장음표시 사용
231쪽
dissicili faciti, ita ut aeger spiritum trahendo in-hubilis fiat, protinus igitur eXSpiret. De Causis Excitantibus. Q. Quibus causis excitatur pneumonia ΘΓ. Frigore, quod halitum cutis impedit, et plus humoris in pulmones convertit; eXercitatione nimia pulmonum sub aere frigidissimo, injuria pulmonibus illata, incitatione Corporis nimia, sive diathesi phlogistica, sicuti ea, quae
variolam, aut rubeolam comitatur. De Causis Praedi3ponentibus. Q. Quae causae sunt praedisponenteS Pneu moniae ZR. Habitus sanguine PlenUS, et robUStuS, temperamentum Sanguineum, intemperantia, et accessus prior ejusdem mali, proclivitatem pneumoniae dant.
De Diagnosi. Q. Quibus morbis pneumonia confundi potest ZR. Cum catarrho gravi; rheumatismo mUS-culorum inter Costas, et cum hepatitide acuta.
Q. Quibus indiciis pneumonia a Catarrho gravi discernenda est ZΓ. Dolore plus minusve acuto in quadam
232쪽
thoracis parte, Sub inspiratione plena plurimum
aucto, pneumonia deSignatur. Catarrhus vero gravis SenSu angu Stiae, Caloris quasi urentis in Summo pectore, gravedine, et distillatione muci ex naribus; et Sen Su anguStiae et caloris, inspi-rptione plena, nihil aucto, dignoscitur. Q. Quibus notis rheumatismus musculorum inter costaS pneumonia dignoscendus est pN. Dolore plurimum aucto quum truncus corporis sinistrorSum aut deXtrorsum inclinatur; et dolore extrinSecus tendente sub inspiratione, ot tussi et sputis sere absentibus, rheumatismus
Q. Quibus indiciis hepatitis acuta pneumonia dignoscenda est ZA. Situ doloris, et hoc parum aut nihil aucto sub ipspiratione plena, tUSSi Sicca, vomitu, singultu, dolore saepe ad Claviculam et summum humeri dextri, et decubitu in latus sinistrum dissicili, hepatitis acuta facile a pneumonia disis
Q. Quae signa e Xitum felicem praesagiunt pN. Si febris est lenis, si respiratio haud ita difficilis si dolor lenior, Si sputa libera, et copiosa fiunt, exitum faustum Sperare licet. Q. Quae signa malum eXitum praenunciant p
233쪽
Curiatione, S c. ut 9p. Febris gravis, respiratio discillima, dolor
pungens eXCrucian Sque, tuSSis perpetua, et Si Cinca, delirium, vultus lividus, et pulsus in ordinatus et debilis, periculum maximum indicant. De Curatione. Q. Quae curatio est pneumoniae ZR. Missio sanguinis copiosa semel et subita:
purgantia : emplaStrum VCSicatorium ; expectorantia ; et diluentia, remedia adverSUS pneumoniam optima Sunt.
Q. Quid de missione sanguinis notandum est ZR. Pneumonia vitam aegri in praeceps periculum fert, sanguis igitur libere et copiose evulnere venae amplo mittendus eSt, et tantum semel detrahendum, quantum violentia signOrum postulat. Multo melius est vires morbi ex toto frangere unu detractione sanguinis larga, quam eandem quantitatem bis, ter, quaterve, mittere. Quum autem morbuS graviter redit, iterum sanguis pro ejus vehementia copiose mittatur ; et iterum repetatur, Si Opus sest. Q. Quae statim post missionem sanguinis ne-CeSSaria sunt ΘΓ. Emplastrum meloes vcsicatorii amplum 8uper partem thoracis dolentem imponendum
234쪽
veris jalapae compositi drachma, dandum, et
tertia quaque hora repetendum est, usque dum alvus ter quaterve reSponderit. Q. Quae expectorantia commodissima sunt ZR. Μistura ex mucilaginis gummi arabici, aquae purae, Utriusque unciis tribus, vini antimonialis, tincturae Opii, utriusque drachma, composita, bene respondet: vel mistura mucilaginosa cum pauxillo aceti scillae, et tincturae hyoscyami, utilis est: vel mistura oleosa idonea
Q. Quae diluentia maxime prosunt ZR. Decoctum hordei, vel avenae; ptisana; panis aqua servente madefactus et emollitus, cui sacchari paululum addatur, et tenuis factus; et similia blanda, ad libitum sumantur.
Q. Quid est peripneumonia notha ΘΓ. Inflammatio est pulmonum aut pleurae lenior, et assiuxus humorum in pulmones copio- Sior, quam in vera accidit. Q. In quo dissert peripneumonia notha a veraZR. In gradu solummodo: morbus enim, de quo Sermo est, aetate provectos, et senes debiles, et plenos invadit; vere et autumno 2Ppa-
235쪽
Q. Nonne peripneumonia notha saepe Cum catarrho gravi, vel Senili, miSCetur R. Morhus periculosus et fallax senibus est; nam sub forma catarrhi gravis Cum excretione muci copiosa ingruit, virBSque majoreS Sine periculi suspicione acquirit, et brevi aegrum perdit. Q. Quae curatio ad peripneumoniam notham idonea est ΘΓ. Si dolor lateris acutus est, et inspirationEauctuS, SanguiS Caute pro ViribuS mittatur: si vires plurimum fractae et imbecilles sunt, et missionem SanguiniS non patiantur, emplastrum vesicatorium parti dolenti applicare, alvum leniter ducere, et miSturam eXpectorantem, et tandem toni2a eXhibere, Oportet.
Q. De catarrho antea collocuti sumus; sed pauca hic plenius dicere . de curatione ejus licet. Quae Curatio catarrho gravi maxime Cou venit lL. Catarrhus membranam mucosam infamismatione assicit, sensumque caloris urentis in bronchiis movet, cum tussi molesta, et CXCre-
236쪽
tione muci, Si illa Signa Sine multa febre adsunt,ot si nihil augentur inspiratione plena, emplaStrum vesicatorium Summo Sterno imponere, alvum libere purgare, et diaetam tenuem et par cam praeScribere, et aegrum se in domo continere, Oportet.
Q. Quid necessarium est fieri, si dolor lateris, sterni, vel dorSi, Simul cum Sensu urente summi Pectoris adest pN. Si dolor pectoris inspiratione plena in tenditur, et e XaSperatur, Sanguis protinus mittendus est ad uncias viginti, aut plures si opus erit; deinde remedia jam memorata administranda Sunt.
Q. Quid est catarrhus senilis pR. Catarrhus, quae eXcretione muci copiosa comitatur, senes imbecilles, et constitutione multum fractos, assiigit, et haud raro in peri- pneumoniam notham transit. Q. Quae methodus curationis exercenda est ΘR. Si dolor lateris, vel angustiae SenSUS Urget, emplastrum vesicatorium parti dolenti superimponatur ; si debilitas magna est, et Corpus multum relaXatum, tonica, veluti cinctiona, myrrha, Colomba, aut ferri praeparationes, id ο-nea sunt; Si tussis aSSidue veXat, eX pectorantia, Sicuti gummi resina ammoniaci, scilla maritima, et caetera ejusmodi; et optata, utilissima sunt.
237쪽
Q. Quae diaeta commodissima est 3 .R. Diaeta nutriens et Simplex, et si nullus
dolor adest, vinum rubrum, Valde commoda Sunt; ObServandum tamen eSt alvum semper sa-cilem tenendam eSSO.
Q. In qua classe et ordine morborum phthisis ponitur ΘΓ. In classe pyreXiarum, et ordine haemor rhagiarum, sub genere haemoptysis, cujus phthisis Doctori Cullen sequela eSSe viSa eSt.
Q. Quae definitio est phthisis tR. Corporis emaciatio et debilitas, cum tussi, febre hectica, et plerumque expectoratione purulenta. Q. Quot species phthisis sunt ZR. Duae: phthisis incipiens, Sine eXpectoratione puris ; et phthisis con sirmata, Cum eXpeCtoratione puriS. Q. Quae signa sese in phthisi incipienta Plerumque ostendunt ZR. Pyrexia, catarrhus, tussiS molesta, Sicca, et peculiariter dura, Sensus angustiae, Vel dolor lenis, in quadam thoracis parte, respiratio nonnihil impedita et dissicilis, agitatio, somnus
238쪽
tussi interruptus, omnia quae in pejus ruunt, atque si nihil illis occurrit, in Statum confirma
Q. Quae Signa praecipue phthisin confirmatam indicant ΘΓ. Macies, viros gradatim labantes, dolor
lateris perpetuus, dyspnoea, respirati O BCCelerata, tussis gravis Di molt Sta, sputa purulenta, febris hectica, et pulsus frequenS, Celer, durus, et Chordae similis, phthisin confirmatam declarant. Q. Quibus modis pus a muco, cu eXPuitur tussi, discernendum est ΘR. Colore, spissitate et tenacitate, Odore, gravitate, materia variata Sputorum; DB ID PUS est mngis opacum et saepe subviride, minus glutinosum Ut tenaX, et cum in aquam infunditur, in illa agitatione Separatur, et gravi US Cadit, odore magis ingrato, quum mUCUS. Q. Nonno chemia differentiam multo evidentius discernere poteSi ΘΛ. eri Ρ: Si Sputa in acido sulphurico, et in li civis caustico, pari quantitate SolVAntur: et si ambabus solutionibus aqua pura addatur; Si in utraque aliquid cadat, pus est; si vero nihil cadit, mucus Solum in sputis eSt. Praeterea,
Si Oxymurius hydrargyri sputis addatur, mucum facile, sed nunquam Pus, coagulat.
239쪽
CauSis, S c. 225 Q. Quomodo definitur febris hectica ZR. Febris quotidie revertens; accessionibus meridianis et vespertinis; remisSione, rariuSapyreXia, matutina ; plerumque sudoribus DOC- turnis, et urina sedimentum furfuraceO-lateritium deponente. Q. Quae alia signa febrem hecticam denotant ΘΓ. Pulsus semper frequentissimuS est, Plerumque Supra centum in horae seXagesima Parte, calor perpetuo auctus, Sensus frigoris interdiu, et sudor matutinus noctu, macies, Saepe tussis, et muci vel puris excretio aucta,
lingua interdum alba, sed fere nitida et rubra, fauces aphthis infestae, diarrhoea, et Oedema pedum, hecticam monstrant. Q. Quibus ex causis febris hectica oriri videtur tR. EX absorptione puris saepissime, irritatione summa, et debilitate extrema, et fortas)e nimio oxygenio in sanguine.
De Causis Excitantibus. Q. Quae causae phthisin excitant ZR. Catarrhus frequens, pneumonia, rubeola, et variola, quae Omnia, Cum negliguntur, Saepius Suppurationem pulmonum, et febrem hecisticam, movent, sine quibus Phthisis non exis-
240쪽
tere potest. Tubercula in pulmonibus saepis., sime ; haemop sis fortasse et asthma inter
Q. Quid de tuborculis intelligis pH. Tumores esse eXiguos; qui glandulae tumidae et induratae esse videntur. Q. Quae glandula se tubercula constituunt ZR. Glandulae lymphaticae, vel Saltem puncta exigua, quae inflammatione lentu tumescunt, Suppurant, Et ab SCeSSUS parvi sive vomicae fiunt, quae rumpunt, atque pus in ramul bronchiorum emittunt, Ut eXCrentur.
De Causis PraedisponentibuS. Q. Quae causae proclivitatem phthisi dare videntur ΘΓ. Habitus scrofula imbutus, Conformatio thoracis nimis angusta aut parva, haereditaria debilitas pulmonum, aliena, sicuti pulvis, fumi, in pulmones ingredientia, et plethora, cauSae praedisponentes haberi pOSSunt. De DiagnOSi. Q. An phthisis cum ullo morbo confundi Potest pN. Cum chlorosi fortasse confundatur, Sed vix cum aliis morbis.