Opuscula liberalium artium, magistri Barrienti ... : De periodorum siue Ambituum distinctionibus ; De periodis ordinandis ; De monetis antiquis, ad castellanas pecunias reductis ; De coloribus & eorum significatis ; De calendis

11쪽

De Periodum line ambituum Diasus unus Iongiore ambitu circunducitur: alterum quod inebris, es incisis constat: hoc compositum ego vocito. V ocat Quintillaru Lus petiodum , tum viliam oratione sensum concludetem, quam notitiam Grammatici appellitat, tum totam sensus seu locutionis comprehensionem. Haec ergo periodus colis squae membra Latini dicunt colo naute, ex comatis, quae caesa eomponitur. Habet periodus inebra duo, Set quatuor,&aliquando plura, a Cicerone quatuor senarijs versii-bus, aut ipsius spiritus modo determinatur. Ea igitur verboru serie nostri teporis calco

graphi quinq; characteribus, siue sectioni-- bus,aut interpuntationibus distingunt, quae glossematis ac interpretationis vim habce e , tace. li a nemo es h qui ambigat, licui tradit Cicero

de orato. legenti delectatione mas eruta nquit enim,

distincta, alios, ct interpuncta, interualla desectat. Adeo hoc verum est, ut series oratiori S conne Ra, ac sermonis ductus sine distinctionibus obscurior ac dissicilior appareat, autorisque sensus frequentissime periclite-Qain. li. tur, Sc pereat. Inde saeintilianus tradit, pro

D .c. a. nuntiationem esse dilucidam, si oratio lit distincta. i. vi qui dicit, Sc incipiat, ubi oportet,&: desinat. Quod sine interpunctis non posse fieri perspicuum esti& ut ipse ait, vi

12쪽

o --eta De Terinorum siue ambitum. di ciosa distinctio obscuritatem asseret. Vnde AIe. V. non immerito a iuristonsultis tradi duro t re de uerim coditissima scientiae vir Alexius Uanegas signis. inscribit, ob soliun punctum caruit Robertus princ. CrAl ello. eum in c.unos, ii ianua scriptu esIet, Albertc. porta pates Alo nulli Taudans honesto. Si in reper-

cit,ab eo quem habet, si sit post verbu esto. pulictus distincta praeterea periodus, orantem aut te . , si gentem quiescere, audientem, recita id perci d. o ibo Pere utq; intelligene, esticit. Vnde illud Ci- , ceronis,clausulas,& interpuncta verborum, O . t T

est, alleel usque i in potio leges, distinctio seri Ausoni,

sum auget, ct ignauis dat interualla vigore. in exhor Quod Diuus A ugusti nus sentiens, sic nao- t ioe ad Dei sed cum verba propria facitit ambigua nepotem. scripturam, primo Prouidendum es , ne im Aug. u. 3le distingerimus, aut pronuisauerimus, qua c. a. de doobrem ne scribentes, legerites, antida centes, ctri. Chri in aliquos errores interpuncta ignorantes in stri. ciciamus. Ue perlodorum intinctionibus in hoc opus ulo vos monere non ab re mihi vis uti fuit Quarum duo sunt genera, Perici dormit,& Dactionum.

13쪽

De Periodorum chara

Haracteres quibus prisca illa Ttas con.' tela fuit (Dino Hieronynno teste duo I sunt. Coinina & colu, his verbis Sed quod

colla scribantur de commata. Qui et Consuetudo usque ad nostra tempora dueauit.Caeterum praesens petas inultos alios cl)aracteres ac distinctionum genera (vt clarior i riis plura re sciatur eXcogitauit. Quae numero quinque sunt.

r. Comma. a. Colum.

s. Clausula. . Distinctio interi S aDS. . t. Herni cycli parentheiis.. Comma incisum vertitur Latine (autore Q'intiliano tradente. At illa connexa se- ' si ries, tres habet formas, incita, quae renu bri diculur.Merribrataquε κω ,& Tvio o),cii Laeest, vel ambitus, vel circunductum , vel continuatio,vel coclusio. Ab Aquila Roma opaesum dicitur. risILI Deducitur a verbo tutarim quod incido ad Theo significat Est(autore Aristotela Grumpari cilo. c.'. eis: Cudini clest,est altera pars hula pera

14쪽

e ui intellige. A lihla autem Romanus sit de . finit : est caesimi Prsorptionis, nondum ex duobus aut pluribus verbis quid quain abso luti significas. Ab Hermogene sic. x epha A

maei compolitio sentetiae breuior illeiu- spiritu.e-bro Quod eo te teli e , quatuor aut quinque aut lex sy llabis constitui tui. N am uti leui

docet li sentetia in duabus h llabis perficia .

iunco inlisa es Q uiatili ianus sic definit, est sensus non expleto inunero conclusus. Comata igitur, ides , singulas or tiones hemicyclis distinguimus, nocet me dijs puctis, Guae,c. quodam in lineae fine hoc imodo: figurantur. Eis utendum est in singulis orationibus, quas G1ammatici notitias appellitant, nos etiam dyas soles:sensus enim ibi ii onco cluditur, ut, Virtutem a inple e imur, omnes qui volumus, insignes haberi. Ciceto, ut plu rimum potestas datae ii auge die dignitatis '' p. 3tuat, nihil praetermisi in te orna lo, quod pos tu esset, aut in pr. aeliato virtutis tuae, aut Irihonore verbor i. Ponitur ' hic character in singulis orationis partibus, quando oratio atticulis distincta est, Articulia vocat. Cic. cum singula verba interualliis dii ingurare. Q q, ou Nesse onitiosu':sio, erat malus, ita si us , silcrilegus red, foedifragus orrigeret eum magister I in do

15쪽

De periossorum Characteritas. Cie.li. e ctrina' bonis moribus. Cic. N 6 enim his

p. rebus Pugnauimus, quibus valere poteramus, cd filio, autoritate, causa, quae erant in nobis superiora . Eo etiam utuntur aliqui in Parenthesi,hoc modo, scelerate,quid te iri ouit, iacin ali o appellaberis nomi ne, ut me deluderes velum pessiinum distinctionis genus est .

De Colo.

Colum membrui est latine, (vt vertit Ci

cero curiis definitio apud Hermogene Cice . de ilaec est 1hop. 2 guiu i Invet, in phi Iisma; id illa.ora- est, membrum est perfecia lententia. Apudio, et de Quintilianum est tensus numeris conclusiis, orato. sed a toto corpore abruptus , per se nihil Quint. essicies. Ex quor ii quatuor ad summu Perio Ii.3.c. . dus costat. Si enim huic numerii excedit,no Periodus, sed risis a Vocabitur. i. spiritus,

'tiisio ab PIermogetae divinitur.

ritus igitur esst copositio orationis sente tiapcrficiens,membris S incisis metieris,ad tenorem spiritus secundum vocem dicentis. v bi igitur oratio striit, sensu in illum persim ciens,attamen non periodum, ibi duo pun-

16쪽

De periodorum Chreasteribus. F a signantur,quae colum dicimus. Vt, te dcfenclutamici:eolut i propinqui: amat ciues:

in uno quoque horum inebrorum sensus perfectus iness,c terum quoniam orationes quq sequuntur,quibus periodus absoluitur, contiee titur superioribus, singula cola duobus punctis signamus,sequitur nanque, cucti olis. nia bona tibi imprecantur: te ducem expetunt. I

De clausula.

CLausula seu distinctio, quam pun mim

alij nominant,est signuna segregans intellectum dc spiti tum recreans prolatoris. Haec clausulae seu puncti desinitio a Francisco N igro ac gnatur. Hoc in sine Periodi, que Ni . ίclausula dicitur ubi tota sententia clauditur, is FLO .esh signadum: eo enim quando sensus est ina est Pletus, vicinur. Vbi ut tintilianus scribit, in in erit di Ilii tio, quia inde alsias incipit sen ,

sus Cabet etiam Iocum in praenominibus ac Cognominibus, cum ea una duntaxat litera

scribriatus. V in hoc nomineR es publica & simili is: ut D eis lib. causa musta sunt toleranda:&Tribunit,ple. cotulit. po.

Punc iam, clausulana ego vocaeo, Rixta ilisi ad Cicero uis: clausulas ct interpucta verbo . B rum

17쪽

De Periodorum csdria eritar. Minanime intere sito & angustiae spiritu; ciee.lsis attulerunt. Interpuncta vocat Cicero relige orato. quos characteres eκtra punctum ut comma. colum, Sc clausula nisquam Quintilianus distinctionem

De distinctione interrogante.

DIstinctio interrogans, quam P usschriar interrogationis alij appellitant, in ora tione interrogante ponitur, puncto S supra illud apice signato hoc modo Inscriptum cum occurrerit , erit illud membrum pio nunciandum, in principio voce modice de-Virg.li. flexa, & in sine accuta. Vt illud vergio t. Ahii ei. iij. Quae te genitor sententia vertit E siribi. Ibidem . mus etiam hunc characterem in acclamationis membro . Ut illud eiusdem et Mere incepto desistere victa Nec posse Italia.Teu

crorum auertere regem

De Hemiectis Parentia ess.

T i Emicut ii parenthesis duobus(altero re, cto altero inverso, hoc modo notantur( . Inter hos duos characteres clauditur sensus ab eo, tui est in oratione , diuersus. Fit enim(autore Quintiliano dum continuationi sermonis medius aliquis sensus interuenit. Lati-

18쪽

Litine eodem teste uiterpositio sin inter elusio veri tur Virgilius Ego liane vitulam v r (ue sorte recuses bis venit ad mulctratui, bi. a nos alit ubere fi tua de pono.

o De dictionum characteribus. '

c Alcographi in quovis scripti gen ere

sere characteres extra periodum usur m pant. Primus vocatur virgula diuisionis aut sectio is, quae v navirgula sic- aut duabi' sic is describitur,& finem versus ponitur, quando vocabulum non finitum eis. V t,

Magnu victi . gal est parsit monia.

Ecundus est apex, seu virgula quaedam, O quae in. vltima dietionis syllaba desis

cribitor, non ut ibi accentu encinciemus,

sed ut voce declinabilem ab inflexibili distinguamus, ut pone, porro,Ps m , quod,

verum,caeterum . , .

Tetius est duae virgultae superiori parte iu, inferiori autem disiunctae . hoc modo a quo signiti catur, accentum collocarim illa syllaba supra quam est : ut Latria, Lucia, Adamantinus, A. migdalinus procerus. Quartus est duae virgulae huic contrariae . quae in parte inferiori concurrunt, in

B a supe

19쪽

De Periodis orgiis illis. superiori vero distinguntur sic o quo intelli . ginnas,s vllabam, supra qua est, breuem esse,

ut aries.

Quintus est virgula recha oblique posita supra alicuius dichionis voca lena, qua mone' inur, vocalem illam esse longam,quae descri. bitur,sic-Sextus grqce,latine sub unio, seu connexio potest appellari: characterious duae dichiones conelutinantur, ut de integro signantur lac.

'De Periodis ordinandis. .

PEruersum ordinem, sensum perturbare, Demo no vel mediocriter in literis versates, fatebitur:IIIudqs non dissileatur, necesse est, sit autorem latinum in alienam .linguam vertere,aut discipu lis interpretari velit , nisi eva iste periodorum ordinen intelligat, deseruet, ata toris sententiam, aut autore ipsum non verti', sed inuerti potius. Plopterea charisiime aucticol de ordinandis Periodis haec tibi tradere Iibuit: quae si bene intellexeris, tu Ipse testis oculatus eris, quod nam comodum inde consequaris.

20쪽

Aliqua Deriodum interpretaturiis , eamusque ad clausulam legat: deinde ad principium miertatur, v sicli adeo comma, aut cola obuium sit, in quo verbii reperiatur, & is ibi non occurret it, periodu legat, Vsque adeo inueniatur, quo inuent vlterius non est progrediendum : polfremo his seruatis Praece ptionibus sensum explanet, Sc ordinet, his peractis atque explanatis in reliquis coma, tis idem faciet, usque ad clausulam Perue

Quotiescunque vocandi casus sue vocatius adsuerit in oratione,incipe ab eo: si non, a nos niuatit orsi hic non ades , a verbo, sine quo oratio esse uo potest . V t illud hymnois graptat, V t queat, la Ris resonare fibris, mira gestor sit aruuli tuoruin, solue polliati labii reatum Sanete .s stannes. Quae sic iunges, sancte Iosines solvereatum labi j poluti, ut faba usi queant, laxis fibris resonare mira ges cirum

tuorum.

Nunquama lictione recta , sed regenti I ii . .

est incipi edus ordo: ut illud vergilis. Ha, eno T. ADtet. Dec metas rerum nec tepora pono. Non sc

asti Iis,a a quest os ego Sc. Sed sie, Ego

nec Pono metas rerum, nee tempora in s. Si autem obi jcias,ut alias in loci, Poteris ai gumentatuvel potius cavissari( si ccolis nuti