. Sepala et petata 0vata obtusa, et in fructu, ubi atr0purpurea, Subaequil0nga. Stamina et styli simillima. Carpella quam in praecedente Specie paula majoras I, 5-I, 75 mm.), ceterum simillima, e petatis c0ntiguis basi imbricatis l0nge exserta. A H00k0r0 praecedenti identica habetur, Sed quum disserentias n0nnullas invenerim,e0njungere haesitavi. Descriptio brevis Hookeri ad utramque speciem simul c0nfecta videtur, neque de partibus fl0ralibus Sermo est.

E fructu recente atramentum parare primum rubrum, p0Si h 0raS n0nnullaS nigrum,

1) In Linnaea, XVI, 1842, 485., qui etiam C. atrosurpuream cum C. phylici folia jungendam cenSet.

14쪽

C. J. MAXIMO WΙCZ, DE CORIARIA, ILICE ET MONOCHASMΑΤΕ optimum, inc0lis chanche dictum, ut et t0ta planta V0catur, refert Jam es011, 0n the inhplant 0f New Granada, in Pr0ceed. Linn. S00. 1864. VII. 120. Arb0r bi-tri0rgyalis V. altior, ramiS terniS V. opp0Sitis, fere angulo recto decedentibus, lilrtollis Humbo id t), vel in Merico frutex 0rgyali8, ramis compress0-quadrangulis, lenticellis 0rbicularibus et ovatis sparsis Schlech tenda l). Ramuli ex inn0vati0num axillis 0rti ideoque terni v. 0pp0siti, patenti88imi, digitale8, plerique ba8i 4 - 6-phylla excepta, toti fl0rigeri. Pubes ramul0rum pedicell0rumque paleacea brevis densiuscula. F0lia brovissime petiolata patentia 3- V. Sub quinquenervia, ovata, 0Vat0elliptica V. Subc0rdat0ovata, obtusa cum mucrone V. acuta, 7 3 USque 12 : 8 mm . magna maxima, ex Scialectitendat, 8 : 5 lin. - 17 11 mm.). Bracteae lineari lanceolatae mucr0natae, plena sub anthesi pe-dicell0 patentissim0 dupl0 breviores. Fl0s diam. 2 mm ., fructifer 2, 5 mm. Sepala imbricata petatis acutis majora, Vulg0 Vi0lacea, fructu maturo tandem patentia petatisque succ0 purpure0 repletis dupl0 breVi0ra. Stamina 10, qu0rum interdum 5 episepala dupl0 minora sterilia. Antherae late 0blongae, filamenta petati8 paul0 l0ngi0ra superantes. Styli lineares germinibus dupl0 staminibusque l0ngi0re8. Carpella dorS0 acute carinata, 3-nervia, 1, 25mm. l0nga, e petatis obtegentibus, tum basi leviter imbricatis exserta.

Species mihi ign0tae.

C. thymifolia Η00kur si l. Fl. N. Zeal. I. 45. et Handb. N. Zeal. g. 1, 47. In Nova Zelandia usque ad altit. 5000 ped. 3 Seendens crescere nec non in archipel. Kermadec oecurrere dicitur. H00ker cum dubio annuam dicit, quod equidem de truncis qu0tannis ad radicem usque em0rtuis tantum crederem, pubem deScribit quam in C. sarmentosa magis distinctam, Dila parva ovatolanceolata, racem08 breVi0re8, fl0re8 min0re8, et in illam speciem transire credit, de qu0 valde dubit0. In Otago sismali ground tutus ab ine0lis n0minatur. In Hand b. l. c. II. 727. C. thymifolia, fide Hector in litt., dicitur 4-5-pedalis et difficito ex laliis a C. sarmentosa distinguenda; ab inc0lis ututu Venen0Sumn et si annuum lierbaceum s appellatur. s. angustissima H00k f. Haudb. l. c. In Novae Zelandiae subalpinis abundat. In Otago si annuat herbace0us tutus appellatur, ex H00her fit., teste autem Hector in liti. apud Hook. f. l. c. II, 727. siground tutus n0minatur et subalpina atque rara eSt. Describitur annua, laete viridis, 6 - 18-90lliearis, habitu praecedentis, sed glabra tenuis densior, foliis linearilane00latis v. subulatis p0llicis l0ngis, et in praecedentem abire censetur, sed ab collect0ribus certe diversa esse contenditur. Utraque Species, C. thymifolia cum dubio, annua habetur, sed in clavi analytica p0tius caules tantum annui dicuntur. Habent sese igitur, ut C. myrtifolia, in b0realibus etiam

15쪽

-JUSQUE GENERIBUS AFFINIBUS BUNGEA ET CYMBARIA.

00riariae fossiles.

I lanceolata Sap. et Marion in Bull. 80 c. ge0l. de France, 1874. 272. 0 Gallia australi. I l0ngaevre Sap. ex Schimper, Pal. Veg. III, 161., e Gallia. - Intermedia habetur inter C. nesalensem et C. j onicam, Sed lalia perennantia dicuntur et racemi fructiferi ex supremis axillis ram0rum orti terminales. Ita rastemi simul axillares et terminales, qu0dn0n intellig0. Neque folia perennia Si talia Sint), neque charaeter racem0rum in specie Sc0mparata S quadrat. Si revera racemi axillares, e ram0 igitur Dilato, tum ad seriem specierum e hemisphaeri0 australi accedere debet. C. loclensis Heer, Schim p. l. c., eX Helvetia, Iura. Anal0ga C. myrtifoliae, Ditis membranaceis 5-nerviis. Foli 0 unico inc0mplet0 superstrueta, sed dubia ob fructum lati0 agglutinatum, ab auct0re n0n interpretatum, Drta 8Se plane alienum. C. ipomoeossis Massai., Schim per t. c., eX Italia. Folia tantum nota sunt, quae 0mniu0 ab omnibus Coriariis 110tis abh0rrent et fortasse

C. Dponica. Carpellum a latere, Φ,c0rolla, demtis carpellis maturis et fl0s 3

Carpellum a latere, i,

16쪽

Ilicis genus quam maxime naturale a variis autoribus varie sub dividebatur. Linnaeus eX numero partium fl0ralium, in h0c genere vag0 et variabili, genera duo distinxit Prinos et Ileae, li0e ad Tetrandriam tetragyniam, illud ad Hexandriam m0n0gyniam ducens et utrique s0res hermaphroditos tribuens, Gr0n0vii in s. Virgin . II. 54. observationem, Pr. verticillatum di0icam esse, dubitans. Ρariter et a Cand0lleo Pr0dr. II. 16.) utrumque genus Servatur, addita 0bservatione, flores in Prino saepius, in Ilice rarissime ab0rtudi0icos vel p0lygam0s esse. In Prino sectionem tamen Prinoides admisit flore 4 - 5-mer0, reliquas species ex laliis deciduis sectioni Aegeriae, ex foliis persistentibus sectioni II inter-

secuti Sunt.

Reis sek Fl. Brasit. XI. Ilicin. 41.) recte fl0res polygam0-dioicos statuit et genera Linnaeana c0 unxit. Species numer0sas Brasiliae et Guyanae ex Ditis impunctatis sp. 1 - 33) et punctatis Ap. 34- 63) in series duas principales segregavit et inter pri0res distinxit glabras Ap. 1 - 18) et pubescentes sp. 19 - 33). Divisio certe pe88ima, quia puncta glandul08a in n0nnullis exemplis ejusdem speciei deesse p08sunt v. c. I. glabra A. Gray), in alii 8 Ver0, ubi Rei 880k tantum folia adulta eaque parce hinc inde planetataeSSe refert, haec puncta dubiae originis, in n0nnullis v. gr. fungi epiphylli esse Videntur. Species paucae Indiae occidentalis a Gri sebach Fl. V. India, 146., a. 1864.) Sub capitibus tribus recensentur: l. Aquifolio: floribus plurimis hermaphr0ditis, c0r0lla rotata; 2. Prino: s. plurimis p0lygamis, cor0lla I 0tata; 3. Prinodia: c0rolla fere ad basin partita. Divisio falsa, quum flores semper et ubique sint p0lygami, et incerta, quia

c0r0llae pl. V. m. partitae inter omnes has divisi0nes 0ecurrunt.

17쪽

HUJUSQUE GENEBIBUS AFFINIBUS BUNGEA ES CYMBARIA.

divisi0ne in species latiis deciduis, fl0ribus fasciculatis sessilibus v. semineis s0litariis, fructurubr0, et stirpes Ditis SemperVirentibus, saepe punctatis et fructu nigro. Ilices India0 0rientalis a H00k0r0 fit. in Fl. 0f Brit. India, I. 598. disp0nuntur insecti0nes quinque. Seet. l. Speciem 1. habet soribus spicatis, drupat 0-16-pyrena. Sect. 2.fl0ribus utriusque SeXus 4-meris, brevissime cym0sis brevissimeque pedic0llatis, drupis subsessilibus sp. 2 - 4). Seel. 3. fl0ribus masculis cym080paniculatis, femineis Singulis V. fasciculatis, pedi cellatis, drupa 4 - 6-pyrena sp. 5-13). Secl. 4. umbellis femineis simplicibus V. ram0Sis pedunculatis, Ditis integerrimis sp. 14- 19). Sesti. 5. cymis femineis ram0sis pedunculatis, rarius umbellis simplicibus, latiis integerrimis sp. 20-24). Equidem, in gregem numer08am specierum Asiae orientalis inquirens, difficultatem

magnam habui, quum Spegies has cum 0X0ticis comparare conatus sim. Ad quamvis Ilicem rite c0gn0scendam necesse eSi habeas ram08 plantae masculae et femineae, e HS infl0rescentia et im0 numerus partium floralium diversa esse p08sunt, ram08 fructifer0S, denique inn0vati0nes ita lectas, ut Simul adsint in 00dem ram0 cum fl0ribus vel fructu . Sed paucae tantum Species tam c0mpletae inn0tuerunt. In universum tamen infl0rescentiae et fl0res Ilicum tam c0nsimiles, ut disserentias principales jam ex habitu S0l0 sumere 908Si8. Species n0minatas V. saltem tute n0minandas herbarii h0rti Petr0politani et Acadomiae Seientiarum perlustrans, circiter il 5 inveni, quas in serieS quatu0r principales disp0nere q0- natus Sum, quandam Seriem SubdiViden S praesertim ex m0d0 s0rendi. Antequam tamen adeonSpeetum Specierum progredimur, adn0tationes 110nnullae generales haud inutiles videntur. Gemmae lalii serae perulis c0riaceis paueissimis protectae Sunt, quae Sui Sum m0X in membranaceas angustatas transeunt , ita ut ad basin ramuli 110velli perulae saepius tantum 1 v. 2, tum ad intern0dia 2 - 4 perulae membranaceae v. folia Squamif0rmia, e quarum axillis jam ct 0res interdum pr0deunt quaeque cit0 cadere solent, ad intern0dia sequentia autem jam latia rite Drmata inveniuntur. Stipulae, quarum defectum inter characteres familiae receperunt Bentham et H00k0r, vix n0n in plurimis Ilicibus adsunt, saltem in Ditis juvenilibus, attamen m0x eadunt vel mare eSeunt, Semperque parvae et in00BSpicuae Sunt, deli0ideae v. Subulatae, chartaceae vel in Prino stilarmes membranaceae. In n0nnullis usque ad defrondescentiam perSistunt. Folia novella vulg0 00d0m lare temp0re cum fl0ribus pr0deunt: ita in Prino et Ilioen0stris et in Paltoriis n0nnullis, ubi st0res ipsis ramulis innovantibus v. rarius ramulis propriis insident, dum in aliis Palloriis et Aquifolio flores infra ramulum Di illarum novellum eX ram0 annotin0 Vicin0 erumpere S0lent, aceedentibus ramulis fl0riferis propriis eX ramis vetusti0ribUS. Sunt tamen species, in quibus Otia n0vella diu ante fl0res naSguntur. Ita V. gr. in I. integra Thbg. prim0 vere, p0stquam fructus per hiemem maturatus est, rami 110velli propullulant, qui ultim0 autumn0 in axillis suis gemmas ct 0riferas Drmant sequente verect 0rituras. Ita inn0vati0nes tot0 ann0 p0st vel si mavis ante flores Drmantur et fl0res pr0deunt e lign0 vetust0. Qui m0dus inter Stirpes tr0picas perfrequen8 Videtur.

18쪽

16 C. J. MAXIMO W1 CZ, DE CORIARIA, ILICE ET MONOCHASMATE Fructifidationis duratio diversa. In Prino et Ilicis speciebus, nesci0 an in omnibus, fructus maturantur autumno ejusdem anni, in I. Aquifolio L. , I. integra Ttib g. aliisque non ante verem anni Sequentis, unde arbor e0dem temp0re fl0ribus fructibusque maturis onusta sit. Adsunt status intermedii difficile cogn0scendi, quia fructus maturus saepe diu persi8tit, sic in I. rotunda Thbg., T. Olnumi Mi q. , ubi drupae incipiente hieme maturantur, Vere autem vetusti t0tique c0rrugati decoloreSque una cum fl0ribus in arbore 0ffenduntur. Temp0ra foliationis, fl0rendi et fructus maturandi tamen in ips0 loco natali et ad vivum 0bservanda sunt, et Si in omnibus rite c0gnita erunt notas b0nas et naturales ad speciorum affinitatem intelligendam pr0mittunt. Omnes Ilices qu0tannis Semel fl0rescere videntur. Non deerunt tamen autumni calidi diutini, ubi stirpes, quae ex lign0 vetust0 gemmas perulatas ct 0rifera8 praeparant, n0nnullas praemature evolvant, attamen equidem n0n 0bservavi atque dubit0, talem infl0rescentiam serotinam frequentius oecurrere quam et in aliis generibus ubi fl0res jam autumno praecedente parantur.

Ins0rescentiae typus est pedunculus axillaris, basi hinc squama 1 lali 0) v. qu0vis la-tsire 1 stipulis 3) fultus vel plane nudus, apice trifurcatus, s0ribus pedicellatis, centrali

praee0ci 0re, lateralibus 2 basi bractea singula instructis seri0ribus. Dum divitior sit, pedunculus apice bifurcatur, cum Vel sine fl0re centrali, et quivis ramulus 3-fl0rus est. Saepe tamen rami bifurcati0nis perbreves floresve n0n omnes eV0luti, qu0 casu cymam umbelli formem 4 - 5-floram habemus. In n0nnullis tr0picis pedunculus pluries bifurcatus cymam comp0sitam pluriss0ram constituit. Infl0rescentia typice ev0luta potissimum in planta mascula invenitur, in feminea vero simplici0r saepius fit ah 0rtu fl0rum lateralium. Tum vero pudi- collus centralis basi bibracteatus est. Interdum fi0res laterales ev0luti quidem, sed steriles et eadusti. In multi8 Prin08, I. opaca cet.) habemus peduncul0s uniss0r08 bibracteat0s tamen) 0X axillis Supremis, plurifl0ros ex inseri0ribus. Qu0m0d0 sese habeat spica J interrupta I. spicatae B l. nesci0, vix tamen erit revera spissa, in Q vero p0tiu8 racemuS Spuriu8 dicendus, pedunculis singulis brevissimis nudis basi 1-bracteatis, attamen abortu 1-80ris, cymis igitur ad fl. 1. reductis censendis. Praeter pedunculos Solitari0s cym0808 axillares, de quibus nunc tractavi, frequenter observantur in aliis speciebus pedunculi axillares, qui racemi in modum cymis obsessi sunt. Tum quaevis e cymis baSi squama sua fulta reliquis Simillima est, Squamae Vero earum 0mnibus punctis repetunt squamam t0tum pedunculum basi fulcientem. Ita v. gr. in I. latifolia, ubi cymae plantae J triflorae, pl. 2 abortu 1-60rae. Talis inflorescentia racem08e cymo Sapr0 ramul0 pr0pri0, neque pr0 Singula instoreScentia sumenda eSt, uti d0gent, praeter Squamas inter se aequimagnas et aeque evolutas, folia diminuta, at completa, quae talibus racemis spuriis interdum interponuntur v. gr. in I. thyrsissoris brasiliensibus) et orig0 00rum e ligno Vetu8to, neque unquam eX inn0vationibus. Frequentius istis el0ngatis inveniuntur ramuli tales s0riseri, qui a xin fere eX t0to sup

primunt et fasci dul0s sistunt. Si in fascicul0 tali cymae pedunculatae sunt, l0quimur de cymis fasciculatis, si etiam in cymis pedunculi supprimuntur, de st0ribus fasciculatis. Quae-

19쪽

ΗUIUSQUE GENERIBUS AFFINIBUS BUNGEA ET CYMBARIA.

vis cyma quum basi squama sua fulta sit, t0tus fasciculus extus cernitur intusque intercipitur SquamiS pl. m. numer0Sis, tot enim quot cymae, ante anthesin t0tum fasciculum perularum in m0dum pr0tegentibus. Ita in I. integra, ubi non 80lum ex ramis annotinis, sed etiam ex biennibus prodire solent, in I. Aguifolio aliisque. Itaque infl0r0scentiae indoles 80la jam d0sset, an species quaedam s0reat e ramul0

ubi uterque m0dus fl0rendi provenit: cymae singulae ex inn0vati0nibus, fasciculi ex ligno

Fl0res in longe numer0Si0ribus i80meri sunt, in multis tetrameri, in permultis penta- meri, in aliis 4-6-meri, intermixtis tamen ubique paucis lieter0meriS, v. gr. 3- V. 5-meris in specie rite 4-mera et vice versa. AdSunt ubi petata cum calyce is0 mera, carpella vero numer0Si0ra, v. gr. in I. Spicata Bl. ubi in fl. 4 - 5-mero carpella l0- 16, L. frugili H00 h. f., L Sulcata Vall. , L macrophylia Wall. , ubi calyx et cor0lla 4-6-mera, carpellaver0 5 - 8; I. Mallichi H00k 1. habet drupam 12-pyrenam, L. cymosa Bl. storem semineum calyce 5-l0bo, cor0lla 6 - 8-phylla, drupam 8-pyrenam, L. 8clerophylla H00k. f. calystem 5-l0bum, petata numerosa habere dicitur. Quae omnes an0malae inter Indicus et Sunilaicas inveniuntur, n0u ver0 inter Americanas. Differentiae in numero partium fl0ralium tamen nimis vagae, neque cum habitu proprio consociatae, ita ut pro generibus velim0 secti0nibus pr0priis disgernendis n0n amplius habeantur idoneae. Idem valet de Drma pyrenarum, quae 0ccurrunt laeveS, 1- V. plurie0Statae vel angulatae in Variis Speciebus interdum quam maxime Similibus, neque desunt stirpes ubi in eadem drupa pyrenae laeves V. 0bscure c0Statae inVeniuntur. Semen Ver0 Semper laeve QSt. Omnes Ilices stamina habent calyci v. corollae iS0mera.

Ab Ilioe vix differre dicunt Lyroniam R. sandvicensem A. Gray et L. taliensem A. Gray) Staminibus quam petata duplo numerosi 0ribus vel cum petatis i80meris, et petatis

carpellisque numerum Sepal0rum SuperantibuS. Specierum notarum computatio.

Sedes generis principalis est Brasilia cum Guyanet, unde Reissuli in Martii 1l. Brasit. enumerat Speeius 63, quibus serius addidit 4 e c0lleci. Ri eduli ut Sprii cui horbarii h0rti Petr0p0litant'), 67 igitur. Antea e Rebuspublicis Indinis sp0cies 8 ad collectanea Hum boldii et B 0nplandi edidit Nuntii, p0stea 2 descripsit Bentham t. p00phylium et I. uniss0rum); Cl. Gay vero in st. Gilena nullam Ilicem habet, neque Weddeli in s. Audina sine0mpleta) ullam delineavit. Ex India occidentali a G si sebach enumerantur 10.

20쪽

Ηemfley Biol. Cent r. Am ., b0t. 186.) e Merico australi et Panama habet nices 7, e quibus 1. cum antillana specie identica, altera, quam pr0 L bumelloide quitensi) sumpsit

aut0r, ver0similiter Species sui juris, aliae indescriptae sunt, tota vero enumerati0 inc0mpleta: deSunt V. gr. Specie8 a Bourgeau c0llectae.

Hinc boream versus per Culifornium ad Al ham nulla Lleae occurrere videtur. Denique S. Wats0n bibliogr. ind.) e republica Boreali- Americana enumerat Species 13. Τ0ta America igitur alit, quantum hucusque inn0tuit, species l07, e quibus in America australi cum centrali et insulari 0ccurrunt 94 et numerus hic sine dubio adhuc valde

Asia multo pauperior Ilicibus est. In Η00keri fit. Fl. Brit. Ind. I. 598. invenimus Ilicum species 24, quibus addere ausus sum 2. Ex hisce, fide Η00heri, in archipelag0Sundaico etiam crescunt 3, ex Mi queli 0 Fl. Ind. Bat. I. 2. p. 594) autem illis accedoret quarta I. mucrophylla Wall.). Supersunt 1 eudemica et 2 Sumatranae, a Mi quelio serius divulgatae. Summa ver0 Specierum archipelagi Malayani videtur 8. E Philippinis nulla Llem describitur. India transgre etica, praeter partem b0reali-0ccidentalem in s. Indica recensitam, n0ndum perluStrata est. Equidem e China, incomplete adhuc nota, et Iaponia 28 Ilice8 enumer0, quarum numerus Vix n0tis speciebus sinicis augetur usque ad 30. Summa specierum Asiaticarum nunc est circiter 55. Australia c0ntinentalis, cum Nova Guinea, Nova Zelandia et Tasmania Ilicibus expers. Polynesia paucissimas habet: I. vitiensem A. Gr. et L neo aledonicam m. Ex Africa continentali innotuit tantum I. cupensis Harv. et Sond. usque ad tropicos crescens. E Madagascaria Tutasne 2 descripsit, quarum una tamen I. madagascariensis)certe e genere et fortasse e familia excludenda et ab ipso autore cum dubio intor Ilicem

recipitur'), alia I. monticola I ul.), a me non visa, fruticem fl. 3 5-meris in cymas fasciculatas axillares se ligno vetusto igitur ortas) digestis, 2 ign0tis, latiis obtusis, obsolete serrulatis v. integris, majusculis sistere dicitur et ad Aquifolia pertinere videtur. Insulae Canarienses cum Madera habitantur speciebus 3, inter se simillimis, ad Aqui- folia pertinentibus. - Τ0ta Africa igitur habet Ilioes 5. Europa denique specie 1 Ι. Aquifolio) gaudet, etiam in Africam mediterraneam et

Asiam occidentales propagatam. Numerus omnium Ilicum nunc n0tarum vero circiter 170 esse videtur, quibus accedunt, dum limites familiae a Bentham et Η00ker in Gen. pl. I. 356. positos accipiamuS, Byroniae 3 et Nemosunthes 1. Ιlices maxima c0pia regi0nes tropicas et subtr0picas Americae et Asiae obtinent,

13 I. madastascariensis Tu l. fl. 3 5-merum sepalis nullis, staminibus 3 habere dicitur. u Baccas dipyrena stigmatibus 2 spathulato lavatis revolutis, pyrenis septo fibrosocarnoso discretis, embryone longitudine seminis describitur. Quae omnia nimis sane ab Ilice abhorrent.