장음표시 사용
2쪽
DA in omni vita aut optabilius , aut honoriscentius mihi sise poterat, PRiNCEΡs EMINENTISSIME, quam ut hodie tandem liceret sudiorum meorum rationem aliquam , re veluti specimen exhibere , quo me jamdudum
3쪽
a magna quadam tibi probandae si mi
nus eruditiovis, at certe erga graDiores
disciplinas voluntatis meae cupiditate impelli Gentiebam. Memiui enim, quantum, dum esses Romae, asserres mihi alacritatem liberalium artium , scientiarumquc
excolendarum, re quum moueres, mulis,
S magna propolas esse viris doctis ubis
que praemia, N quum exemplo tuo doceres, hominis esse ingenui , a Dulgo remo ' ti tu eo, quod semel susceperit, Uita insituto diligentiam, assiduitatem , cou- stantiam . Atque hic vides , quantus id minus cogitanti se mihi opportuue ast
riat laudum tuarum campus: ut per eum, quam late patet, me vetant excurrer
satietas primum, N fasidium , quo δε-
les assici ex rerum a te praeclare gestarum commemoratione; deinde itfa assis,
tus , re nec tudo , quam ad familiae
meae oruameutum , rerumque mearum
praesium habere me tecum, quotieS cogito , totie3, me tu magnam natum esse
4쪽
fortunam, intelligo . Omissa igitur, quae
tibi es ingrata , quaeque a m ridetur aliena , tuarum lautam praedicatione , ad causam redeo, cur has ad te mitto theses tuo nomine exornatas. Hunc si quav-do libellum per multas graUssimasque o pationes tuas licebit evolvere, Videbis, nouexiguam, nec contemnendam Philosophiae partem hic contineri, quam quum Roma ,
in urbe doctissima, sapientis aque , a
dientibus maxime Diris in omnis leutim rum genere versatis, pertractandum sinsceperim, illud etiam cognosces , plurimia me esse facta ae documenta tua , Nexempla . id unum probatum s tibi fu
rit , nil ultra quaero , est , quem optumbam , laborum meorum fructum satis am
plum collegisse mihi lase gratulor. Vale.
Romae. xviii. Kal. Octobr. ΜDCCLIV.
5쪽
F. Μ. de Rubris Patr. Conflantinop. Vicesserens. IMPRIMATUR. Fr. Vincentius Elena ordinis Praedicator. Ruti P. Μ gistri Sac. Pal. Apost. Socius.
6쪽
De Societate Mentis S Corporis.
I. - Ἐν π d Hilosophos illos vehementer Plinius redarguit & insectatur, qui ad alios mundos cogitatione transgressi in illorum numero, magnitudine, harmonia contemplanda, seu potius fingenda toti sunt , hunc autem , in quo sedem habent ac domicilium, omnino contemnunt. Uerum si domestica scrutari &persequi vel voluptatis, vel utilitatis gratia in laude R commendatione Philosophorum ponitur; eorum quemque philosophicas curas &meditationes in seipsum primum converterent, proculdubio
oporteret. Quid enim homini magis domesticum, quam ipsesbi Z Quid ut istus illi, aut jucundius, quam seipsum contemplari & cognoscere Z Itaque operae pretium nos facturos, con fidimus , si mutuam mentis & corporis societatem ac foedus, quod admiramur magis, quam intelligimus, hodiernae dis putationis argumentum nobis ipsi proponamus II. Primo autem statuimus, mentem nostram , quum a Deo conditur corpori que conjungitur , nec ideas habere
ingenitas , ut Platoni , Cartesio 3, Leibnitio Α ' , nec Α 4 omnia
2 Lib. 2. eap. I. alibi passim . V. Nolf. Psych. Ration. a In Phaedri Phaed. Men. & g. 66Theet. ') Platonem , Canesium , Lei 3 De Met. num. q. Medit. 3. & bnitium simul copulamus,non quod de
Epist. t m. a. ep. sq. idearum natura & origine una ea
6 Medit. de Cognit. Verit. & demque sit illorum sententia , sed Ideis Act. Erud. I 68q. pag. s; . Reis quod ideas in humanam mentem ex flex. sur l'Essai de Mons. Loke. Prin- trinsecus non advenire , nec ope sen cip. de la Natur. & de la Graee s. 3. & suum comparari consentiant.
7쪽
paullatim partim sensationis, partim reflexionis beneficio sibi comparare, sicuti Lokius luculentissime demonstravit . Iam ex hoc ipso intelligit quisque , nec causarum occassonalium, nee harmoniae praestabilitae probari nobis systemata ; quorum alterum a Cartesio 3 propositum Malebranchius impense excoluit η, & acerrime ab obtrectationibus vindicare
strarunt potissinium Bulffingerus 7 , & Wolfius 3. Ut mentem re ipsa non agere in corpus, nec corpus vicissim in mentem quis sibi persuadeat , intimae consesentiae sensum violentius reprimere debet , naturaeque vocibus obsistere pertinacius. Nec sane quae contra mutuam ejusmodi actionem Malebranchius producit ', tanti facienda sunt, quanti esse idem ipse arbitratur et ea enim omnia ab ignorantia nostra deducta sunt argumenta, quod mentium natura, vires, essentia comperta nobis non sint . Praeterea, ut mens in corpus, & hoc in illam veram exerceat actionem, dicaturque merito anima verum principium activum humanarum actionum, seu forma corporis subsantialis, ut Latera-nense Concilium definivit φ, necesse non est, vim quamdam animae transire in corpus, in eo abire in motricem; σvim quamdam motricem transire ex corpore in animam, O in eadem transformari in aliam: quo potissimum nomine ,
Leibnitius systema influxus physici rejicit , & Wolfius
omni illud probabilitate carere pronunciat . Enim vero tum substantias simplices, tum corpora in se invicem agere & pati, nec propterea ex uno in alterum vim transire aliquam, sed multifariam dumtaxat moclificari , molfiana
praesta, 8 Psyeh. Ration. g. 6 Ig. & seqq.s Loci citiio Sessi. 8.ii De la Nat. des substanc. &c. pag. m. 379.
8쪽
doctrina est in Cosinologia . Quare ergo , ut mens agat in corpus, vel vicissim, transfusio quaedam virium , & immutatio praedicabitur necessaria δ λ Ego quidem ut Habacuc propria Angeli vi & actione translatum , Assyrios interemtos 3 , commotam piscinam ' , energumenos divexatos, porcorumque gregem praecipitem in mare actum rita Sc animae vi atque actione corpus nostrum moveri , &actione corporis animam affici existimo. Quid vero i Nonne Deus, qui spiritus & mens est , corpora movet & agitat, atque corporum motum omnem percipit & mutatione mi Mens quidem Deus est, inquiunt , sed increata, Sccreatrix'. At quo tandem suadebunt mihi argumento, Deum omniscium, Omnipotentem agendi vim hanc creaturis suis sinito quodam modo impertiri non potuisse 7 ὶ Ne vero in hanc opinionem ex vocibus invidia sorte confletur, acti
nem, qua mens corpus afficit, & corpus mentem , non
in xum p sicum, sed realem actionem appellabimus. III. Mihi non latet, plurimos esse Philosophos, qui explicandi commercii difficultatem lenire putant me clia qua
dam inter corpus & mentem anima, quam vi vegetandi Asentiendi exornant. Sed dum eorum sententiam expendo, nec convenire satis eos secum video, nec rationi consentanea proponere, tametsi nobiles & generosos hos appellet Philosophos Genuensis '. Nam Henricus Morus y eam animam mentis vim ipsam esse per totum corpus diffusam putat;Gassendus φ, Cudvvorthus 3 , oodvvardus ut alios praeteream,
Platonem sequuti, in fluido quodam subtilissimo, & corporeae quodammodo substantiae flore, veluti luce , igne, flamma, constituunt, in ipso autem sanguine moodvvardus. At hi vim percipiendi materiae tribuant ; Henricus Morus A s eX-8 Metaph.part. a.Scho ad prop.2 Ps De immortal. Anim. lib. a. c. I . o Phys sect. 3. lib. 3. cap. 3. II Syst. Intellect. ses'. 3. cap. Ia V. Praefati interpretis Angli in responc ad observ. Camerarii edit. Venet. I 739. pag. m. 261.
. a. cap. 18.3 Vid. Genuen. Metaph. pari. a.
9쪽
IO extra cerebrum mentem collocet, necesse est ', quorum alterum ut alia mittam argumenta , quae ad horum Philosophorum opinionem refellendam afferri possent ) ab num esse jam viri clarissimi , alterum tum alii multi demonstrarunt, tum nos ipsi, utpote ad hoc nostrum pertinens argumentum, mox suscipimus demonstrandum . IV. Peripatetici procul dubio, quod in qualibet corporis parte mentem sentire putaverint , & nervos dumta-
rumcumque sensationum instrumenta esse non noverint, decepti sunt. Quis autem ignorat, sensorio, aut membri alicuius nervo illaeso, sed vel cerebro , vel nervo inter sensorium & cerebrum laborante, sensum omnem deleri, rem esse luculentis adeo confirmatam experimentis , ut ultra teli jactum posita videatur φ ξ In lethargo , in apoplex iacessant sensationes, nec tamen ullum aut musculorum, aut nervorum, nisi in cerebro , deprehenditur vitium 3 . Cur ergo, si mentis substantia extra cerebrum residet & sentit, mutationes , quae ab externorum objectorum actionci in sensoriis a cerebro valde dissitis generantur , non Percipit An & ipsa mens apoplexi assicitur , aut lethargo Compertum pariter est, nullum esse in adipe sensum, nullum in ossibus periostio spoliatis, nullum in placenta, ejusque membranis, nullum in sanguine , reliquisque humani corporis fluidis ' quod nempe eae corporis partes nervorum praesidio munitae non sint ε. Si ergo mentis substantia ibi praesens dicitur, ubi sentit; alibi proiecto praesenserit, alibi ejus praesentia interjectis mediis intersecabitur: quod ridiculum videtur & paradoxum. Dissicultatem eludunt quidem Aristotelei, quum mentem non solum intellectionum & sensationum, sed & vitalium motionum activum principium faciant ; illamque proinde non hominis tantum, verum etiam corporis energiam appellent . At praeterquam quod
10쪽
quod in mentis naturam id parum cadere videtur ; si mens mechanicarum functionum causa sit 3c principium, non video, cur ejus voluntati , & imperio motus necessarii non sub sint vid. q. l . ) ; non video, cur nulla assiciatur
sensatione ex mutationibus illarum corporis humani partium , in quibus nervi non sunt, vel ubi nervi certis laborant impedimentis. Re quidem vera mechanicarum motionum in homine principium & vis eadem est ac in plantis, organorum videlicet mechanismus; idque etiam , si secum constare velint, fateri debent Peripatetici nostri, qui mentem humano corpori conjunctam nolunt, nisi postquam rudimentum foetus digestum est , & , ut aiunt, organizatum. Quid enim id est, nisi ante mentis conjunctionem mechanicis motionibus frui Ex his autem nemo recte deduxerit, humanum corpus ab anima rationali non informari , non ossifcari, ut Ecclesiae Patres saepe loquuntur . Quamvis
enim in humano corpore motiones nonnullae sint merμ , mechanicae & necessariae , quae ab animae vi 8c actione immunes censeri possint; multae tamen sunt vitales motiones , quas Ope musculorum spontaneorum essicit anima ,
quarumque Vitale & activum principium ipsa anima statui
V. Non solum autem mentis per totum corpus dis- fusio &' praesentia, ut ipsa corpus assiciat, & a corpore samciatur, inutilis est sed eadem ratione ejusdem prae sentia per totum cerebrum supervacanea censeri debet, &ejus regionis, ex qua nervi, sensus Sc motus instrumenta, primam habent originem, finibus coarctari. Est autem ner vi origo is locus, ubi arteriola desinit, I' incipit μωn medullare, uti animadversum Haltero . Is autem locus nec magis, quam cerebri medulla extenditur, nec sortasse mimnus. Non magis extendi evincunt cerebri morbi, quorum alii medullam assicientes sensum homini auserunt, alii Vero extra medullam saevientes eundem prorsus inoffensum relinquunt . Locupletissimas hac de re Peyronio in Anatomi