Opus de finibus imperii germanici, quo jura finium, quibus illud continetur, a primo ejus exordio usque ad haec nostra tempora illustrantur

발행: 1680년

분량: 1033페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

311쪽

L re minus ad ipsiim Daniae Regnum potuit ejus aliquid pervenire quum

Imperator non Regnum Daniae,imo nec ali. quem Daniae Regem, benencio isthoc flacerit, sed Canutum qui Dux ciam erat bicloi

Omnium videm verisimillimi subjugationempe Uenedorum ramo Craninio pii detus haec praepIacuiss). Itaque hanc alimilli de manum semper addit Hinc illis libro andalia a nobis productis subsungite vestigio cap. Sedre multu deindebe A magna pars Manualia tittoralis armis

νibus Danorum, ut de quos titulum mut at credantur cap. 3s ded 3Podantedixi NIuo tempore commemoralitur, etiam posterioribus semia magnam Mandata partem LM-norum Rege suo imperio in unxerunt, eam videticescuabit a ris tangit. Mneci inrum anorum in Mandatis imperium flammansi Similiter I 6 cap. a. ubi narravitKt,

Obotritorum Re ullas latatum inevinnum in Canuti Regjs hominium deditos

312쪽

L13Ε III. Ap. an an Hac, inquit, en altera caussa cur Dania Re sntulum ibi desumant, ut se an loruis quos fieres profiteautur. Nam prin m mcinuto Obotruorum Regesia Lothari e uenorun novi o recepere . Et vero ex eo

demum tempore ortus est in Dania ille Regius de Venedi sive Navis titulus. Ita etiam demum liquet, nullo Imperii Germanici beneficio illud nomen Danis partum, 'audinani thia fundamento . innixum Armis liquidem devicta Mavonia & in provinciam redacta nomen uoque Regium haud immem ornavit, Germania i etiam inconsilia.

in mitio Rugi iam a Valdemato Rege subacti eranti, Canuti vero denique ausipiciis. Abialon Archiepiscopus Bogi

laum Pomeranum ad tributari hominium. Mi nam more, Dan praestandum adestit. quod utrumque Saxo late describit, libris duobus ultimis Historice sitae. Postremamictoriam hoc quasi epiphonemate persecu- iamcarum rerum dominium, Lοκι Waldemam latoribu negatum, par o sint negocio contributum eis, felici uiu milia

313쪽

ν FlNIBU IMP. GERMANicitia paternam supergrediente fortunam Pomeranum fraude circumventi Obotritorum bini Principes inter se discordes, eadem fortuna, non multo post secuti sunt. Rex Dania Ca. nutus ait Crantalus i. 6 Wandal. cap. 2 qui iureumnum in Rugia captum tenebat, arbiterfactus inter disdentes ita litem diremit,

ut Nicoto Rostochium cum terra M orum, Eureuvino vero G--Magnopolis ea est terra Obotritorum proveniret,s T si DE MANU REGIS terram suam recognosceret. Eadem deinde armorum schcitate per Nordalbingiam omnem excurseni tandem inclyta urbs Lybeca in ius inno rum concessit. Quae postrem cum assas

se sub finem I. initium andata

suae Crantgius, addit Hic est inter rerum patri , ut unu Canutis Regem se anorumi

Wandalorum Nordalbis a fera m ι' tulo scribat. Erat autem tum annus missimus ducentesimus. Stadensis tamen Abbas Adol pho Holfato vieto Lybecam anno demum IaOI subactam, scribit Obiit autem Canutu ann sequentes succes rem nactus ratrem

314쪽

Ligg III. Ap. XVI. sci Hldemarum, Principem sane multis virtutibus eximium Mus initia spectes fratri armorum selicitate haud imparem. Etiam hic vero mulac in ania res suas nonnitu com- polutilet ivbecam veniens REX DANORUM SI AVORUM, NORDA I

non multo ante ex Arnoldi Lybecensis p. 'lam in narravimus. Unde confirma- id quod diximus, subacta illa ad Baltilicum mare lavonia, illud Regium novum nomen Uan titulis accessisse , nullo habitu resipectu ad terras alias. Et tamen aliquot annis postis dem Rege aldemaro russa quo- ρ Esthonia devicta est. Ericus Rex in

montem: Anno Iso Andrea Archiepisco-Revaliam Anno IIIo

315쪽

2 DE FiNmus I, p. GERMANICI Igitur haud dubito equidem, non aliar, tione natum illud novum nomen, quam cepit alterum illud NORDALBINGIAE DOMINI. post scilicet bello subactam lavoniam illam Balthico mari proximam. In iustitiam vero armorum si inquiras, illa cum

Imperi Gerimnici injuria conjuncta fuisse,

vix quisquam negaverit. Omnes illas lavo. rum terras usque ad Vistulam amnem jam tum a Carolo Magno in obsequium Francici Imperi redactas, ante ostendimus. Cum ab osticio recessissent post Ludovici Germanici obitum, Henricus I Rex ut Bohemos N orabos ab alis Regibis edomitos, ita caeteros Stivorum populos unograndi pratio ita percus it. ut caeteri qui perpauci remanserant sin Ptributum sDeo Christianitatem ultropromit terent Henrico defuncto Navi novas res al- sectantes rebellare moliti sunt. Otto uicin Re quos pater quae uno grandi bello domuerat, ipse tanta deinceps minute constrinxit, ut tribu

tum retaristianitatem pro ita mul repatr ηbbenter ferrent victori; bapticatui, In totus

Iemilium populin. Qui quidem ad Oderam

316쪽

Lipsi III tap. XVI. as usque habitabat mam Pomerani trans Oderam armis non Germanicis sed Polonicis flexi iterum sunt, eoque non nisi per Polonos in Imperi Germanici ditionem pervenerunt. Hoc obsequium duravit pene per annos si ptuaginta amplius Pene inquam , multa enim illos blavos etiam Ottonis II aetate molitos, ex ithmaro constat. Tunc vero Theodo-ncus Marchio Brandeburgensis tu Saxo-ma Baiahardus, quorum alter orientaIem alter occidentalem lavoniam illan possid dat Ucnedos isto tanta crudelitate insectatij t, ut eae standemservituti Iugo liberta suam armudefendere cogerentur. Id quod inpiis ex sententia tum successit. Post am μ' placuit 'simo cisar Henrico curiam si re incastro rebene, quodest iuxta AL- α experiendos animos lavorum, en

nradus frequentibin reali

317쪽

1, DE 1Nigus IMP. GERMANICI iam II Caesare in officio suerunt Henrici vero IV aetate, quum omnia Imperisconcute rentur, Venedi quoques relisione deserta&excussis jugo in libertatem sese vindicaverunt in hujus filius Henricus V rerum potircitur quidam Venedica prosapiae sed Christiana

res ione imbutus praeclarus princeps Henn- Slaviam illam pene nanem debellavit. Duci tamen Saxoniae fecit Iuramentum delita-

iis ac siubiectionu Hic est Henricus ille de duo He oldus Servierunt Ranorum livo Ruoiorum populi sub tributo, quemadmodum l iri, Polabi, Obotrati, ocim , Orcypa

ram Polonorum. Super omnes hos impera tHenricus, vocatu es I Rex in omni avorum lardalbingorum porvincia Haru suntlnitia Resii per Staviam illam nominis, populari maois acclamatione quam Caesarum auditoritate in hunc modum quoque aliquatenus Stavi isti in Imperi ditionem redierunt.

Aliquatenus, dicori tantum enim non libel

318쪽

ulus est, nisi quod ad extremum huius im

que dominium Rugii excusserin: Deliaci cum filii Henrico Canutus Duae Danu, Ie

omnes usque in Pomeraniam sub ra

319쪽

Fi ilia ries halia , Saxoniaque omni, Ducum illorum Marchionum cura accitis, excoli habitari uerum coeperunt, Fri scri I Caesare imperante. Ipse ille Imperator, mpistatim massimirum Pomeraniae principes, quum pulso Henrico Leone Duce, in cuius cli. entela vixerant, in castris ad Lybecam commoraretur, agebatur annus ti si datis solenniter aquilis in numerum Ducum Imperii adscivit,

coram praesente ipso Rege Danorum Haldemam. 'Σ. Iri : 'Hue igitur usque continua pene seculorum aliquot possessione injure Imperii Veia dorum utique hi populi suerunt. Soli Rugupossint uteri nonnihil pra aliis sitisse odi

Inaperi legibus , diuturna rebellione pasta sibi maiore aliqua libertate; non inti ta' men jura prisca Imperio salva manscre, aussi quae damnum erant passa integrum Impe rio suit illa sterum vindicare. maniae certe nec in Rugio quidquam fuit vel iuris vel poticissionis iam a sedulis compluribus. Debellavit autem illos in suam ditionem quasi citcgis circa annua demum ius ex Haldem,

320쪽

D Fmigus tap. GERMANICI. actrus primus id nominis i Nec tamen vel ea ratione Rugii Imperio plane ubducti in soliti Uraiae donatiuum concedere. Ipsi enim Dan Reges in homini tum fuerunt Gesiarum tis ιν illa qua a Regibus istis tum occupaban in quason peculium simul Imperii venerunt:

Adhoc videtur Waldematus uiduliu Cra oderici nusio beneficio arma illa expedivisse a. silvis naud dubie Imperii uminis iuribo Datum sene esse Regi Waldemam, cum noma in praes aret, Friderico Caesarepotestatis ali

Monem. In partem quoq; Victoria: Henricum Leonem Ducem admisit valdemarus, ut, o uidem Rugia illa Dan cesserit Hesmo usp rit Duci manorum Shius pronum domnem oluntatem Q En it ei medietatem tritatorum

Npossumus non hoc loco animadve

tere

SEARCH

MENU NAVIGATION