장음표시 사용
21쪽
Magdeburgicum, hominem pium,s Ecclesiae suae de cus, in via regia cum complicibus suis hostiliter in vas set,i resupinatum oculi sitivasset a Phili: ppo tin p. CD marcas argenti injuriato personere , defendo suo
marca argenti Ecclesiae majori re gnare, cunis multis nobilibu hominium et 'raesare, Gritim In militibus militarem ei petuam exsonere id es, ut in e limilites de loco perpet at celetis, iura fores maioris Ecc&li. caniculam defer rent. Ex recensitis vero horum auctorum verbis ac testim niis multa colligi possitiat. Primo enim manifestum iis est, κυνοψορ αν si iis sepoenam antiquam apud Francos Sue vos, o laxones: Bobem os usitatam. Sed quia ejus, inquies, si res ita habet, nulla mentio, nullum vestigium in istarum gentium legibus, quarum non paucae jamnum hodie exstans Dixerim, legem scriptam de ea non extitisse, more tantum: consuetudine fuisse introductam. Vnde Otto Frisingens ait fuisse consuetudinem peterem pro lege; Gunt herus morem 'etnsum ut quilam inoleverit& viguerit ante Ottonis M. tempora quem postmodum vel desitum, vel neglectum, ridericus I. seu Barbarossa, in usum revocaverit, ut ex Frisingensi colligas, qui priscum hunc morem rursu er*VJ Fridericum notat. Portatos porro canes in capulis aut collo, Frisingensis&Guntherus docent, eosque interdum ad
majorem despectum scabiosos, ut est in Calvisi exem Plo: quidem per alii quot mille passiis , aut nulliare
22쪽
Germanicum unum aut alterum, aut ex uno comitatu,hoc
est, diseri tu, ut alium vi in uni; dubae ornas. Orave.s basi in die Speiri stes ut interpretatur Christoph.
Lehiam annus Chron. Spirensis lib. v. capat aut ex loco perpetrati alicujus facinoris, ad proximam Ecclesiam, ut est apud Arnoldum Lubecensem vel ad urbem regiam , in qua nempe imperator pro tempore residebat, ut insinuat Vide chindus. Deinde&hociliquet, κυνο φο ιν poenam fuisse VVidi chindus enim & cu piCrantrius non aliam ob causam eam dedecus vocant Frisingensis expres. Inominiam : Gunt herus in versibus adductissummiprobrumpudoris in argumento vero libri canes ipsos,qui portabantur foeda d foedi ima adpellat pondera. Maxime autem poena illa adfici solitos eos, qui absente Imperatore pacem turba sent publicam bella concitassent civilia, ac flammis r nisque omnia concussissent, ex prioribus duobus exemplis liquet. Nec aliunde est, quod Arnoldus Lubecensis poenam eam vo- ea mi larem , quod militibus solum, atque inter eos nobilibusta primoribus irrogaretur, ut diserte notant Frisingensis N Guntherias quorum ille nobilium, hic liberorum indicat fulsis poenam alios vel bellam, vel aratri rotam, in simili caus a, portare coactos. Interdum tamen in minoribus etiam delictis huic poenae fui s. o. eum, exemplum Ger hardi uersuriani ex Arnoldoiam dicto ostendit, qui ob Decanum oculis in via regia privatumoris jam in uni ther nec
23쪽
vatum eam sustuavit. Et vero, non tam poena illa inserioris, quam ut remi maxime ordinis nobiles castigatos, ex jam dictis satis manifestum est. Nam Hermannum Palatinum, magnumprinilem Imperii vocat Frisingensis: Gun-therus celeberrimum auia imperatoriae custodem. Immo nec Ecclesiasici Principes ejus deni poenae plane exsortes fuere. Frisingensis enim, quemadmodum Guntii rus, Arnoldo Archiepiscopo non tantum obpontiscalis ordinis re erentiam, sed simul ob senium cymorum grarii tatem, Barbarossa parcitum junt. Dodechinus vero notat non minus ex parte Archiepiscopi, quam ex parta Palatini, Comites quodam canesportare coepisse, sed ob re-γerentiam Archiepi cui cessire ab Imperatori usos. Denique hoe ex jam dictis colligas aliquando sola πννοφορίας poena castigatos suisse delinquentes aliquando vero post κυνοφορίαν ulteriori etiam ali
qua cena adfici consuevisse, pro delicti, ut puto, ratione. Prius ex Frisingensi Gunthero Dodechinoque liquet, apud quos nec Palatinus nec quisquam Caeter rum praeter κυνοφορίαν alia poena fuit punitus , posterius vitechindicat viiijs Arnoldi Lubecensis exempla docent: in quibus aliis post canum portationem in majorem contumeliam barba resectavi relegatio decreta, aliis mulcta insuper pecuniaria injuncta, alii ultimo supplicio gravi poena fusi sanguinis ut Gunt herus loquitur, fuerint affecti. Quaeras tamen si poenae istud,
24쪽
nus antiquum suit, ruti Gunt herus id Vocaverit nauis ditum Respondit uradus titersbu i ta Ctus eleganter domis, in Notis ad Guntherum Ἀωγtam inanditam Gunt hero non esse noIam, ni statam, non aud coortitam aut auditam sed i quietatam, ab omnibus auditione perceptam , cognitam inaudio, quod est, cognosco, auditu percipio. Atque id sensus verborum etiam requirit. Verunt quaerat hic porro aliquis, an poenae hoc genus dominatum fuerit jam recensitis nationibus, an aliun de aut ab aliis ad eas derivatum Min usum receptum. Curiosior quispiam morem a Graecis primum ad Scythas, inde ad Bohemos ac tandem ad Germanos devenisse, suspicari queat. Apud Gracos enim jam olim e
piationis quoddam genus in usu erat, quo j, qui aliquid
commiserant, ut lustratione aut expiatione opus haberent, ca resolebant expiam quem c cum caput solebant circumagere ustrationemque istam Me σκυλακι σαον
appellabant, quod per σκυλακ seu canis circum actitaonem fieret. De ea re Plutarchus in Romulo Graeci inquit , ius acris lustrutioni G catulos efferunt , ac pa I
25쪽
ht ira Aghar, r.e here, etiamnum alantur eo aliquont nota at lo rationes C cirum circa abstergent eos, qui lustratione indigent genus hoc expiationis rκυλακισμον Procantes Meminit ritus etiam Theophrastiis in Characti.
stitioso , qui ubi quid sinistri viderit aut somniaverit,
ἀροι, picatricibo. vocatis jubeat se scilla aut cane expurgari verum vix est ut a Graecorum expiatione hac descendat aut originem sumpserit κυνοφορία nostra illa enim proprie non poena erat, nec a magistratu delinquontibus irrogabatur sed a sacerdotibus decernebatur iis, qui vel se commisisse aliquid putabant aut alioquin lustrationi se subjiciebant, ubi quid ominosi ipsis accidisset. Κυνωφονα autem poena fuit criminibus expiari, dis a principe indicta. Quaeram vero iterum, quae ratiost aut eis queat κυσοφορίας am dictae, aut κυνοβα-ςαξιας , viris nobilibus a majoribus nostris irrogatae
Andreas Favinus au traictees de premi et Oiscier dola Couroniae de a France, livre it cha p. xl duplicς mamuri rei causram, apud Io lac Speidelium in Noxa Iurid. Histor. t. H. num vi Alteram putat esse, utpρ ratione canis ostenderetur, eum esse ex utili pro pia, pio generis diguitatem permissa fuerint stenandijura, MOGO- couitiout hominibus non concessa. Alterula vero, ut,
26쪽
sicuticanis es quasi emblema aes imbolum fidelitatis erga berum Lita Nobilis,felon condii Ims, palam ostentaretur populo tanquam homo nequam G perjurus erga Principem u-um c bene florem , quipropterea non minita puniendies sit,
quum es canis qui dei exemplumpi Abens, propterea mere- tkr amari, quod, dum hero consulata , ipse mortempugnan pro eo subire non exhorrescat. Haec ille verum priotcaussa nihil ad rena facit. Neque enim ideo reus portare canem jubebatur, ut nobilitatis ejus aut prosapiae ac juris venandi esset insigne, sed poena & contumelia. Caussa altera propius veritatem esse videtur, atqtie eadem fere est cum illa Christophori Pilugij, qua Reum admoneri puta it neglecti Uicii, quod fuisset excubare in aula, aut etiam Imperio Principis, principem justodire
defendere: nam caussam suo etiam calculo probat Rit tersitusius in Notis, &Phil. Camerarius Horar sub-cis. Cent. II. Cap. xcv. Haec igitur illa suit apud majores nostros eanum ignominiosa portatio qua ignominiosus tamen suisse autumo, quod Veneti Franci cum Dandalum, Cauem ex eo appellatum, sub mensam Clementis Pontificis, quotiensis vel pranderet vel coenaret, se
instar canis prosternere, M vinculis collum induci passi sunt, ut ab interdicto liberarentur, quod resere Volaterranus Geograph. lib. iv.& objicit ipsis Imp. Maximilianus in Responsione ad belli denunciationem sibi se
stam, apud Mes Goldastum iri id phandi pag.
27쪽
xxxi. Qui tamen hodie Pontisci fulminanti non tam
sorte se submitterent, Scaliter se nunc animatos Paullo V. non ita pridem ostenderunt. Ex prisco porro hoc canes portandi more Iustus Lipsius Centur ii I ad Belgas epist. XLi natam putat convici illam apud Gallos vocem camille , Italicana glia dicunt,et explicant genimalia 'ile Gra etia, ac si fecem populi dicac terrae filo Gaddit Lipsius in Annalibus alibi redditam vocem illam canit lignanium , quod interpretatur canilem pro δε- piam Italis enim Lanui est sirps prosapia. Lubecenses nostri eodem respicientes , plebem infimam vulgo percon vitium vocant die Qeven sinder cunicularum liberos. Nec minus etiam familiare hodie est simile ς RVitium, Turcis, Ungaris, Polonis, nationibusquo aliis non paucis. Quemadmodum vulgo canis militare istum es tu hostem, ut pridem notavit vetus Interpres
Terent ij, ad illud in Eunucho act. iv. c. vII. alia' vero canis Verum enimvero, hoc quidem certum est V teres percon vitium canes olim appellasse homines vel sordidos&pudoris vacuos vel saevos, crudeles ac sat guinarios,i veluti humanitate exsulos. Ita ab impii dentia HomericusAchilles liad. a. Agamemnonem Q
eati νος η χα ' ἔχοντα Helena seelerum suortui sibi conscia semetipsam in Odyssea κυνῶπυ nona .rat. Ean-dςm ob causam Diogenes appellatus est cauis ut sccta
28쪽
torJs ejus ilici teni AIidientis apud Horati una sermlib. ii Sat. II. Cui canis ex Pero duZIum cognomen adhaesit. Nee aliunde est proverbium, κυνος κυντεῖ , caue impudicior, sive, si fas ita est loqui, cane caninior Ob fae vitiam sortita canis norinen esse Hecuba, quod Omnia mala ingerebat, quenquam ad lexerat: ut Plautus de ipsa ait, Menaech aet. v. sci . Item ille a. pud Lucillium, quam . magnus homo, laniorum immani canesit. Prudentius in Vincentio canes adpellavit I ranni fate lites, seu carnisces N i tores, quibus utebatur in martyribus excruciandis, quando dixit: S.eγam tuorum perspicis
Convitia tamen ista nullo modo κυνοφορία, seu canunt illa portatione originem traxisse censeo sed portationem potius ipsam poenae loco is ipsis indictam, qui canum instar fuissent saevi, truculenti, sanguinarii, ac san-gia ne&rapinis absenteDomino omnia miscentes PCena vo o nobilium fuit miniserialis, ut Otho Frisingensis ait, pilum rusticus, seu colonus aratri rotam portare cogebatu Per Nobiles olim fere intelligebantur Comites, ii ximi ab his Dynastae , Guntherus libero,
mina hue turi qua rus et hoc tan
29쪽
voear, die Pepta aut Stapete . Vnisteriales erant, qui hodie ue vocant no des, die 2 liuers has' Discri
mina passim, maxime in iliteris antiquis,videre est quae huc congerere non est animus. ministerialium igi-xur poena sui filia portatis. Sed qua Uti illa , o quur ab his portata ' Christophorus quidem ole- us apud Ritterstitistium pro sella legi mavult essem hoc est catum ac si ministeriale feloniae convicti,
tanquani inferioris nobilitatis homines, in signum maiori ignominia selem portare coacti fuerint, nobilibus ta superioris ordinis reis canem portantibuS. SQ rejicit hanc emendationem Rittersitusius , quod Π0n tantum apud Guntherum, sedi apud Frisingen-iς Sem scribatur, nec utrobique locum fuisse com
ruptum verisimile sit. Igitur Eltim ipse retinet,
Umbolum eam putat est e ignaviae&vilitatis Sellu&rio enim es sedentarios, homines esse ignavosi vi-ιcs. Indicari igitur vult poena illa, delinquentes non ad ministeriales amplius, sed viles homines pertinere. Hanc interpretationem recipit S laudat Ca merarius. Sed quid bellani accipiamus pro ephippio, cuim equo insidetur, ut accepit idem umherus lib. v. ver Mix. dicamus poena hac ministeriales:deo affectos, quod ea velut degradarentur, ac pedi-du ire cogerentur, sellamque portare, cui ante insi- ας iiij quo modo rusticia coloni aratri rotam ferre coge
30쪽
cogebantur, ut admonerentus , se glebae addictos a grum colere aratroque terram proscindere debere, non tumultus, seditiones aut incendia excitare. Verum quo dilabo ' puto sullatere haec posse satisque ex iis intelligi, quid κυνοφονοι apud majores nostros fuerit, quibus puniendis instituta , quod saltim explicare promiseram. Tu vale Senator amplissime, assinis suavissime, tui amantem redamare, quod facis, perge. Lubecce vii Kal. Martias. Anno cla laxiali.