De jure sacrorum, præside Joh. Reinhardo Hedinger ... ad d. spazio bianco novembr. 1698. disputabit Ludovicus Henricus Reuss ..

발행: 1698년

분량: 17페이지

출처: archive.org

분류:

11쪽

stulta valebit re rasentatis , decisi' indicio assorum. Sola PER SUASIO locunt obtinet, cui lusi assurgatur,talemembrum Societariis aut tolerandum, aut ex dissensu noxio ide noxa ejusque qualitandi humanitas decidi debet, aliculuin disitur confusio & processus in infinitum; innovam s-συναγωγον a societate se uelisum est.

XXIL

Haec omnia, ae PRAEOSE, nutu rest ectu hujus illiusve R Iigionis, in gen re dicta sunt, ad Principem coetum, chris adplicare non erit oppido diruile. Omnia enim hactenus asserta in Pri.cipem ut TALEM,&-Chr ianam, SOCIETAsRELIGIOSA audit, omnino cadunt, nisi ex Cyte CHRISTI SMI , utriumue s Principis Societatis re iose FACULTAS M Jus aut amplificetur, aut restringatur. Quaedam delibabimus,

XXI II QRCA PRlNCIPEM Christianum AHERO i. Eundem nia Iul NOVI IURIS accipere in Societatem INVITAM eopse quod

Christianus sit. Nam per profisi σηem Iechelou si ecialis, humanismi puta, nihil mutatur in principe, quam ut in Societatem Christianorum ut MEMBRUM recipiatur. β, Nullicunde accipieurisductionem novam. Nona DE quod probandum i nona cori quod nunc supponitur: Nes ab ipsa natura Christianismi, civ n, nil commune est cum imperis civili. Quodsi dicas Impeti Ecclersiasticum dari per Christianismum: Velim scire, ubi illud imperium

fuerit Iriusquam Princeps fieret Christianus, Sociata; vero dudum extitisset ξ Porro, quae ratio est, ut quamρrimum Majestas civilibis nata rebus reui ne quadana imbuatur, statim iis religione novos taces' exerceati Cedo tabulas unde m agnoscamus. Et annon assi mant Politici, Principes non iure Discopi, prout hactentu creditum,

sed JURE MAIESTATIS sacrorum haben. ' moderari: quod plis ne putidum est & αφiMσοφον si de novo quodam ex Christiani inici in Christianos qua TALES jure intelligatur. Quod sγ: assertum V rum est,etiamu civitas ta Ecclesia sint IDEM. Princeps in Civitate

12쪽

inlcclesia membrum est , licet ob impressini Majestatis eharacterem qualis sit, nemo magis ac Christianira cartiti intelligit, seminis loco habeatur; velut primogeniim interfratres, senex ASSERTU II. Maximo tamen beneficio reputaudum esZ, flPRINCEPS At Christia--, nam ία QUA TALIS ossicium suum melius intelligit ex Scripturis, etiam qua PRINCEPS, cum DEUM non qualitercun L Colere, sed VERE possit: discrimen agnoscat ii ter lucem de tenebras: libertati civium non insiliet, & vel maximEConscientiarum, quas amo regi & illuminari intelligit. Veras ra. riones gubemandi Rempublicam animadvertit, cujus etiam-s serio quaesitae tum lima RATIO Stati, maledictis fraudibus u necessariis suffiita tapius illudit. β) Membrum Iactus Eccl Aa, eam non persequitur, ut ex perversis principiis naturalem Rei Dηem ρrofessi solant. γὶ Eopse aptus est, ut moribus Ecclesiaepropiti advigilet, coetus auctoritate licet peregrina si Societatem intuearis) exorbitantiam membrorum facillimis & praesentibus remediis comprimat,quam Ast stili miraculosa satanae iniciendi potestate, primi Christiani rigidis Excommunicati nibus coci erunt. Iam quae Senire impia videt, ulci itur QUA PRINCEPS isque Christianus,&vera morum civitatem conservam lium Philosophia imbutus. XXV.

ASSERTIO III. PRINCiPI CHRISTIANO: qua tali Ius

Ministr- vocandi , confirmandi, de Controversiis udicani, excommunicationes irrogandi &c. non velut in Ossibus haeret: non

UT PRINCIPIS, cujus inter Regalia haec esse EXTRA CASUM PERICLITANTIs CIVITATIS quis dixerit 3 Non ut CHRISI I . VI, cum Christianus Christiano, socius Socio sit aequalis. Neques iunctim sumas; cum totum illud, PRINCEPS CHRISTIANUS nihil Iuris in Societatis ACTIONES, nisi ab ipsa & ex N VO quidem titulo delatum siti Dissi uitur quidem inter potesta rem PMNCIPIS EXTERNAM,Episcopatum κ INTEMNAM αe Jεκτονικlia vulgo, quae Pastoribus Ecclesiae competat, certa a Christo potesta . uam esse asserunt,.qua coetum Reblateraequales, sed juniores &inexperios. XXIV. Ba

13쪽

son promovet, tuetur, redini prospicit Societati siquatenus ex es adiso

labes in RempubL redundare posset, facit tamen hoc qua PRINCEPS, non novo JURE, sed novo LUMINE ex Christianismo col. Iustratus, ut felicius expediat illud ossicium MAJESTATIS, tuerita

fovere ad suam in civitate tanto auspicatius, si OPT

MAM. Facit hoc in cives, non κανορ sibi Iure devinctos, sed aua tales, licet sit venia dicto)&ex Societate Religiosa commoda huiuKn alterius vitae sperantes. Sed ut de fidei controversiis iudicet &α& plura alia agat, quae Societatis sunt occupationes, &FUERUNT,priusquam Ptinceps eidem se addixissA,haud paulo plus HE, quam ut ad externam Principis Christiani potestatem referri queat. Qui enim de controversiisjudicet, quae nonsentiaio 3 dccut JUDICAT 3 cum Judicandi titulum materia & religio, nedum Coetus voluntas semper serat Z Ais . per alios, τοῦ ista fi ri. Resp. Aliter se habent civilia op in sacra: Ista deletari possunt, ex simplici majestatis voluntate,haec secius, nisi aliud quid accesserit. Nota clausulam. Sic

ASSERO. IV. PRINCIPI Christiano plura Iura competuo

Melesia, Cin A & INTRA Ecclesiam TITULO SENIORATUS:

qua ex causa Arbitrium in se suscipere , iudicare circa terminos, causas habiles repraetentare sicietatem credi, ejusque os, Inte

nos & erases haberi potest. Observa se Ecclesia, quia Societas

ordinem, uti sipra dii hum, effagitat , 'eciem regiminis, eon umprudens decisisηem in ambiguis &α sine quibus diffluere societ rem,opad praeseTrim publica, visibilu est, necesse seret. Undectum, ut&ipsa Seniores eligeret,non tantum qui concioni , sodes aliis negotiis Ia .Ri praeest t,illo quidem tempore, elim de Principe in Ecclesia nihil adhucdum audiretur, Praeerant Apostoli summa de divina auctoritate: Praeerant Discui de Presbyteri de quorum differentia litem movere hic nil attinet, sussi est illos prae uise M. Praeerant sitis sunctionibus alii, qui Eleemosenas, viae ι,EM. t psi temporis, alia quoque oscia curarent. βὶ Distinguere nos j vel Scriptura interfun tiones IN ECCLESIA, quarum ista animas primario spectant, docendo, baptizando, monendo, consolando, corrifendo, quod ProphetisEva Plistis , dcDoctoribus tribuitur, ut -

14쪽

adi et o erepus Christi Eph. I i. HAE vero CIRCA ANIMAL MEDIA seu potius adminicula earundem sALUTEM prona

vendi. Sic ρrsiicere de Docentibus,e re, pro iis DEUM in plorare,& disciplinam ordinare, controversiam sibo tam communi calculo decidere M. Societati totim rem erat, vel eorum, quibus compendii de prudentiae causa delegasset; SENI RES puta, viros probos, qui talia curarent. γγ Utrasque autem functiones in IISDEM persenis confluere necestatum esse Scripturae Lex & exempla non comprobant. Ut, v. g. qui docet, te- Hiietat, aliis vocandis, moribus ordinandis, litibus dirimendis, judi, diis circa res habiles exercendis,&c. occupetur, licet vocetur - σκοπ . l.PetzVad. Divisa haec munia,&quidem sere singula este, ID IMPEDIT 3 cum in Ecclesia tota jus talia patratam radic tur 5: delegari possit, cui fuerit Volupe. Ergo cum voce quadam publica coetus indigeat, in rebus QRCA animas παι αγωνικῶς ver santibus, ratio prudentiae postulat omnino, id in cium PRINCIPI tanquam praecipuo, sesi misimus es malis averruncandis valia disimo membro deserri, ut iste miro ria sive ut Conric Carthar.

loquitur ἐξουσίαν gerat, DOCENTlBUS aliis, & ANIMAE

salutem immediate curantibus. Quae Exemplis diducere nρn HZoptu. Hoc modo vocabit Ministros Onsirmabit, ordinem tuebitur

dissipΓΘam; dijudicabit causas modis supra memoratis,& quais, tum fert natura tam Religionis Christianae, quam universim Societa- is religiose, Per PRINClPEM intelligo eum, ut habet maj statem, vel sit persona singularis, vel plures. Etsi silendum est ut Arist

cratia dc Democrotia rn'orem habent speciem libertatis,ac mona

chia. sic genio Societatis propius acceditur& qualitati, si pluribus cura Ecclesiae conamittatur, quam PERSONAE singulata Hodie fit, ut QUASDStatum MIXTUM alicubi habeamus, cum aliaua Primceps, aliqua Magistratus, aliqua populus exequatur. Alibi serE omnia rvultu exequiuir per trim, alibi per Senatum : Prol varietate scas 3 status' vid. Petrus de Marca. Concord. sac. de Imp. I.Hi. c. t. VI. 22.& Passim Cossitur. Nov. THEOD. quibus Imperatores retum saerarum Iudi eis sibi arrogant, sine dubio non tam Imμνώ quam taciti pacti Iat', & quod praecipui essent Rcclesiae. Hinc passiin veiba

15쪽

scitu, Polluta Iterum GHUoria Principis sint cinyiarit, alibi eo pus in sistis ipsi collater , -Ucrium . coram isto ipse compareat. Quae omnia eo spostant, Majestati Aidi xta in posse, consensu populi, eas E RATIONE, qua ipsa MAIASTAS homirutas transscribir secundum iure firmas Κιθα-- superest ut de cae Em Christiano nonnihil commemorem ASSERTIO L Societas Ghristiana .su Ecclesia non das O GTATEM Pastoralemsed risin: Dat tamen 'eu erat' ut sieloquar Laicum, perficiendi ea quae ad διοικQσιν &--ιe minis pertinent. PRIUS probatione non eget apud Theologos, &vuleo per majestatis collationem illustratur, quam a Din fuere αΣ ως, omnes sese dixere Patres, probante Usseris Arni iano traα os monarc0. Videlicet subministrantur Euctione subjecta, per populum, sive ipsus Os,Principem, in Ecclesia Seniorem - Hic ου PRINCEPS adproba me con inmar. MINI ERTUM

Mn strendo ; HINC benedictionibus Ecclesiae coissecrando. P msTERIUS demonstratur ex natura Societatis religiola, quam non posse perficere, sed abunde expectare, quae obtinendo fini suom ducunt, Chimaericum est, talemque societatem in ludibrium coim vertiti Ucet enim gratia Spiritus s. illuminatio,& Istalia per pradicationem de Sacramenta hominibus conserendi iis i. au non sit coetus ipsus IMMEDIA IE. est tamen ex promissioue & quod elestione personarum & subsequuta consecratione verbo legitima subjecti suppeditatione , nihil non obtruneanti Neque etiam ossicit, quod Disivi, qui pastores etant E clesiae,curasse talia in V.Ecclesita narrentur, quae Magistratui hodie, ex iuro populi &νσιι tale, nisi expressa, tacita saltim , transscribi silenti Etenim ex prudentia quod lit,& consuetudine, NECESSI TATI de qua loquimur, mm ah,& quidem ex ρraecepto divino , nus commodE imputatur, quam Reverendismira in Anglia Dii co-νω ποrce tria Stillivse im in suo libro laenico inevo, Salve ad Apsοuom modo inram revocati Unde , ut Lουυῶ

16쪽

itidem Anglus praetendit, non elemonis signum, sed' adprobationis in populo suille, secure nimis asseritist. Cui controversiarum pelago me hac vice non committo, quam erudite tracta,

tulit, Stillinoeeti desenser Scherlog Templi m.t. Magister mst V lonem Mesalinum, Mondestum, mo re in aureo libro Ecclesiastieat ricio Discopalium & Non- conformisticarum partium Ante

ἡgnani plures.. XXVIII ASSERTIO II. Sonetas Religiosa quaecunque, multo magis

Christiana irus Remmianai non transtulit in Principem, mem-Mumfactin sit Ecclesiae: non transscriptiste unquam praesumitur,esim neque POSSIT. Non loquor de coacti ne quadam violenta ' ad mutationem Religionis, quod qui tentare aggreditur, vix inter ho-

ratione usos, nedum Principcinoi nen meretur: sed desuaviai sin viis&isiecebro, Ma Principes in suam opinionem traducereves conantur. Equidem PRINCIPI UT TALI datum est aes Οιndopam ut neReligionem insuper habeat,sed custodiat cives,quo minus interitum de miseriam perversis moribus & inolita impietate incurrant. Addo &hoc:ne patiatur a se feri & sentiri,populo puta, quod Reipublica de per consequens diversa sentientium saluti adverrum seret. Sed ad christianum haec nilulattinent,& qua membum vult haberi religiosae Societatis, cujus Jura corrumpere simul vellie, IMPLICAT. Posito autem casu dissinsiones oriri & sectas, de Prii cipem putare se optimam habere, Oemque quam necesse & salui serum iit, etiam subditos prosteri: Osscium quidem facit ρrobi viari, talia ad considerationem proponendo. Sed qui tectis artibi cum alias nihil obtineat, nec Reipublica vacillet, omnem lapidem

movet subruenda civium sententia, quas ex JURE quodam sibi injuncto, n* is egrega sallitur. XXIX.

tatur optimus liber Commentaure Philast hique fur υρarales , Forsεαλεπιον. Egregiἡ Minurius Felix, Uam , inquit, culum DFG, eum Chri ianus eum dolara confretitur, eum libertatem suam ad fus Reges Principes erigit , SOLI DEO, euius ea,

cedit , cum triumphator cor victoris, quι adure1- ιιs moriam ἐγ-xit, insultat.

17쪽

XIX. ASSERTIO ma. Iura, quae coetus in Principem retulit,ut quam SENIOREM, eui ob paetiim tacitum ves expressum scum

quod erat voluntatis,postmodum fiat necessitatis in revocari temere nequeant sic tamen exerceri debent, ne Societas ingeniis si es que Ius radicate de caussisntia cum libertate opprimatur.

CHRISTO DEOQUE EJUS PATRI SIT GLORIA.

COROLLARIA.

PRo hoc hominum statu αναρχία Ecclesiae praetextu, v. g. Independentium in Anglii doctrinis, introducti, eonfusi nem parit: In uno corpore non omnis est oculus neque pes , sed ordine membra diversis occupata Ministeriis cohaerent. I Corinta . . s. seq. Eph. ITH. seq. II. Majestas UT TALIS lanctionem sacri ordinis usuum e non potest. III.

Datur ordo re Potestin Ecclesiastica, in quam nihil Maustas, possit, nihil laicus. Unde Disivus Voca beso Ecclesiastich accepto in non ordina . res est. Nostris moribus Osciabi haberi debet parum a Christi, parum Principu, parum Ecclesia.

Discopus tamen 'ladiatκs, hoc est Princeps Ordinatus nihil habet absurdi: Q vero Ecclesia non possit esse ρααλκον

'τευμα. Exod. XIX. b. VI. Principum vero Regumi STATUS, qui nonsimpliciter, ut in Melchisedeco, sed ii Wα ingreditur, aegre cum christianismo, quantum abest,ut cum Sacerdotio concilietur.

SEARCH

MENU NAVIGATION