De synecdoche, de catachresi, de dissologia [microform]

발행: 1864년

분량: 11페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

MICROFILMED 993 COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIESINE YORR

is S partis thes undations os ester Civiligation preservation Project

Funded by the

Reproductions a noti made Without permission rom

Columbia Universit Library

2쪽

CORYRIGHT STATE MENT

3쪽

DE SYNECDOCHE. . .

PLACE:

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENT

Master Negative Restrictions o Use: Origina Materia a Filmex Existing Bibliographic Record

TECHNICA MICROFORM DATA

5쪽

Conti meter

l. 4

2 5 2.2

6쪽

Principis generosissimi

pim celebranda

indicunt

Aeae essitae Hiberi illae

m in retatume de synee elis, de eatachresi, de dissologis e Lobeckii scholis tin prininm editae.

Re monti PriTypis Academi eis Datho. ahianis. MDCCCLXIV.

7쪽

De synecdoche.

han. VIII 6, 29 amare sermonem potest ut ex uno plures intelinamus, parte totum, Pecae genus, praecedentibus sequentia, vel omnia haec contrai Hujus figurae prima species ea est, quam Graeci ut schol Eurip. Med 4

Nec minus hoc schema apudRomanos celebratur, qui pro navi puppem, pro curri axem et temonem, pro vite palmitem posuerunt. Juvenalis XII 4 voltus pro ovisquamam pro pisci v. Parall. p. 87, not. Haec et similia si boriori fati posita rum sermona concessa suere. nonnulla tamen etiam prosa recepit it κύνη pupilla pro παλμης, Πύσωπον et persona pro homine. Minc non multum distant no a paritum corpori' pro hominibus posita qui vitiis illic isodom habentibus samoki sunt ut, πρ gula venter pro gulone. Sed etiam intum pro parte ponitur quum animalis vocabulis sola pellis signi-

8쪽

positum si metae celebrarunt χέλυ et testudo pro lyra, Ustuc o pro pyxide etiam prosa scriptores. addam varia exempla partim ex sermone poetico Partim ex pedestri petita: κέραμος vasculum fictile, Harim castoreum, pax c pro uod Atticistae damnanto murex purpura, liber volumen, θέα scutum, δειν μελθ hasti πευ sicut pinus alnus abies navis abies etiam Iro hasta pro epistula in tabella lignea inarata audacius Juvenal. I 155 navem metaleptice taedam dixit, quia utraque ex ligno pineo fabricatur Huc trahi potest etiam με pr μ λιSooh. O. C. 481. s. ad Phrynich. p. 187 not. 3 re συμβαίνοντος et froυμενου accidente vel succedente antecedens,

ξεστὴ ἐὼ σω quia remigatio aquam spuma candida inducit, es Hesych. s. V. λευ-

ni fit Si etiam Schol. d. XI 246 σαι παρδεναγὸν ἄγην pro ιαπαρθενευειν ess dicit τὴ χολουθουν es του πρ πυμένου Versum It XHI 426 δούπησεν δὲ τεμνdipte notavit Aristarchus, του παρεπομένου es πολἐσθαα, quod de ea morte tantum dici potest, quae fit cadendo et cum strepitu, sielix Aristarch. p. 110 sqq. De verbi. quae proprie humectare minus proprie effundere significant, suorum illud consequens est, hoc antecedens, ut ab ἔδευσα Soph. Ai. 346 τέπει MVυαΡitiae Nem X 141. v. ad M. l. l. Nonnullae ejusmodi translationes quotidi

num sermonem receptae sunt, ut καταλύειν se jumenta pro devertere, unde αω- λυμα deversorium. Verba συνεχδ ιαμ pro aliis posita sive transitiva sunt sive intransitiva etiam accusativos regere possunt proprie ad illa quorum locum tenent peritinentes, velut κύπτεσθαι, ima at να plangere aliquem, ferire, 'cere laedus, WHoπητὶ καὶ asexti τέμνειν. Quoniam inutent herbam et radices medicinae utiles secantur iunde remedia Gurstos dicta sunt , Aeschri Agam. 16 Jπνου vettμολπον

ἐκτέμνων Doc dicere ausus est, i. e. cantu pro omni remedio utens. 4 detris συμ is Q Utori velut O et pro clari. me, πέλτη ρο πελτασ ς, σπίς

pro domδoc me s. Siebetis ad Pausan. VIII 51, 2. Hinc lolitus progressus Callia maeli. h. Apoll. 85 milites υστυμ λυους dixit Theocrit. XV 6 κρηπιδες καὶ χλαμυδηφύροι ἄνδρες, ubi schol illud pro ἄνδρες κεκρηπιδωμένοι positum esse dicit. Consimiliter Juv. XVI 24 caligas offendere pro milites dixit, Martialis trabeae vocabulo ordinem equestrem notavit, rudentius infula sacerdotalem Christianum. Fueritii qui Eurip. r. 12 στέμματα ζητηευς - ω στέμματα ανα επέκλωσεν Muri' de diademate regali intellegerent, quo ipsum etiam regem significatum esse schol. dis συμ λου δουριον), sed hoc semper διωημα vocatur et dydδημα, unde Appian Beli. civ. H 116 ναδήσασθαι ην reflv. 2 aetro λους τ εἶδος et viceversa Phrynich. App. p. 17 μῆλα οἱ παλαιοἱ

π=ντα τὰ τετρύποδα, qua ratione etiam Ndstam usurpatum esse dicitur Anecd. 112; sed utriunque vulgo non dici nisi de ovibus nemo nescit. θαλλύς potissimum de surculo oleagineo, χέλυξ de calycibus rosarum dicitur. Contra etiam daris εἴδους τ ζενιχον significatur, ut μύσχοι Pro βοε ponitur, v schol Eurip. Bacch. 634. Similiter muc pro κωνες, πῶλοι pro arame, στρουθol sive ut Attici στρογot de

de omnibus vibus, in epigrammate in elcher Syll. 241 etiam de Stymphalicis),

sed de nulla saepius quam de grandissima, quam Graeci στρουθιοώμηών, Latini

Accedit tertia translatio G εἴδους ic εἶδος, qua ratione schol. lat. p. 402 χυτρευς pro χεραμεύς pol itum esse dicit, ustath. 41, 55 ωφην pro μυχύλος γυνεχδπιχω. καπή σύ Hηψιν, iura V. Rhemat. p. 334. Praeter has quirique specie quas grammatici discernunt, aliae translationea eodem trahi possunt, ne larimuin quidem nomina actionum ad locum ubi agitur translata, de quibus dictum est Puriall. p. 442. Prol. ad athol. p. 18 Ot., ut Osic pro αρουρα etc. et in sermone itin ambulatio gestati coenatio. Deinde actio Pro Cisre Ponitur, ἔνεσις pro ενξτηc, Ddβασις pro πρύβατα. Addo morbos et vitia corporis humani animalimn nominibus significata, ut ελεςa elephantiasis,Mωario pro genere quodam vitiliginis αλωπεκία). f. aralip. p. 17. Sed haec vocabula itiam virtutem et vitia maentis significare possunt ut πρύroes libidinem.

9쪽

oli oes et oestrus animi perturbationem; similiter hominem exuere dicitur pro h

manitatem EXUere.

Quam arcte synecdoche et cum metonymia cohaereat et cum metaphora, vel inde patet, quod Aristoteles Poet. c. 21 solam metaphoram commemorat, sed ita explicat, ut synecdochen explicare videatur: μεταφορ ἐων δύματος -γγίου m-

Ceterum hae tres figurae imprimis in Graecis τρύποι Vocantur quo nomine etiam interdum a schematis distinguuntur Quae quoniam tam late patent tot varias specie. complectuntur . non indignae sunt, in quam accuratius inquiratur,

quam adhuc actum est Dixerunt de eis, ut alios taceam. Reisii in praelect a Fr Baasio editis g 172. Naegelsbae Latein Stisisti ed. 2. 1852 p. 353 400)verbose sed ut solet diversa miscens, Guenther Ueber d. deuistae Unterrichi mitetne Erklarun de Trope und Figure 1841. Equidem hoc loco nil volui nisi

eas species breviter significare et discernere, quae aut a grammaticis veteribus diserte commemorantum aut mos in lectione loetarum et scriptorum saepius quam reliquae advertunt Exempla innumera cumulare inutile est illa praesertim omnibus linguis Omniunia, quibus, ut supra dixi, assidua tractatione translationis color ita detritus et detersus est, ut ipsi loquentes translatione se uti nesciant. Sed id non minus dissicile explicatu est, quam explicatione dignum, quatenus et Graeca lingua in usu troporum a Latina disserat, et utraque a Germanica. Praeterea ea vocabula colligere et examinare, operae pretium fuerit, quae significationem primitivam ita prorsus abjecerint ut sere numquam admittant, contra tropicam solam retineant, velut scrutari, allicere, emere cujus is propria apparet in promere, demere supplicare, defendere proprie depellere ut patet comparato offendere adulterare, polliceri, congruere quorum hoc cum συTκρουειν cognatum SSevidetur illud cum porricere' auctio quod ante Macrobium nemo eorum quos nunc

legimus, senSu proprio usurpari'. In hac investigatione auctores, aetates, genera sermonis probe discemenda eSSe, per se patet. Quantopere Sermo popularis tropos amet, nemo nescit. Exemplo esse

potest altercatio Cleontis et Agoracriti Aristoph. q. 465 sqq. ubi, ut hoc solum

asseram, ad unam notionem fraudes dolosque nectendi hae metaphorae cumulantur:

Auct ad Herenn IV 33 abusio est, quae verbo simili et propinquo pro certo et proprio utitur, ut Vires breves, parva Statura, longum consilium, oratio magna. Quintilian Vm 6, 34 κατορηmet quam recte dicimus abusionem quae non habentibus nomen suum accommodat, quod in propinquo est, sic D mum

divina alladis arte Aedificant Virg. en H 15 et apud tragicos et jam

leo pariet. Vocabulum abusus hoc sensu non est adhibitum, sed udverbi καταχρηστι κοῦ latinum abusive respondet, et usurpative apud grammaticos, sicut usurpare quoque non pro uti tantum dicitur sed etiam pro abuti. Exempla locis citatis allata ad naturam catachreseos illustrandam minus idoneaeSSe apparet. Nam notiones brevitatis et parvitatis, longitudinis et magnitudinis, quae saepissime invicem commutantur, inter se tam similes sunt, ut hae commutationes vix in abusionibus numerari OSSint. Aedificare pro omni genere constructionis poni, ut ait FeStus, nemo nescit; sed etiam haec significati generalior in usum communem recepta St. sίων jam ab Homero pro λεatis feminino illo tempore nondum 8 Pato OSitum eSSe, veterum certe opinio fuit: v. schol. A. B. XVII 133 οὐκ oth 'υμηρος ὁ λίαινα . Omnes generis multiformis specie discemere quum et longum sit et dissicillimum, nonnullas tantum hoc loco breviter indicabo. Auctor libelli περ σολοιχ σμου p. 199 catachresin hoc modo definit: uti ext 3ς περι τα εν κὰ at Mixu. Primum igitur etiam huic figurae tribuitur Moc ντι Γενους Ositum, cujus abusionis exemplum ille Homericum aεὼς πατὴρ Ἀνδρῶν πε

10쪽

sθεω τε assert nam quoniam Juppiter etiam seminam pater sit, vocabulum ἄνδρες totimi genus humanum complecti. Apparet igitur, quae supra ad quintam Vnecdochae speciem relata sunt etiam huc trahi posse, velut μυκύ- pro voμυς in - ἐπιβο9χύ- ρ A. Rhemat. p. 334 sq. δρυς pro quavis arbore, unde κομπα ρ ὰχ δρυ pro omnibias fructibus et δρύφαατα pro cancellis e quovis ligno fabrieatis. Similitor Acro admorat. I 1, 58 Aufidum pro quolibet flumine nominatum esse dicit species pro genere , et poetae nomina ephyri uri auri usurpant, ubi nequaquam de certa venti regione cogitandum est Quintilian X 1 12 per abusionem. inquit, sicarios etiam omnes vocamus qui caedem telo quocunque id ora otiam rέ- iura Moue ponitur Aristoph. hesmoph. 680: υ-αες καὶ Doro pro ἄνδρες, similiter Aeschin pro Ctesiph. 434, 157 πρεσβύτας νθρωποκκώ μεσβυτίδα τυνααας. Rusdem generis est πέπων pro σαυος, αὐλὴ et almum aula pro aula regali, seri pro gallina, διφMρα pro ea membrana quae scribendo

inser Si etiam veteres interpretos D. B. VIII 57: otμην εἶπε - του

Muia oc κατορwI ὁ c. s. schol. d. X Romani signa imprimis de eis imaginibus dicunt, quae godiaco tribuuntur, unde ipsimi odiacum signiferum appellant; barbaros imprimis de Ρhrygibus, unde urs acu pingendi . ars Phrygionum barbam-Sed utraque specie mulio celebratior est tertia: Moc duri ει υ Ita schol. M. Phoenn 675 m pro ηρ et schol Hecub. 1746 πύρπι pro βελύνη καταχρησrim usurpatum esse dicunt et schol Acharn. 748 ὁπλη pro NM. Apud tragicos Ioc pro Epo non raro poni nemo nescit apud alios δρία et ενα de plumis v. not.

ad Phrynich. p. 339 ρουν pro Woc: et retro capillos Pers. III 10 de pilis

membranae usurpavit.

Ceterum in multis horum vocabulorum significatio primitiva certa est, sicuti nemo facile dixerit o M utrum ab initio quemlibet pastorem an opilionem μῆλα

utrum Omne pecus an Oves tantum et capras significaVerit. .

Plura de catachresi Rhemat. p. 346 sqq.

Des dissologia.

Dissologia s. diplasiologia est eiusdem Vocabuli in eadem sententia iteratio, cf. schol Eurip. ecub. 78 detrim ἄπιστα et schol. lat. haedr. 114 φευ psi; es inlibaum ad haed. 267J Schol ad Eurip. hoen. 1054 rύμεθ' rύμεθ' eἐπὶ δύνατον οἴχεται ὁ διπλασιασμύς inquit περ λην Ora et schol Hec. 169 Iξεχνεξεμ οἴχων causam iterationis πύθος esse dicit Rutil. I 11 39 id quod semel

dictum est, quo gravius sit, iteratur. Huc pertinet et in 7ων et multa

εμαρψ etc. In his exemplis iteratio necessaria est, sed est etiam ubi vocabula bis ponantur, quamquam semel OSita eundem SenSum Prorsus exprimerent; quod genus

pleonasmi non modo poetae frequentant sed etiam prosae scriptores. Rusmodi est par pari referre, similis simili, Dot πρῖς σους Plutarch. elop. c. 17 σας πρὸς Dac Athen. p. 16 F. etc. ad quae exempla prope accedit adsum praesens praesenti laut Mosteli V. I, 27. Nam quem parem, similem etc. dicimus, eum apparet sine altero pari simili cogitari non posse quodsi haec adiectiva teramus, tautologiam admittimus. Contra in conjunctione adjectivi cum adVerbi suo utrumque significat, ut δημοβολε σμυrερὼς μυῖ - Soph. Philoct. 166 νέα ταδε νευθεν η Mis ot νε βαρυποτμα ais . . 1449. In his definitum ordinem servari solere monui in Parall. p. 58 καλὴ καλυκοῦ, καχῖς axic quem tamen Oetae etiam sine metri emoliunento migrant: nonnumquam copula interponitur καλὰ Ἀα καλως μην ἔκη tith. H.

SEARCH

MENU NAVIGATION