Ioci [Andreae Arnaudi et Petrus Guirandi] : G. Du Vair, Senatus Aquensis principi

발행: 1601년

분량: 285페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

EPIs TOLAE.xat igitur tuus ille gnavus animus inter gloripetas strictis modis,& modulis contii 1e- ri, parvulis nec pedibus sustia neri. Recte,inquam mi Gui-rande, imo mirande in quino

soldm pindico versu,sed limpido, & eloquenti eloquio

in nos agis,vetere illo scribe.di genere renovato vel pote doctillime innovato. biodUtinam Lucius noster vidis set: aedepol invidisset. Sed quid hic moror λ ad me r deo. Tanta fuit inter lege

dum alacritas, tanta mentis

hilaritas, ut quod supererat animi in vulgata nostrorum latinantium oratione, peni'

72쪽

EPisTOLAS. 73tus, & funditus abegerim: iamque ab illis de oculos, &

aures avocarim : utrumque

tibi sacrum merito futurum. Hςc igitur tuo genio Voveo: tuque meo ingenio ita virlintum tuarum avido, faveto. Aue, & salve,& me ama, &Caesariolum nostrum. sic me victum,& omni ex parte de

tis,utinam satis prudeter: non ut tuae literae, sed tu ipse

73쪽

76 EPIsTOLAE venires. Desiderio namque penelopeio dicebam.

ita sperabam futurum : sed quam delusiis spe, epistola tua testatur. ctiam ut vidi, ubius sum me mihi penituis si b-

trahi.Ad me tamen aliquantulum, ea perlecta , sum I versus. Quis enim tam attonitus , qui tua legens non resipiscatΘHeml diceba,quodnam infortunium, Gutrade, non mirande ut ipsus ait) sed miserande, in tuis rebuS CX-

cubati Vis genius Fenio tuo magis vividus, illique invides quod dulce tibi evenit, mo

74쪽

EPIsaeo LM TZIestia solet aspergere ξ Numquid nimium erat, Avenione discessisse, & amicorum orbari pxaesentia, quos relin quere nolebas , sed dolebas

nisi etiamnum Arnaudi coimsuetudine excideres λ Cuius ab ore totus pendebas: cuius lautitiae animi tui erant & pabulum,&poculum:cujus ingenii iugacitatem,animi magnitudinem , & in omni recomitare conditam gravit tem admirabaris: quem denique quum vi debas, ViVe-bas : & quo absente, inter via Vos non moraris, sed rectius moreris. Eo praesente, non

modo favebant Musae, imo

75쪽

liquid renuere no probum, sed probrum ducebat Apola quo tandem aliquando& Laurum, & aurum aCCepisses. Iam vel ὀ recessit A naudus, recessere M usae, recessit Apollo.Sic a me ipso a lienus mecum ratiocinabar. Modo autem qua de re tericum primum expostulem, me latet. Patet tamen amplissimus conquerendi campus de Marte, qui te mihi, me'

que tibi, vel potius me mihi surripuit. Quod si propediem ibi redditus non fueris, et

iam ipsi bello bellum iudica

Nisi,inqua,redditus fueris. .

76쪽

IIa terim taceo: ne plura scri-bcndo te mearum literarum cupidum ut ais) diutius absentem retineam. Vale.

IAM cur non citius respondeam cogitas, & merito, de immerito. unum, cum debeam: alterum, cum non satis , aut concinne possim.

Nec enim otij superest qui quam ' nego iij plurimum.

Tu autem petis, uc non Le- spondea, imo eam. Hoc ego certo spondeo, me nuquam

D iiii

77쪽

EPPsPoLAE. 8tte uno dit. Cum enim inter scribendum tuae gravitatis

imago subit, lingua titubat,

errat manus. nec animus sus'

sicit, tanquam praesentia cujusdam numinis lymphatuli numinis lumine stupes ictus. Sic artonitus hqreo.scribbo tamen. Mirari desine potest quide gravitas multum: Verum quid non potest humanitas, quae sub tanta gravitate conditur; & qua gra' vitas modeste conditur. Ita ut, quod gravitas dejicit, ii manitas erigat: quod illa negat, haec concedat: quod illa aufert li crestituat.Illa namque V Vtar, aec jubet: illa retib

78쪽

81 EPISTOLAE.net, haec impellit: illa fuga haec allicit. Mirari ergo desi-n e. G ravitas timo rem,lium anitas tumorem inducit animo. Sic ego audacter timid & verecunde tumidus ad te raro, ad te tape scribo. Tu ero in utroque velim mihi concedas Veniam, & Venias,& valeas.

MIxum qui possim tam

diu abesse, tandiu hic esse.utrumque crudele,haud credibile. Quomodo enim fieri, aut credi potest, eum, qui patria perdite amat, Vel

79쪽

Lyrs TOLAE 8 i integro abesse mense Z qui fa- milia, amicos,&tua illa dubj cissima colloquia,& eloquia perdiligit, caeteris quibusvis

negotiis tandiu retinerit Opi currunt infinita, qua mea

gunt absentem, praesentem rapiunt. Plura du adsum,quς simul contendunt: a quo rapiar, cui me illorum dedam nescio. Idque fit, si scribas,l gas, recites, aut fabuleris. Id, inquam, quodCumque agas,

aut volvas.nec possum etiami lorum nunc reminisci sine raptu, utinam totus rapereri. Valetudinem, & res nostras. cura,& me ama.

80쪽

quamne 1 rnaudust Tandem ergo, velim nolim, m hi cum bello, cui nihil belli, res futura. Acta, transacta omnia stat sententia,signa data: caesim, ac punctim dimis

candum. xantum certamen

fugere quidem,aufugere n possumus. Agite, Musae: pergite , Musae: jam vestra opus praesentia. Qiu namque m hi, a quo nunquam & nus quam fuistis ostensae, tantopere infensae videminiὶ Hoc modo, AInaude, novis quasi

SEARCH

MENU NAVIGATION