Henrici Boceri ... Commentarius de donationibus, perstringens non modo genera et species donationis omnes, ad methodi leges accuratè conformatas ... cui denuo adposita est interpretatio noval. 4. C. de condict. indeb. ..

161쪽

Da PROPRIA DONATIO. Z2ε , Sed respondeudum, Antecedens ve-runa esse, nisi pietatis&aequitatis coniectura adsit, donatoris eam esse tacitam mentemi quod reuocare Velit donationem,Vti conuincitur ex Tot. tit. C. de r uocand. donat.

Decimo communi opinioni obsistut recentioins,& hac ratiocinatione Donatio perfecta conditiones recipit nubias, zde donat. quaesub modo. Ergo licet donatori post donationem 'persectam nascantur liberi, non tamen ea liberorum superuenientia in condit aeone poni debet . A tbreuiter respodendum, hanc conditionem statim in ipsa donatione expietate coniectura adpositam censeri, hon post eam perfectam. Undecimo communem Opinionem Ireiicere satagunt recentiores quidam, &hoc argumento: si donatori perfectam donationem ob liberorum saperuenietiam reuocare liceret, sequeretur inde, donatorem semper comminis ei quand posse conditionem , sub qua liberalit

162쪽

iniquum fuerit, & contra iuris regulas l. s. Clpen. Qis reuocand. denat.Proines prius etiam admittendum non erit. Verum huius conncxi syllogismi pro positio non constat partium necessaria MConnexione, ita Vt pars consequens, tan quam effectus, ex antecedete parte Muti causa necessario sequatur. H8. Duodecimo argumentantur hoc mo

do: Obligatio ex contractu nata non nisi i mutuo contrahentium consensu dissol- ui potest. l. Si ut F. C. de sed obligatio donationis, quoad vim&

potestatem eius, similima est obligationi

ex contraei u natae, cum semel persectat, nunquam reuocari possit, siue ex poeni reiacand donat. sime alio ullo casu, l. de donat. Ergo donationis obtigatio no nisi mutuo donantis & donatarij con

sensu di lui potest i proinde non pro pter liberorum superuenientiam. At responderi potest, primo ad propositioncm maiorem, quod ea quidem

163쪽

DE PROPR1A DONATI o. us regulariter non perpetuo Vera sit, cum certi sint modi quibus inuito creditoret obligatio di luitur,ut ostendi dissutat. . Is thes. esseqq.seb clasque. dissutelionumearum. Dcinde etiam ad minorem respondetur,quod regulariter quoque donatio sbia donatoris voluntate reuocari nequeat , ex certis tamen causis id fieri posse, inter quas causas etiam est liberorum superuenientia, a l. C. dereuocand riuat. Decimotertio ad infirmandam communem opinionem ita arguunt. Ad reuocandam donationem iusta requiritur sausa. Nulla autem hic iusta causa apparet, ob quam donatio in extraneum se. cta reuocari possit , cum ea neque in donatore spectetur,neque in donatario,ne- . que in liberis postea susceptis. In donatore non est, qui simpliciter donans , nihil ostendit, cur vellet aliquo casu donata ad se reuerti, l. i. ille Non est in donatario,vt qui nihil admisit,cur donatum amitteret. Neq; etiam est in ipsis liberis postea susceptis. Quod .n. ipsi pini'ςa nati sunt,factu donatoris in causa est

164쪽

ra CAP. TERTIUM, Nemo autem suo facto actionem aut cxceptionem alij quaesitam, ei auferre aut mutare potest, I. Debitorem G. C. de pignorib. seluendo,u de negoc gest. l non debet alteri, M. f. de re q. tur. Non potest ergo donator ob liberorum superuenientiam reuocare donationem. Argumentum hoc diluitur negando assumptionem. Iusta enim reuocationis causa consistit in eo, quod donatori nubiam habenti prolem post donationem nati sunt liberi , de quibus si cogitasset ipse donator tempore donationis,Verisimile est, quod donationem non fecisset in eXtraneum , proindeq; sub tacita has lConditione , Si liberos no sepero do- lnasse praesumitur, ut supra docui: & apparet ex d. l. svnquam, C. de reuocanae

donat. Postremo haud parum contra communem opinionem autumant facere textum in Can. vlt. I n quaest. M. Cuius Verba haec sunt: Quida cu filios non haberet nec speraret, res siuas omnes retento sibivssifructu donauit Ecclesiae: Nati sunt ei

i-opinanti. Reddidit Episcopus ea

165쪽

DE PROPRIA DONATIO. Ias quae donauerat. In potestate habebat I piscopus non reddere, sed iure fori, non iure poli.Postrema haec verba, Inpotes

f. te habebat non reddere, Vrgent recentio- res iuris Interpp. Verum isthaec verbal commodissime accipere possumus de-l spontanea donataris redditione donatas rum rerum, non de exacta & coacta per donatorem restitutione. Nec impedit hanc interpretationem, quod subi jcitur

ibi sed iure fori. Per verba em diureli fori id ibium significatur, quod ius ciuilet non adigat conscientiam donatarii ad ultroneam rei donatae restitutioncm. Opponuntur quippe illis verbis sequen- lla haec, Non iurepoli, quibus indicatur,l aequum esse, ut donatarius sponte redi dat donatam rem, si conscientiam sitrami conseruare saluam & integram velit. Cu. inino verba haec de spontanea redditione exaudienda sint, necessario consequensi ei est, priora quoque illa verba de Vltro-l nea restitutione accipi debere. Id quod innuit etiam principium canonis illius, & g.Ecce quod aliquando. - ba modica tamen donatione locum

166쪽

Mihi ajens non displicet sententia. Tri. huitur enim beneficium illud Qti paremti, non liberis postea natis, Uti arguit textus in aec Munquam,ibi, donatoris arambbitrio, ac ditione. unde parens donator l

suo illi beneficio renunciare potest per ι

siquis 29.C. depact. In re mandata

167쪽

Di PRO, Ri A DONATIO. Ia Ilione reuocanda, cum tamen liberi doti nationem inficiosam reuocent lautum pro modo legitimae, i. Si toto S. ct Torint. C. de in 'scios donationib. licet in Milos liberos donatio sit collata , Auth. Vnae parens, ubi I nu. 2. cum . C. ε de mos tofisament. Istotis C. deis c. donat sen. incon Hias. Inτipit

c caprimum dubium numen 2. volum. I. Bartis L Tisia, 87. g. Imperator, numer

de legat. 2. Andr. GaIl. lib. a. obster . practu. observ.IICnum. . AdhaecdI. Si unquam,VGa ratio consistit in pietatis coniectura, cum no prae sumatur parens, quod donaturus suis set , si de liberis cogitasset, quodque propriae soboli extraneos praeserre Voluerit, ut supra ostendi ex d. Cum acutis

condit. se demonstrat. L Qg. Cum autem,

Crii tui. Osubstitui. Cum ergo apparet euidenter,quod parens donare voluerit,etiamsi liberos nisceperit,cessat ea Platetuis coiectura,vi apparet ex text. o

168쪽

128 CAP. TERTIUM, sivnquam. Id autem manifesto constat, si parens benesicio legis illius exprehe

Postremo ajentem hanc sententiani amplactuntur Iason. co l. orconsi ago. lib.a .Rota Romana derifra . pari. Iannovissedition GuIaco lib. Eo. ob seruat. p.s Dorael. add. Ls unquam, N. II. OIa. Fachalnae libr. s. controuersiar. cap. 8 . Non tuetur opinionem negantem, quod dicitur, beneficium eius legis nonia' tum donantis,sed & liberorum fauorem concernere. Id enim verum non esse patet ex rationibus pro affirmativa iam adductis. e Negans tamen opinio post alios arridet Mynsingero cent. f. obseruat. O. dc Andreae Gayl. lib. I. obseruat. practicar. obstr. O .num. vlt. Eadem quoque reces pta est statuto uirtembergico,part. 2.nt.18s. vis. Etsi vero parens beneficio LF quarenunciet , illa tamen renunciatio non nocet liberis, quo minus legitimam sua consequi possint. Res enim inter alios acta

169쪽

DE PRODRIA DONATIO. I 29cta, alijs non praeiudicat. Vide Mynsing.

Quodsii parens tempore dsnationis cogitauerit de liberis futuris, idque certo constiterit, ut si de eo interroga tus, id amrmarit, reuocari non potest donatiob tota, ut sentiunt quos refert & sequitur Gutierreg de Iuramento confirmatorioca' 3.mim. a o Est di illa huius loci quaestio, an dona. I 3 tor in dubio praelimatur cogitasse de licberis , ut scilicet beneficium dictari. Si, nisi a donatore aliud probetur : An vero contrarium sit praesum edum, ut donatario incumbat probatio cogitationis illius di Et non pretsiu- mi donatorem de liberis cogitasse Verius est,cum alioqui nullus esset locus reuocationi donationis ob susceptos pollea liberos; siquidem raro liber js gigne dis inhabilis reperiatur aliquis,Bart m L Titia, 87 . Imperator Uer c. . uod si in dubioss. de legat. a. Bariolum ibidem sequuntur fere omnes Dd. Imola quoque in c. vltve . Attende, extra, de donat. hoc mente tenendu in scribit. Subscribit

I eidem

170쪽

I3o CAP. TER TtuM, eidem sententiae Mynsimg. centJ. ob erv. num s. qqimitationes quas sdam adducit. Existimant tamen plerique parentem cogitasse de liberis, si in matrimonio cOstitutus omnia sua bona, aut eorum partem donauerit, ut testatur Iul. Cur. libr. . recepi eutent. qu.est.22. vers. Ex qua, Sed ipse Clarus contrarium probat. r3s. Insuper & illud in quaestionem Vocatur , An sit liberi post donationem susce pti, vivo donatore decedant, reuocaticiani donationis locus sit, nec ne i Arbitrcrautem quod nihilominus donator reuo- dcare donatam rem possin pso enim iure donatio liberorum natiuitate reuoca afuit , & dominium rerum donatarum ad donantem redijt, ut ipse textus l. Si

unquam, C. de reuocanae donat. abunde arguit, proindeque une eiuS facto am, .

amplius ipsit dominium illud auferri non . potest,c Id quod nostrum es f. de reg. iur. l. Si Procurator mems, j. de adquir. rer.dom. a. f. de his, quisui, vel alien. tur. sent.Neque actio ei quaesita, & ad reuocandam illam rem comparata ipso iuub