장음표시 사용
321쪽
ii lanugo. Pind. IIO. ΔυωΔαχος pars noctis Moseli. II. a. a V. noti rei Λεγοισαι dor. pro λἰγουσαι, dicentes Bion. I. sa. Λέγοντι dori pro λέγουσι dicunt. Bion. I. 32. conser tui Mnitiatre de dies. pag. 223.
α, A, splendidus, nidens. An. 29. s. lambo. Mosch. II. 9 . sol Λογιζομαι, mecum reAuto Pyth. 39 r. IurAοιπον, plene dixeris, κατα aut ριετα τα λοιπὸs με- etieκ aut- vid. Lamberr. Bos et Schwebel de Ellips. graec. pag 85 195. in futurum. An. Μακα I. Io. το λοισου, reliquum, quod restat. An. 28. 29. Λοξιον Tyri. II. a. se Λοψος crista in galea Tyri. 1l. 26. .
322쪽
redimo. Anacr. 3o, 6. 7. ubi v. not. 'Δωςος. Erin. lX. a. vocabulo hoc frequentius utebam tur, qui atticismum assectabant. τίναι ποίαι Anacr. 4, 2. intelligi debet de Ioto satiua, seu urbana cuius odor suauissimus est, et ex qua coronae olim fiebant. quas λωτί- seu m lius λωτι ,ας vocabant. v. Fabrum ad h. l.
Mαλοῦμαι sui. a. med. dori pro θ Θοῦμαι, a prisco verbo μηΘω, quod idem est ae disco Th. Xl. 6o. cons. Port. Lex. sub h. v. Μαίνομαω vide ad Theocr. M. 3r. Prima sua signis.catione furere significat, deinde de nimio ae inti moderato alicuius rei desiderio atque amore usumpatur, ut Sehinebet ad Moseth. VII. a. testimo. niis Anacr. XIII. 9. Call. H. in Cer. 3o. Theocr. X. 3I. aliorumque docuit. Idem illud verbum pra sertim in eompositis, raro vitio, saepe etiam laudi. ducitur. Hom. tamen 1l. 16α Bellerophontis amore mire capta fuit τοῦ Proeti uxor. Sie simpliciter etiam est, et propemsiouem animi notat, ut apud Sil Ital. II. 3a furor decoris, ad quem locum vide Drahenb. vide etiam μανία. quaero Pind. 73.Mακαρες, vide ad Pindar. 83. νος, νοῦ dor. pro μ, κων papaueri call. H. Incer. F a b. XI. 57. Schol. λεγεται nκαὶ βοτανη, Μ κοινας λεγομενηκουδέα.Mαλα, fructus arborei call. H. in cer. 137. ubi v. noti μαλακωτατος, tenerrimus. Anacr. XXIII. 4.Mαν dor. Pro certo, profecto. Th. XI. 6o.
323쪽
i, stabulum. Call. H. in ceri xo6. Misi ψ suror, insania; sed usurpatur pro quovis Mis nimio animi motu, e. g. libidine potandi et amandi, aut, ut Foesus in oeconom. Hippocratis dicit pag. 396. praeeunte Galeno, pro vehementi quadam mentis abalienatione Th. XI. 15. de libidino
N. subrideo Sapph. I. ubi vid. notam et Κlotκ de audacia Horatii p. 155. in opusculis. Mειλιχιον neutrum pro adverbio) placida, blande., Mosah. II. 97. 'Mείλιχος, blandus. Mosch. II. Tos.
Idελίσδω dor. pro modulor. Bion. IV. 5. Xo.Mεμαλοτας, dor. pro μεμηλοῦτας adcus Part. per . ριεμ εληχὼς, per syncopen a μέλει curae est. Pind. I S. νεμικταμ, honoratus es et adhuc honoraturi nota vim perfecti Pind. 1 7. a μίγνυμι misceo, Schol. expil-
νεν quidem. P. I. de eleganti huius particulae usu ab initio orationis vide Viger de idiot. graecas diction. pag. 38a. Xyphe in Obs. T. II p. I. R phel. in obs. Xenophon l. et Cois in cur. pHl. et frit. ad Adt. Apost. I. I. saepe nequit latine reddi.
324쪽
Μενοιαω v. ad Pind. 93. MD ων certe, omnino. Pind. I 9. ubi v. notiis cura. v. ad Pind. 17 ., τὸ iκterrilium , superciliorum interstitium
νειν ς' pro μ έσφα poet. pro donec, dum. Call. H. in Cer. 93. Ha. Fuτα inter Tyri. II. 9.Nεταμάζιον. Ea pars pectoris est, quae ad matrimas pertingit. cons. Hom. Il. ε, I9. ibique Schol. He fyeh. exponit: τὸ μεταξυ τῶν μαζων, ψ ὐπερ τίνη τὸ μετα μαζων et in quo posteriori loco ριετα ionice pro πρὸς positum videtur. An. 29. 3o. Idετα το ἔ9νος ad gentem. PInd. Io7.Nετας ρενον, τοι dorsum. Tyri. II. 37. Nετρον P: 3 . Interdum abundat Hom. Od. A. 316. - ubi notam Emesti, et Graeuium in lect. Hesiod.
Μικρὸς, α, ον paruu . μικοῆς ionice pro genit.: sing. s. g. Pyth. r. γαιζοι sors, fatum, pars, portio. Pyth. 33. ubi vide
Mροφοὶ, ε dori pro μορς i, forma Bion. vlII. s. Mουνοε poeti pro solus. Anacr. I. ει
325쪽
Mουσίσδων dor. pro a μουσἰζω cano. Th. XI. M. vid Port. Lex. Dor. s. v. νυκοιω mugio. Mosch. II. 97. Mὐρον Bion. l. 77. etc. propris, unguentum mixtum. Call. in H. Pall. I3. μοῦρον memorans, v. 16. nominat. ubi v. Spanh. Unguentum simplex, est ελοιιον et e variis odoribus mixtum, est v. Spandi ad Call. H. in Apoll. V. 39. νυο η, ης, Μ myrtus. Anacr. ΙΗΙ. T. νωνος dor. pro μονος solus. Call. H. in cer. 8. 9 . Μωρος ineptus, οπως μη ροοζω ne ea, quae
facias, stulta sint. Pyth. 27. Naia habito Pyth. 8.- dori pro Th. XI. 4o. a νε β: hinnis.
326쪽
Nονιριος, de fructibus aliisque terrae prouentibus, m turus. Call. Η. in Cer. 336. ubi v. Spanh. et Hesychius interpretatur etiam fecundus, salubris. No est particula enclitica et poetica; non , otiosa, sed individuum temporis punctum et praesentissimum significat, nec non caussim perorat; nunc igitur Bion. VIII. 3. conL Hoogeu. de partie. m. II. pag. 798. seqq.Nῶτον, το dorsum Anacr. 29. 39. Moeris pag. 26
Nωτα, καὶ το νατον, 'Αττικως. καὶ τους νωτους,
εὐηνιμοῦς. ubi v. Pierson. et Herodian. Philaerter. 35. qui tor νωτον, ait, και τα νωτα h δετεροσε τὸ ἀνθ ρωπων. bene autem animaduertit Piersori. recentiores et poetas hanc regulam neglexisse. Atque Thom. Mag. pag. 637. τὸ νατον, ὀ νώτου scribit, ubi v. Oudendorm
αν&ὸς vosch. II. 68. De hoc vocabulo Salmasus in
Plinian. exercit t. pag. II 55. valde copiosus est, et more suo confusus, ut eius sententiam egregie do ctam aegre possim in compendium redigere. Atticis est Diuus e Dorici autem generis homines de Iuteo dilutiore usurparunt, quem Latini favum vocabant. Nos vulgo blaudum, quasi blandum eo lorem. ξα Θος εκλευκος est luteus, pallidus, quem colorem ξα Θον Dores propria dicebant. ξανθ ο stvero Atti sis luteus, flammeus, qui et πυρρος. Poetae eroeum ξανθ οτρεχα ad pellant, a quo color croceus3 hoc est luteus; in rubrum vergens. Poetae latini. rubruin crotum vocant. Quidam τὸ supra collocant in gradibus coloris rubri percen
sendis; alii infra. Σεςος, ἡ, ον, rasus, lacuis Tyri. II. 37. ubi est si laragilis Latinorum. λ
328쪽
fremere Th. XI. 43. Eustath. ad Iliad.
Ορκος, ου, o iusiurandum pyth. a. quo loco ipsam diuinarum legum obseruationem dici, Hierocles pag. animaduertit, deque eo uberius disputat. ορνεον, ου, το auisuis An. II. μ est diminutivum ab
' Oρφνη, s tenebrae Pind. II5. ὀρφνὴ adiective ab
obscurus. οσσα poet. pro οσα, ab οσος, η, ον , , quantua
οσσος, εος, τo, Oculus, dual. oσσε, pro οσσει Mosch. II. 86. Ου μ α vid. ad Pyth. s. 'Ουρῆας adsius. lon. plur. ab γρευς, εος, ion. ἔος murus. απ των ορων a montibus, ubi educari soliti. Cassire in Cer Io8. ubi v. Spanhem. 'Ουταζω vulnero. Tyri. II. 3Ο. Οφρα quantum . quoad Mosch. II. Ia3. Pyth. 8. at V. I9. est καΘοσον quamdiu. Tyri. I. ubi vid. notum: tempus terminat, et continuatam actionem fgnificat, solisque poetis sollemne. Construitur cum subiunctivo, ubi actio praesens adhuc durat. vide Hoogeu. de partiCul. pag. IO26.13 supercilium Anaer. m Bion. I. To. eonLXenoph. Mem. Socri L . et Camerarii Comment. utriusque linguae pag. seq. et 7r. Corositioris Mosch. II. 8. ubi v. notam. de usu met phorico pro loco eminenti vide Rittershus. ad Oppi n. pag. 3D3. Κyphe Obss. Acr. pag. ain. Et neri obseruati. saeri in libr. Histor. N. T. Vltr
329쪽
lecti Irao.' pag. aoo. et Wettstein ad Lucae IIII. α8. qui abundanter agit de usu et potestate ' ο*ρυος
nullo accentu notata, est dictio enclitica. Παγα dor. pro πηγη, η fons Pyth. 8. Παισδω dor. pro iudo. Mosch. I. II. vid. 3d Bion. 1 38. Παλ οτερος, senior Tyri. I. Παλοάμη, ης, n Palma, manus Mosch. II. 33. Παλλώ vibro, obuerto pectua yfctori lari. II. 33. παιδελαμ- , agitor, quatior. MO h. l I. II. Παναποτμος, o, 31 infelicissimus. Bion. l. 57. Πανοπλία grauis armatura, sed apud Tyri. II. poetice milites grauiter armati. Παντες ipsi, omnino Mosch. l. 6. Vbi v. notam. - Πάνυ omnino, prorsus, magnOyere; οὐ πανυ non magnopore, non adeo frequenter Pyth as. Παξαι don pro πηξαι a πήγνυμ premo Th. XI. 66. παξε dor. et ion. pro επισξε ibid 16. fgo. . lat. dor. Call. H in Cer. 5 . ubi v. notam. Παομαι posideo. Call. H. in Cer. I 28. Παραὶ praeter tempus opportunum, h. e. intex pestive, importune. Pyth. 37. Παραμείεομαι transeo, praetereo Mim. I. s. Παρεια. - ion. gena An. 28. IO. Παρειπω moneo, hortor. persuadeo. Pyth. as. Παρεοῖσα dor. pro praesens Th. XI. 7s.
330쪽
Πάσσομαι edo. Call. H. in cer 69. ubi v. Ernesti. Myr. I. vbl Wolfius obseruat hoc vocabulum significare I) locum, ubi conuiuia celebrabant. Amnopsi Mem. Ιu. 8. 9 Pollux VI. cap. I. Act. T. a deinde porticum apud Plutarch. in vita Lycurg. tom. l. Opp. p. 3. B. 3 denique thalamum apud Aristaenet. libr. I ep. io. p. 5o. Euripid. in Orest. V. 1371. turρiter facere, turpirer se gerere. Τyrt. Il. I 6. ubi v. ΚλtZ. Παυροι pauci Pyth 56. est poeticum. παυζωτεροι pera pauci Tyri. I l. I 3Παύω activ. cessare facio alterum: παυομαι passiv. cesare sto: παυομαι med. cessare facio me in umvel desino. Th. X l. 28. Call. H. in Cer. 49. LOLLΚuster de verbis mediis pag. Io I. Thom. Magist. παυω ετερον, παυομαι δ' εγω, v. autem ad h. l. Triller et Oudendorp.
quae est ex Papho, Cypri urbe; est Veneris epithet. An. 29. 37. Πέδασον dor. pro πεδησον, a πεδαω impedio. Pind. Iaa.
ους, ους, a Suada Au. XXII. 7. admoueo, τα κηατει fae, vincam Pind. Ia6. Πελεια, ν . columba An. XI. I. Πίλω, πέλομαι jum, poet. Pind. 72. call. H. in cer. . 53. Pyth. a7. Πένομαι facio, paro. Call. H. in cer. To. Πεπλος, of et πεπλην, το, fuit muliebris vestis exterior, eaque longa, vide ad Mosch. II 125. et ad Anacta