Laurentij Beyerlinck theologi et canonici Antuerpiensis Apophthegmata Christianorum

4쪽

THEOLGO ET CANONICI

ANT VER PIENSIS

APOPHTHEGMATA

CHRISTIANORVM.

EX OFFICINA PLANTINIANA, Apud Ioannem Moretum.

M. C. VIII.

6쪽

D. IOANNI MIRAEOANT VER PIENSIUM

PRAESULI DIGNIS S.

STIANORUM , tiae, post aliasis meliores cura , ex variorum Scriptorum viridariis tamquam flosculos quosdam e cerpsi in ordinem distinctamque

materiarum seriem redegi, REVERENDIS S atque AMPLI SAE PRAE si L, alterius quam AMP. T. honori dicare& consecrare, neque si velim, possum; neque si possum , debeo. Facit hoc ingens meritorum tuorum in Patrium

noc solum cumulusci facit insignis illa tua in me non modo benignitas , sed

beneficentiaci faciunt cete e generosissimi tui animi virtutes , quae hac temporum nocte suos radios passim dis a. fun-

7쪽

sundunt, metu inter ignes

Luna minores.

Dum enim fluctuantem inter erroruna procellas ECCLEsIAE tuae nauiculam,

ab alto illo culmine, non sine doloris sensu intueris, centum oculis vigilantissimae tuae mentis v TURA PRO ICIEN , instar prouidi aucteri, in id unum desudas, ut pacifice suo ordine in optatum portum dirigatur, iusque indefessus cursus nulla Sectariorum tempestate turbetur. Hinc ut cetera pietatis ossicia tacitus praetcream in hoc Belgicae ocello, cuius tu ipse pupilla es, noua quadam instione SEM 1NARiv iecisti primus, in quo alantur lectissimi iuuenes,certo numero, disciplina, lege qui, non ut alibi primis litteram lineamentis detinentur sed aetate scientiaque

maturiores, in sacra rerum diuinarum

adyta , domi forisque ingrediuntur equibus seges eorum, qui non inter epibatas solum, nauales socios, velum ad ECCLEsIAE gubernacula de clauum coli

8쪽

collocandi stes horum Larbitri illi ipsi, quorum nunc duo de viginti sua

retia in animarum capturam explicant; Dgo felicitc incrementum dante ita ut cum Poeta exclamare hic libeat,

O quamfoecundo semina iactustolHuic ergo SEMINARIO PLANTA RQ meliore iure dixerim Iine primum ut sic loquar rigatorem dedisti. Stadium sub initia arduum quod de dies molliit Lindefessa T. PATER N. vigilanti, ac scopus utrique nostrum

praefixus, DEI CUM PROXIMI TI-LIΤATE CONIUNCTUS HONOS N

que sane hic limitem fixit tuus in me amor. Quin, quod vel publico praeconio effabor, alia illius symbola, amplio,

res tesserae. Vtpote quiane non ita pridem in Canonicorum huius urbis Ndinem, auxilio, praesidio,, auctoritate tua, sustuleris. Quorum omnium magnitudini cum parem gratiam referre nequeam, adfero quod olim apud AL cinoum Vlysses, v NusCVLA HAEC 'o CR

9쪽

gis sub amplissimi tui Nominis aegide

in publicum exire volui, quo mihi ce tius persuasum, fore sub ea aduersus ipsum etiam Livorem omitto litterionum vulgus tutillimaci fore etiam eidem Ampliss. T. D. gratissima cuius vel aliquo instinctu nanc velificationem direxi. Vnum superest aliquale hoc beneuolentiae cultusque pignus, &eum qui illud deseri,adfectu ut soles,

vultu quo soles admitte. Ita magnus DEvs te ECCLEsi A suae Antistitem prudentissimum, PATRIAE parentem Optimum, NOBI Maecenatem addictissimum vel ultra Nestoris seculum seruet cuius obsequio me, quid ni

mei aeternum oueo, deuoueoque, Laurentim Reyerlinc

10쪽

AMICO LECTORI

S. D. Ast Phli, amice LECTOR, APOPHTHEGMAT CHRISΤIANORUM, mente aliquamdiu a me filo con- - cepta, nunc vero sudio se aere ornari mi viri IoΑN MORETI , de Repub. Litteraria optime meriti Uporum cum elegantiarum varietate adornata. Instituti huius ratio fuit perpetuum meum in Litterarum cultores

sudium quibus nihil aeque gruum o viil acturum me exiuimavi,quams post alias curru,

ad honectum otium datas horas voluendis re

uoluenia que plurium scriptorum quorum his series paginis impenderem, magis it tauria ac

Cedro digna Chriuianorum dicta notarem , eam Maximamfalpitatis insimulare, omnem ab Ethnicis indicendo venustatem petenda. Fateor non omnia ad am im a me obseruatarquis enim modio aut finis' is quodpleraque non satis honecta,quae scombros potius vel thus metuant, quam probis inseri mereantur: tumeliamquὸ Scriptores ipsi vix notae probitatis. quorum tamen ercore , velut olim ex Ennio Lucius Cras , aurum se gemmas colaui ut

quae ab auis ataui , sapiente aliquando dicta,