Facti species Aloysius Maria de Conciliis

1쪽

ess VP minum inter in lemnestat emptorem, si DNichael Celentano vel ipse emptor appellari possit, uter stilicet in delintndo fundi dominio potior esse deberet . Relata facti specie in Auli M. C., nescio quo fato, modo illud unum excipiatur, quod rerum omnium vices agit, ae inter fori jurgia ludit, fuit per ipsam

declaratum, quod nulla habita ratione Instrumenti diei viseesima menses Iunii fol. 16. , ramnatus Antonius de Felice eos desininus uE radasa vim territorium , m acti iadux

Decretum. istud. - iit a Sapientissimis III Viria stliti a ju. dieandis interpositam et iuri nostro apprime adversa - . ac nuditatibua undime fratre, em ex his, quae obseqGntissime, Ulain iubaectantur , Iuce clariua meridiana in

2쪽

I. N U LLIT A C. i minia rerum non nudis pactis, sed usucapionibus, se

traditionibus transferri vel ipsi artis nostrae tyrones norunt. Quantumvis igitur superemtione, venditione cujuslibet rei contrahentes consenserint , emtio tamen, achenditio tamdiu imperseista manet, quamdiu rei emptae , . ae venditae traditio non subsequatur. Consensu super merce, ac pretio interposito, celebrata tunc quidem, sed non perfecta venditio est: , seu scitissimus sinus a Costa in animadversionibus ad institutionea Imperiales notavit. Tunc demum autem emtionis , Venditionis contractus perficitur , cum res vendita emtori traditur . Traditio

igitur , si ex justa causa, id est iure civili cognita. , , MProbata, fiat, civilis modus acquirendi est , ac proinde contractibus, ceu lex loquitur, res fiunt tantum debitae, sed traditione demum fiunt nostrae. Quousque igitur res vendita non tradatur, venditor ipsius rei dominus perseverat, ac proinde Imperatores Diocletianus, δe Maximi riua edixerunt, quod si quia alicui rem vendiderit, nulla ei fasta rei traditionα , i vindendo eam aliis , domunium transferre potuit. Nonne hic propositae quaestioni aest easus p Quid igitur est, quod M. C. censuerit , ex quutioni fore demandandum Instrumentum initum cum D. Michaele Celantano , susque deque habito contractu D. Donati de Felice, numeris omnibus absoluto Z Nullum igitur decretum , cui jua scriptum amrte resistiv. i

3쪽

Eis, plures traditionis sint species; esto, vera traditioldem operetur, ae ficta; esto, einstitutum possetarium fictos inter traditionis modos adnumeretur. Quid inde Ibi leela fictio laeum invenit , ubi nil pmter naturamessingatur. Tati diu enim fictio est , quamdiu naturam Imitetur, quandoquidem monstrum potiua , qu in fictio . diei debeat , ut animadvertit CL Iaeo a C actus , eum fingatur id , quod secundum rerum n inram non possit . Hinc recte , pronoque alveo fluit , non aliter rem ficta traditione in aliquem. transferri posse, uisi evm res praesens sit . Et re quidem vera , ita de

mum mercium in horreis conditarum , ctaviam tradi time dominium in emptorem tra ferri ICtus responis dit , eum apud horraei claves ipsae traditae sint. Columnas , quae propter magnitudinem ponderis moveri non possunt, tunc ad emptorem pertinere Paullus scripsit, eum eontrahentes In re praesenti consenserint . Ineptus igitur Paullus foret, ut quidam gravissimis iuris interpres loquitur , quod de rei praesentia ita lallicitus sit. eum mi invieem, & rebus ipsis praesentea esse nou d berent , inter quos ficta brevis manus traditio interem dere oporteret. Quae cum Ita sint, quidquid Dudiebael Celentano adstruit, ut probet, sibi dominium , possessionemque fundi per simplex constitutum suisse translata,

puerorum utique nugae, tricaeque sunt. contractus, quem ipse iniit eum Crescentio det Mastro , ut ut vera vem

ditio fuerit, quod utique perfracte negatur ), celebratus profecto fuit in Vico S. Angeli; fundus autem , qui

4쪽

venierat, intra tara oppria , vulgo A. Ire aso nuneupa.ti, positus erat, la est. Quam igitur monstrosam potius, quam legis fictionem heie ἱ per constitutum ipse quaerit,

cum nec contrahentium oculi a quidem fundus .subiicer tur, ut adeo eunt vel .k turre- mercatu . rvenditor ide-inoustrare potuisset eo Uerumtamen in strum tibia . a Celentano nunc primum victum , . M. C. . sua auctoritate probavit, &; quod lex respuiti, Seuatus ina suum ipsius sinum tuendum excepst : .m b J -

N U L L Ι T A S.. : ae Pa . ADbuo constitutum possessorium nobis negotium secessit, ne ad alia gradum faciamus Quid est, quod D.Michari

Celentano potestati consituti tantopere innitaturis cum Rus contractus nunquam : fuerit absolutus, profligatusque ΘΝ. luid eum latet quod vel si , qui ne primoribus quidem . labellis . jurisprudentiam 'degustaverint optinaesti in t 8 Donec venditionis , emtionis contractus unde. quaque ' absolvatur tota constituti possessorii cris , ac pol testas soporata , ut ii dicam ,-manet , obdo Ursit, ic silet . . Ubi primum autem venditio perficiatur, tunc plane consti tutum illud excitatur, insurgit, ac velut, e lamno excussum , vires acquirit , ti sumit Hisce positis i, ad rem deveniamus. Crescentius det Mastro , ut tu vena 'derit, nec tamen , ut res est , spoponderit tantum, se venditurum fundum, quo de lis est, D. Michaeli Celentano, ea tamen lege vendidit, ut pretium, quod postmo. dum erat definiendum, sua ipsius rati habitatione eonvalesceret. Rati habitio igitur consensum venditoris demon.

5쪽

strabat, &. ex consensu denique pretii eertitudo orieba. tur. Defieiente itaque rati habitione , non consensua Seipse deficiei Nonne, pretium proinde, quod ex volunta. to e trahentium erat firmandUm , ut certum dici posset, adhue Bacertum extitit Nodue propterea venditio in totumi imperfecta P Nee revrat D.Miehael Celentano, pactam eonventam ratiuabitionem non ideo fuisse contractui adjectam ., ut conditio firmaretur , sed ut simplex modus dumtaxat demonstraretur . Sit enim modus, silveconditio, nonne aut ille, aut ista impleri debebat Θ Cou- trahentium verba otiola prosecto esse nee possunt , nee debent. Cum igitur seu pro modo , seu pro conditionerati habitio pacta iuerit, modus utique servandus, implenda omnino conditio . Ipse Celeninuo hanc .necessita- ..tem satia superque ianuit , eum primum Crestentium

deliinstro in jus vocavit, ac petiit, eumdem cogi adimplendum quovia ex capite contractum. Nonne fortasse, qui aliquid: impleri postulat, eius imperfectionem abunde

denotat Verum enim vero rati habitio, qua contractu erat- omnino absolvendus , nunquam interposita fuit . Quantumvis itaque vel dolo malo , vel culpa venditoria

id factum fuerit, eontractus imperfectio negari nequit. Quid ergo operari poterat constitutum , quousque imple retur veniatio Εα alteram nullitatem , qua decretum

M. C. laborat . .

6쪽

Perum cori tractus imperfectio intercedit, ne D. Donatus Antonius' de Felice Deile quiescat ac sileat. Sacratissimus Princeps Iustinianus clamat , nulli licere aliquod jus sibi ex quopiam eontractu vindicare'. nisi prius ipsius contractus tabulae partibus omnibus sint absolutae Absolutus ne diei potest venditionis contractus , cui rati habitio 'venditoris aecedere debebat, nec tamen unquam accessit 3 Rctioni igitve D. Michaelia Celentano jua'seriptum adversatur ' lex ipsa contractus obsistit . Frustra rati habitionis sermo fuit in venditionia instrumento, ac inutilite sibi ureditor , quoad pretium definiendum per rati habitionem prespexit, si nulla de Talthabitione ratio habenda erat, si ea pD .non scripta censenda, si ea suta lata, perinde esset, ac nunquam pacta, conventaque se Iet. Hinc ergo nullitas , quam quisvla , vel Hypsaea

QUid est, quod adhue D.Michael Celentano sub murmure

. blaterat, atque obgannit Θ Cum ipse nequeat nolimrum argumentorum aciem sustinere, alio confirgit, extraneumque quaerit praesidium . Per racte igitur ipse reponit, denegandam potissimum D. Donato de Felice fundi posses.sionem, quia jam inde, cum ipse fundum emit, fundus. erat vitio litigii affectus . Itane ρ En qui Scyllam vitare optat , in Charybdin misere incidit . Quid petiit Celen-.tano a Crescentio dei instro P Id unum scilicet, ut nense PeDisiti od by GOrale

7쪽

pe venditor impleret eontractum. Gmtractui implendo una supererat ratthabitio, qua de supra satis, superque. Bati habitionis essestus rei venditae traditio erat. Desan. gi ne poterat traditione venditor 8 Maxime aedepol. . Nil iprofecto causae est, quω D. Michael Celentano supercilium incurvet. Hujusce sententiae caput , iti fundus Imperator est; ipse enim publice edixit', quod si traditio

rei venditae juxta emptionis contractum procacia. Venai- toris nonfiat; quanti interesse compleri emtionem fuerit . arbitratua Praeses Provinciae. tantum Jn condemnationibus taxationem deducere curabit. Venditor- procax heio proponitur; procax autem tunc . profecto dici quis potest, eum facultatem rei tradendae habeat , nec tamin . tradere

velit. . Quaenam enim procacia in eo arguti posset, o cui

nulla suppetat rei tradendae facultas Θ Quod per . rerum naturam fieri nequit, sive casu, sive dolo factum se, quominus fieri posit, id utique nullam inducit procaciam. Iare certa fusius immorari perinde esset, ad operam Pessi-. me abuti. Quamvis igitur Curia loci Crescentio dei Mastro mandaverit , , ut contractum cum Celentano inchoatum impleret, optimo tamen jure idem dei Μastro tr ditionem effugere 'poterat. Sed nonne venditor, qui sua procaeia nolit tradere, contractus fidem frangit,

quandoquidem nil magis bonae fidei congruit , quam- id praestari, quod inter contrahentes actum est Nonne dolus puniendus, nonne culpa damnanda ρ Ita quidem, sed non ea in procacem venditorem poena infligenda, ut Ipse ad praecisam rei traditionem adigatur, sed ut id, quod . emptoria interest, contractum fore impletum, persolvat. Nil est, cur queratur primus emptor, uaditam siti rem Diuiti eo by GOrale

8쪽

emtam non fuisse, eum ipsimet de eo, quod mi interest. satis, abundeque pruspectum. In eo enita, quod interest, non modo quantum ab eo abfuit, sed A quantum ipse la, crari potuit comprehenditur. Quisquis igitur haec omnuhabeat, ipsam rem tabere videtur. Itidem venditor raptae fidei poenam rependit, quae nci; icto p rvi Pendenda, quod rem retineat, quandoquidem ejus veluti Inationem reddere debeat . Idem imperator e ctra qMmvis dubitationis aleam rem posuit; ipset nati sibi jua venditori tribuit, vel contra me optioni a perficere, vel omne id, quod emptoris interest, ei persolvere. En optio, cubitalibus verbia, emptorI tributa. Imperatori lc Ulpianua adstipulatur; is enim respondit, quod si res vendita non tradatur, ia id, quod interest agitur, quam ia .rem M suam Neratius symbolam consen, cum ait, uon tra, dentem, quanti intersit, condemnari. . sive igitur D, Michael Celentano huic juri sat explorato, scrupulumia licere velit, eatenua Anticyram navigare jubebiter. Stetigitur haec sententia, quod fas cuique sit vel princiis . tr dere rem venditam, vel id, quod emptoris interest,

praestare. Quae cum ita sint ν- - , quaeso, Celeatans es

futit, venditionem fundi, D. Donato de Felice factam, vel magia magisque ex eo nullam fuisse, quod Curia loci venditori indixerit, ut contractum, cum ipso Gel tauqine atum, Implaret Sed nonne, ut ipse ait, rea tunς sub Iudice posita erat ρ Vah Capitulum lepidissimum t Pasta commenta ratitabitio pretii, a rei rusticae perito deficiendi,

ius tribuebat venditori, ut impune a contractu recede Tet. Sed esto, ratthabitionis necessitas admittuur. Lib.

rum venditori fuit, vel xem tradere, si libyerit, vel id

9쪽

quod emptoris intererat, persolvere. Rus. quod interea raestatione, contractus perinde impletur, ac si re vere proprieque tradatur ,- potestate juris, teste Cl: Noodi, oblieationem promissae. rei in id, quod interest, tra . Herente. Qui igitur, poterat pedaneus , ille Iudex, quem penitioris iurisprudentiae ratio profecto latebat, venditorem cogere, ut praecise rem traderet Atqui ex hoe . potissimum : capite Μ. censuit, nullam habendam esse Tationem eontractus, cum D. Donato de Felice celebra. ti uae ergo Nullitas, nisi isthaec, omnium potissima

SEd age, novissimum D. Michaelia Celentino argumentum. excutiamus, quod & ipsa M. C. probavit. Inquit nempe pervicacissimus Actor, D. Donatum de Felice apprime nosse contractum venditionis, quem ipse primum cum Crescentio det Mastm inierat. Hi ne igitur ad ejus scientiam provocat, eumque prorsus malae fidei insimulat. Quidni Praetor malam fidem coereeat ' Dolus utique legibus semper invisus, nulloque unquam favore justandus; dolus insuper Pragmatic rum omnium, jurisque interpretum punctis semper damnatus. Dolo ne caret, qui rem, jam jam alicui venditam, sciens prudensque ab ipsissimo venditore emat.' Sed apage nugas, tricasque, immo potius deliramenta D. Michaelia Celentino. Iurisprudentiae gynaeceum ingrediamur, ex eiusque penitioribus latebris rem investigemus. Lex ait, quod si duilus in solidum predium jure distrahitur, cui potiori truditum est, eum esse in detinendo dominio potiorem. Ut legis sententiam inspiciamus, in ejus verbis

10쪽

paulisper immoremur necessim est. Seeundum ea, quaqproponuntur, qui praedium cuiqtam vendidit, ac postea praedium ipsum alteri vendaν, jure dicitur vendere. . Si iergo jure iterum venditur, quod antea jam ventitum utiliter prosecto venditur. Quidquidi enim jure id plane lege juvante sit, quodque item leget, juvante fiust , qaisnam dubitet, quominus utiliter quoquo fiat Vendi- ,

ditionis emptionisqus rogesae, eaedem sunt, itemque i Ven-diror, ω emptor ab iisdem legibus obstringuatur. ajmodum igitia I seruulor, qai alicae rem iam, vendi- , derit, vel adeo potest eamdem sem alteri vendere, uti ipsa IURE vendita dicatur; quid vetat, ut emptor, quan tumui3 plenam prioria contractus notitiam sabeat, eatas 'dem Iure quoque emere pori Venditiae utique mande j doliniue non tred cum Madia ν quod vendi. derit: nee tamen ejus mala fides, & desilaea κῖ ut

actum subsequentia venditionis infirmet, aut ei facultatem denuo vendendi adimat. Dolus plane puniendus, sed nihilominus ex ipsius dolo venditio neutiquam corruet. Si ergo ob desum venditoris, tantum abest, ut secunda

venditio vel transversum unguem periclitetur, quin immo m e peracta censeatur; quid impedit, cur jure quo. que secunda emptio facta dicatur, quantumvis secundus emptor primam venditionem indubie norit ρ Quidquid igitur jure fit, Praetoris tuitionem meretur, helleboroque penitus indiget quisquis de hoc jurgia movere audeat. Sed res paullo serius expendatur. Venditor, qui denuo Vendat, quod jampridem alteri vendidit, dolum admi tit, quia emptorem, quicum primum contraxit, decipit, Dissiligod by Corale