장음표시 사용
11쪽
M. q. t. IIZ- inquit en quod a vobis poposci nita nune iterum sto talaminput Pantinam Aquileiensem Pseudoepiscopum s iliam i sedulanensem Episcopinu ad Clementissimum Principe Ab digna culte dia dirigatis,ut oe iste qui spiscostm esse nullatenua potest,quia contra omnem Canon eam in titutionem factim est, alios ultrano perdat, di ille qui iatra moia antiquil elon ordinare presumsit Canona vinium J- iaceat. Qitae quidem nullo modo repugnant Cataoni pudenda, qui ei de ui Pelagio tribuitur in Decreto Gratiani causa r . q.i. do in aliam sententiam supra citatus est.Quicquid sit ex istis Pelagii Epistolis manifestb apparet Summum Pontificem ad Principum secularium brachium contagiste. Et haec in Italia. Apud
nas veris Concilium Matisconense Canoue supra citato veterem consuetudianem de puniendis authoritate iudicum saecularium Clericis homicidij , hirti, 'vel maleficii reis disertis verbis confirmauit, S Francorum Episcopi non nisi apud i dices regios atrociorum Climinum rei fuerunt delati. Scio quidem de Praetextatum Rothom agensem sub Rege Chilperico, Se Ebbonem Remensem sib L. do uico Pio, aliosque nonnullos ob Maiestam Crimen in Synodis Epuscoporum iudicio damnatos fit ille , sed hoc Regum Christianissiunorum humani tui tribuendum est,qui ne viderentur in propria causa iudices seuerius agere,ideo Episcoporum C6cilio animaduersionent teliquerunt. Qua in re si quidem sese mitiores Se remissiores praestitere. non idcirco immuriri suprema eorum authoritata potuit, a qua sua sponte descendere volueri ni ut lenitati & ese mentiae locum darent. Imo Leo IV. Papa Regiae se submittens pote istati Regi Ludovico rationem reddidit, qubd aduersus Saracenorum copias Romanos in armis habuisset,& illius etiamnum exstat Epistola in qua Regi haec scribi Rosi incompetenter aliquid egimus Ur tu subditis legis tramitem non conseruauimus, ve Arq ac ininsorum vestror , nicta volumus emendare iudicio, quoniam si hos quι aliena debemus corrige, e peccata, miora committi m , certi non veritatis discipuli,sed quod dolentes dicimuι erimus pra cateris erroris magistri. Inde magn;tudinis vestrae magnopere clementiam imploramus, ut tales ad haec quae diximus perquirenda missos
in his partibiis dirigatu, qui Deum peromnia timeant, ct cunila quemadmodin sive si pro vis isset Imperiali gloria diligenter exquirant. Et non tauri hacsola Passperii diximus quaerimur ut examussim exagitent, se siue minora, De etiam maiora illosio de nabis indicata Oegotia, ira eorum cun Ita legitimo terminentur examine,
quateuus in eostenim nihil siti quod ex eu miscessum vel imi nitu in remaneat. Et haec refert Gratianus in Decreto causa 2.q. 7. nos si incompetente ..Ad quem locum adnotat Glosa aliorum iudicio Papam se subiicere posse argumento l. est receptum. D. de iuris d. om. iud. ad quam notat Alexander desinoia Franco rum Regem etiam in si a causa iudicem elle polle , hae ratipheR d neminem
in temporalibus superiorem agnoscat priter Deum, quod de alij Dqctores Ita li scripserunt, & Princeps noster Philippus Pulcher Franciae se Nauar Rex acerrimus Gallicanae libertatis &Reg j status defensor Bonifacio P pae VIII. idem scripsit ann M. CCC u. Et quod de Rege Francorum hIediximus.eadem
latione ad c teros omnes penes quo ius summae potestatis est, fine controuer .
extendi debet. At, inquiet aliquis. vera quidem haec sunt& locum habent eum de crimine Maiestatis agitur. Imbec superioribus exemplis probatum est etiam in homicidio & xl actocioribus delictis idem obtinere , quae qua quam abundE sincere potuissent, libet tamen & insuret Lot ddere . quod in Concilio Suesi lonens Lub Carolo Caluo Imperatore & Rege Francoru eonti es tὸ mmoria dignum. In eo enim cam duci Monachi in crimen vocati essent .
12쪽
pRO LIBERTATE REI P. VENET. 11
quod de Pipino , qui in monasterium ad perpetuum relegatus erat, liberando
conspirassent, congregati cum Abbate cateri Coenobiis spectata facinoris a trocitate,cuius animaduersone ideo ad se iaci pertinere rati sunt, Monachos illos expellendos decreuerunt, ut vindictae publicae , & poenis a Laicis iudieibus inserendis subiicerentur , quia crimen Monachorum inquiebant superare videretur aliorum CVLPAs v si TAT As, quibus verbis docti in foro Parisiensi Iu tilaonsulti obseruarunt distinctionem fieri inter delictum commune quod vocant & priiii legiatum , non quod iudex Laicus in quibusdam aliis casibus ad uersus Cler cos decernere non Possit, si enim verbi gratia in causa coram iudice Laico pendenti Clericus salsum commiserit, vel si agatur de indulaentia a Principe concessa, aut de inobedientia Clerici contra prohibitionem aliquam, Regiis iudicibus factam venientis , certum est huiusmodi criminum cognitionem & coercitionem ad iudicem saecularem pertinere , quod expressum est
in libro forensis prave os qui Partamenti stilus inscribitur, ubi pleraque in hanc rem adnotat perit stimus Galliae & Germaniς Iurisconsultus Carolus Molista us, cuius aut horitatem sequuntur etiam illi qui se Catholicissimos dicunt, Hispani, qui xt habemus Gallicana Concilia , quae secularem iurisdictionem
commendant de tuentur,cuiusmodi est Moguntinum & Cabilonense,in quibus de degradatione Clericorum quaedam sanctiones sunt a Gratiano relatae in Canone dictum est nobis 8i. distinct. Ita de ipsi habent in His rania Concili j Toletani XII constitutioncm, quae in magnis criminibus Clericos etiam a sacris altaribus ex legum Mosaicarum praescripto auellendos decernit, ut Regiis aspectibus prae ententur, de solus Princeps authoritatem suam interponat, & definiendi iudicandique potestatem habeat. In illis vero casibus qui Privilegiaci dicuntur dubium non est quin Magi liratus saecularis iudex sit, id enim in Galli.
semper obseruatum est & Deo iuuante semper obseruabitur,ne l. nos mouebit quod Hortensius Caualcanus I.C. Fiui eanensis in suo tractatu de Regio Brachio colatra scripserit , cauendum esse tamquam ab igne ne facultas brachidi Rui3 a Laicis concedatur Hrecte neque per indire tum cunt personas Ecclesiasticas , a P bur inquit I aιci omnino abbi Diere debent. Ecclesiam enim criminibus purgare,
nora est eam laedere. Nec quisquam obiiciat quasi pro Clelicis dictum illud e
sanctissimi Regis & Prophete Dauidis Psilino io . N olite tangere Christos meos. Nec enim hςc verba eum se irium recipere possunt,utaex illis inseratur a iurii dictione s culati Clericos xximi debere. lino notat pii de religiosi interpretes haec
a Deo Abimelech Regi Gerar dicta sexisse prohibendo ne Rex ille aut quispiam
ex suis unctos Domini tangeret, id est, ne iniuriam illis faceret,non autem, ae iure 3e legibus in ipsos agere dc animadaertere posset, ut etiam colligere est ex bis quae loquuntur, Et in Prophetis meis nolue malignari. Itaque cum in Cleric rum personis crimina vindicantur , dicendum non est eos tamquam Christos
tangi, sed potius vr Antichristos, cuiusmodi sunt quicumque Christo Domino & eius praeceptis aduersantur.Sunt &qui abutantur hac D.Bernardi sententia in eriminibus seges horira en,quam ita detorquent, ut ex ea probare velint Ga sas Clericorum criminales in soro tantiam Ecclesiastico esse cinctandas, sed alia mens fuit probi de sancti viri, nimirum ut doceret monitionibus quoque Ecclesiasticis crimina execrada,x t fagi tioli terreantur. Audiant vero illi Ricbardum Cantuariensem A rchiepis pum in Epistola Richardo Vinio tuenti, Caastido
Hellens.& Ioanni Nor uicenti Episcopis siripta, quq inter Epistolas Petri Ble sensis exstat numero 73.ubi obtutisdictionem si cularem ab Ecclei asticis xso
13쪽
patam sic conqueritur se inuehitur: ctarie, inqu iuυel Discopi occisores Romam
mistuntur , euntesque in teli cris cum plenimasne Apos7 Acarratis est maiore detin- quendi audacia reuertuntur. Tatium vindictam excessuum Dominus Rexsibi vendica sed nos eam nobis damnabiliter reseruamur, atque liberam praebentes impunitarit materiam infauces no irai Laicorum gladios prouoca s. IInominiosium et i quod pro capra vel oui lagrauior, Pro Sacerdote occiso paena remissior irrogaturis ed his cris
nuribus duri sumur qui iurisdictionem alienam ct nobis omnino .ndebitam ambitione temeraria usurZamur. Nam est in corrore 'Decretorum cst in Epimia ad Romanorhae υerba legi e meminimur. Sunt qua m enormia fetitia sua potius per mun i i dices quam ter Reziores ct dices Ecessarum vindicantur sicut est M quis interefecit Fontiscem, stoioticum,Pres' terum riue Piaconum. ius crammis reos Reges Er Principes munί Lmnant. Omnis equidem iustitia ideo exercetur,vι debita quie
re gaudeat innocentia, mali nantium temeritas refraenetur, verumtamen 1n h..c iuris
minum Regem, Damque ια Ger cos malignandi tuti pisem aperimus. Haee ille Ri
chardus,qui sic demum Epistolain suam concludit, Redderes igitur Deo quὰ Tei sunt,er Caesari qua sunt Casaris , iuxta petitionem Domini Regis et tantorum vindi-
Iam exre suum relinquamus, reis autem in ma reis articulo constitutis, quia sententiam
Iasi sanoris incunxerunt se absolutionempost lauerint, G in hoc, o in adus quantum possumus sine sicandalo est periculo Ecclesia humanitatis consilium misiericorditer impendamus. limumerae vero sunt Regum nostrorum sanctiones,quae nullo discrimine tam in Eccletiasticos qui ira in Laicos poenas statuunt,sed aliis prsteri nisi sis hie cistici et de illa mentionem sacere, quam tulit Rex Francisicus I. anno M. DXXXIX. prae caeteris notatu dignam, ad quam 2Egidius Burdinus Procurator Regius Catholicus commentarium seripsit, in quo Mosaicam illam legem quae homicidas & sanguinum viros ab Altari abstrant iubet in usiura reuocandam esse docuit. nulla ad milia distinctione Laicorum a Levitis. vel contra Levitarum a Laicis,quod huiusmodi scarii S homicidae ipso facto priuilegio Clericali spoliati videantur .ut edixit Innocentius IV. summus Pontifex in Concilio. Lugdunensi aduersus eos quos Assassi nos vocat & eorum rectetatores. Multa quoque L. Seminus ad rem nostram spectantia disseruit in celebri actione di-bus Deccmbris anno Christi M. Dcli I.pro Rege habita in causa eriminali inter viduani Antonii Mailyi in Noviodii nensi Urbe Alseis ris Regii intersecti, de Ecclesiae Noui ad uitentis Canonicos caedis accusatos, ubi cita rationibus &atu horitatibus, tum etiam exemplis probauit Episcopor fili & aliorum qui in Ecclesia digni ates gerunt audientiam de Iurisdictionem non tantum in crimi Palibus delictor uin communium causis, sed & in ciuilibus , a Repibus speciali
concessione delatam . Prudentiores tamen & sanctiores Eccleliasticos ea aut numquam aut certe admodum rarbus os fuissse, cuius rei qhioad ciuiles contio
tersias testem produxit Nicephorum lib. iq. cap.s . ubi ait S manu Discopum
Troades, quoniam vir erat optimus, quum , qui sub eo erant clericiau causis ut gii undecumque inter eos, qui iudicio contenderenter uenietibus, veluti nundinalsmem
in Zitueremine quis ex fura posthae e fam iudicaret cons iuvisse , sto piscantium tiberos acceptos'ni expartibus Laieii , quem prac κὲ aequi γ iussis dies Hrs sciebar dedi, i re iudicio causarum eo is i iure contendentium nugamenta a Meum reiecisse. Addidit Seruinus quoad Capitalium causatuinjudicia obiici non Polle locos sit pra citatos ex Apostolorum Patrum,Conciliorum,dc sacrata ui te sum, tque Constitutionum authoritatibus. in xiinὰ ex τ. Concilii Matisconet si
14쪽
p o LIBERTATE REI P. VENET. 11
ss Canone , nec etiam locum Euangelii , Bonifacio VIII. citatum in Extraua gante unam sinctam Ecce Duo Ant gladis chaod respondent Apostoli cum antea dixisset Dominus, ut habes acculam toliati inter styeram, ct qui non habet,vendat tunicam suam,s emat gladio, qui locus a Patribus tam Graecis quam Lati -nis longe alio quam Bonifacit sensu exponitur. Hinc enim Bonifacius arguit virumque gladium, tam spiritualem scilicet, quam temporalem in manu Petri esse. Ergo M Eceseliam utriusque potestatem habere. Sed euertit hanc interprestationem D. Athanasius in dictis & interpret.S. Script. quaest. 3. ubi interroga tione facta quomodo illud intelligendum sit, cui vabet pallium vendar ct emas' audium,sic respondet, Hoc ideo dixit Dominus,υ postolu yraditionem sibi inremtatam noram oret, ct aduentum iuriorum. Ergo illudi inqui inec omnino μbtica, ne a Iudais turmatim venientibus terreretur e pol loti, nec etiam penisus sitis indica-κιι omnia,ne tenerentur aliquo mem. Eque aduersatur Bonifacio ΙχBasilii sententia in Regulis breuioribus interrog.23r. ad eadem verba qui non habet,vendat immo uam cst emas gladium. Ait enim illud nequaquampraevium esse sed vatici. nium Domini ρraedicentis vetulos obfios dunorum cr tegis Dominι gladio etiam
rem rere ati ros,Nimirum quasi dixisset,vendo 2 emet gladium,de ita imperatiuum loquendi modum pro vaticinandi modo usurpati , quod in lacris literis esse frequentius ex aliis locis idem Basilius docet.Quod si & Latinos Patres con
de re velimus, multa in eamdem sententiam praeclarὸ B. Ausustinus inqua: stionibus mixtis quεst. io .quq praetermitti sine errore non pollunt.Sι Dominus inqiiit in Fua Velio Lucae musans bellum Iudaicum aduersumsefuturum discipulusuis dixit Ulladios pararent, quomodo postquam incoeptum esset belrum Puce Scariothe, videns Petrus ovo 'olim insurgentes hoIies promtit gladium oe amputauit auraeuia erui sacerdotkm, Damimm irim vetuis ' Ut quidgiadios parari iussit quippismodum prohibuit percutere reum etiam mortis designans eum fui percusserit gladio, cum non utique inim te videretur totus percussisse λ Tum sic respondet: Quia inclitit uotia st mirabilis res sutura erat, vi qui inaudit signa factuat si ubia , humitiaretur, ut o verberibus Iabiiceretum o morti,ideo ne velut inpraescius hac pati et identur, ct ut Dei virtutem a se nutu modo recessisse, ima ne diminutam quidem, sed ita voverat etiamnum messe orienderet, Audque firmaret quia dixerat Potinatem habeo ponendi a imam meam. 2 ρυνItatem habeo nem timendi e. ,haco nia 'p/aedixit it de iis non dubitaret, fedpraesciui contra hae se pararet, ctiae cati Iaguaios Parari. nou tamen occidi iti R. Ita ine eo pe mittente percussit Petrus,
ut dolorem Drarei test dem plane diuinusta Augustissimus Augustinus) non is
occideret, 'usa nemsus licet excepto iindice quem ruam gladio occidere. vel dicamus
ex B. Hila ij metue. qui noster Gallicus cothurnus, cum de percusse Pontificis seruo mentionem facit in cap.32. ad Math. Semo Principis Sacerdotum inquis ab inolo amicula desecatur, populo videlicet Sacerdotio seruienti per oriati Difex
pulum inobediZns audirus exciditur,ct ad rapacitatem veritatis Me quod erat inaudiens amputatur. Videant ista quicumque nuper in exitium 8c perniciem Reip. vestrae scripta quaedam atrociore stylo effolia ementito ut melius Praesumen d uiti est quorundam Cardinalium nomine in publicum emiserunt . asserentes . ex illis Domini verbis ad Petrum Apostolum OC c ID E E T MANDv A , duplex esse Ministerium Petri PA AcrRs ετ oeci Detur, quasi vero quod de animalisbus ad Victum occidendis dictum est, ad hominum caedem di exterminationem
pertineat. Videat S illi qui teporalε gladiu in potestate Petri, atq; ideo in Ecclesia esse cotedui,cu tame DPaulus in ad cor.Epist.c. I cotra diaerit. sem
15쪽
ma militia maret onsum earnalia , sed potentia Deo ad deIbunoem munirianum A d ea vero,quq in supradicta causa Noviodunesi obiiciebatur a Reoru Patronis de exemptione Clericorum a saeculari iurisdictione probauit Seruinus nihil ad rem ipsorum facere Concilia Calchedonensis Canonem 17. ab eis citatum, qui ex illo Euangelisi loco sumptus est , si frater mus in te peccauerat , prius dic Ec
clesia, Sec. nec etiam Carthaginense Concrium III. nec Mileuitanum, nec Veneticum l. nec Parisiense, nec Matisconensis i. Canonem Vi II. nec Decretum
Marcello Papae adscriptum in collectione Gratiani causa r. q. r. quod ab aliis Bonifacio Papae tribuitur in Epistola ad Episcopos Galliarum, nec item Epistolam Papae Martini I. nec Decretales S. Gregorii, nec Mias Nicolai Papae I. 'Episcopis Galliarum scriptas, nec Ioannis Paeae 8. Cinctionem quae habetur in Cano ne si Imperator. distinch. s. nec illam Vrbani Papae quam recitat Richardus Cantuariensis in Epistola supra citata, sue is fuerit Vrbanus I. quod non bene constat, siue Vrbanus It in Concilio Claromontano vel alibi de iurisit et ione . Clericis praesumpta aliquid statuerit, nec etiam quod ait Innocentius III. in c. li diligenter.de Gro compet. & Innocentius IV. in c. r. de maioritate de obedientia. nec denique ouod tinxit Bonifacius VIII. cuius rescripta in Calliis nullam vim habuerunt, illa maxime quae Regni, de Italus libertatem Iedunt,&negla aduersantur potestati. Etenim omnia illa decreta,rescripta,& finctiones xlij x de ent , ut vel inter Clericos tantum in leuioribus controuetatis, velut de delictis agatur,in communibus tantum, non in atrocioribus ex saecul rium Principum concessione iudicandis locum habere possint, iuxta exceptionem Canonis 7. Concilii Matisconensis superius relati .Et hoc antea idem Se uinu in vindialis suis tractauerat, ex quibus haec tantum quae ad rem nostram ς Πquc re en ur desumpti , Si de dei iis inquit VMur, aut commune crimene ,ut nostra loruuntur. aut priuilegiarum. Ob commune delictum iudex Ecclesiasticiu rvam in Clericorsamit, qualia Facris Canonibus sancita constituta est, non quiae I Vuinti, vam inicia capitis as eo non exercentur sed Ieiunu 2 Custodia, vel sec dum aha et sitata Iudicia, qua in Ecclesiis, Capitulis ct Monasteriis redduntur, o I eratoris Iustimani tempore delinquentes Clerari is ea loca detrudebantur, qua
pie v authent. 79. apud quos oporteat Monachos O c. 'Decanica nuncupara dacit, πο-
stratuit dictu P. Et his rationibus atque authoritatibus in se
illa de homicidio Regii Asselibris Noviodunensis causa ab ipso repetitia motus Senatus Egidium Montigni acum Canonicum,qui immani aiadacia di crudelitate caedem perpetrauerat ad forum s cclesiasticum noluit remittere , nec
Capitulo Noviodunensi reddere , sed supremo iudicio suo morti addixit..i 9EV mira haec est regula pe et i seruanda i Reges & Principes fidi i &deuoti eorum subditi statuin politicum S Regni culmen di columen conseruari velint tempe ut cum de criminibus agitur, maximE prauioribus, non posum allegare PRlvi L civ i, quod eo casus ver sis PRAvi Lacturi diceretur, ut ii dynodo quadam Anticlodorensi Regum permissu conuocata sancti Patres.
Rue t. Et certe ipsorum etiam Clericorum interest,utata obser t*r i enim
16쪽
in mundo tantum sunt, non etiam de mundo, sane immundi esse non debent. Leges autem in Regno positae ab omnibus ta Clericis, quam Laicis probari decu lio diti debet.Statuta enim Laicoru, quoad personas in Criminibus,& quoad res in temporali Dominio ligat Ecclesiasticos, ita vid ipsi Episcopi apud nos sacramentu,hoc est vulgi verbo iuramentu fidelitatis Regi prostare teneantur.
Sed tandem, ut aliquid extremum habeat oratio mea, sic concludam, non t tum Rei p. vestrae causam agi, sed de publicam omnium Christianorum Principum,quibus eadem summi Imperi j iura a Deo concella lunt, ideoque magnopere contendendum ut omnium quasi in commune bonum cocurrentibus votis de suffragiis vel nae des ensionis aequitas adiuuetur,& intelligat Summus Po-tifex vobis nac in parte illatam iniuriam ad omnes pertinere: quippe mundi Principes a rerum Dominatore Deo in suprema autnoritate constitutos, quamno homini conuellere fas nee abrogare,de quicquid ipsis in subditos placuit legis vigorem obtinere, nec alieno arbitrio poste rescindi .Huiusmodi vestra De creta sunt, quibus quod a Principis dc Senatus Placito robur accessit alius quinquam detrahere non potest, Se quisquis id tentaverit,certe in eo culpanduς veniat quod alieno negotio & rei ad se minimὰ pertinenti se curiosius immisceat. suis potius quisque partibus desungatur,de ita faxit Opi.Max.ut summus Pontifex qui in aeterna urbe Christi Ecclesiam regit,3c Dei vicem gerit in terris tato munere sena per aliquid dignum faciaet δρ sentiat, eodemque inspirante Numine cum aequa lance rationes omnes expenderit, tandetis veritate M . equitate
Perspecta vobiscum redeat in gratiam, de vos inuicem iungat firma pax dc per-Petuum concordiae vincatum, ne alioqui quod Deus auerint exasperatis odiis in mutuum exitium dissidia concitentur, Lilla quae sub Coelestis Librae signo Romae dies natalis fuit, subuersis rerum Oidine fatalis urbi de orbi siet. Id ne accidat inquam abstineat Rom. Ponti sex suis querimoniis , suis imprecationibus,dc diris maledictis, in acta Senatus de Rei p. vestrae nihil sibi iuris adsumat, sed ex animi vel tri sentetia valere patiatur.eiusque Decretis in totum acquiescat, Priuilegia etiam quaecumque vobis ab ipsius praedecessoribus concessa
sunt, in quantum opus fuerit,adprobet,confirmet de rata habeat, sibi in memoriam reuocans quae Sanctissimus Gregorius Papa I. dixit in C.s ea 23. q. r. Si ea degrueremtinquit antecessores mei fatuerunt, non conLI Jorsed euerser essem,or esse tu te approbarer te Ilame veratam voce, ricit, Omne Regnum inse diuisum nonstabit. Quod si neque rationum pondera, neque veritatis vires, nec denique hominum quae uis sintragia vobis profuerint. non ideo tame aut vestra spes in- f ingatur,aut languescat industria. Vobis aderit maximus ille Imperiorum, Regnorum,oc Rerunt publicarum praeses ac seruator Christus, quem haberem Foniat sicem qui potest compati informitatibin nostria cinquit D. Paulus ad Hebraeos cap . - Hunc adite supplices, & ex Apostoli consilio accedite eum siducia ad thronum 'E ut misericordiam consequa mini, or gratiam inueniam in auxilio FZortuno. Huc potissim dira vobis collineandum eli, imo non in alium scopum vestra con
silia dirigenda, ut iis eo solo quiescatis qui rerum omnium se principium dc fi nis est,ta in quo mili finis huius scriptionis donec alia quq de bonis Emphiteuticis diae nullitate item Censurae a me deiidetas,denub aggrediar quod me sa- hiruin polliceor, & quicquid ingenio, labore,gratia valeo de possum,totum il-aud in quantum di fietatis de aequitatis ratio patietur in dignitatem dc amplitudine Rei p. vestre cium conseruanda tu etiam illustrandam conuersuru, idq; tatib: Persuasurii velim Vir illustrissime quam elle me de fore seper deuotissimet.