장음표시 사용
21쪽
factum est ut ridericus dux pater hujus, qui de altera, id est, de regum familia descenderat, de altera Henrici scilicet Noricorum ducis filiam in uxorem acciperet, ex eaque ridericum, qui impra0sentiarum est et regnat, generaret. Principes ergonm solum industriam ac virtutem jam saepe dicti juvenis, sed etiam hoc, quod utriusque sanguinis consors tamquam angularis lapis utrorumque horum parietum dissidentiam unire OSSet, considerantes, caput regni eum constituere adjudicaverunt plurimum rei publicae profuturum praecogitantes, si tam gravi et diutina inter maximos imperii viros, ob privatum emolumentum simultas hac demum occasione, deo cooperante sopiretur. Ita non regis Conradi gelo, sed universitatis ut dictum est boni intuitu, hunc rideri cum ejus filio item riderico adhuc parvulo praeponere maliterunt. Hac consideratione et ordine electio Frideriei celebrata est. De consensu principum ipse ridericus v. . . absque ullius morae interiecto spatio, eadem die δ') se qua principes convenerant cum ingenti divinitus data concordia, ipsi principes et ceteri proceres cum totius populi favore et alacritate nos in regni fastigi mi elegerunt δ').
λ' Epist. Frid imper ad Eug. III pap. l. c. δ' Wib. 17 die post obitum Conradii item Frid. I die post depositionem Conradi iterum Frid. eadem die sc qua convenerant) h. e. 4 die Martii. - Chron. Babenberg. pag. 4 ad 1153 vidi. 1152D . . . Fridericus successit 4 Non ejusdem sc Martii J. - Τsin pag. 30 Heligitur 4 Martii ud. X pag. 293. - Otto Fris is Non. Mart. I. e. die Martii id est tertia seria post Oculi mei ' sibi contradicit nam dominica Oculi ' anno 1152 fuit 29 dies Febr. cf. eident, calend. pag. 90 et pag. 26) ergo tertia cieria post fuit 3 Hiec Mart. Non recte Duemge diss. I in Ligur. sexto decimo die sere ab ejus Conr. . . . obitu
electus est; nec Lud. l. c. isam 18. Tage etc. Etiam Raum. II pag. 4-am 5. Mar cs Raum. l. c. n. 4,' errat. - Praeter eos electionem hanc breviter perstringunt, annum, non diem indicantes s Otto Fris chron. VIIc ult. - nn Marbac pag. 59, 160 ad h. a. - Chron. eg. S. Pan . pag. 35 ad 1151 vidi. 1152ὶ Ann Magdeb pag. 19 ad h. a. Αnn. Peg et os Pag. 25 ad h. a. - Ann. Ol. max. ag. 764 ad h. R. Sigeb. coni. Aquic pag. 407 ad h. a. rann Isigr. maj. Pag. 313 ad h. a. - Chron. Mont Ser. pag. 24 ad h. a. s. etiam Auch. c. ' a Lud X pag. 294, 295. o Jene Furaten, et che aus Bambergherangoge ... Waren Ohne ZWeise schon o Fridric vor ilire Anhunn Wonnen orden. Durcii diese, die en er de Versaminiungiebildet haben m6gen, Wurde alsdunn aucti volit ei clit dirienigen, die Ochspater intrasen au Fridriclis ei te ebrachi. aec opinio levis est, quod ne uno quidem fontium loco juvatur. Lud ibid. is Dahe is es Walirscheinlich, das es in de Versammiunide Fursten 2 einer igent- lichen Abstimmun gar nichi gehommen, sonder das der ergog r1dric aisbald vo de gangen versaminiungaegri iss Worde se ais oni de Deutschen. Sed non credo, verba Ottonis Fris is ubi sc Francoso radiae cum de eligendo principe primates consultarent, aridem ab omnibus Fridericus ... etitur cunctorumque favore sublimatur ' quemquam sic posse interpretari. Magis etiam miror, Ludenum l. c. n. 10 haec verba
Jam reliquum est de hac electione animadvertendum unum adque e graV1us, quod non solum omnes, qui nostris tempo Ottonis ita intelligere Otto Fris denhe wahrache lich an die Bosrar
die Marti in c0nventu Francosordiungi Otto Fris. qui idetur Corfuiggo
quidem Burcharci Bib. pag. 9 ad 1l52 Fridericus ... eanum acceD magis ex delegatione patrui sui quam ex deloetion prino u udoni ΟΡmIOnem JuVat, primum quod patruus moriens ipso Fridor eo sua f
b D primatibus Italicis, qui nonnunquam in electionibus se a m GermanIcorum interfuerunt, urat Antiqit. Ital disis. II f6m a nar
archiepiscopum Mediolanensem ad eligendum Conradum ges IIi i di
cum II eligendum in Germaniam venisse ostendit, memorat haud patet, Italicis qu0que Principibus ad Comitia of loezonomin stisi'hil Sse u et locum non secus atque Germanicis Qui v r Gorni tisa IItaliae ex decernebatur. is simul designabatur et futurus erat Romanorum Imperator, e sere acto, quo Atris temporibus zicundu TY
gnitatis titulum et culmen nisi quod olim ut nomen et usus Auraussalia DignItali rite assumeretur, opus erat coronation Boni id Moticie omnia a summas Pontificibus, ad quos praecipue per at Imi erator melectio, sensendum est fuisse concessa aut tacito consensu oxnro
crest ipsius triclerici 1 in Libro de primis Actis a Fridori ci ira 444ΩΡ, ripterea nimium nutar quae Hermannus Conringius, vir aliouui inma in
IIuo facit sunt mus verba quod Italia omnem paene potestatem Capsa in
tentia Urbium, quae am Reipublicae formam assumserant omno fora Episcopii et plerique saeculares Principos suis ditionibu hooz Arimnatione Civi atum et Castrorum spoliati sunt, atque in ea Derturbat o
In Vermania Veio, ut facilior via eadem lectio perasseretur sensim mas
siV Keipublicae Proceres, sua nunc Electores dicuntur: Raum II
22쪽
ribus de ea scripsserunt, fugit, sed etiam a praecipuis scriptoribus riderici I aequalibus praetermissum est. Quum de hac electione coepimus scribere, statuimus, Conradum regem Friderico nepoti insignia regalia tradidisse non sine spe fore, ut ita
c. De hac electione Toln pag. 301 reser ex Amandi, riderietes secretarii libro de primis gestis ridericies haec legi apud Gebmoldum Ide septemvir. c. Plurimo numero convenientes principes dixerunt per suos internuncios ad 6 aut principes 1ficiatos regni residentes in arcano loco curia regalis nos et tota patria testatur, nullum aptiorem esse regu regendo quam rideri cum de eibi ingen. Cujus narrationis quod refutatione opus non est, satis sit audire, quae jam antea contra illud collegum officiale scripta sint. Pag. ad Baron. I pag. 59 n. III Ex ejus sc. riderici electione numerus septenarius Electorum sacri imperii a Gregori V institutus commenticius ostenditur cum Guntherus .... in
suo opere de Rebus gestis riderici primi Aug. lib. I de ejus electione scribat: cf. Ligur ed. Duemge pag. 14)ois Acturi sacrae de successsore coronae Conveniunt proceres totius viscera regni,
Sed satis nota, rapido quae proxima Mogo etc. Murat Ann. Ital. V pag. 501 o Degno e di osservagione, che a tale
elegione ebbero parte ultim principi delia Germania per attestato diotton Vescovo di Frisinga, que uno su di que Principi it choria conoscere, quanto si mal appogiata opinione di hi pensa tanto prima instituit it collegio do seste lettori: Id. Antiqth. Ital diss. III tom. I Pag. 3 seq. o Manibus quidem pedibusque niti Christophorus Gewoldus I potest in commentario de lectoratu cap. 7, ut statuat institutum multo antea hoc est Othonis III temporibus collegium septemvirale lectorum.
Nos ei objicimus Wipponis auctoritatem, apertam satis atque perspicuam, et praesertim accepto simul illius scriptoris contextu etc. . . . POStquam Italicos quoqus principes electionis riderici I participes fuisse ostendit)Quare jam videas non unis Germaniae rimatibus, eoque minus unis Septemviris lectoribus olim datum creare osse Regem . . . d. Nomina principum singulorum per hanc electionem enumerata non invenimus, neque hoc mirum est, quoniam cunctos principes interfuisse satis constat. - Alberic pag. 32 ad 1152 Eridericus ... a majori parte majorum electus ... contra reliquos sontes valere non potest. issi II
pag. 359 Ηeinrich de I 0we stand wege seine Jugendouriich. Lud X pag. 29 is Heinrich de Welph alte durch sei Versehen gegenΗ tWich, Eretblachosio Bremen die ei stlichheit Wide sicli aulaebrachi. - Lud. l. c. n. 9 Da hein inetiger iirs namentlichisis an esen be-geichnet ird, o dari man alterdings nichi mi Bestimmthei bellaupten, das Helarich de I 0We und elphisicht in Franklari erschienen selen, mei auch si nichi genanni merden. Indesse moclite cli docti claubeia, das si geuanni eiu urden, en si sicli Wirhlich eingelanden lialten. E contrario crediderim: Nominarentur ii, si non interfuissent, sicut in Conradi in curia Babenbergens Henricus Superbus absens nominatur. Welpho VI quidem, avunculus Henrici Leonis, marchio Tusciae idemque dux Spoleti, inter barones Italicos, qui aderant, videtur advenisse, nam eodem anno 1152 cum riderico jam rege Paderbornae fuit; cf. dipi Fri-der. I imper. p. Mir. I pag. 37, aderbomae dat. ubi subscriptus est: is Dux elpho .
Friderico filiolo securius regnum servaretur. Hujus consilii causa sine dubio ea fuit, quod Conradus sperabat, principes, quo animo prompto Henricum filium majorem natu antea elegissent, eodem Frideri cum minorem, justam aetatem si adipi-
Sceretur, electuros Sse. Atque etiam Conradus videtur confisus
esse electionem filioli riderico nepoti aliquando curae fore δὲ). Sed etiam principibus jam tum, quum s rideri eum nepotem elegerunt hoc Conradi consilium cordi fuit. Nam Fridoricus Iea conditione eleetus est, ut riderico, avunculi filio, quum ad
aetatem pervenisset, regnum redderet δη).
Pergat nunc quidem narrare otio Frisingensis δ' , Astrictis igitur omnibus qui illo confluxerant fidelitate et hominio, prin-
cf. n. 8. Huc reser verba illa Othonis Fris Gest. Frid. II o. 1 is cum do eligendo principe primates consultarent . . . tandem ab omnibus Fridericus, SueVorum du . . . petitur, cunctorumque lavore in regem sublimatur: illud enim: tandem ab omnibus ridericus ... petitur etc. difficile esset ad intelligendum, nisi interpretamur, eos antea aut de alio principe, aut de hac quam dixi supra conditione consultasse. Item huc refero illud Burchardi Bib. pag. 9 ad h. n. ,Fridericus . . . regnum accepit magis e delegatione patrui sui quam ex delectione principum. Testis etiam Alberic pag.32 ad h. a. postquam confusum qu0ddam narravit is Fridericus . . . electus Romam abiit, infantem se. Fridericum Conradi filium secumduxit, violenter a papa benedictionem extorsit, et quod papa post benedictionem dedit ei maledictionem, nisi infanti regnum redderet cum ad
aetatem pervenisset ... Huc etiam, quamquam perperam, Videtur
spectare chron. albersi pag. 58 Defuncto ipso puero se Friderico Conrado fili0 idem ridericus dux in regem est elevatus Fridericus hic puer 8 116 demum obiit lin, et Alberic L . Sed eodem infante sc Frbderico filiolo ... similiter mortuo, regnum sibi retinuit idem magnus Fridericus, filius ducis riderici, fratris ejusdem Conradi. Omnem dubitationem aufert Katserchronik d. Massm I pag. 39: Isquidem fons certus cs Walteub pag. 345.)-Die Hirsten alle gelicho
da e de riches phlege han. Queri nunc possit, cur de re tanti momenti ii suntes, quos narrantes modo secunus, conticescant. Otto Frisingensis, avunculus Friderici regis Wibaldus archicancellarius Conradi in mortui, rationem quandam pietatis habentes atque tali eventu gaudentes, quum modo reserant neque, ut jureconsulti, perscribant, libenter illud cum principibus pactum electionem praecedens praetermittunt, praesertim quum ille riderici regis mundato cf. Waltenb pag. 353, 354 ejus Mesta scripserit, hic papam te electione certiorem tantum fecerit. Fridericum vero ipsum in sua ad papam epistola conditionem illam non perstrinxisse, minime aegre serendum est ' Otto Fris Gest. Frid imper. in . .
23쪽
cipi biis cum alucis, filios a d hoc idoneos judicavit, ceteris iii pace demissis, rex cum multa jucunditate quinta seria naves ingreditur, ac per Mogum et Rhenum navigans in villa regali Sinciche applicuit, ubi equos ascendens in proXimo sabbato A quisgranum venit ε). Sequenti die, id est, dominica qua Laetare Hierusalem canitur ab episcopis a Palatio in ecclesiam beatae Mariae semper virginis deductus cum omnium qui aderant applausu, ab Arnoldo Coloniensi episcopo aliis cooperantibus coronatus, in sede regni Francorum, qui in eadem eccleSiaa Carolo Magno posita est, collocatur non Sine multorum tu-pore, qu0d in tam parvo temporis spatio non solum tanta principum seu de regno nobilium confluxerat multido, sed et quod de orientali Gallia, ad quam nondum hujus facti rumor perVeni Sse putabatur, nonnulli advenerant. Fridericus 'q): Quinta postmodum die i. e. post electionem id est transacta proxime mediante quadragesima, pari et eodem consensu cum beneVola populi acclamatione in oppido Aquisgrani nos per Sanctissimas dovoti filii vestri Arnoldi Coloniensis metropolitani et venerabilium episcoporum manus oleo sanctificationis regaliter unXerunt et in solio regni cum benedictione sollemni collocaverunt Wibaldus δ'): Pari ot eadem alacritate se qua Francosordiae electus erat et admiratione quinta postmodum die unetione sacra pontificum in solio regni more majorum Aquisgi ani sublimatus est. Salva sane in omnibus divinae omnipotentiae reverentia quae operabatur in cordibus hominum ad inclinandum eorum Voluntates quocunque vellet, in hac tam incredibili tam celeri concordia trahebat sua quemque voluntas. Multorum vox erat in ipsa impositione diadematis, expeditionem Italicam, quam patrim ejus strenue ordinaverat, ipse firmaret ac perficeret. Sequenti vero die tam Coloniensis quam epi Scoporum, qui illic aderant consilium et exhortatio erat, ut eandem militiae sacramentum acceptis expeditionem Italicam ad propul- Sandas apostolicae sedis injurias promoveret; sed laici principes simplici fortasse animo studiose suggerebant non oportere in hac rerum novitate tam gravi sponsione principem devincire, ne improbitas rebellantium de ipsius celeri egresSi certa, in extremam dementiae audaciam prorumperet decere etiam, ut Vocatas a vobis potius, quam sua sponte venire etc. Jam Vidimus qua cum consensione 9 die Martii epistolae
M Toln pag. 301 nominat hoc in itinere emnannum Palatii comitem comitantem. Epist. Frid imper ad Eug. III Pap. ' ib. epist ad Eug. III pap. l. c.
madorum coronatum esse significent ' Peractis his omnibus quae diximus negotiis, rex novus hanc epiStolam, quam Saepius memoravimus, ad Eugenium III papam misit, an qua quum alia tum haec scripta sunt: solemnem itaque imperi Romani morem a proavis nostris imporatoribus videlicet et regibus ad nos transmissum sequentes legatum nostrum, Varum utique honestum et discretum E. - , venerabilem abeubergenseri episcopum, adjunctis sibi H. Trevirensi electo, et A. Everacensi abbate ad vostra sanctitatis praesentiam, et ad urbem destinare curavimus, ut tam ex praesentis paganae indicio, quam ex ipsorum viva voce de nostris provectibus et totius ecclesiae ac regu statu certiores esse possetis ).
Frideri cum imperatorem, mortuo anno 116 Friderie do
nihil impediebat inita quarta expedition Italida anno 1168amperator Germana Opes imperii iesecturus remanebat
M o ut d de Mari. cf. n. H electionem fuisse vult δε aridorimi iniri demum 5 seria post, ut pergit it ipse scribere, a s inc sus est to
sudia mali f. Chron. reg. S. Pant pag. 35 ad h. a. a Bh ardum, qui Engelberto 1146 successisse dicitur.
' Adam abbate Em aci seu ibraci, quod est maanificum ordini ζὸβ ero en8ὶ in dioecesi Herbipol. 66h6biues. φ'g'λΠψum rumis 'si': 'l' Ristiugi P0test, quantum reverentiae eo temDor reges eleet sibi erga sedem Romanam observandam putavorin ut olus gratiam ac favorem assequerentur ruuic opistolao riptu non
Anno I 6 in Italia pestilentia mortuus est cf. Hulm pag. 35.
24쪽
Proximo anno Henricus filius ejus natu maximus' rex electus est. De hujus electione et coronatione sontes tantummodo pauca quaedam nobis tradunt Quae quidem componamus. Ann. eg et Bos.' Imperator ridericus curiam habuit in Babinbere, ubi Christiano episcopo vice ejus proloquente, Heinricus filius imperatoris quinquennis in regem eligitur et in festo sancti Johannis baptistae quisgrani intronizatur. αΑnn. alid . - Imperator curiam habuit Erpessor in natale S. Johannis baptiste, ubi filius ejus deiuricus in regem eligitur 24 Junii et in assumtione sancte Marte Aquisgraniungitur.
Chron. Mam. Presb. β γ Inperator celebravit curiam generalem et valde celebrem apud Babelaber in diebus pentecostes, quod evenerat tunc in idus Junii, cui interfuerunt legati quos dixerant ' cardinales illius y), quem post mortem Widonis Cremensis illa pars sibi quasi in papam elegerant. Ubi e consensu et collaudatione omnium principum, qui aderant, inperator filium suum in regem electum et coronatum pOS Se regnare firmavit Archiepiscopus Salgburgensis antea ab inperatore Ocatus, cum Venisset illiae cum patre suo rege Boemorum et presentiam inperatoris et audientiam curiae expostulasset, ad
Ania Aquens.' 18 Kal. Septembris unctus est filius Fri-derici imperatoris nomine Heliaricus in regem Aqui8grani. Ann Camerac 'hFridericus imperator reginae consilio atque
archiepiscoporum se episcoporum ducum ac comitum Sive procerum heutonici regni, filium suum quisgranis in regem sublimavit in die assumptionis beatae Mariae Semper Virginis. αΑnia Col. max. δ' x Filius imperatoris Heinricus adhuc quinquennis existens unctus est in regem Aquisgrani a Philippo Coloniensi archiepiscopo die assumptionis beatae Mariae. et Ann. S. Jacob Leod. yy s Henricus puer lius imperatoris Aquisgrani sublimatur in regem. et
es Chronogr. eing. pag. 67 68 Raum. II pag. 152. pag. 260 ad h. R. s pag. 4 ad h. a. - 29 Aug. Decoli S. Joan bam. S. Sabine. s. Weidenb. p. 106. - 24 Iun. Natal. de sanguine Joan. Ut ibid. p. 104. ' pag. 489 490 ad h. R. ' lege direxerimi. cf. ag ad Baron. I pag. 356. y Gwido est Paschalis III. - 1l68 20 d. Sem. Rus successor Calixtus III a. 1168. non item Pag. l. c.' pag. 68 ad h. R. ' pag. 55 ad h. n. ' pag. 783 ad h. n.
Ex omnibus his locis colligenda esse haec videntur Fri-dericus imperator curiam generalem atque celeberrimam diebus
pentecostes, quae tun 8 die Junii fuit Bamberga habuit. Ubi Christiani archiepiscopi Moguntini/δ consilio, consentientibus et collaudantibus omnibus qui aderant principibus et praesentibus Callisti III papae legatis, Henricus imperatoris filius quinquennis δ' rex electus est. Idem die festo assumptionis beata Mariae, id est 15 die Augusti, consilio imperatricis,
Omnium episcoporum, ducum, comitum procerumque regni Germanici qui aderant, Aquisgrani a Philippo archiepiscopo Oloniensi coronatus est ψ Sic ex his quatuor electionibus effi-
V Archiepiscopus Mogunt fuit is dipl. Frid. Pap. Mir. I p. 189 anno 171 dat. ubi subscriptus est; cf. Helm pag. 23l, ubi Christialius archiep. Mogunt anno 167 exercitu imperatoris fuisse dicitur . Lud. XI pag. 27l, Raum. II pag. 251. Ann. Ol. max pag. 779 ad 1165 isnatus est imperatori filius
nomine Hemr1eus apud Ov1omagum. Staind chron pag. 49 ad 1165isHenricus filius imperatoris nascitur. De coronatione fontes consentiunt, excepto Magno iresb. sed Magnum Presb. aut scripturum: et coronatum Aquisgrani post se etc. cuna negligentia quadam Aquisgranti Omisisse, aut inepte contra reliquos fontes scripsisse, nisi hic locus est corruptus, non difficile ad intelligendum est. Iam Mansi p. aron. om. I pag. 356 n. 1 de Pagio. qui Ibid auctoritate chronographi Rei chersp. Magni presb. i. e. chronographum quicinct. cf. atteub pa 298 et Sigonium lib. XIV. de Regn. Ital. qui velint, menricum Aquisgrani coronatum esse, erroris arguit: Sigonis et chronographum qui cinct., inquit. in assignanda pro coronatione Henrici V nempe vsh in regem urbe inquisgranenses immerito
est haud sacilis de contradictione, annalium Peg. et Palid it Magni Presb. - Chronographus ann uos sine dubio aequalis Henrici I Mansiup Baron. IX pag. 35 n. IIuic sc chronographo ann. Bos. utpote coeu et res Germaniae suae tradenti . . . bene recolere potuit, ubi electio et coronatio fuerit, non item fortasse, quo dies fuerit, quum demum in. ann. 180 scriberet cf. Colin pag. 28. - attenb. pag. 382). Et eum quidem chronographum ann Bos ex annalibus Magd exscribentem cs. COlin. l. c. 'atteub. l. c. neque quidquam in iis de electione et coronatione Henrici invenientem ann Magd ad II 69 nihil referunt do his rebus alibi diem quaesivisse opinor. Itaque fieri potuit, ut annales Palid., qui tum jam conscripti videntur esse cf. attenb pag. 412), inspiceret. Ubi quum inspexisset, quod etiam nunc legitur, diem tantum excerpens Bambergae, quippe quem electionis locum fuisse ipse melius sciret, apposuit, sed cum negligentia quadam scripsit: eligitur et in sest S. Johannis etc. pro eligitur in festo S. Johannis baptistae et Aquisgrani etc. simul eadem cum negligentia diem moronationis imittens. Hoc modo crntradictio orta esse potest, si annales alid hoc loco tum eandem quam nunc lectionem habuerint. Sed autographum horum annalium Cantabrigiae, ubi antea reservabatur, non jam reperitur; apographum recentius tantum Gottingae conservatum est cf. attenb pag. 411) Accedit vero ad contradictionem tollendam chronico Magni Presb., auctoris in
25쪽
citur, domum principalem Stauffensem imperium una principum factione favente adeptam, principibus jure eligendi integro remanente, omnium voluntate ac favore ter in ejus possessione
numero doctissimorum saeculi XII habendi, qui annales eiciae p. usque ad 1195 retractavit es attenb pag. 365). Ipse bene recolere potuit, quum anno 19 jam senex, ut videtur, moriuus sit cs. Pert m. XVII pag. 4 l, ubi in cod. 3 ad 1195 etc. legitur). Ceterum etiam Erphordiae hoc tempore curia fuisse potest sicut eodem anno et eodem fero tempore, scilicet 8 idus April , jam ambergae curia fuerat: cf. nn Col. max. 78 ad 1169. - Nescio cur Raum I pag. 156. Henricum I die
atus sum Laurentius Albrech in vico Brothoustein juxta oppidum alcrum sit d. X. mens. Octbr. a. MDCCCXXXV patro LaurentIO, matre Anna e gente Radung. Jssum a 4 3Ι amorte ereptum, hanc morbo in dies consumi iugoo Fidem . plector Catholicam Primis litterarum elementis domi instructus per novem annos frequentavi gymnasia Valetonse, uniciense, Glogova ense, quod etiamnunc viro ill mulget rectore noret. Inde, testimonium maturitatis adeptus, hanc almam ia- urinam petu et apud summo venerabilem theologorum Cain ordinem nomen professus per quattuor semestria interfui scholis Rouvaronim aliger, Fr1edli , Reinhens, Stern, itiner Krainsta 1ll. G1tgler, Rossbach, Et venieti, Grow, seissor Boreavs. . Tum apud amplissumum philosophorum ordinem nomen professus Derse semestria intersit scholis mi virorum Rossbach maaso Junkmann Rosepeli Branissi luenich, mrig, Cauor Gruontia gen Eleasser Belinisci, Freymond. xercitationum semin historie particeps factus ex benignissima unkmanni et ROenelli 1nstructione summum percepi fructum. Peracto hoc tristinio Jam compluries studia intem umpere coaetus inops a pecunia in regionem Osuiniensem recessi, ubi in domo comitis Potulieripe tria semestria ossicio praeceptorii domestici functus sum. Inde reversus Vratistav1am denuo studiis mo dedi a ius denuo per aliquot menses iniquitate temporum intermipta nunc demum huc pereg1. Mirum quendam contextum fortunae adv0rsa et secundae haec sedecim semestria mihi ostendunt utrius vero memoria ηλα ducundior, Deseio. U-υπια
Viri illis Optime de me meritis quum omnibus gratias ago
talis ac benignitatis recordari non desinam.
26쪽
I. Apud Hebraeos morem non fuisse, ut homines immolarentur. II. Faramunctum non nomen personae, Sed muneris fuisse. III Apud Alemannos nobilitatem fuisse. IV. Scientiam sui initiari lassectionis alienae et animi coope