장음표시 사용
21쪽
Iocarum literarum studium & cognitio decrescere potiusquam crescere coepit. Quod si literae Graecae sub Leone
X. plusquam Centum ante Baronii mortem annis in Italia renatae, ibidem jam emortuae conciderant,& ad nos migraverant sub Sixto V. non video,quam tibi necesse fuerit hoc tuae nutricis probrum retegere. Sic l. r. Cap. 2. Cogimur, inquis, rn Italia, Graecorum
emplarium penuria interpretum fidem plerums siequi. Sic sodalis tuus, Alcasar, cum in Iesiuitarum Collegiis, cum in Hispania nusquam vidisset librum Mib joth,
dubitare se profitetur in suo libro de mensuris, an us . quam inveniatur. Sciat ille in mea unius Bibliotheca duas huius libri Venetas editiones extare, in folio quidem A. D. I 6o6. in octaVo vero A. D. Ioos. cum Scholiis RabbiniciS. Cum tam indigne de tota sentias Italia,quid mirum, si, cui succenses, eum voces impuram bestiolam, coquina ac patinis assuetam, Cretensem videlicet te nesciremus, si Vera diceres, si de magnis viris modeste loquereris, quem non pudet assirmare Paulum s Iohannem Graceminin eleganter, nonnunquam etiam barbare ais inquinate locutos Quid λ cum Hellenismis orationem fiam conspergunt Lacini, Veneres, lepores, orationis lumina vocant Critici istas, Apost oti si Graecam orationem Hebraismis adipergat, barbarὸ dicetur inquinate loquist
Si paulo succenses, quod dixerit: Iohannes quid commeruit Z quid Jeremias quid Amos Z quid Mosese quos traducis, ut Graeca Latinas eruditionis expertes, ut inurbanum quiddam ac rusticum Hebraice so uantes. O peritum harum rerum ju-
22쪽
dicem, tam Hebraicae Graecaeque linguae prudentem, ut Judaei te Graecu putent,Graeci Iudaeum. Nunquid etiam Platonem, Demosthenem, Ciceronem damnaturus es, quod Cretenses idiotismos ignorarint 3 Atqui tempore
Mosis non minus rudis & omnis eruditionis expers erat tum Graecia, tum Italia, quam nunc quoque tua Creta. Prophetarum autem eloquentiam, si quid Hebraice scires, tantam esse mirareris, ut cum illis comparata barbara sit ac infans tota Graecia, totum Latium. Quum de Prophetis & Apostolis ita loquaris, a te Casau- bonum impietatis aut imperitiae damnari laudis est instar.
23쪽
Cap. i. An impij propter Christum pereant.
A Christus aliter in ruinam, aliter in re suo. rectionem est positus , sic aliter intelligit Casaubonus particulas illas per o propter Christum, cum ait alios in ruinam praeciapitasse, alios de morte transiisse ad vitam. Q d servamur,id debemus tum efficaciae,tum merito Christi: qui Christum respuunt, hi praecipitant in ruinam per Chris m, quatenus suo justo judicio tradit
eos Satanae,propter Christum,quatenus o casionem ex Evangelii praedicatione su-
AN IMPII DICI Pos SINT PER ET PROPTER CHRISTu M PERIRE.M N paucis praefationis tuae paginis, si tam multa sunt animadversione digna,
castigatione digna in duo- B munt proficiendi in prius.
bus tuis libris, quos modo castigationes, modo calumnias, errores mendacia Casauboni inscribis 3 Voluisti videlicet ex ipsis tuorum librorum titulis cuivis patere, quo Spiritu seraris, quam amaro felle potiusquam atramento schedas tuas inquinaris.
Capite primo libri primi vis in ipso limine Casau bonum impegisse, cum ais l. r. c. I. Libenter quasterim de Britannicis protestantibus, apud quos momento temporis Theologiam didicit, cum in eam insulam vix Grammaticus navigasset,quid tande ibi voluisse eum putent, cum illud Simeonis Oraculum : possis est in ruinam ct resurrectionem multorum: ita interpretatus est ipse initio sua ad Iacobum Regem
epi stola, ut propter illum 2 per illum alii in ruinam pracipitant, alii de morte reanstant in vitam. Huic quaestioni paucis respondebo. Calaubonus non senex demum in Anglia, sed in Gallia statim a puero didicit
non tantum humanas, sed Sc sacras lite-
EX PENDuNTu R LOCADAM CHRYSO STOMI, CLEMENTIS, Jusdem libri capite secundo & tertio C Casaubonum rursus in limine vis ina pegisse, quod exercitationis suae primar statim initio Baronium in quaestione Iuris ita laudet, ut in quaestione facti pute deum errasse. Merito, inquit Baronius,
divit Apostolus, Christus heri, ct hodie ipsie is secuta, ct in conses e t apud Omnes Patres quotquot unquam fuerunt ab exordio mundi. non nisi a Christo oeper Christum salutem consecutos. Qixod sanctum hoc pium que
lemma suis Annalibus praefixerit Baro nius,laudat Casau bonus. Sed apud veteres, inquit, Patres omnes siemper hoc fuisse in conras, quae nos Apostolo teste possunt ini; orq D fesso, id vero si accipiatur impluiter sine ulla
εις σω me ora, reddere sapientes ad salutem, r. Tim. 3. Quam non in iis αμ υκ esset,
docuit brevibus, sed eruditis in novum Testamentum notis,quas pridem edidit. Tu vero non alios,opinor Theologos intestigis, quam quos Scholasticos vocant. Sed ne hos quidem Casau bono prorsus ignotos constat, cum eorum principem Thomam Aquinatem toties laudet. Ab iis didicit praedicata pro ratione sub lecti intelligenda, ut igitur Evangelium aliter ad mortem, aliter ad vitam est odor, ut ex eptione an satis certumst,equidemyehementer addubito. In hac dubitatione quid potissimum reprehendis Θ nempe quod Christi meritum a Christi notitia non distinguat Casaubonus, cum infantes nota nisi medito Christi, sed sine Christi notitia serventur. At vide ne Casau bonus Baronium melius intellexerit, quam tuo Baronius dixerat : Ecclesia fundamentum primarium, cui catera omneta cohaeream ct in i
tantur,non est aliud, nis Christivi. Haec documenta sunt praeceptorum
24쪽
Vindiciarum V. CasiavL Lib. II.
OV rto capite vexas Casaubonum quasi Justina facientem iniuriam. instar, quibus iubemur inniti Christo, Aquod certe non nisi per fidem fit. Praecepta vero dantur adultis, non infantibus . Quomodo Christo cohaereant infinies, non inquirit Baronius, non Casau- bonus: neque vero necesse fuit. Adultis scribebat uterque, adultos uterque monebat quam omnibus sit necessarium Q Iadhaerere Christo per fidem, nempe quia Justinus apolog. I. scribit: Chriylus etiam non aliter hodie servatur quisquam, non a Sstcrate ex parte agnitus. LX maliter unquam servatos est quisquam,ad' εών ὁ -ντὶ ων. Erat enim ratio, d cc. ultus videlicet. Hanc fuisse Baronii men- B & apol. II. οι λογουtem si credidit Casa ubonus, no est, quod φανοὶ μα, Καν--οὰν ὀν οὐκ της quotquot cum ratione vixerunt fiunt Chri stiani, er-iamsi athei suerint crediti, ut inter Graecos S9- crates ct Heraclitus, inter Barbaros autem Abraham, Ananias , sabar;as, δέ c. Hic Casau bonus laudat p 1. Basilium monentem, imprimis cavendum ab homonymia pocis λογύγ. Tu λοri humanum & λογον di- injuriam Baronio factam conqueraris Superest, ut videa uis, an Clementi, Chrysostomo, Iastino. fecerit injuriam Casaubonus. In eo, cum ad quaestionem facti pertineat, brevior ero, Sixtique Senensis potius, quam meis verbis respondebo. Is Bibliothςcae suae l. 6.*. I. chrysostomim, inquit, in Matthri ι/, F. homilia 37.
midetur vinari, quod Gentilibus ct Iudaeis anti Vinum plurimum quidem differre dicis, ch=isti adrentum bene viventibiu nulla in Chri C sed analogas tamen esse, non aequivoc s
. 4 r . has voces: dein sic concludis p. 3 F ρ
more βο tisipit Casaubonus, nessi quicquam concipere potent,nisi quod pecudis ritu sensu perceperit. At tu vide quam te fugiat non minus ratio, quam modestia. I. Contumeliae tuae non minus Basilium feriunt, quam Casiaubonum. 2. Vide quam recte statuatur proporito proprie dicta inter finitum & infinitum. 3. Homo qUidem ad imaginem Dei conclitus est: Sed D imaginem illam quam multis modis inquinavit & mutilavit homo per peccatum. q. Ut Christiani simus, non si isticit, ut in nobis sit aliquod vestigui in sapientiae divinae, quam λόγον vocat Scriptura, sed ut per fidem inseramur huic Λογω, qua Christus, qua Mediator, qua Redemptor est. Hoc quam vere de Socrate, de Heraclito praedicari possit, videris tu, maxime chm Socrates apud Platonem tam multa doceat cum fide Christia-n , cum recta ratione, cum honestate pustum fides,nulla Christi cognitio necessaria fuerit
ad salutem. Ibi enim talia refert,Homines,&c. Rursus in cocisneprima de Laetaro indicatjustos, qui Evangelica praedis attonis tempus praces runt, nullam habuisse sdem sutura resurretitionis, ita de mendico Laet aro siribens : Laetarus ne de resurrectione quidem quidquam potuit Philosophari. dcc .Huc uis C, si omus cumbententiam multis ante eum annis prosesii fuerant perpetusti quidam scriptores, ex qu bivi Iustinus mar r in libro quaestioni sin, dcc. Clemens vero Alexandrinus libro C. 9 V I. Stromatumast, eos, qEi ante Christum vixerunt, honeste, vixerunt , esse sustos factos rei per legem, vel per Philosiophiam, dcc. Q a stion s illae Justino perperam adsciit, utitur. Videamus igitur, quid legatur ea de re in genuinis Justini scriptis.
25쪽
gnantia. Salvianus de gubern. Deil. 6. Λ grapho, qualia multa pietatis obtentu a Socrates , quod ad dotitrinam attinet , lupanar
Vinto cap. Caseu bonum damnas, quod oracula Sibyllina totius antiqui- Christianis inconsiderato praeposteroque zelo dictis conficta certum est. Quod si propius attendisses, tu, tuique ini Casau-
bono vexando secit,non tam acriter exagitassetis Cafauboni de libris illis octo, qui Sibyllis tribuuntur suspicionem, Jcrationes, quas suspicioni suae firmandae adhibet, imprimis hanc. Cum Scriptura docet notum in Iudaea Deum,non sic aliis Gentibus fecisse Deum, nec sua juditatis testimonio comprobata in s 'icionem νο- 'B' cia illis nota fecisse,perspicue testaturan et exercit. r. f. o. Sed Casauboni suspicio spectat non simpliciter quaevis Sibyllarum oracula. sis enim neget Sibyllas aliquas Hisse, quaedam oracula cecinisse, quaedam etiam de Christo vaticinatas 3 Sed spectat oraculorum Sibyllinorum libros octo sane peratiquos, & a multis Patribus laudatos, quod putarent eos a Si- te Christi nativitatem,doctilinam de Deo Mediatore, de Christo Servatore, de foedere gratiae non alibi quam in Judaeorum canone quaerendam fuisse, non alibi reperiri, niti quantum quis ex sacris Judaeorum libris didicisset, tantum abest, ut ab una Sibylla, eaque Prophetis ac Patriarchis antiquiore, clarius revelatus sit Chri-bylla scriptos, quod omnino persuadere stus, quam ab omnibus Prophetis simul.
voluit illorum aut hor. Suspicari tamen me cum Baronio fateor,eos non magis a CSibylla scriptos, quam ab Esdra librum illum, qui vulgo dicitur quartus Esdrae,
quemque nec pauciores forte . nec minus vetusti Patres stab Esdrae nomine citant,&tamen Bellarminus tuus de verbo Dei lib. I. cap. ultimo: Siue dubio, inquit, nouest canonicus, cum a nullo Concilio referatur in canonem, O non ιnveniatur ness, Hebraice, nefGrace, ac demum contineat cap. 6. quaedam fa
bus Theologiam exagitas. Urges Augustini dictum : Quod universa tenet eccl)sia, nec conciliis institutumsed semper retentum est, non nisi apostolica auctoritate traditum rectissme credi. Cafaubonus exercit. I. g. I . Axioma i , in quit, toties pius ille Doria capere non poterunt, quae Rabbinorum Tal- D ctor usurpat, praesertim in Di*utationiblu con-mudistarum somnia sunt. Itaq, mirandum
est, quid Genebrardo venerit in mentem, ut Muc etiam librum ad canonem pertinere vellet: Atqui,si vere se nuncuparet Esdram operis huius author, Tidram, inquam,Prophetam Dei juss 1 de Christo vaticinantem, tam per sipicue, quam quisquam altu', veterum Prophetarum mirandam potius esset, qui factum, ut in canonem non sit admissiis ..Igitur quotquot eum CXc u- serunt a canone eadem opera testatis int,
se scriptum illud habere pro Pse ad epi-tra Donatistas locum habet in dogmaticis aut iuritibus religionis, quorum cis stos en Ecclesia, nouubi de certitudine agitur his lorica multarum narratiuncularxm, qlla hodie circumferuntur. Hic tu: Si eam, inquis, ob rem in dogmatis ratibus'. locum habet sugustini pronuntia um, qIsta eorum est 6vstos ecciso, cum ea sacrae etiam in lyr se custos si, in hiylorici locum habere necesse est. Cuae conclutionis invalid: tate in docet dὶ vertitas inter custodiam rituum.& c istodiam narratiuncularum, quae tala- quam Apostolicae nobis Obtraiciunturis Ritu S
26쪽
Vindiciarum V. Casaub. Lib. II sy
Ritus telinionis eos intelligit Casau- A quaedam Salpturae loca Matth. I, 2 . 11, bonus , quorum substantia quidem in q6-qT. Marc. 3,31. 32. Luc. 8, I9 ao. Scriptura praecipitur: circumstantiae Vero Sed constanter assirmat Casaubonus, ouaedam diserte non praecipiuntur: Verbi constanter assirmamus omnes ex his locis causa: Deum invocandum, fovendam non necessario sequi B. Virginem alios communionem sanctorum, eam ob caum praeter Christum genuisse liberos. Con sani coetus sacros faciendos jubet Scri' stanter laudat Casaubonus, constanter plura, Sabbatho tamen alligari Christi laudamus omnes Basilii sententiam dice nos vetat Paulus ad Galatas & Colossen' tis: ς---ses. ' onam igitur die sunt faciendi coe--λογω eius sacri 3 Id quidem diserte non praeci νομ o ηρε α - 11 παρλνta. τοpit Scripturased si innuit ipsos Apostor B H --λυ αγμόνη πν τῆ λογιου iglos feria prima, die Dominica cceius suo N. . si μή
facere solitos. Id observarunt omnes O 3 λοχρ ων ovi mri ἐ-mnium locorum, seculorum omnium Cc- I 'clesie,quarum ad nos aliqua perVenit no- ηγουμε, τὼς Ho litia is in itur nisii demens &proter- Tum Verborum partem tantum inter-ψu, ne id ab Apostolis institutum esseὶ pretatur Cafaubonus hoc modo. quod At num idem assirmare potes de traditio- superest, omittam in quaerere, O nibus iis,quas rejicimus, quasque Vos so- θηt in ruinquamus. Caussam ibidem affert sa- letis ut Apostolicas venditare 3 Quanto sit , quia nihil ea res pietatem ladit. Cafau- minus id praedicare potes denarratiuncu- bono Janum Cornerium, dem Philiplis illis,quas ut Apostolicas venditant Le- C Notium interpretes Oprenis, deincendaevestrae, cum tamen earum pleraeq; addis pro caetera tua modestia: Ouid hac lauta natae manifesta falsi praeferant arsumenta
habent commune cum Casauhonianis ineptiis, aut quἱ renire sano cuiquam in mentem potest, id sibi eo loco velle Basilium,quod somniavit -μubonus ' At ego contestor apud pios omnes Zc peritos literarum Graecarum viros,& contendo Casiaubonianam inter pretationem Corneriana accuratiorem esse,Notiana vero multo fideliorem:No-SEptimo capite dc l. a. c. 2. reprehendis rian m, inquam,tam infidelem esse quam Casaubonum, ut inconstanter&male D fidelis est Casauboniana. Am πραγμό- de B. Mariae virginitate sentientem, exer- νη πυ-is r Li, cit. I . 3.IT .& 24. Qui sine praejudicio C
Vo Tu M. saubonum legerit, nec in constantiae nec erroris eum accusabit. B. virginem tam postridie partus, quam pridie conceptionis Virginem fuisse simpliciter necessarium credit, & cum illo credunt omnes pii, credunt omnes Ecclesiae nostrae, & nsequenter Virginem ante partum, in partu,post partum. Illud autem post partani, an sit ad mortem usque continuan- dum , dubitationem injicere Videntur
De quo non est curiose inquirendum. Participium autem si passim omitti notum est iis qui primoribus labris Graeca degustarunt, ut &-Graecis aliquando sumi pro re silentio obtegenda.
27쪽
- cap. VIL B. Maria Virginitas, votum. μ
&merito censet hanc esse Basilii mentem, A tum secutum jam Gregorii Nazianzeni necessarium filisse B. Mariae virginitatem testimonio corruptissimum doctor assi as,iacmplerum recomia, hoc est, nativisa- marit. Post tertium demum seculum iis Christi m An autem postea liti votum hoc a B. Maria nuncupatum su- heros susceperit, id spicati sunt quidam, dein assirmarunt videlicet cum curiosa disquisitione non multi, inter quos Baronius. Hoc illud indigeat. τω λόγω est, quod proprie reprehendit Casauborationi silentii, vel inter arcana relinqua- nus. De tempore nuncupationis sciebat Inus, quia etiamsi daretur,eam postea li- inter vos non ita constare, sed & sciebatberos genuisse, id doctrinae pietatis non quibusdam etiam Baronio magis placere Ossiceret, tamen quia eorum, qui Chri- votum id ante sponsalia nuocupatum,stum amant,aures non admittunt, ut deia B quod merito sugillat Casaubonus. Iapara dicatur unquam esse desiisse virgo, eo Baronium ut reprehenderet,calumnia putamus haec testimonia sussicere: debere, inquam, sussicere iis, quibus aliquot Scripturae testimonia dubitationem aliqua de perpetua B.Mariae virginitate injiciuat. Cur autem perpetuatam a B. Marii virginitatem credamus,haec est causa, quod beatiorem existimet Paulus I. Cor. T. eam quae virginali, quam quae conjugali tantum castitate praedita est. Cum autem benedictam inter mulieres pronuntiat CAngelus Mariam, cum ipsa dicat: Beatam me preticabuut omnes gentes, Lucae I. pic meritoque credunt οἰ φιλο- , quos laudat Basilias, nulli mulieri beatitudine. non suit opus, calumnia nullθ fuit usus, quidquid obstrepas hic oc lib. 2. cae. I.
SIO VuLCATA, AN MATTHAEus EVANGELIuM HEBRA ICE SCRIPSERIT: Tu Es PETRus,&C. CAp. VIII. Casaubonum reprehendis, ut de literis sacris male sentie sanctitateve siecundarn fuisse B. Mariam, rem, ac dicentem exercit. 13. j. I.2. in Meoque cum multis virginalis sanctimo- confient semper Evangelistu, en circumstantiis niae beatitudinem largitus sit Deus, nul- non semper. Sed cum ibidem fitearis ablo modo rationi consentaneum videri,ut eo laudatum C hJsostomum, dicentem: eam adoream tam sacrosancto Spiritus illa qua ridetur esse intei illos dissensio inparνis, sancti templo denegarit. Virginitatis vo- ab omni illos liberat seu sticione, hinc colligere tum quod attinet adsiem,inquis,catholi- D debuisti, quaenam esset mens Casaubonicam pertinere non modo certum tempus,quo νο- dicentis et Frangelisto in circumst nitis non tum id nuncupatumsit, cum ea de re Catholici semper consentire, nempe quod is hanc, alter aliam circumstantiam exprimit,ut alter ab altero supplendus sit, non corrigendus ; dein, quod etiam videantur aliquando disIentire, ut alter ab altero sit explicandus, neuter in falsi sitspicionein
vocandus. Nam & Castu bonus, E clesiae nostrae omnes uno fatentur Ore, nec in substantiit,rei ve summa,nec in circumstantiis falsi quidquam scriptum in ullo
libro canonico, cum fuerim omnes divi-
omnin iuncupationem voti equidem qui doceret, neminem ridi. Patere nos addere,nuncupationem illam ad fidem pertinere norrposse, cum eam non evincant verba, ex quibus eam quidam probabiliter con-jeserunt, cum hujusmodi voti nullum
extet exempliam in tota Scyiptura, cum hoc volum a B. Maria nuncupatum nulla Synodus sanxerar, nullus an quar-
28쪽
Vindiciarum θ. Casaub. Lib. II. I
nitus inspirati. Deus autem nec fallere, nec falli potest, nec in parvis, nec in magnis rebus. Hanc esse Casauboni fidem,
docent ea,quae laudas ibidem,eius exercit. I 3 . S.I8.verba: Insam canonis fontibis
O ras ct verba immestate a Spiritu sancto profecta, qui Prophetis ct Apostolis 9 Eνangelistiso qua scriberent, o quomodo scriberent ,
rest. Mod autem exigis, ut fateatur, esitam interpretum rena a Spiritu sancto esse i=dia interpres fuerit, id iniquum esse,nemo pius ac prudens negabit. Nam fidus interpres dici potest, qui bona fide vertit, qui saltem ut plurimum mentem auctoris exprimit, etiamsi quibusdam in locis
eam non assequatur, etiamsi saepe vim, emphasin, propriam verborum significationem non exprimat. Omnes sacri canonis auctores in scribendo divinitus aseflatos esse, testatur ipsa Scriptura, fatentur omnes Synodi, Patres omnes. De Graecis,de Latinis interpretibus idem nec Scriptura, nec ulla Synodus assirmat, cumenica certe nulla. Graeci suam pluris faciunt, Latini suam. Utraque μυελε-
μυρμάκις praestantiores sint ipsi fontes. Cur, inquis, cincilio Tridentino succen sit subonin flamenti,ut vulgata persopro authentica habeatur, ct ut nemo eam rejicere quoris praetextu audeat: Quid enim fecit aliud concilium nise ut fidelem eam pronuntiaret' Amplius quid α multo majus flagitant Tridentini, nempe ut habeatur simpliciter inculpata : quod si semel admiserimus, cum ab Hebraica veritate cepissime disssentiat, perit authenticorum fontium, ad quos Hieronymus ipse, quin 3c Augustinus nos remittit, authoritas. Hieronymubona fide vertisse, nullus dubito: Sed homo fuit humani a se nihil alienum putavit. QRam hodie vultis Hieronymiana esse multis locis non est illa quam Hieronymus ex Hebraicae veritatis fontibus hausit, sed multis locis interpolata, me dosa vitiata. Quis Graecis Patribus ausus nisset negare, fidelem esse versionem a Graecam,qua utebantur, quamque LXX. Seniorum esse credebantὶ Et tamen quidni mihi liceat eam saepe rejicere,cum Hieronymus eam cepe repudiarit, cum si e multo melior illa sit haec, quae dicitur Hieronymiana Sed & scito Graecam vicis fim non paucis locis vulgata Latina meliorem esse. Tu tamen,ut Casaubonum suo gladio jugules, urges id, quod ait: oracum ex Hebraο B. Matthaei textum sancti Spiritus au-B sticiis esse confectum, dein infers: Cur, quod
Graeco Evangelii eius interpreti tribuit Casaubonus,ac minin etiam multo Latino interpreti tribui ne sis existimatὶ Quod tam confidenter assirmas, Evangelium a Matthaeo primum Hebraice scriptum, id Casau bonus quidem συγχωρητκωc largitur; quod veteres quidam id scripserint, negarit nemo. Nego tamen id sussicere ad extorquendam ab eo confessionem, qui assim tionem hanc in dubium revocaret. Q C tus quisque veterum negavit cycnos canere,viperarum alvum a suis foetibus erodi, ursos informes nasti. m multi haec quasi certa passim assirmarunt 3 Et tamen hodie constat falsam hanc fuisse
veterum suspicionem. Evangelium Ma thaei tres forte quatuorve veteres dixerunt Hebraice primum fuisse conscriptum. Caeterum Hebraicum illud vel auinenti cum ne unus quidem a se lectum amrmat. Contra quod ab D Ebionitis ostentabatur Evangelium Matthaei scriptum Hebraice, hums aut horitate urgeri se non patiebantur Epiphanius, Hieronymus, alii. Non habebant igitur editionem illam pro authentica. Illam veris quae dicebatur aut hemica, quis unquam a se conspectam assirmavit, quis Orthodoxus illius usus est author tate 3 Hebraicum aliquod exemplar authenticum alicubi forsan extare, non
gabant Patres : Quid enim M ab illis negari necesse erat γ Quid si non aliunde, quam ab Ebionitis accepit, quod primus
29쪽
orthodoxos narrat Irenaeus lib. 3 .cap. Iὶ Α non quidem in omnibus, sed in plerisque Quid si Patres Irenaeo recentiores nona - Veteris testamenti libris. Hanc tu versio-liundo,quam ab Irenaeo mutuati fiant re- nem aequabis Graeco Matthaei exempla- lationem illam de Matthaei Evangelio Hebraice primum scripto 3 Quanto rationi convenientius est,ut credamus pauculos aliquot Doctores hac in parte nimis credulos fuisse, quam,ut credamus, sacrosanctum illud depositum ab omnibus Ecclesiis tam negligenter habitum, ut ne una quidem compareat,quae dici possit divinum illud κειμηλιον, nec αὐτω Bullum eius
ri, de cuius authentica fide nullus O thodoxus, Ecclesia nulla dubitavit umquam Θinquis,in iis verbis: Tu es Petrin,&c. eam Petri 9 Petra diverstatem,quam pra se ferunt Graeci Latiniscodices, Hebraicum B. Masethai Evangelium non ferebat,Grataven m re
ac mi, idem plane significare possuηt, ex eoi
Catholici colligunt, inanem eorum obseervationem esse, qui quod Parin priore loco ,posteriore Petra apud Graecum o Latinum interpretem φον Hebraicum vel annum unum assi rvasse λ posteris servandum commendasseὶ habeatur,putant aliam attaliam earum vocum Jam ut patienter feramus,tot non tantum significationemapud Eνangelistam esse. Christianorum, sed Ecclesiarum tot mytiadas tam insignitae sapinitatis accusari, ut earum nulla thesaurum tantum ullo in pretio habuerit, annon saltem in re meri ego te, pauculosque ac nuperos distinctionis illius contemptores pro Catholicis habebo potius,quam Augustinum distinistionis illius observatorem sedulum, to censent omnes pii, Graecum illud Ev- quem eo nomine plus quam mille post angelii secundum Matthaeum exemplar, eius obitum annis damnavit nemo,secuti quod omnes Orthodoxi, omnes,tam La- C sunt multi 3 Quae vero tua est illa temetinae, quam Graecae Ecclesiae pro authentico semper habuerunt,tale revera fuisse, utpote vel hac lingua primum a Spiritu S. dictatu, vel eodem authore Graeca lingua donatum, ad usum tam Orientalium,
quam Occidentalium Ecclesiarum Quid simile dicere potos de vulgata versione Z Hanc vos ipsi vocatis Hieroritas, qui de Hebraica editione sententiam feras, quam neque tu vidisti,neque quisquam unquam a se viam testatus legitur 3 Diverstatem illam, inquis,ferre non potest Hebraicussermo. Quidni Cum eam ferant tam Syriaca: Pam Gallica Iingua. quam prima fronte videntur non ferre inquis,&-psunt idem plaηenymianam. An unquam Hieronymus se Ignificare. Sed cum κυρμωτερον, & saepius Prophetam habuit 3 Anulla Synodusil- divera significent,quis nisi sponte caec tum statuit habendum pro Propheta 3 D tiens neget diversitatem vocum consill-
An non contra ducentos circiter annos explosa est Hieronymi verso, 3c vix tandem cirea sexcentesimum annum admica eaque non tota, non integra 3 nec ab
omnibus, sed ab Occidentalibus tantum ecclesiis 3 Factum id non ullius Synodi
decreto, non certo deliberatoque consilio,sed usu,consuetudine,tacito quodam libratiorum consensu, qui paulatim effecit,ut jam nusquam forte compareant ulla veterum versionum exemplaria,sed earum locum occuparit Hieronymiana,
id adhibitam , ad notandam aliquam significationis diversitatem Hanc GIνini observationem, inomis, quas ridiculam ac puerilem Maldonatus exagitat, quod Mattheus non Graeca ,sed Hebraica, aut
Chaldaica, rei S riaca lingua scripserit, quibus linguis ista generis disserentia, qua Graece 9 Latine in inter Petrum 9 Petra=n,non reperitur.
Non solum Calvinum fetiunt Maldonati dicheria. Tu cum illo quod assumas. id ego falsissimum esse contendo. Qtii denim, si Matthaeus Hebraice scripsertia a
30쪽
ψε Vindiciarum V Casau, Lib. II.
fur, 3c. Sed demus Hebraice scriptum
debuit una eademque vox cepha primo quidem in membro masculini generis esse, in altero foeminini3 An non eodem modo Gallica lingua, licet vocem non
Variet,Varietatem tamen generis usurpat ξTu es Pierre ct sur ceste pierre. Non igitur Calvino, non nobis, ted Maldonato, sed tibi, reliquisque tui nuper conficti sophismatis assertoribus adscribenda, quam superciliose nobis objicis, Hebraita lingua
De Graeca LXX. seniorum interpretatione quae disseris pertinent non tantum ad veritatis Hebraicae, sed etiam ad vulgatae versionis contumeliam. Nam si, quam Irenaeus eoque recentiores Patres LXX. senioribus tribuunt, quae nunc quoque tribuitur illis versio sit inculpata, quod tu Baronium secutus assirmas,vitiosissima sit, necesse est tum Hebraica veritas, tum vulgata versio.
Casa ubonum reprehendis, quod Jacobi de Christo vaticinium Genes. X LIX. perperam intellexerit. In eo, si quam habes justam a Casau bono dissentiendi caussam,vide ne quis etiam ex tuis profiteatur habere se non minus justam a te dissentiendi causiam. Hic ego dicam, non tam in quo, vel tecum, vel cum Casaubono consentiam, quam quid in genere de re tota sentiam. Eadem opera ne
seria per litigiosa sit oratio nostra,nonnulla A dicam ad Judalaas antiquitates pertine
tia,quae, ni fallor, neque tuos, neque R stros offendent.
Quinto Pilati, Tiberii XVII. V. C.
783. anno suae genti multa contigisserefert Talmud, quibus explicandis rem altius paulo repetemus. Levitidi XVI. jubetur Aaron die propitiationis, decimo Tisti duos hircos statuere ad ostium tabernaculi conventus. Et ponet, inquit Moses,sortes supra duos illos hircos,sortem B nam Domino, sortem altera Aetarali Misensor, tractatu Nn quo ritus huius diei rece setur cap. ' , f. I. Corripiebatsummus sacertis eortices ct attollebat duas sortes uni nomen Dei,
alteri vero inscribebatur Aa aeri. Segan erat
ad dextram eius ct Princeps domus Patris sic vocari videtur de quo Lucas A stor. 4.&3.Jad sinistram eius. Si Dei sera ascenderet ad dextram Seganis, Is dicebat illi, ignita sacrificiasiummisacerdotis attollat dextera tua. quods Dei sors ascenderet ad sui-C stram eius Seganis, tum Princeps domus Patris
dicebat, ignita sacristria summi secerdotis atreulat finistra tua. & g. a. Alligabatur vitta pumpurea Capiti hirci emittendi: & ad calcem
capitis sexti: Iingua, i. e. vitta purpurea a ligabatur portae templi. c um autem hircus per-νenerat in desinum , albescebat ista pitta. Dicitur enim Esaiae primo : Si fuerint peccata vestra cui coccinum scut nixalbebunt. Igitur favoris divini signa tum erant, si sors ad dextram ascenderet, si vitta purpurea al-D besceret, di c. Simeon ille, quem justum vocat Talmud, quem Hillelis filium, Gamalielis patrem ait R. Moses Maimonis filius in Misinae praefatione,videtur is esse, qui Lucae secundo dicitur in templo Christum amplexus exclamasse: NAnc dimittis, domine,servum tuum. Videlicet jam
tum nonagenarius erat. Vixit tamen
postea triginta circiter annos, & quinto demum Pilati anno defunctus videtur. Ulut sit, de Simeone justo sieait Talmud in tractatu No ' cap. 4. statim initio fol. 39. a. annis quadraginta,quitibus mu