Clementis Romani epistulae : ad ipsius codicis Alexandrini fidem ac modum repetitis curis.Acc. tabula

발행: 1873년

분량: 69페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

deboiur indefessis studiis viri Harissimi J. C. M. Lauroni; Autlieti claris imo proisessori Cunii riui si

a. B. Lighti ot. At utramquo ita cxcolendam ut pia oribus omendatiores prodir ni, non minimum Appendium a voluit. Tamen Lipsionsis oditor iam dudum operam dedorat ut locis manuis vol otiam eorrupti A prosa ilio ni re tura vorum restitueret. Atquo Anglicus oditor meis uii semon dati otii Lus non stiti Α habuit, sed ium irramicum odii tonsem In obsonianam donuo ouis codice dotis rundam cur iussi, tum ip- quao spud mo differren suis vid irat rid uod leoni Londini risoni exegit ' Quo scietum est ut aliquotios roeliu A mo sorti suram codicis duri L liis Onim vitium codidis a re se correctum vidit: 1, asi ei 1, 39. Illo enim locia Doti ouopa os που μ 'riptum est, ut edidi ot librarius serii ero do bebat, sed mM ci os μου. ei altoris loco σMTop Tpomoa pira Gm Ocr npOM Uin codice usi, quom admodum Uuiliolinus Wrisii, a custodia librorum M . Musset ni it ot proses or litteraruit intrabicarum apud Cui rubrisi senses, vir mihi amicissimus, rogauit rescripsit. Ide ui confirmavit l, Az. potius A

viii

12쪽

caui xl pro cocii i cy κpU Orci pro acui coia, μομ pro μοι p. Unde elarum sit, Alexandrinum pariter ae DoLilo illud nutiquissimorum eo lidum par quod modo diximus, ab ari ilico seribotidi ooquo ut vi lotur Al xandrino Grai tirum litterarum tauium non ignam soriptum e e. Nihilominus ipso pas tua inter scribondum κρcorroxiΑAu videtur, quod omon quilonum et iratio et paucitas fundunt, os infra ad 1, 20. 5i et stibi. Vix ouim di orthotam hune in modum osseio suo laudium osso ei ediderim. Coiorum cum scripturae vitiosilaio convenitiniorpunctio, quae si opissimo ubi minime apta ost invenitur, quemadmodum legitur os cis I9Mai Upuopi εν Mcp- cx vis o-oU, Iri coυηου, δυνειμ i. In primis versu exeunto pnneium ii honoro scriptor adamat, nulla sensus rationo babita. Coierum puncta quibus scriptor usus est plHrnquo naudium locum seneni, mulio pauciora vel ad pedom vel ad caput littorao eius qua a praue dit adposita sunt. Quan variDias Ox morasorii toris lieontia fluxit, nste eum pol Mialis diμcrimino coniuncia est. Quomodo aueior ei di is inseripsi)rii Clomontis Ppistulas, non stilis esuria in Oκt. Quod ui probabiliter

desiniri possit, quaerendum ust quid eis do marinibus ubi titulorum loeus orat periori L Quod do prioris

- Quod quo iuro primum a Iunio assorium ess t quum qua rebat Iacobsoniis, ita Oxistimavit, Iunio . fortuci tuom consurru contigisso priusquam a Libliopogo Anglieo praescissus suiqset et in eorio compaeius. tinue mihi opinio pHi quum mira viiletur. Quum enim omnium soliorum margines Diteriores abscissi sint, quidistidi in sibi vult hi bliopogi Anglici mentio 3 Corto huno nemo Auspionbitur eo tomeritiatis processisso ut sol in

13쪽

tam Diisero deuiitie α Siti vero iam tum soluta orant singula solia, nihil ad hane rem bibliopogi Londi non is opus pertineti Sint aliud ost quo linoe res ad liquidum perdueitur, quod omnos hucusquo suxisse, ei ipsum mirum est. Fuit enim, media ut puto sotato, qui singula solia numero notaret signis ambicis nil hibitis. Horum signorum exteriore margine elimianum plura eo utitur. I lino solium 6 para. 2l-24. apud uos)

para. 37-40) ir' las, Quum igitur hi soliorum num H ponobantur, pluribuμ eorte tibi inc Raeculis, inter sol. 9 spaget. 33-36ὶ ut lo spagg. 37-40ὶ solium numori, lab notatum erati Atque hoe unum periit; nec enim

onussa ost cur c iocin tunc quum numoris arabicis signatinitar ipso eo loeo non tui exrum putemus suiqso. Stilis etiamnuin apparot, primum vorsum nitorius ad Corinthioκ opistulae minio scriptum esse; eodem

modo initium prioris opistulati insignitum fuissρ, quamvis paullo minus appareat, pro certo habeo. In aetatem liuius eo meis rursus diligonior inquisivi, quum per duas sero hebdomades quotidio manibus eum tenetium. Etsi iti veni utiquot loea quibus antiquissimno seripturae olemtitia formis productis a quo oblongis imminuitur, tam n non possum quin eonfirmoni ab tioluto eo licum Sinaitici ut Villienni uno fori

saeculo Aloxnndriuum ni oggo i. e. Piren modium inoeulum quintum videri scriptum.

d ab epistulis Clementia diseodoro non po sum quin brevitor dicam do eo dico Forraron si Palimpsesto, quem longo ni hine t0mpore eum aliis tum milii iniecta osi spes ad i 'lemontina litteras valiturum. uum anno 184I Votiolino in bibliothoen s. Marci eodicibus sexcutiondis operam dabam, unus obii liothoeariis Forraroi,-ibus obiter moeum eommunieavit, o so Ferrarao codicem palimps 'stum antiquiore scriptura opistulam Cloatientis priorem continoutom; su ipsum eum Angolo Maio examiniisso, sed serii iuruininnium non Ouin Londinetisi consentiro. Mamo ex illo tempore di sidorio si auri Fori urensis tenebar. Quod cuiui bibliuis earnis nuntiauserat, confirmabat quodammodo Fridoricus Illunio in Ilitiora Italico, cuiu8vUL 2. Png. 179 a Maioro antiquiorem illam eodieis Ferrarensis scripturam dolueiam, ut vol. 4. pag. 239 Carolo 'Vitie nudioro eum aliquot Gregoriorum et Chryso simi seriptis ciem iiiiiiiiiii opus ibi eout tueri dicit. Augebat spem coleberrimus Prose or Habin sis, qui accuratiora roganti mihi reseripsit, non iam priorum quain alteram Clomotitia opistulam Ferrimo niato 4M annos su invenisso, nonnihil otium deAerip isso, descripta Thiloni tradidi Ao, upud quem quo dovenoritii lat ro. Diue nupor i. o. anno 1866. Boniam quum inputubam nihil antiquius habui quam ut Fornaram tuo uotisorrem. Librum e pociniis imum iam manu tutionti Oblitia est Aiaxoli Maii quaedam do libris 3Isia Forrui ousibus di oriatio, qua Cloi notitinae opisiuino a so invenitio

mutilionem savit. Doniquo ipso illo Lil liothooarius anni 18 1a, nutio etitioni eus, ex nedo olus urbis eathedraliorcessiius ust, qui eum Maio olim solia resoripta ima serui utilem corio inscription in opistulao inrise pios Ious' se My suis se oculis vidi se assi rebat. Hune quem I iudabat titulum soliditor mox iuveni. At usura salsi

gaudii fruebar. Revera illud quidem ibi seriptum est: κ μμ pio ν ε ore nou uudo et ou apud Maium ilio ad

14쪽

pαμ io. -d praecoduni: si os Iou civ 0cipaup-, Mi su luuntur Iou laop υρν συinos etc. IIuic vitae Clemoniis, in quam Passim in vetis sanctorum manu Acriptis iuei loro mo momini, eum Opistulis eiusdom viri apostolici nihil commune o Q, inter crudit A confini. Adiunximus libro huic tabulam, qua scripturii codicis Alexandrini imagino pilotographica translata in lapidi in Oxpressa ost. Bedditi sunt lovi tres: primus ex cupii prioris epistulae est: Aio υmci-υσαψci seca UA up mci Oio. Altor Ost ex Oiusdum opistulae enptio D. ot 1 orba repi nos iiii e luborrima do itinero Paulic o et pseu a Mix δυσccos. Torsus sex altorius opistultio captio 7. d sumptus est: op cmus 'ou Oct hoi υWl M. Cid pol ute. Aee uni versuum aliquot initia ox pii inig nostris 21 et 22. Quibuκ votoris seriptura a ovomplis do tur quanta passim, hi primis excutilibus versibus, litterarum sit ina qualitas, propteretiquo quntii disseilo saepe sit e spatio dopor ditarum littorarum eonioeturam Rocro. Sorii obam LipyIae medio motise Augusto auui 1872.

Do ea vocalium ei diphiliongorum imi mutati v quae a similitudino promine irationis pendet maxinaequoi emitur in lineismis qui dieuntur, in antiquissimiἡ libris plerisque isti quoiatissima, non roseremus siti illatim

t, i. pos i μ pr sic probabiliter iam dudum exploverunt laetinavi. Nullum litterae quue i praecos,it

15쪽

i dicti JA rcis nihil dubitationis bubot. Quod vero

mum e t.

id quod rocopit Lixliis.

id quod Liuilis rheopit. I nurent maluit Tiri yi

Lauin coniecit, lxciacit iactu pcpi nimium litiserarum praebet. Versu a. pro spatii ratiotio scrip i

16쪽

Dei in videtur Aliorum qui pra somni, dupli-

17쪽

verba paullo post scripta sunt. I, 21. Pessimo opitiali sunt m p pro eo ' in codice scriptum Oss . confuderant punirium quod sequitur eum p Ibidom est λυ ομ: sic pro λwcaocr.

I, 24. opumortia Hii r isPost didimus i , quod satisupparet. Esi nurem potius prior pari iiii orio Hquam Ad saco Lighis notavit: ἡI couldonly discern ii si ho Whieli ini i iis Woli boloux

uitie Lictis et iso proposuit, cui ut spretium et

Iutatuin loguntur, pariter ac quae sequuntur

18쪽

in Parallelis snoris. Vido ed. Lequi ii Il, 3ID.

I, 36. dici Ου oue ita prima mami ex dic omo essectum Pro osci, sento dicit: m cpopi por manis Atum errorum a Lighis codex Dacia prael ore dicitur. iun do ro invi Aupra diximus. Iam lunius rostituit

oupoe .sto possit scriptum suisso, sed spatio

satiA eonveniunt o setiam κυ addi potest, non item aio . Sequitur cisi arci Tolose poli. Post altorum 6cλε μα- sat Apatii est ut vio ου vi lci iam ' Coa seripium sui o dix ris. Minimo vero a Wollono his nut tib Iacobsono i ii l lacuna suom adhue ei ni poterat; in candem utilinvisembranao part m ori verba incidulat. qua ab. scissa perierunt quae versibus OIA qui tin tuo duntot qui sequutitur desideratitur. In quam notam

19쪽

dendum videtur, qvno eo etiam confirmatur quod Uctia ciny. non ii0m citi i Moin Graccis diu biitur.

quot litiorno perierint dissulto dictu osi, quum

Versus non eodem modo sex ani et alter altero

pomos ido supra. δυpol scit 25, 36): ix oxia ali notim ab ipso scriptoro positum. Vid iur igitur

20쪽

non H. poes incpi supplevit. εμ κ mel c eum Iunio editur. Idem proposuit vinx ci scurl pia clint mi usui os ου ovom idquo qui si quuti sunt editores omnes receperunt. Sed rueto Lictis Oo offendit quod σι υμα - Ου υνου non saetio dictum reperias; articulum vero iniur

ullgotis et Lighis probarunt. Auto alii altior. I, 47. HUis: sie, id quo ipsum Lictis retinuit. A pleris.

que cum Davisio Ma opta substitutum. l. 48. cos in op cuvii Dp prima manu ruricriptum est. διυ pitaxpi Icit sic, malu repetitis liliseris o pl.

millimumque duxi duas priores syllabah i putii suisse per eandum sestinationem et ineuriam quibus debemus accusativum pro dativo, quem sonsus plano postulat Librario indocto vi Myipproximu prat cedona fraudi semitati sulti Sodirergamona in hac iuiris assii tam trita, tam

commaeulaia irat, ut nemo snnorum pro corto

codex, ut primus vidi pro eo quini omnes odide-

non in ud Od. photographicam cotii erro licet, uter suo ouim locus squalore Ohioetus est. Ipsa vero Koriptura minimo dubia. In vortiis Tio Opκci et .suApicati curio sunt oditoris principis errorem Mil lius et Uouotius, scd Iacobsoniis errorem ei inmeonis ranarii. Seri in it enim in ud. 4. 1863. p. l83. ad verba opκci coo εM : ,Milliu et Wottonus mirantur quomodo istus tres voseos ciruerit IuniuM, quippe quilo plano si uratii a NSto. Mihi auiom. iiiiiiiiii qua potui eura Codicem inspicie uti. visum O,i Lurum vocum reliquias totiuis imas quidem

SEARCH

MENU NAVIGATION