Arnoldi Lubecensis Gregorius peccator de Teutonico Hartmanni de Aue in ...

발행: 1886년

분량: 159페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

s Videtis qualis arcio lso neCessitas non estimo

quod istum hunc adduxerit, sed quasi nequam circuit ut incautos decipiat et furtisi in edam raptatis, Si fuissem tam stolidus, ut talem fraudis nescius nunc colligam hospicio, surgat sorte diluculo

et me na cum Coniuge 6 morti tradat et impie, res nostras ferus rapiat,

quis tunc erit qui redimat pΜiror valde, quod homines hos tollerant inutiles, os quos neque deus approbatne mundus ex his gaudeati

Tu totus es superfluus, deceret tuis manibus, rastrum V terras oleres

o ne sic vagus discurreres Est panis totus perditus, quem deuoras tam impius, sed ex domum propere, iam incumbebant tenebrei t s et hanc primam gregorius penam exiebat tacitus. Sunt vera ab apostolo dicta, quod F Se Cio inuoluit, qui pro dominoso nolunt laus re seculo. Iste quietus fuerat, dum seculo placuerat, quod sumi est, hi- diligit se respuentes respuit.

122쪽

IRΕspotulit tamen impio:

Sunt Vera, que nunc audio letet exiens hospicium corde letatus plurimum gaudet de contumelia oo et inmecatur Prospera. Qui propter sua crimina nulla timens pericula, nec pertimessit tenebras ne seuas saltus latebras.. Qui viniisset metus, quod duris se verberibus vir obiurgens attereret, ut vel sic satisfaceret rectori, quem criminibusto iratum nouit pharibus.

Capitulum III p Ed piscatoris hospita

per pietatis viscera Commota sic flebilibus viro inquid lumnibus: ios Nollem, quod istem hominum repelleres tam supplicem, mihi non sedet animo, quod sit nequam uel arcio. Istum afflictum videoxio huc venit pro .lacio, nam si fuisset lubricus huc non venisset enitus. Nosti tuam domunculam esse ut sciitariam iis incognitam homirubus marinis quassam fluctibus.

123쪽

aut terrenas dissicias, ubi morantur est leto non hominiim leticiet Capitulum qu Rrtum.

ζVm ergo Militariussis ignotus hominibus, cur istum spernis hominem quem solum tibi hospitem ius diuina mim pietas quo mutare des meras Nosti quo assidue

maris sis pressus numine inter procesta ambulas im ut tibi victum contrahae, unde magis debueras deo referre gratam,

si possis tali hospite

eius placere gratae.

ias Quis sine emosina vlla sperata meruaquam suppremo indicio dei queret discussio Est aliis, quod timeas.

i. si luporum insidias iste miser incurrerit, tibi peccatum prouenit. hoc modo te dupliciter summus dampnabit arbiter. i. AC si festas euaserit

et ame diriguerit, morte peribis impia quod defecit inedia. e

Sic miciorem seceratas maritum, qui consenserat.

124쪽

et procuret hospicium. Capitulum quintum.

Regorius, ut redhi, Cenam paratam repperit xs piscatoris hosIncio illa pro beneficio, quod melius habuerat, indigenti obtulerat pie solari cupiens, xω quem turbara insipiens, sed, qui omni in domino feruebat desiderio, oblata sibi respuit,

panem et aquam appetit r6 ΗeC, ut vesanus Conspicit hospes, rursum instemuitypocritam et nominat, non abstinentem reputat, qui tam decora faciex o nulla torperet maCie Sic inquiens: me l-um,

quod video hune impium

intuentes sic sallere, Cum non possit illuderex1 me qui tales Cognouerim, quorum astus didicerim lΗoc tua prodit facies et oculorum acthset simul gene Mee, x lacerti, manus idtide, quod attenus tam modicis non vixisti cibariis. Panis et aqua validas tuas non ovit tydias,

125쪽

x8 sed et pedum Concauitas tuas prodit nequicinS, quod raro nudis pedibus discurrebas OlivaguS. Ρedum tuorum digit --.xm directi et compositi

testantur, quod non Speras diu calcaris emit Voratori per omnia magis preser indicia, rq ut euidens est racio membrorum dispoticio. Aruina docet gutturi

lautis solum delichs,

non panis sustentatiouo uel lympharum Otacis tam splendidiu effecerathe sobrus placuerat beata parsimonia, tu mendax es per omnia is

Capitulum VIR -

- LeΕ penitens obprobria

mente suscepit Commoda, de soluebat graci , quod tales contumelias sufferre dignus fuerat, aro quas primicias obtulerat Vniuersorum domino Compunctus de preterito quod plurimum CommiSerat, SperanS, quod Se respiciat,

si qui solus mala diluit, illius dicta recolit quod sola paciencia

possideatur anima.

126쪽

Permansit quoque tacitusueto done piscator impius perivirebat, ut reserat,

quis sit et u e venerati Ille sumet, Inquid, anxius de transactis sceleribus, uas que Perpetraui impie, nunc sperans sati agere factori, quem offenderam et hic speluncam origmam sum inuenire C aeus,

Hic non sperabam homines sed seras lupos et bestias, sed nunc tua P Semei sana donet consilia, as Vt Speluncam inueniam, qua deo satis faciam pro transactis sceleribus, ut mihi sit In Opicius. Capitulum septimum.

31 hec piscato retulis

a o nec tamen pie intulit uerba, que Proposuerat,

dum deterrere cogitat plus quam solari militem christi tyronem nobilem

a s Si tuum est propositum prestare solitarium,

locum monstrab Congruum

lugentibus aptissimum, quem procellarum validus uso fragor impingit sepius, nullius est accessio ibi nec consolaCio,

127쪽

illic potes plenissime fame si marcessere as ad supNementum validam tibi cathenam serream quam habeo repositam, illam libenter Porrigam. De ipsa tamen validas

αμ tuas constringam tybias, ut si manere pigeat, ipsa te vinctum teneat. Nunc collocare lectulo, Consurgas et diluculo et6 quantoCius et propria ut mecum in nauicula hoc stagnum maris transeas, Camenam tecum deseras lVolo pro tui iuvamine αν ad lapidem diuertere

altissimum et maximum antrum habentem horridum. Et de cathena ferrea te clausura firmissima a s Constringam, ut me penitu non inquietes ampliuS.

Capitulum VIII 3u-χ Ensate alter CayphaS, qui dum parat insidias

et dum studet, iis eat,a8 uti nolens proficiat.

Huic qui dolens penitet, quem ad prosectum promouet Et dum solus peniteat quantis exemplum reparat. us Sic christum exaltauerat, quem soli morti destinat quia dum solus moritur

Buchwald Arnoldi Lubec Gregorius.

128쪽

captiuitas destruitur et hi, qui erant morim,sso eius sunt morte liberi. Sic sic iste Gregorius, quem deterrebat rustieus, Cressit per contumelias

et illatas iniurias. ας Propellitur hospicio ignobilis ut arcio

et ut canis excluditur, unde letus emcitur. Sic mira aciencia 3oo seri Cuncta obuiancia

et studebat illudere, qui se studet opprimere. Qui paulo ante sericis resplendebat induutissos et XCelso solario

molli gaudebat lectulo,

breuissima domunCula, que nec habebat tramina, pauperrimus includitur, aio que Vix tecto obduCitur. Piscantis tamen hospita omni prestat instincta, Vt concedat vilissimae substrui stramina. sisternoctabat gregorius in cellula letissimus et habebat repositas cathenulam et tabulas, qua mane secum deserat suo ad locum quem desiderat

Capitulum IX. . iter ista incommoda

. non eSSabat oramina

129쪽

ad domnum supplex fundere, ut dignetur infunderesus Conpunctioni graciam, ut poSt cordis mesticiam inueniat laticiam, que prouenit fidelibus peccamina plangentibus. 33 Ad celum tendit brachia fingens ad terram genua et ad noctis medium fletus undit singultum. Ρost hec sompno deprimitur

335 et aurora boritur. piscator ut Consueuerat

ad litus maris properat, Vt lucretur in fluctibus solacium de piscibus

3 o et transiens tugurium celsa Voce regorium exhortabatur Surgere

sed qui depressus requie post tot labores fuerat,3 3 ΟCantem non audierat

Ferus timuid noueram hunc esse malam bestiam, et quod nosset perficereque menci do saceresso infelix proposuerat. hec dicens navim Soluerat. Capitulum X in

1. Ε ut audiuit hospita

de viro dei anxia, hunc excitat celerius 3s hortans sequi velocius maritum ad nauiculam,

130쪽

ille quietem noxiam discuciens fit lector et ad iter parmior. 36 Sed dum timeret perdere iter et gaudit pergere, obliuio de tabula fit et rapta cathenaea

se se vocantem sequitur, 36 a quo torve suscipitur. Intrat tamen nauiuulam,

quam ille vertit Prosperam ad lapidem, ut rimat, in quo conpunctum Collocat,3 o cuius pedes fortissime serro constringins impie. Hic , inquid, tua requies et si errata enites, hic profecto saluaberis, 31 si flens perseueraueris. Non hominum frequencia tua vexabit studia, sed nec serarum ire ius nec bestiarum adit .a38 siCque Classim, qua i Clauserat,

fluctibus immerceria et discessit vela cius ab ipso tortor impius.

Capitulum XI minin dispensario 38 et magis miserario christi, qui suos In otegit, quos a Virtutes prouehit, quam grata penitenesa angelorum laticia 39 sit Christo, nunc perpendite

SEARCH

MENU NAVIGATION