De S. Iuone pauperum aduocato oratio habita in eiusdem templo ad S.R.E cardinales a Nicolao Aemilio Tonio Spoletano sem. Rom. clerico

발행: 1644년

분량: 9페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

VRBANO VIII.

NICOLAVS AEMILIUS TONIVS

Seminarii Romani Clericus.

FELICITATEM.

UAM de Beato

Iuone pauperum Ad uocato habui Orationem, Tuo

mine decet ap arere B P. qui Vicaria,quam finia

ines Numinis maiestate ksustentas Generis humani paupertatum. Cum enim omnes egeamuς Glo ria Dei, quae vera opulentia est, non nisi, Te reserante, huius gloriae aerarium patet, adeoq per diuites, diuinaeq. Compotes lita, ralitatis sumus. Tuum videlicet ad Solem spectat mortalium, ocA 2 nO

3쪽

noctem pellere, & diem parere:

quem dum imitatur, exprimitq. eximio in pauperes amore Em, nentissimus Cardinalis Francistus Barberinus, re vera Sol iste Tuus, alius h dc idem es . Reuerenter C go Beatissimis aduoluor pedibuS, laudesq; quas in Iuone fiaspexi, in Te,Tuisq. veneror. Deterriait me quidem ab hoc litterario grati animi monumento singularis sapientia, qua reliquis emines, sed an, mos dedere insignia, & innumera beneficia, quibus haec Tua pene diuina beneficentia, & incredibilis eiusdem Eminentiss: Cardinalis

Francisti beneuolentia,me,meosq, omneS exornarunt: Vt plane peccarem , nisi auderem ad Solemis Barberinum accedere. Iure quippe suo accedit ad Solem quisquis ducem accepit a Sole.

4쪽

Aupertas vicaria diuini nitatis est si &: tu tu quodam omnipotentiae, Pauis pcrea, loco Numinis h*bentur Eminemus. pP. quod enim nec aud retpurpura, nec solium sibi arrogareti id liberalitςr Paupertati attribuit Deus, ut quidquid illi h*neficiorum qua auctoritate, qua pεtrocinio, qua liberalitate impenditur, Num tot censea tur impensium Quamobrem , nee ab huius A s maie-

5쪽

maiestate consessus alienam, nee ingratum erit pietati , si hodierna die virum sanctissimum Ivo NEM laudaturus, nominauero Pauperum Aduoeatum, & tum allato exemplo Diuinitatis, tum indicatis rebus ab eodem mirabiliter gestis, breuiter ostendero, non posse hanc pulcherrimam lucem nobiliore radio mortalibus commendari. Primaria creditur prouidentiae consuetudo .

summa imis aequare, & diuisa magnitudine nihil insolens pati, nihil tumidum, nihil siu-peibam : ut mortales more syderum , quae nunquam de dignitate contendunt, Vnicum Diuinitatis Solem adorent. Sed hanc Prouidentiae consuetudinem contemerauit Arrogantia , quae architectante scelere , superbiae molem excitauit, & cupida potentiae cepit augere diuitias, qui a plerumq. potentia ni litur , ut hoc veluti opum torrente obruta, reliquorum mortalium fortuna concideret, &supplex manus daret i eo magis ludibriss o noxia , quo magis diuitijs nudata: Hinc praua cogitatio in hominum , etiam sapientum mentibus grassata suit, Paupertatem spectare ad infelicitatem : Pauperes naturae vel laesae, vel laedentis reos vivere irato Coelo: di meri

6쪽

to communis opulentiae patrimonio mulctari, isola aerumnarum dote cumulatos . . Verum paupertati *bsidium Deus tulit, nec modo testatus est diuinae, aut gloriae, aut ignominiae adiungi , quidquid decoris . aut dedecoris in pauperes cadit I Sed etiam in terras demisit verbum, ve pauperis ore, habituq. consortio pauperum flueretur ι Diuinum q. Spiritum Orbi affudit: ut esset, atque nuncuparetur Pauperum pater, & aduocatus . Adeo reuerenter prouidentia, vel infimos mortalium complectitur. Hinc intelligitii quam honestum sit I v ONI cognomencum , quo gloriatur Deus. ; , Iam vero libet indicare admiranda opera quibus desensis ab I voti a Paupertatis studium diuinitus, & comprobatum , di nobilitatum est , atquc haec tot, ac tam praeclara viridentur,ut audeam assirmare,non minus prodiagijs, quam momentis Ivo Nis vitam constare a

nec aliud esse Pauperum Advocatum, quam Thaumatur gum Generis Humani. Hunc ego appello Solem', qui non semeI erubuit ab I v o N a se vinci: quoniam I v O, nube modestiae contectus longe illustrius, atque utilius orbi terrarum affulsit, quam Sol nitida lumi nis

7쪽

nis pompa phaleratus; Neque mirati debetis: nam Sol tantummodo diei ; hic etiam noctipraefuit, ac profuit: quid autem est paupertas.

opinione hominum, qui in nox Terrarum QAppello elementa, quae Ivo Nis imperio 1 ibiecta, late didicere custodem paupertatis

dexteram, esse arbitram naturae, di dominam elementorum. Vos etiam interrogo, vos in quam , o morborum tu fanda genera, furiarum horrenda monstra, Tartari agmina execranda, quis vestra debilitaula venena λ quis compressit irast quis fregit audaciam i quis fuga uita quis perdidit, nisi vindex Ivo paupertatis 3 Audeo ne dicere t An genus Omnipoten tiae est; pauperes ab iniurijs, & iniustitia vindicare t Dies me deficeret, si vellem omnia emomerare, ill ad unum asserere,sine mendacio licet i omnium rerum, quas ab orbe condito ad.

mirata est natura, suisse aliquod ab I v o N gexhibitum specimen. Quid quaeso mortalium anims , N: naturae aςiem magis persicinxisquam antiquum illud sugientis Pharaonea Gentis Hebreae, Dace Moyse, spectaculum , cum Aqua, diuiso amne, semitam secit fugae 3 At I v o cum enorme fiumen indocili gurgite exundaret, viamque intercluderet, dece .

8쪽

dere, di iure, & loco iussit, semitamque eunti aperire , quasi nouus esset Moyses, qui diuitum licentiae pauperes subtraheret . Quid

magis commouit Orbem terrarum . quam

ignis ille, quem de Coelo accendit Elias nescio quid I v o si fas dicere) maius praestitit. Non accendit ignem, sed accensum iussit

abire. Et ne longius excurrat oratio. Idem I v o M I attribuitur Elogium,quod Christo inditum fuit. I vo N i s beneficio, audiendi, videndi, incedendi, aliarumque corporis actionum vires reparabantur. Tam gratiosa, est apud Deum paupertas, ut qui se ii sus patro. num profiteatur, habeat quodammodo communem cum Deo potentiam. Vultis aliquid admirabilius ὶ stetit i v o M I s in conspecta opem rogaturus specie mendicus, re vera suo perum Princeps, informis vultu , habitu lacer, aerumnosus corpore, ac velut obsessus doloribus squalebat , pallebat, trepidabat. Cominmouetur, atque concutitur hoc tristi aspectu vir suapte sponte commiserationi obnoxius. Quid plura i ruit in amplexus, & quem hominem calamitosum arbitrabatur, iubet una mensi accumbere. Fit commercium Epula xum: Sed ecce mensa vertitur in stuporis Or-

9쪽

IOchestram . Squalor ille abit in venustatem di illa imago ea lamitatis migrat in iucunditatis exemplar: nox illa sordium parit pulcritudinis diem: frons pauida immortalitatis delicijs imbuitur: & corpus deleta morborum nube, radiorum turbine, ac sulgurantis tempe state splendoris iactatur ad voluptatem; Denique illa mendici species ingrata consor matur admirabili Metamorphosii in eam diuinae lucis eximiam figuram quam olim Christus in Monte Thabor exhibuit; ut nullum diuinae. siue potentiae, siue felicitatis prodigium omitteretur in exornando IVBNE , qui nullum opis humanae praesidium omittebat in paupertate subleuanda. Et par erat eadem Cum Moyse tu Elia scena beatitatis saltem spectando eum condecorari, qui eundem eum Moyse & Elia potentiae gestum secerat. Merito igitur defensae paupertatis nom ue glorietur I v o; Cum enim tot documentis sese tuendum, ornandum , admirandumque in pauperibus Deus praebeat, nihil aliad cit, Pauperum quam

Ad uocatus

SEARCH

MENU NAVIGATION