장음표시 사용
21쪽
Intermittentibus. 7R. Ita: in febre symptomatica morbus localis primarius attentionem medici sibi vindicat, et febris simul cum hoc abscedit. Q. An febres idiopathicae divisae sunt ΘR. Plerumque in febres intermittentes, et
DE FEBRIBUS INTERΜΙTTENTIBUS. Q. Quomodo definis febrem intermittentem p R. Febris est, quae miasmate paludum Oriens, ParοXySmis pluribus, apyreXia, saltem rein missione evidente interposita, cum exRCerbatione notabili, et plerumque cum horrore redeuntibus, conStat: paroxysmo quovis die unico
Q. Ex ea definitione patet paroXysm0S et int ' ciones sive apyregiam invicem aliis Suecedere ; sed nonne parοXysmus ipse divisus est 3 R. In stadia tria; stadium nempe frigoris, caloris, et SudoriS.
Q. Quae signa plerumque apparent in stadis frigoris t
22쪽
R. Languor, lassitudo, oscitatio frequens, pandiculatio, pallor vultus, cutis rugosa et Constricta ; deinde sensus frigoris in dorso praecipue, rigores, et tremores artuum ; urina limpida; pulsus tardior primo, debilior, et exilior, postea multo frequentior et saepe inordinatus ;respiratio quoque frequens et gravis, interdum tuSSicula comitata; nausea, et vomitus; dolor capitis, artuum, et molestia Summa interna; sitis ; calor demum cum frigore alternat, major, majorque fit, et tandem Supra modum surgit. Q. Quae signa sunt stadii secundi sive caloris pN. Calor magis magisque ingruit; pulsus
plenior et durior ; respiratio, quanquam adhuc frequens et gravis, plenior et liberior; nausea et vomitio rara; sitis urget; lingua sicca et albida ; urina subrubra; facies et summa cutis rubescunt; capitis dolor vehemens, et haud rauro aliquid delirii; omnia quae signa incitationem Corporis nimiam, seu diathesin phlogist,
Q. Quae signa sunt stadii tertii sive sudoris 3 R. Signis jam dictis fere gravissimis; per totum CorpuS Sudor erumpit copiOSus, quo Signa leniora redduntur, Calor multo minor, pulsus
tardior et mollior, respiratio liberior et penenaturalis, evadunt; sitis tolerabilior et multo
23쪽
1minor est; et Omnes secretiones copiosius fluunt; urina sedimentum coloris lateritii demittit; et tandem Somnus plerumque irrepit, eX quo aeger eXpergiScit integer. Q. Quomodo aeger Se in intermissione habet ΘΚ. A paroxysmo languidus et infirmus est; lingua ejus fere albida ; sitis magna ; appetitus haud multus; et denique multum irritabilitatis adhuc remanet. Q. Quid intervallum differt ab intermissione 3 R. Spatium temporis ab initio unius parOxysmi ad accessionem Usque proXimi, intervallum ; spatium autem a fine unius ad initium alterius parOXysmi, intermissio, appellari solitum
Q. Quae notae morbum increscentem Ostenisdunt pR. Indicia omnia magis magisque in omni paroXySmo urgent; diutius durant; intermissionem multo breviorem reddunt; et praeterea irritabilitatem adeo multam movent, Ut febris non intermittat, sed remiSSionem solummodo subeat. Q. An sobris intermittens in remittentem Convertatur ZR. Interdum causa febris sortior fit, indiciaque multo graviora reddit; febris igitur, quae Primo a paroxysmo intermittebat, paulatim gra-
24쪽
vior nunc tantum remittit; et, febre inclinante,
Q. An febris intermittens igitur, et febris remittens ejusdem generis sunt
R. Certe sunt ejusdem generis ; nam eX Eadem causa oriuntur, et alia in aliam eodem in aegro eodem morbo laborante interdum mutatur.
Q. An disserunt solummodo in gravitate signorum ZR. Ita se habent. Q. An febris flava Indiae occidentalis genearis intermittentis est R. Hoc disputatum est, flavedo cutis tamen
interdum in febribus vere remittentibus videtur ; et praeterea febris remittens, et febris sa-va eadem in regione eodem tempore apparent, et promiscue grassantur. Flavedo cutis aliis adest, aliisque abeSt. Q. Si febris remittens et flava ejusdem generis Sunt, in quo tandem disserunt pN. Inter sese videntur praecipue in violentia disserre; quo enim gravior febris, eo alti0rsavedo est CutiS. Q. Enumera mihi seriem earum febrium.
R. Febris intermittens est levis, febris remittens gravior, et sebris flava gravissima. O. Nonne sebris flava continua esse putata est
25쪽
N. Natura ejus sere adeo graviS est, Ut pa troxysmi inter Sese appropinquent, et Signa parum SeSe remittant; hinc continuae simillima
Q. An febris flava contagiosa est y R. Si haec febris affinis est febri intermittenti, et remittenti, et si inter omnes Constat eas febres non ESSe ContagiosaS, ne sebrem quidem flavam contagiOSam eZSe patet. Q. Nonne vero eXperientia medicorum nos
docuit hanc febrem esse contagiosam tR. Exempla innumera febris flavae eadem anni tempestate eodem in loco inciderunt, et eadem febris, etiamsi causa Submota esset, alios homines implicare solita est; et continuatio ejus contagio niti videbatur. Sed homines ea se bro impliciti intra provinciam causae eXCitantis erant, Vel, Si haec Submota erat, typus sobris in typhum veram effluviis humanis quodammodo
Q. An sobris intermitten. vel remittens in typhum convertatur ΘΓ. Certe, ita accidat, ut intermittens ototiam remittens, cauSis typhi objectae, naturam hujus continuam et gravem induerint. Q. Quae causae praecipue typum febrium mutant ZA. Aer enluviis e corpore humano emissis
26쪽
Onustus adeo febres generis intermittentis asticit, ut formam Sibi propriam amittant, Continuam assumant, et facillime Contagio communicari possint. Contra, miaSmata paludum typhum faciunt, ut typum intermittentem vel remittentem sibi asSumat. An igitur mutatione typi rationem e Xplicare velis, quare sebris flava in sua natura non contagiosa aliis hominibus communicari pos-
N. Maxime ; et ratio talis iis, qui aequo animo in hanc rem inquirant, certe Satisfaciat.
Q. Quid hoc ei medicinam in regionibus paludosis facienti suggerit Z
N. Plane ostendit febres ventilatione justa et munditie prohiberi posse, quo minuS aliOS contagio invadant. Q. Quis typus generis intermittentis maxime Vulgaris ost pN. Febris tertiana, dein quartana, et tum quotidiana in ordine frequentius accidunt. Q. Nonne alii typi praeter hos interdum videntur ZR. Certe, quidam alii interdum, sed perraro quidem, Circuitu multo longiore redeunt in tribus prioribus tam eri et morbi sunt, et medi
Q. Quo modo definitur tertiana p
27쪽
De De sinitionibus Typorum. 13
R. Paroxysmi similes intervallo quadraginta octo circiter horarum: accessionibus fere meridianiS.. Q. Nonne tertiana duplex aliquando est, quomodo eam quotidiana dignosceres tR. Tertiana interdum adeo intenditur causaeXCitante gravi, ut parOXysmus ejus quotidie redeat; caeterum paroxysmi alternis diebus, quibus incipiebant, pares sunt; interpositis diebus impareS. Q. Quae definitio quartanae est pR. Paroxysmi similes intervallo septuaginta duarum circiter horarum : accessionibuS PomeridianiS. Q. Quomodo definitur quotidiana pN. Paroxysmi similes intervallo viginti quatuor circiter horarum : parOXySmiS matutinis. Q. Quae ratio est, quod labris modo tertiana, modo quartana, et modo quotidiana sit ZR. Illud est dissicillimum eXplicatu ; proclivi
nomiae animali eSSe putatum est. Sed fortasse potius de causae eXcitantis malignitate potissimum pendeat. Q. An accessio paroXysmi ab apyrexia eidem CauSae attribuenda ost tR. Ad quotidianos circuitus oeconomiae ani malis imputata est; Sed potius fortaS8e naturuQu
28쪽
febris peculiari, quae certo paroXySmo et certo spatio intermissionis vel remissionis gaudet, quibus ab omnibus aliis morbis distinguatur, attribui debeat.
De Causis Mollantibus. Q. Quae causa excitans est febris intermittentis et remittentis ΘΓ. Alias mala e locis paludosis orientia in aere volitant, in pulmones simul cum spiritu trahuntur, et modo adhuc incognito febrem
De Causis Praedisponentibus. Q. Nonne illa naiasmata alios homines, sed non alios, in eadem regione degentes assciunt pN. Quidam huic febri multo magis proclives Sunt, quam alii, eoque facilius implicantur. Q. Quae causae corpori proclivitatem dant ad febrem facito recipiendam til. Languor, lassitudo et debilitas, ex quibuscunque fontibus Oriantur. Q. Qui fontes sunt debilitatis, quae causa febris praedisponens habeatur pN. Fatigatio; intemperantia cujuscunque generis ; VenuS nimia; vigilia; studium nimium; affectus animum deprimentes, sicuti timor, horror, et moeror; plus minusve debilitatis in corpore movent.
29쪽
De DiagnoSi. Q. Quibus notis febrem intermittentem et
remittentem b aliis di Stinguere possumus p. R. Accessione et decesSione febris, et apyrexia, intermittens; remiSSione Signorum certis temporibus diei, et accessione iterum, remittens dignoscenda est. Situs aegri quoque an paludosus an excelsus in diagnosin statuendo auxiliatur. Q. Nonne febris continua remissiones et exacerbationes ostendit ZR. Certe, febris continua vespere plerumque intenditur, et multo mane se remittit: sed illae remissiones et exacerbationes multo minus notabiles, quam intermittentis, aut etiam remitatentiS, Sunt. De Progn Si. Q. Quae notae prognosin faustam fore indiis Cant ZR. Si paroxysmus tempus ejus assuetum OC Cupat; si stadia Ordinata sunt; si apyrexia sive intermissio parOXySmum sequitur, prognosin feliciter : sin autem signa Omnia graviora et paUlulum inordinata sunt: et si non intermiSSi O, sed remissio tantum paroXysmo Succedit, Proinu u
30쪽
gnosin adhuc selicem, etiamsi multo magis periis culosam, praedicere licet. Q. Quae notae prognosin infaustam fore osistendunt ΘΛ. Incitatio corporis, Sive diathesis phlogistica alta; respiratio dissicilis; anxietas magna febrilis; sensus doloris urentis, vel plenitudinis, vel gravitatis in quadam parte interna; deliri-Um, vel coma; purOXySmUS adeo protractus, et remissio adeo levis, ut febris continuae similis videatur ; praecipue Si vomitus perpetuo urget; et si flavedo cutis et oculorum adeSt, prognosis erit infaustissima. De Curatione Febrium Intermittentium et Remittentium. Q. Quae sunt consilia medendi pN. ParoXysmum ita temperare, ut celerius absolvatur : secundo, spatio intermissionis cor-Pus, praecipue Vero genus nervosum, ita firmare, Ut acceSSio paroVSmi prohibeatur.
Q. Ad consilium primum implendum quid in stadio primo faciendum est ΘΓ. Stimulantia tempore frigoris utilissima
sunt, sicuti potus calidus cum aromaticis, gingi-bere nimirum, Cinnamomo, lauro CaSSia, pipere,ot similibus: haud multum tamen potus hujus semel p0rrigendum est, quanquam enim sitis