Philocalia, complectens selecta meletemata et theoremata theologica ... præside Andr. Daniele Habichhorstio inaugurali dsiputatione submittit Simon Henningius

발행: 1690년

분량: 22페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

11쪽

ses an volumen, ob rei praeclarὸ Miraia PHILO LIAE titulo inscriptum ad Theodorum Daneum Episcopum miserunt. Coras quoque eundem seci . .etb8. n. VIII. IOUTarinus in notis, quibus Origenis illustravit phiIocaliam , testimoninm photii his adducit verbis : Origenem raso γ

γρωροί - piuκα ν γ. , dc statim subjicit Hanc vero non Origenis magis, quam Basiliit Gregorii epims:λωατ- esse dixerim. Hujus usum vocis apud Latinos, Augustini aevo videre licet in et contra Acad. p. 96. Edit Paris 4rpi philacalia, inquit Augustinus, vulgo

i ta diι itur. Ne contemna nomen hoc ex vulgi opinione ianam bilocalia oenius hia propesimiotic cognominata sunt S quasi gentiles interse vid/ri disiani hunt auid en enim' phiis βρbias amor se lentiae suid philocalia amor pti Dcbritudinis Euare de Graecis Euid ergo sapientias nonne ipsa vera es pulchritudo I Germanae igitur istae sunt promme eodem parente procreata 2 m. Et lib. I. Retract. c. r. Aui Psilocalia, quae dicitur, nonns in nugis en ,, οὐ Ferpbiu phia usi ratione germonao . Aut si propterea esshoe nomen honorandum, quia latine interpretatum, amos rem significa pulchritu is es en pera ac summa sapiens aep,luritudo, eadem ipsa est in rebus incorporadisus is stiminis philoticalia, sphilosophia, mi usto modo sunt γα- sorores duae. e. Videtur igitur Augustinus taliter

arguere , Philocalia copulatur cuminilosophia Ergo vel est philosephia vel titulus sine re Ceterum respondere licebat cum Genebrardo in Praefatione Oper. Origenis, philocaliamin philosophiam ita distingui, ut illa sit sapientia rerum Divinarum, coelestium, quae non habeatur nisi ex divina revelatione seu scriptura sacra ;Haec autem sapientia rerum humanarum, Angelicarum vel Divinarum quidenta, sed quatenus onstant sub

12쪽

Uminerationis,quomodo datur pligosophica,ovoad illa quae de DEO&Angelu: 1ciuntur prout Theologus agit de illis quae de O creduntur 6. Nihil igitur obstat quo 1-nus 2 Philocaliae nomine gaudeat philo Bphia , quae Valenus docetur 3c discitur, ab AEgyptiis sacerdotibus Prae ceteris autem PhilosophIa se en a prima hoc meretur nomen, quippe qVae a

unte Aristotele, cui D Johannes Brenti S TOm. I. p.

in , . egregium tribui rim:

ait fuit instemum Amsatetico in isto orbe terrarum tradicto modo,tam Philosophia quam Theologia dici polytPhilota secundum excellentiam tamen Philocalia di- Philocalia, ec depromta, VAE R

AH in L hiri via temporis angustiae adaptata

THEOLOGIAlN GENERE

Exhibens

MELEI EMATA

Non merito dicit Theologia doctrina A DEO, DE DEO AD DEUM. Doctrina . DEO te-

13쪽

facta, peculiari instinctu revelata , De DE eJusq;. essentia, attributis operationibus&Voluntate disserens, Ad DEUM ejusq; venerationem in hac Vita n in futura continuandam perducens a. JOHAN Evangelista Apostolus iresbyter, qui titulo Theoic

logi insignitur, testis est, qu

innixa Theologia sit doctrina a DEO c. V L s de DEOQV. 39. adDEUM c. XX.;i IJ Dignitas venerandae hujus di diplinse ex his tribus Autore oblecto S ineluculenter elucescit, quae breviter complaestitur, V lXerit:Theologia a DE docetur Deum docet S UEUM, ducit. A DEO docetur, En Autorem l De DEU Gocet En obiectum Ad DEum ducit, en finem

II. Tria dicuntur Theologo necessaria, ratio, editatio,Tensatio Oratio Inchoat Meditatio continuar, tentatio consummat. a. Oratio sanctum, Meditatio promtum , tentatio probatum reddit Theologum . In deserio mundi errorum pleno oberramus, ne vero erremus, pu est Oratione: In terra oblivionis Va amur, ne vero divagemur, opus est Meditatione: In Ecclesia militante versamur, ut Vero Xerceamur, O pus est tentatione 4. Proin Oratio seria, meditatio crebra tentatio varia est necessaria δε oratio DEUM me dilatio Verbum DEI, tentatio hostes DEI lectat. ADEO impetrat oratio auxit um: EXVerbo DEI haurit medita tio consilium Ob hostes tentatio requirit exercitium.

SECTIO.

proponens

THEOR EMATA.

quorum

Suppono i. quod Theologia notet termonem

14쪽

de Eois licet haec vox sit αγραφρο tamen sit nosmen huic disciplinae fatis congruum, a. Quodynonym mTneologiae non sit 'Dσεβ ia nisi illi jungatur Θεα apta. s. quod Theologia alia sit falsa, alia vel ra, haec vel naturalis vel revelata , vel Catechetica ve- Acroamatica vel hujus vel alterius vitari .,quod Theologia quidem sit habitus, non autem habitus Aristotelicus, sed potius habitu seu Divinitus datus infusus quod Theologia sit unus tantiim certus &specialis habitus quodqi minime detur communis qui-uam Theologi e habitus, cujus ope unusquisq; salvari queat 3 normine Theologiae quodlibetica venire solet. 6. quod Theologia sit habitu argumentativus , atq;

adeo licitum sit in ea consequentiis uti His Praenotatis DICO: Theologia est liabitus Theoretico tracticus s mixtus, PROBO quia est habitus partim adTheo.

riam veritatis divinitus revelatae partim ad praxin bonurum operum c Vitam Christiano homine dignam verbo DEI consormem destinatus. Non taurum enim Theologia inculcat, quae cognoscenda & credenda sunt, sed etiam agenda diligenter injungit, ut a peccati ab stineamus mandatis DEI virtutes praecipientibus ob temperemus. Tendit igitur Theologiae mis, tum ad salvincam contemplationem Dei, ut cognoscamus mysteria divinitus revelata, iisq; assentum certamq, fiduciam praebeamus, tum laudit nos Theologia ad gra. tam bonorum operum praxin, - Contra ergo quod licet Theologia magnam partem participet de habito practico, cum apta contemplationes Theologicaesi salutares esse debeant, ad usum traxi sint referendae. Non enim illi qui multa subtilia in rebus ad fidem

15쪽

dem vitam alvificam pertinentibus sciunt, atque de iis accurate disputares contendere possunt, aliquem aeternum animae fiuctum inde percipient. Verendum potius ne plurimi Theologiam scientes, dum ad debitam praxin scientiam non adhibuerunt, iusto Dei judicio damnentur. Veiam illi, qui cum salutari scientia

Probam junxerunt vitam , sentient aliquando Divinae gratiae&justitiae praemium. Quamvis vero ut diximus, Theologia talis sit habitus praeticus, non tamen omni no amittit naturam habitus theoretici. Multa enim mysteria nobis ad cognoscendum contemplandum sunt proposita. 4erio praecipitur a Deo, ut veritatem aeque diligamus ac.pacem i. e. uti caelitus patefactam veritatem sedulo scrutemur cum proximo nostr eon cordiam mutuiq; amoris studia excolamus Cons. Tach. VII. . o. e. VIII. 19. s. Cum, asserimus Theologiam esse habitum Theoreticum non approbamus Theo logiam haeterodoxam schismaticorum aut haereticorum, neq; loria, qui extrinsece quidem orthodoxa profitentur dogmata; sed operibus Deum divina abnessant. Nam quod haeterodoxorum Theologiam attinet, illa non ni si nomine aut per abusum vocabuli talis est. Nulla autem ratione digni sunt honorifico Theologorum nomine, qui in Deum eiusdi verbum vel aperte sunt blasphemi, vel callidis sophismatibus scientiam sacram male interpretari Mevertere conanturi Hinc jubemur eiusmodi falsarios fugere di vitare clim ex Deo non sint Pariter quoq; hominum eorumTheologiam detestamur vi hypocritica sanctitate veritatem caclestem crepant , esse pietatiso doctrinae famam vane spargunt. Nam illi veritatem coelestem nunquam recte cosnoverunt, alias

16쪽

conLColoss. II.,3. III 8 a. Cor. VI. 4.seqq. 1. Lubet subfi-nern quorundam Ecclesiae Patrum testimonia huc facientia apponere . AmbrosiiuSi de Dign. Sac. c. i. Nec praerogativam mihimet scientias haeι meis consacerdotibus hariotatis intuitu praerogem, vendicabo, aut vita perfecta me esse fateor, cum de ina perfecta alios moneo, sed potius eum haec ad illos loqui audeo, simul cum illis quae isqvor , audiam. Et-

l. c. c. 3. Digni scamu quid humus quod sumus professione actione potius quam Nomine demonseremus, ut nomen congruat actioni actio re ston ea nomini. Ne fit nomen ina-neucrimen immane. Ne sit honor sublimis S ita deformis. Ne si esca professio I isticita actio, Ne psit religiosus amictu s irreligiose provectus: Ne sit gradu excelsus 2 deformis excessus habeatur sn Ecclesia Caiseria sublimior conscientia reperiatur humili. '. Ne locutionem simulemus ο- lumbinam cs mentem habeamis caninam: Ne professionem moUiremus ohinam eracitatem habeamus lupinam . t.

l.αα6. Non solum via ipse dum male agit digne perit, insuper ες alios secum indign perit. Et Hieronymus in Epis Marcellae viduae Erubescit quamvis praeclara doctri. na, quam propria reprehendit Gentia . Tantum de primoTheoremate, quod vix ad finem perduxi, quum praeter omnem exspectationem actum Disputatorium ede accelerandum sentio. MVapropter sequentia Theoremat, Meletemata in pauca conferre cogor&properare ad Theorema ,Σ. Fasum est malitiam cae pertinaciam ad omnem haeressi ita siqviri, ut sciri nequeat, quαnam placita Gqυorum dύomatasnt baeretica dicenda . Suppono, quod vocabulum lim eseos semper in malam accipiatur partem.

Hoc praenotato DICO: Falsum est malitiam c. PRΟ-BO: Quia alias frustranea forent omnia monita de vitan-ri dis

17쪽

dis haereticis. Ignoti enita nulla sum. Conser Matth.vv

xq. F. it. Hi Io I JOVIV. r. Rine Chrysostomus Homit in Genesin Tames sanam teneamus doctrinam vitam autem negligamu , nihil nobis proderunt doctrinae. Rumus, A vita curam diligentem gesserimin inside autem placitis claudicaverimm neque sic nobis aliqu/d lucri fuerit. Ideo convenit utrinque aedificium hoc nostrum spirituale communiri. Bene Leo M. serm. V. in Fest. Nativ. Non in sola per virtutum, aut insola observantia manda. torum, ed etiam in iramite dei angusta mardua via est, quae duci ad vitam e magni laboris es, magnique discriminis, inter dubio imperitorum opinione cae versimile; falsitates per unam sanae doctrinae semitam in ensis gress binambulare quum undique se laque erroris opponant, omne periculum deceptionis evadere. Berialiardus Lide Consi. der. c. I. Dico autem haereticos sic inaticosyυ nam hic hun subversic ubversores canes aescisonem, vulpes a fraudem. Erunt, inquam, hujmmodi maximὸ tuo studio aut corrigen- , perean ,δut ne perimant, coincendi.

DE SCRIPTURA SACRA

exhibens

MELETEMATA

DE VERBI DIVINI VERITATE, BONITATE MUNITATETRia illa de omni Ente praedicari solita jure meritoque de VERBO DEI enunciantiu quod nimirum sit UNUM,VERUM, BONUM. UNITATEM demonstrat a Paulus

18쪽

nusi Gal. i. v. s. o. VERITATEM depra dieat Da. οὐ Ps. XXXIII. 4 BONITATEM commendat isolis

II. Verbum DEI est, mumUnum,Unum Verum, Verum Bonum Est primum Unum, quod redunivit DEUM Mominem Gen.III. s. Est Unum Verum, sine quo nulli lux veritatis affulget Es VIII c. o. v. Est Verum Bonum quod cuncta promittit praestat bona, teste 'μ c. XXIII 43. III. Verbum DEI est numin hoc num est necessarium c. X. 4 Verbum DEI est verumn hoc Verum est purum sincerum Ps. XIX. . seqq. Verbum DEΙ est bonum hoc bonum est persectum, reddens persectum hominem DEI. a. Tim. III. O. II. IV. Nullam aestimo veritatem,nisi huic uni ut in. nixa secus enim non est Unitas Spiritus h. IV. 3. Nullam censeo veritatem,nisi sit con mis huicVero, quod norma omnis veriPhil. III. i6. Nullum pendo bonum, nisi ex hoc bono ducat ortunia. Nam ut habet he.ma Psalmi CXIX. verbum Dei est summum Bonum

JECTIO IL

proponens

M ito doctrina de scriptura aera reliquis fleo.

logiae dogmatibus praemittitur, cum ex illa principia fidei vitae Christianae unice sint desumenda . Neq enim ulla Theologiae doctrina tradi aut cognosci potest, nisi praevio Dei verbo, adeo. quod est principium credendorum Magendorum, id merito prae- ognoscendum est. i. Autoritas scripturae duo complectitur se

19쪽

racitatem in iis de quibus,&potestatem in eos ad quos loquitur, quae tanta est, quanta est eius qui loquitur, Dei nempe, qui solus & Veracitatis infallibilis potestatis irrestagabilis, qua idem in dictis obedi.

entiam in edigis unus per se meretur, alii omnes tantum propter ipsum δε quo proinde solo tota scripturae autoritas dependet. Unde habet scriptura, ut divinum sit verbum Indes habet, ut summae ac immotae authoritatis apud Christianos sit, apud omnes homines esse debeat.Divinum autem esse a solo Deo habet. mnia quae inscriptura sacra continentur,sunt Divinitus insipirata, proindeq; universa scriptura uniformem obtinet autoritatem,id quod disertis verbis indigitat Apostolus r.Tim. III.rin. sinc quoque firmiter asserendum, quod scriptores sacri scientes egerint scripserint, non ignorantes cstaticis similes quodque nec lapsi sint, nec labi potuerint quippe qui a PiRITU SANCTO sunt acti in omnem veritatem ducti .

3. Scriptura sacra non quidem in physicis vel aliis materiis philosophicis adhibenda velut norma,cu non sit homogenea licet non in dubium vocanda quae de iis inscriptura sacra proponunt tamen norma ac regula credendi agendiChristianis esse debet,ex qua de dogmatibus fidei judicarein ad quam vitam conformare debent, Conser Esa VIII 2o Gal. I. 6. Phil. III. 6. Canon hi exhibetur in libris Canonicis Veterisin. N T. Quod vero hos concernit, solet communiter distingui inter Proto Deutero Canonicos quam distinctionem nec refellere nec probare in praesentia cupio, sed hoc solummo qneo, quod frustra dicatur a Veteribus tantum dubitatum fuisse de autore, non autoritate v. g. Epistola ad Obraeos. Nam ut reliquos hac vice praeteream, Hieronymus Tom. V. p. 38. Comm. Esaiam c. VIII com

20쪽

trariem saris innuit his verbis: caeterina meatus Azpostolus in Epistola quae ad Hebraeos scribitur, docet, licet eam Latina Consuetudo inter Canonicas scripturas non recipiat .

Et certem Lutherus in Praet Epist ad Hebr negat eam vel a Paulo vel ab ullo Apostolo scriptam imo Episto lis Apostolicis esse aequiparandam. . Scriptura sacra est effcax medium illuminationis, conversionis ac salutis. Unde potent Dei ad salutem RomI. 6.&Spiritus ac vita vocatur Joh. VI. 63. 63. Et validis vocibus, phrasibus, ac similibus potentia ista Verbi passim exprimitur, ut cum igrii Petrin, malleo semini,ancipiti gladio,pluviae ex lumini comparatur. Et illam quidem emcaciam Verbum semper habet,

etiam ante usum, tanquam Dei verbum. Confer i. Cor. II. q. Sco4. . Cor. I. i . lluminatio autem ista OPUS

SPIRITUS ANCTI Scripturae Sacrae simul est. Non satis commode igitur dicitur, Verbum Dei ad illumina tionem influere minore ignobiliore virtute, etsi forte commodus subesse senilis videatur. LOC. Iu

S E Cr. Lexhibens

MELETEM A T A

cognoscendum praeset.

PATER luminum Jac. I i'. sub tribus se manifestat luminibus sub lumine naturae solis intelligentibus, sub lumine gratiae solis sanctis, sub lumine gloriae lolis electis Magnum est lumen naturae, majus lumen gratiar, maximum lumen gloriae. Illud lucet in Macro . Nicrocosimo: Istud splendet m Ecclesia visinitiae invisibili hoc fulget in sedem caetu beat um& Angesorum. Tria haec lumina sunt sibi subordinata. Eum .enim in finem accensum est lumen naturae, ut ad umen gratiae clumen gloriae perducamur.5ECI IL

SEARCH

MENU NAVIGATION