장음표시 사용
2쪽
Rugustinianus S. D. Is qui de me benemereri non cessant,ego Viscissim , Ut mea conditio patitur , gratificari totis viribus contendo. Milii vero nihil praeoterea relicitum sit , quo gratitudiniSiscae ro gumenta dcmonstrarem , nisi ut eorum nos mina mei.quanquam tenuibus , accurAtlyta meia,cu curiosis lucubratiunculis celebrarem.
Quum vero constituerim , retic laosce conamcntariolos de ritu sepeliendi moriuos apud anti itios Christianos S de eorundem c meterris , publicare , ad historia pontificia cognitionem non alienos, Zc more iam recepto amico cuipiam nuncupare, uinus Occurristi, qui in hisce studi j versatus,generis plendori, qui summus est,animi moderastionem Nincredibilem pietatem adiunxisset. Familiam enim tuam n terprouincia Etruria primarias fuista patriae tuae Urbis veteris, monumci talublica docent , vetusti que Italia innales profitentur. Oantes vir claris, simus in oreolo illo Opere, quod madiam inscripsst, mirien ,Orar, quae per sexcentos fere annos perPctua serie Viro principes procreauit satriae suae orbiti principatum quam diuturnum obtinuit multos ecclesiae Dei praelatos subministrauit, atque earum familiarum , quae mi inci hoc fortuna proprium,haec eius vis est summum claritat. S. N potentia locum tenent, proceribus incrementa futurae magnitudinis P gloriae tribuit. Tu vero eandem nobilitateira excipiens,ipsam moribus,asSiduo litteratorum ludio, litteratorum amore, liberalitate qua priuatorum fortunam excedis ex cooluisti. Quib rebus dignus a me existimatus es,cuius nomine non a circo uia, sed longe maiora commentaria in manus hominum exirent. Haec tamen modo tuo nomine emisi etsi non dignum fortalse tua Virtute munus, ut tamen mea erga te obseruantiae aliquod apertum modo argumens tum extaret quem eX colendae Virtuti natum, Deus pliamus Maximus spitet. Vale. Rana Kalendas
3쪽
De ritu sepeliendi mortuos apud veteres Christianors e
Pud omnes gentes Romanas, Graecas, Hebraeas,AEgyptias, &alias Barbaras nationes, statOS solennesque sepeliendorum mortuorum ritus, caerimonia. fuisse in libris, quos LX. Antiquitatum Romanorum scripsi,distus eos tendi,singulasq; com mentarijs,di tabellis aeneis,res ipsas exprimentibus, ill ustraui. Quod si profanos sepulchrorum ritus memoriae commendaui, sacras veterum Christianorum in eadem re,pulcherrimasq; obseruationes, quas passim annotaui,silentio praeterire nefas esse duxi. De quibus iam iustum com mentarium feci,quod in epitoma hic redaetum,communi studiosorum utilitati publicare constitui. In quo breuis si nih,quae sancti patres nostri antiqui religionis Christianae propagatores,de sepeliendi ritu scripserint,aperiam. De religiosis igitur sepulturae Christianorum caerimonijs disputaturus, ab hominis Christiani eagrotantis actis solennibus incipere opere pretium videtur, deinde aliqua prosequar,quae ad hoc argumentum conuenientia esse iudicabo.
RISTIAE, ET EX RE M E VNCTIONIS SACRA
mentis,animaeque morituri commendatione.
Cap. I. 'OMINEM Christianum aegrotantem hesbyteros Ecclesiae usque
ab apostolorum temporibus visitaste, pro eo ora se, ipsius confitena tis peccata audisse,&dimisisse, eucharistiam porrexisse, Stremaeque unctionis Sacramento donasse, docentium S.Iacobus apostolus,tum ali patresApostolorum temporibus vicini.Ille quidem epistolae catholicae cap. V. sic poenitentiam,&extremam unctionem commemorat Infirmatur quis in Vobis inducat presbyteros ecclesiae, dic orent super eum, ungentes eum oleo in nomine domini,choratio fidei salvabit infirmum,&alleviabit eum Dominus & si in peccatis sit,remittentur eis,Confessione scilicet peccatorum quam quum saepς, tum extremo vitae facere solitos fuisse,idem B. Iacobus innuit, quum subi jcit: Confitemini ergo alterutrum peccata vestra, oratepro inuicem, ut salvemini. Multum enim valet deprecatio iusti assidua De Confessione passim omni temporc usurpata Actorum cap. XIX ulti credentium veniebant confitentes, annuntiantes peccata sua Eandem ueteres patres Diui Cyprianius, Ambrosus, Augusti- nu , Gregorius, item SoΣomenus, &ali saepe commemorant Ludovicus Pius imperator egrotus quotidie Confessionis suae munus sacrificiumque spiritus contribulat & cordis humiliati,Deo olferebat Annonius ex Ademaro libro .cap.XIX.de rebus pestis Francorum.De sacramento Eucharisti paulo ante bi-
4쪽
tum sumpto, extat exemplum apud Eusebium in historia ecclesiastica lib. . cap. XIlII. de Serapione, qui non nisi ea suscepta mori potuit Verba sunt haec Serapio quidam erat apud nos fidelis senex, qui diu quidem inculpath vixerat, in persecutione vero ceciderat. Hic saepenumero recipi petierat, verbisnemo illi attenderat, sacrificauerat enim. In morbo autem constitutus, totum triduu nutus, dc
sensuum facultate destitutus mansit Ph9 ibi quarto die nonnihil conualuissὸt, nepoti ex filia ad se vocato dixit: tioris' otili detinetis et Obsecro properate, di me velociter absoluite Voca ad me aliquem ex presbyteris quibus dici is, iterum obmutuit. Cucurrit puer ad presbyterum erat autem noΣ. Presbyter aegrOtabat, ideoq; ire cum puero non poterat. Quoniam vero adaueram morituro is
si petant,& maxime si etiam antὰ suppliciter petierunt, admitti debere, ut spe bona fulti migrent, parum Eucharistiae puero dedit, iussitq; ut id infunderet,&in OS senis instillaret. Puer redit, adferens Eucharistiam. Cum autem ξ vicino esJEt, antequam ingrederetur, rursus Serapion Venis inquit fit, Presbyter quidem venire no potest,tu vero c5festim facito, quod ille prςcepit, meq; dimitte.Infudit puer, ac simul ori senis instillauit. Qui cum parum gusta siet, mox spiritum reddidit. An non perspicue senex hic tantisper detentus fuit, donec absolueretur, Mapeccato liberatus, coram multis quae fecerat confiteri posὸtrata Dionysius Ale-Xandrinus epsis apud Eusebisi. Refert Gregorius Nari anzenus in oratione in funere patris, patrem fusi sacerdotε ardentissim ab diuturna febri exhaustum, ab ancilla aliquando sin axis tempore deductum manu in conuentum ecclesiasticu, in quo pro more Eucharistiam, sed paucissimis, quibus tum per morbum potuit verbis consecratam, alijs distribuerit,& X ea participari apse quoq; Reuersus vero ad lectum ciboque parum ac somno refectum, melius statim habuisse, ac priltina tandem sanitati ex integro fuiste restitutum . Tale quiddam tae rore sua Gorgonia recitat in oratione in funere sororis. Hoc vero de fratre suo Satyro Ambrosius commemorat in oratione in funere eiusdem Priusquam inquit persectionibus esset initiatus mysterijs, in naufragio c5stitutus, cum ea qua
veheretur nauis scopuloso illisa vado, urgentibus hinc atque hinc fluctibus solaueretu non mortem metuens, sed ne vacuus mysteri exireth vita, quos initiatos esse cognouerat, ab his diuinum illud fidelium sacramentum poposcit, non vicuriosos oculos insereret arcanis,sed ut fidei suae consὸqueretur auXilium. Etenim ii
gari fecit in oratorio, Scoratorium inuoluit in collo, atq; ita se deiecit in mare, di seruatus est. Carolus Magnus paulo ante obiitrira sacratissimam suscepit Eucharitastiam,vi tradit in eius vita Eginardus. Ludovicissi Imperatoris aegrotantis cibus fuit per XL .dies Dominicum corpus Annonius ex Ad emaro libro .cap. XlX. de rebus gellis Francorum. Ha ymo in IlII. cap. I. ad Thestiloni censes. Qui signo crucis sunt muniti, atque sacramento corporis c sanguinis eius, in die mortis, illi uenient cum Christo in gloria ad iudicium. Idiota cap. XX. de sancta Maria virgine petit a Deo, ut sibi concedat in hora mortia deuotam eucharillia susceptationem, quae quia nos pro via ad alia vitam euntes confirmat, viat cu appellatur. Extrema unctionis regulas innocentius papa epist. I. ad Decentium Eugubinum episcopum cap. VII I. tradit sic Sane quoniam de hoc si cui de caeteris consulere nos voluit dilectio tua, adiecit etiam filius meus Canestinus diaconus in epistola
sua, e Tea tua dilectione positu illud, quod in beati apostoli Iacobi epistola c5 scriptum est Infirmatur quis in vobis inducat presbyteros ecclesia Norent super um, ungentes eum oleo in nomine domini, di oratio fidei salvabit infirmum risuscitabit illum Dominus,& siis peccatis fuerit, remittentur ei. Quod non est du
5쪽
omnibus uti Christianis licet in sua aut suorum necessitar inti a
illud superfluum videmus dies lim, ut de episeopo is -
lacere non dubium est. Nam idcirco depresbyteris dicium Esto *cupationabus alijs impediti, ad omnes languidos ire non nos uti 'ς scopus, aut potes aut dignum ducit aliquem se visitan dum 'p' tangere chrismate sine cunctatione potest uitis est insiti
bus reliqua sacramenta negantur, quomodo unum senus otii, i, 'Gregorius Turonensis epi
qum oleo benedicto sum est in sanationibus ins fio ui es ta de', 'di
tius inqtut apprehensa manu caesarie cuiusdam aegroth, attraxi 'guam elu S, ori Vertaclq, capiti infudit, dicens: In nomine Domihi ἡ
it aperiantur aures tua: reseretque Os tuum virtus illa oua i mn
vero clara oceat ic dicor. Chimim vadis et diaconus, at Gratias tibi menensas refero Christe qui talia per silium tuum dignaris ostendere. Synodus abitonensis cap. XLVIII. Secundum beati Iacobi apostoli documentum Cui etiam de creta patrum consonant, infirmi oleo quod ab episcopis benedicitur a presbute
ris ungi debent.Sic enim ait Infirmatur quis in vobis tanducat presbyteros eccle la d orent super eum, ungentes eum oleo in nomine Domini is oratio dei salvis bit infirmum,&alleviabit euna Dominus, dis in pecatis sit, dimittentur ei Noeli itaque parui pendenda huiusmodi medicina, quae animae corporisque medetur laguorib'. Et Beda liba I. cap Manli larcum aegrotos oleo consecrato in unai 1otitos indicat. Carolus Magnus constituit, vi presbyter in ampulla oleum ferat ad inungendum infirmos, lib. I. cap. CLVI. de legibus Francorum. Haymo super euangelia de aegrotantium unctione per oleuma Pontifice benedictum afnrmatqu5d ab Apostolis sit ea consuetudo ecclesia: tradita, quae vique ad nostra tem pora continuata, nouissim in Concilio Tridentino,num ex septem ecclesiae se cramentis esta contra haereticorum sententiam, confirmatum est ire orius homilia Euangeliorum XXXV. auctor est, morem suo tempore filiti ut homunes ad morientes, quos sanctEvi XisseeXistimarunt, in agone positos cucurrerint, eisque ammas suas commendauerint. Stephanum inquit patrem monaster jReatinae Vrbis virum sanctum, quum dies mortis egredi de corpore urgeret, conuenerunt multi, ut tam sancta animae de hoc mundo recedenti suas animas commendarent. Idem refert homilia XXXVll. solitos esse orare pro ijs,qui animam Iam cogerent. Monachus quidam clim eXtremum diem ageret, conuenerunt fratres, ut egrestum illius orendo protegerent. Qui tanto pro eo coeperunt enixius
orare, Quanto eum iam videbat sub celeritate discedere Episcopi etiam iresbyteri solebant aegrotantes visitare, ut passim ex antiquis historijs constat.Tradit Lietaphrastes Ioannem Eleemosynarium episcopum Alexandrinum magna cura ad aegrotos accessis ac saepe oculos morientium suis manibus clausis e. Quid vero preterea apud aegrotos sacerdotes egerint, ex ijsdem monum elis in tel ligitur. De Adunato in gestis Metensium episcoporum scribitur, qudd astantes circa te ctum eius euangelia legerint, Psalmos, hymnosq; cecinerint. Apud Au domaruvero preces fecerunt ad Deum, quibus animam aegrotantis Deo sommendarunt. Vincentius lib.XXIII. cap. CVIlI. Sic quoque confessiones interdum flagitarunt ab aegrotis, illis li Eucharistiae sacrani eniti exhibuerunt,itidem Vincentius lib. XXVI cap. XCV. tradit de Philiberto. Et in gestis Metensium extat formula c6fesstionis, quam Amatu ante agonem recitaste dicitur, his verbis Ama antequa
6쪽
D RIT IEpELIENDI MORTvos. animam exhalaret iussit, sibi prellegi epistola papae Leonis ad Flauianum, in quas de catholica c6tinetur. Et pra: lecta dixit Sic credo. Trinitas ineffabilis sic confiteor. Deus Omnipotens fit de te sentio, Fili Dei Iesu Christe, qui pro nostra salute dignatus es venire in hunc mundum, sic de te intelligo Deus aeterne spiritus sancte, unum Deum in trinitate, trinumq; in unitate c5fiteor. Ita edoctus de tua sentio incarnatione pijssime Christe, quod assumpta carne sintdua naturae unitae in una personam. Ludo ulcus Pius imperator moriens, Diogen Eepiscops et ensem accersivit,&ab eo benedictione peti j t. Annonius cap. xl x. lib. V. Mori dies testamentum csidere solebant,&aliquot ex suis facultatibus ecclesiae relinquere, quod testatur S. Gregorius epistola Llibri III. v bi ait: Quendam tbstatorem duas uncias substantiae suae eccletiae sancti Gregora legassὸ, ubi sepeliri voluit.
Eteres Christiani hominez, ut prim lim mortuus esset, lauabant. Actorii cap. IX. Qus Tabitha Dorcadem mortuam lauassent eius corpus in caenaculo posueriit. In historia de pestilentia Alexandrina Dionysius episcopus ad Hieracεlarabit de Christianor funeribus Sanctorii corpora supinis manibus ac sinu e ceperunt, oculos deprellerunt ora clauserunt unanimes, Spariter affecti strictim compleXi sunt a ueriunt, di ad septi itura ornar tint, Eusebius lib. vij. cap. XX ij. Hic sus mortuorti corpore ante humatione lauandi usq; ad nostra tempora permaniit. In Gallijs eum morem fuisse refert S. Gregorius Turonensis in libro de gloria confessorum cap. tali I. Item in vitis Patrum cap CX
DE EXPOSITIONE CORPORIS MORTUI Cap. III.
G Adauer o tu iam purgatum in cenacul:s,& domus publica parte eXpone
bant Actorii cap. IX. abith Dorcadis mortuae corpus Iotum in Cenaculo exposuerunt. Corpus Caroli Magni mores lenni lotunas curatu maximo totati populi luctu in ecclesia Aquis ranesi expositu, sepultu est. EX Egi nardo Abbas Vri pergetis. Tertullian in libro de anima auctor es mor uos oratione a pres byteri copona c5sueui IIe. In C6cilio Anti si odoreetsi decretu quod da exta sine mortui Eucharistia, aut osculsi caretur, ne velo aut pallij corpora eoru inuo ueren
DE PLANCTU, ET TRA UEST s. Cap. I.
Lanctus, lachrymas, lametationes super mortuos antiquos Christianos se I cisse testis est Lucas Actorum cap. V. Curauerunt inquit Stephanu viri timorati,&recerunt planctu magnu super eum. Plorantes vero super mortuos speresurres ionis consolatur beatus Paulus 'postolus ad Thestiloni censes prima epistola cap. IIII Origenes libro III. c6mentarioru in Iobc6suetudine super mortuos lug Edi ille refert. Luis inquit mortui fit septe dieb', sepid noctibus. DCyprian in sermone de mortalitate mention acit atri,vel lugubris amictius, ubi fratres defunctos lugeri aut plagi omnino prohibet sic Nobis p reuelati est fratres nostros no esse lugῆdos accersione Dominica de sarculo liberatos At sciamus no eos amitti sed praemitti jecedete praecederem proficiscentes desiderari eos debere non plangi neq; accipiendas este hic atras vestes, qua docilitabi indu vita alba iam sumpserint, occasionem dandam iasses egetibus, ut nos merito, ac iure repreheIdant, quod quos vivere apudDeum dicimus ut extinctos, perditos lugeamus, dic. In tu stu quosda peculiares gestus adhibuerunt. Et aperte dicit diuus Ioan es Chrysostomus eos eructas te brachia, capillos scidissὸ lania si genas, brachia nudasse,&nigris se vestibus amicisse. Quae omnia repraehendit, aitque' te quidem non prohibere mortuos lugere, sed impudente lugere, nec lachry mare super defunctum id improbandum, elle homil1 LXI. in XI. cap. Ioannis. Item in exhortatione morali sermone III ini ad Philippenses caput.
7쪽
Et homilia III.in cap.II. ad Hebreos repraehendit more, qui tempore suo inoleverat, quod aliquas mulieres lugente conduceret, minaturq se eiusmodi homineae ecclesia eiecturum. In Galliis in mortuorum funeribus vestem lugubrem viro &mulieres asiumpsisse refert Gregorius Turonensis libro V. hist. cap. X X X IIII Metaphrastes funera hominum cum multorum lamentatione. iulatri&plania deducia fuisse tradit. Alcvinus in XlI. cap.ecclesiastici Clim homo dissolutus su eri tunc reuertetur in terram suam ad sepulchrueXequi js rite celebratisi finitia plangen tium in platea circa sepul chrum turbi praecedente.
Cap. V. T Ortuos ex domo ad sepulturam ad eum usum antiquitus adscripti iuuenes efferebant. Actorum cap. V. ait Petrus Sapphyrae : Ecce pedes eorum , qui sepelierunt virum tuum Ananiam ad ostium,
efferent te. Confestim cecidit ante pedes eius, expirauit Ιn trantes iuuenes inuenerunt Sapphyram mortua, di sepelierunt eam ad virum suum. Posterioribus temporibus summi viri sanctorum hominum cor pora extulerunt. Eutychianus Papa CCCXLII. martyres manu sua sepeliuit Gre
gorius NazianZenus tradit, Basilii agni funus indestillo aliorum sanctorum manu elatum fuisse. Epiphamus libro III tomo I. haeresi LXXI. auctor est Georgium Alexandria Episcopu certo numero lecticas &feretra constituisse,quit, mortuorsi corpora erferretur Interesserendulumina Scere accessi&psalmiDauid modulis lugubribus,&luctu, rmixti,canebantur, ut in eadem oratione de libitina saetiBasili j NazianZenus refert. Qui in oratione infamatrice in Iuliansi de funere Constantij Imperatoris loquens Montantius inquit communibus omnium
elatus est laudibus,ac pompis, ijsque venerandis, ac nostris, nec non cantibus tota nocte resbia antibus, ac luminibus accensis, quibus Christiani transitum honorare pium censemus,panegyrisque post mortem dicta est,ia corporis facta deportatio cum comitatione. Eadem feresde Imperatoris Constantini pompa funebri Eusebius in eius vita libro IIII. indicauit. Cadauer inquit in capsula collocatum,& purpureo tegmine coopertum, Constantinopolim deportatim est, dii in basilica sub altissimis gradibus depositum, luminibus super candelabris aureis circumcirca accensis,inde deductim in aliud templum,ubi conditum est.Turba freques omnis generis hominum sequuta est, ac preces cum fletu pro anima Imperatoris fudit. Diuus Hieronymus in Epitaphio Paulae matris Sacerdotes lampades, Ca reo Sq; praetulerunt funeri. Et in epistola ad Eustochium de obitu Pauli Exhinc non vlulatus, non planctus ut inter saeculi homines fieri solet, sed psalmorum inguis diuersis egamina concrepabant.Translata est Episcoporum manibus, ceruicem reretro subij cientibus, cum alij Pontifices lampades cereosque praferrent, ali choros psallentium ducerent, in media ecclesia speluncae laluatoris est polita. Tota ad funus eius Palestinarum Vrbium turba conuenit, monachi, Virgines Vi du pauperes, Hebraeo, Graeco, Latino, Syroque sermone psalmi in ordine personabant,non solum triduo, donec subter ecclesiam,&iuxta specum domini conderetur, sed per omnem hebdomadam cunctis, qui venerant suum funus' proprias credentibus lachrymas. Et in epistola ad Oceanum de funere Fabia Romanae Iam fama volat tanti praenuncia luctus, totius Urbis populiadjXequias congregabat,&sonabat psalmi, aurata tecta Eplora reboans in sublime quatieUat alleluia Hic uiuenuinor il lic senti. Audio praecedentiu turmas, cateruatim,iu exequha eius multitudine colluentE,n5 plateaera porticus 35im nancta deiupςr
8쪽
DERIT V EpELIENDI MORTVos siecta, capere poterant prospectantes. Ioannes Chrysostomus homilia IIII in II. caput ad Hebraeos: Dic mihi quid volunt istae splendidae lampades, quid hymni l&paulo infra: Cogita quid psallas in illo tempore Reuertere inquis anima inrequiem tuam,qu1 Deus bene fecit tibi. Item : Non timebo mala, quia tu mecum es. Et homilia LXI. affirmat, Honorem mortuo non esse fletum,iron eiulatum, sed hymnos, psalmos, optimam vitam. In Gallijs quoque mos fuit, turbas psallentium cum cereis funera deduxisse, ita cadauer Chrotii dis Francorum Regina psallentium multitudine comitante sepultum est Parisijs, ut ait regorius Turonensis hist. libro IIII cap. L Qui etiam labro VIII cap. X refert, Clodouei corpus a Rege Gunt haranno cum clero, populo Z cereis sepulchro mandatum fuisse Beda libro II II cap. X XIII. Tintinnabulis,vel campanis
populum conuocari solitum fuisse tradit ad funertim deductionem. Sanctimonialis semina Begu audiuit subito in aere notum campana sonum, quo ad orationes excitari, vel conuocari solebant, clim quis eorum de saeculo fuisset euocatus,&c. Funeri Romani Pontificis presbyteros, di diaconos sanctae Romanae ecclesiae interesse debere,statuit Benedicitus IlI. Papa. Bibliothecarius.
DE MODO SEPELIENDI CHRISTIANOS.
Cap. I. REligione Christiana paulatim crescente, multa sancti homines pro Chri istianorum sepultura coemeteria fabricarunt, quibus certis, statisque honestis ritibus, eadem corpora reconderenes hominis enim sepulchrumerpetuo magni fecerunt, causas reddunt Origenesia diuus Augustinus Scri-it enim ille libro .contra Celsum Humana corpora, ut animae domicilia, Scsanctioris praecipuae, haud quaquam sunt rei j cienda, quippe quae, X Optimarum legum permissu cum honoribus, qui haberi his possunt, sepultura dignantur. Et libro VIII contra eundem Rationalem animam honorare didicimus , huius organa sepulchro honorifice demandare Augustinus libro I. cap. XIII de ciuitate Dei: Nec ideo tamen contemnenda,&abij cienda sunt corpora defunctorum, maXimeque iustorum, atque fidelium, quibus tanquam organis, vasis ad omnia bona opera sanetiis usus est Spiritus. Si enim paterna vestis lannulus ac si quid huiusmodi tanto charius est posteris, quanto erga parentes maior attectiis, nullo modo ipsa spernenda sunt corpora, quae utique multo fami-l1arius, atque coniunctius, quam quaelibet indumenta gestamus. Haec enim non ad ornamentum vel adiutoriun quod adhibetur extrinsecus, sed ad ipsam naturati hominis pertinent, unde antiquorum iustorum funera officiosa pietate curata sunt, NeXequiae celebrataen epultura prouisa, ipsique dum viverent de sepeliendis vel etiam transferendis suis corporibus fili j mandauerunt Has igitur ob caussas hominum corpora veteres terrae mandarunt. Et quidem non sine periculo Christiani saepius martyrum corpora reuerenter, religiose sepeliebant. Quod Asteri ciuis Romani diti itis, nobilis, patricij, senatoris,&lmperatorum propinquieta emplum testaturi qui quum Marinum martyrem Cassareae Cappadocia capite plexum it auctor est Eusebius libro V II cap. XVI. sepelisiesi eo facto, ipse capite caesus est. Clim inconsumatione martyras Marini Asterius inquit adesset, corpus illius capite truncum humeris suis, splendia doq;, pretioso indumento impositum detulit, splendidissim quantum conueniebat sepulturae tradidit,& honorε que martyri detulit,continuo ipse martyr allequitur. Origenes libro I.commetarioru in Iob, meminit pretiosi vestitus, quo
9쪽
mortui ornati in terram conditi sunt. Ilem siquis proconsuetudine in ortui,
mici corpori inuoluendo mittere constituis et,prida conscir ecbat ne eo
probis subrepto, corpu5 irreuerenter abij cerctur. Eutychianus Papa audi orti C malo constituit, ut quicunq; fideli in martyrem sepeliret, id sine almatica collo bio purpurato nullatenus faceret, di ambus suis per diuersa loca CCCXLII. martyres sepeliuit. Prudentiu S, quat in eccles j occidentali bus in Vel dis,&vngendis detunctorum corporibu fieri solita escia brevisatale explicat in hymno in exequijs defunctorum sic:
Hur maxima cura simulabris Impenditur hinc resolutos Honor ultimis accipit artia, Et funem umbrius Orme candore nitentia claro Praetendere lintea mos est,
Quid, sibi saxa cavatis Quid puli bra uolunt monumentis Res quod si creditur illis
Sanctus Gregorius Papa in Cantices: Mortuorum corpora myrrha condita
fuiste tradit, ne putrescerent. Annonius corpora defunctorum magna cura uncta, d aromatibus condita fuisse refert libro IlII. cap. XXXIII. Potentiores quidam cum ornamentis&auro sepeliebantur. Sic sepulta fuit Maria uxor Imperatoris Honori Romae, sic propinqua quaedam uxoris Gunta rani regis Francorum in ecclesia Metens.Turonensis libro VIII. cap. XI. Inter deponendum in scpulchro defunctum praecationes habitas este intelligitur ex oratione NanZiangeni pro Caesario fratre, quarum Xemplum habetur in fine eiusdem orationis. Diuus Augustinus, homines diuites,qui nimis magnos faciebant in funeribus sumptus reprehendit libro I. cap. XII. de ciuitate Dei, curationemq; funeris, sepulturae conditionem, exequiarum pompam, magis vitiorum solatia, quam subsidia mortuorum est tradit. Eandem rem etiam D. Ioannes Chrysostomus arguit Refert diuus Gregorius mori, ille suo tempore, quod funera Ponti cum Romanorum solerent dat maticis contigi, quas post sepulturom populus concisas reuerentiae caussa seruare lebat. Quem morem ipse improbat. lndignum enim elle ictabit, cum multa adsint ab Apostolor si, martyrum corporibus velamina, peccato' rum corporibus sumi quod si eruaretur. Statuit igitur ut feretrum, quo Romani
Pontificis corpus ad sepeliendum ducebatur,nullo tegmine velaretur, libro XII. in sic iiij cuiusdam Romani ab se congregati actionibus Illud etiam moleti iste Videtur, ut Episcopi aliquid pro sepultura acciperent, quam rem MasIalin Episcopo prohibet Diuus Gregorius praecipitque, ne pretium pro sepultura accipi. t libro VII. p. IIII MI Quum tamen sponte pro luminaribus in templiati' quid voluerint haeredes dare, ut id licitum sit accipere, statuit.
Cap. VII. Inc meterijs de quibus infra dicam erat priuatorum sepulchra marmore ,
laterita S loculos habentia ii quibus Christiani sepel: ebantur. Ex sepulchos Vero quaedam fuiste haereditaria, quaedam donatitia, eX eoas patet, quod di mi' que mentio eXtat. Ne haereditarijs D. Hieronymus in epiliola ad Marcol im, de donaticiis Nazianzenus in oratione funebri Caesara fratris mentioncm
10쪽
unt. Sepulchrum inquit, nobis Caesarius donum habet,quod parentibus ae se nectuti in tempore suo fuerat praeparatum. Nicephorus libro VIII. cap. XIII. scribit Helenam Augustam Hierosolymis agrum figuli parari curaui sie ad peregri
norum aduenarum sepulturam. Diuus Hieronymus ad Pammachium de obi
tu Paulinae uxoris Caeteri inquit mariti super tumulos coniugum spargunt violas, rosa suilia, floresq; purpureos, dolorem pectoris his ossicijs consaan. tur. Quid Prudentius in hymno de exequij mortuorum repetit:
Nos tecta fouebimiu ossa Violis, fonde frequenti Titulumis, e stigida saxa Liquido spargemus odore.
Magna apud antiquos fuit curavi religio sepulchroru m,ut ex Sidonio intelligi tur, qui tradit epistola ad Secundu libro III. se ipsum quu aliquando interuenisset, Phibuille quosdam homines profanos a direptione sepulchrorsi, sumpto de ipsis
supplicio, quia inter alta proaui sui tumulti violasset Magnifica sepulchra veteres extruXisse, ex homilia Ioanis Chrysostomi LXXIX. in XVII caput Ioannes intelligitur. Caeterlim quum antiquitiis tantum extra urbem in Coemiterijs hominum corpora sepeliretur,pace ecclesiae data 1ntra Vrbes ad templorum limina, postea 1 napsis teptis sepeliri mos inualuit Constatinus inporticu Epti apostoloru Con-1tintinopoli Honorius in porticu templi sancti Petri Romae, eius orintra idetemptu epulti sunt Rotharis rex Longobardoru Ticini in sancti Ioanis Baptistae, Clodo ueris Francorum Rex Parisijs in templo Apostolorum Clothacius Rex aciu)s in basilica sineti Vincenti; Brunchil dis Regina Francorum apud He- cluam in aede Sancti Martini, Carolus Martellus,&eius filius Pipinus in templo sancti Dionysii Parii j s. Carolus Magnus Imperator in ecclesia sanctae Mariae Aquis grani ludovicus Pius Imperator in basilica sancti Arnulfi Mesis. Macedonius Conl antinopolitanus Episcopus apud Gangras exul moriens, in templo sancti Gallinici martyris, Diuus Benedictus Abbas Casinas in basilica sancti Iota annis Baptista condit sunt. Eorum enim, qui pietatis laude, aut rerum gestarum magnitudine celebriores fuerunt, corpora in templis tumularunt. Sic Leo Simplicius, Gel alius, Anastasius I. Symmachus, Hormisda, reliqui dem ceps Romani Pontifices ad sanctum Petrum Rpostolum sunt tumulati : Ioannes Papa Rauennae, Agapetus Constantinopoli transiti, Romae in eodem templo sepulti sunt. Iusti manus Imperator Constantinopoli basilicam sanctorum ripostoloruextruxit,in quo Imperatores, Patriarchae locum sepulturae haberent Euagrius libro III. cap. XXXI. Caeterlim sepulchra marmorea fuisse Gregoriui Turonensis de gloria consessorum cap. XLII. teitatur Sepulchrorum loca sacerdotali benedic ne consecrata fuiss ait idem Gregorius libro eodem cap. CUI Nobili si sepulchris lychnuchos suspendere solebant, quod libro IIII. cap. XXX exponit Turonensis, qui scribit Glasti intae Reginae Francorum lychnum fune fracto dilapsum est e. ignatius in vita Tarasiai: Mulieres profluuio sanguinis laborantes ex lampade ad sepulchrum aras Patriarchae Constantinopolitani uce
te hausitIe oleum &sanatas esse. In primo Concilio Bracarens decretum legitur ne corpora defunctorum intra basilicas sanctorum tumulentur sed fiant omnes sepulturae extra ciuitatem, cap.XXXVI Sepulchris Christianorum epitaphia affigebantur de quibus meminit Prudentius in passione sancti Hippolyti Episcopi, X martyris. -
Innumeros cineres sanctorum Romula in urbe,
Vidimus christi Valerine sacer Inesos tumulos,tituta,Osingula quaerus