Opus de finibus imperii germanici, quo jura finium, quibus illud continetur, a primo ejus exordio usque ad haec nostra tempora illustrantur

591쪽

s11 DE FiN13U IMp. GERMANICI cuniam rabituros, nec a friatque amicitia C sarum ullo unquam tempore discessuros Caesaris consilio viros insignes viginti quatuor a timo ulis tribubus regendae reipublicae creatos, imperata pecunia honorarii sublidii nomine snec multo post qui unam rerum praeesset cum Germanorum manu delectum uili Lmum Monfortiunn Galeacium denique cum sui jussu Ludovici Caesaris a Castruccio exoraucarcere liberatum. Nolunt alii eundem sin-i.

stino loco restitutum, sed id ovius non habet Caleaci filius Actiuris verba iterum sunt Iovii in Aetio ad Casarem Pisas profectus, post

multa colloquia, egregie naetante operam Marco patriso, Coaru animum inflexit, promissaqu pecunia ad summam quindecim myriadum MDpaterni imperii princeps appetiaretur, impetr vis. Erat autem nomen dignitatis illud HygVicarius Imperii audiret isque titulus an sit ad encestat Iovius perperam Ladis auis Vocat Caesaris aetatem , qui Joannem Mycium sceptro pileoque transmisiis Duccinnimcupavit. Id quod aestre adeo tu crua tunc Ele res, ut mica alia OcinxiQqV G

592쪽

LUERII CAp. XXIII instam crediderint causam encesta abdi candi. In tabulis abdicationis, Mutila , inquiunt Electores, Imperium Medioiano reprovincia Langobardi , qua Iumiacri Romanis Imperii fuerant, redeuntiti inde ad Imperium ampti simu emolumentis, in qua ditione Mediolanens vetati miniser Sacri imperii partiliufungebatur tum tu, contra quam tuamstissimitatem oe dignitatem decebat,accepta pecuniai. Mediolam Ducem V Comitem Papiensem creasti. Et vero illis quidem verbis subindi cari videtur , hactenus aliquam proventuum partem fisco Caesareo cessiste: nonnihil scilicet eau quod olim Caesaribus depensium fuit. Quo is de ita loquitur Philippus ominaeus . i de bello Neapolitano cuo tempore Mediocinem se provinciam Caesares ad ni abant, mgna erat popia libertas res Inguia domu amreum fotammodo pendebant annuum. Quic-ro Quid huius uerit, in Joannis Galeaci duobus litus Joanne Maria Philippo , quorum altera teri successit, stirps illa legitime natorum

vicecomitum interiit. Inde cum Carolus Au-rcliancnus Joannis Galeaci ex filia Valenti ira

593쪽

33 DE JiNigU IMP. GERMANICI nepos, Franciscus sortia Blanc: spuriae maritus, sibi opimum illum Ducatum vindicarent, atque ille niteretur tabulis dotalitiis quibus mali fratribus sine prole mascula deiunctis, ius succedendi erat datum . intercessit Frickricus III Caesar,&ceu caducum ex seu loruna

legibus Imperio asseruit, idque quoniam indotalitias illas tabulas non Caesarum aliquis sed Pontifex tantum, cujus in talia nullum tu

est, consensisset,in Blanc natalium in latrata succedendi iuro arceretur. Etsi vero nancna illam provinciam in potestatem suam redc gerit eximia armorum felicitate , Franciscus Siortia pacatis tamen rebini verba iterum sunt

Pauli Jovi in historica narratione Mediolanens haereditatis ut imperium armis partum O'faris auctoritate sta tiret, per legatos postula' vit a Caesare , si quod adoptionis ure ob 'cutus esset , Augustali diplomate coormo ς' tur. Nec ille tamen nec filius Galeacius, quod

neuter imperatos simplus vellet facere tiam Caesarum impetraverunt Ludovicui tamen Galeaci frater, quem Morum 40ς Ognominant, quater centum millibus au

594쪽

LigERII CAp. XXIII sas reis nummis a Gesare Maximiliano primo sibi sitisque legitime natis successoribus, consecutus cit. Cum hunc captum omni ditione exi isset Ludovicus XII Galliae Rex justum se haeredem strens, quod armi vindicaverat auctoritate tamen Casar corroborandum ex u--avit. Igitur it ovius cum Maximili tiro Caesare, qui ex Tridentinis Alpibus ad

Benaci lacus orte pervenerat, numerata P Io cunia transactum ent, in hanc formulam Uta

indovicus eiusque gener ex Claudia flua Franciscus Aetolisnorum regulus tiberique demum jus poster successores beneficiario iure Mediolam Duces appetarentur. Sed caute additumi, sat id fieri, salvo Iure tertii. Itaque non multo post, quod fortiis iura integra crede- tantur relicta , Julii Pontificis cura, ut Maximilianus tortia in paternum principatum seducerctur, laboratum cst. Et vero Galli Q tandem omni illa halles parte terum ejecti sunt restitutis fortiis. M ubus extinctis Carolus Caesar quod Franciscus ex Gal- sa iuribus, si citae habuisset reddidisset se indjguuiu , universum Mediolancialem Du ZZZ 3 tum,

595쪽

sareo occupavit, mox in filium Pli: ',um eiusque posteros transcripsit, beneficitata lege ab Imperio acceptandum. Ex eo Hi-paniae Reges cic hunc Ducarum, d Marchio- ratum Finaliensem,in Senas , dc Plombinum Italia clientelari iure possident. Vt proinde larissimum sit, lam pene a Rudolphi temporibus usque citra controversiam Principatum illum Mediolanensem in Imperii mille o, id sequiora perinde ut ante institutuma incipatum terrae illae omnes Imperii legibus paru post Mediolanensi de pedemontanis disserendum esset. Quandoquidem vero illa

Sabaudia: Ducem agnoicunt dominum , chuius vero rebus inter Burgundica est agem dum in id usque Pedemontana quoque di ferre, haud inconsultum arbitramur. Non sedetur etiam ex re fore, ut de aliis inullinioribus Italiae Principatibus singulatim lascloco tractemus, quum pra cipuos illos&p0'tentiores iam asseruerimus imperii ditioni, Et vero tarosque illorum clientelati iure γ

596쪽

Lis E II. CAP. XXIII mneri ab Imperio, partim proxime partim quasi

in subleudo, constat. Si qui sunt altodiales, Imperia tamen legibus enciatur haud secus ac bona alia eiusdem notae . Nec cnim vel aperto vel tacito quodam imperii consiensi haci cnus integram exceptione carentem libertatem est consequutum, eorum quisouam vel probare conatus est: tamen nihil est certius, quam omnia illa in universum, florentibus Italici Regni 'rebus,&omnimoda salva adhuc prisca Germ nicorum Caesarum majestate, Imperii leges devote audivisse.

Sunt qui de ΛlIRAND II a Principibus

cubitant eo quod oculo superiore primum Ludovicus fratrem Ioannem Franciscum xximum natu Mirandulae Iossessione jccerit unde restitutum Ludovici filius Galeotius miserrime obtruncavcrit, Mirandula in Henrici II Galliae Regis arnis tradita, acceptaque ii Gallia ex V regi patrimonio compensatione sed mox legio beneficio Mirandula Galeotio reddita Caeterum yicorum gentem, jam a temporibus Ludovici IV avari, in clientela fuisse Gesarum, Fri delicum III Caesarem adiecisse Comitatum

597쪽

violatum in gentium, d huius filium cialconum immani parricidio in patruum saviisle, &siummum ceu Mirandula potitum, inge- aue fatetu nus, Gallicis tamen partibus id licitus scriptor Thuanus'. . Sed Vabundeiquet, nec Galeotio fuisse fas Mirandulam lato cedere, nec Callo deiciadcndam nam sibi capere tamdudum vero etiam ad ustum obse vium Pici redierunt, tunc adeo, ut ossim, i incisatum duciari iure ab Imperatore imo cunt ut recte observavit auctor commen-

.rs illius quem egetho nos debete non semeliam diximus

Ergo de Principatibus Italicis haec ortal- se nunc sussciunt. Adiicienda nonnii a t-

iam sunt de URI II Uri hodieque L IIS

RIS, hoc est, Principis alicuius imperio non obnoxiis. Has inter LUCAM sibi nuntiano comparasse libertatem integram ab Imperatore Rudolpho, vulgo vidcio fertur, eoqua Socinus junior consit s in priso . non dubitat illam nulli superiori addictam pio

nunciare. Vcrum illam fabulam iam i

598쪽

falsi convicimus Sed ex ex historia abunde constat, etiam non multo post Rudolphum. aliam plane suisse illius urbis conditionem. Et vero saltim id nemini temere est ignotum C s struccium Lucensibus auctoritate Caesarea, tuislci Ludovico I imperante, qui illum Ducem Lucensem o Lunensem appellavit. Hulus succeuor Carolus IV Vicarium eidem Vrbi praefecit Cardinalem quendam Gallum quem

tamen, acceptis scio aureis, descruisse provinciam demandatam , refert Leander Albertus in scriptione Italut ubi de Tuscia agitur. Ex eo sibi quidem 6 suae libertati fuit relicta Vrbs tamen opsa haud illubenter Vrbs mai, perii hodienum audit, nec a Cesaribus aut vulago etiam illa aliis solet titulis usiurpari eoque&carolum Caesarem excepit prout dominum x- Vipere par erat, quod vel ex Iovii l. resabunde

notum est.

ENVI item plena libertas de ab Imp in legibus exemtio a quammultis vulgo tribui ioleto imo ipsa non obscure illam satis diu mouectavit. Qua in asserenda risui sese

599쪽

D FiNiBUS IMP. GERMANICI Jubitarunt praeclari aliquot Romani Iuris doctores Quos inter Menochius in Responsis in causia lanahensi pro Genuensibus conscii

pio art. I n. 6 assent, Genuam plena semper libertate eminuisse , non tantum forentibus sFrancorum Germanorum Caesarum rebus,

sed etiam rerum adhuc potientibus Romanis: idque probat testimonio Episcopi Ncbientis is autem est Aupustinus ustinianus δε candri Albertiri quorum neutri fortassis unquamio hoc in entem venit , Veruiti haec narrasse refutasse est Citra controveruam enIm pQ-nendum esse Genuam Imperii Germanici lin ibus paruisse usque ad Rudolphum , cuivis monumentorum veterum paulo peritiori, non potest non constare. Aaudoipno ζ nuensibus non esse concessam libertatem , ὸm tum demonstravimus Quantum illa non multo post coluerit Henricum Caesarem, ii gnum est, quod ex Conradi Vecerit libro Mabus gestis Imperatoris illius, lac di tot

tur. Caser ait ad diem undecimum Amaa

PRINCIPEM

600쪽

LiggDII CAP. XXIII 1 isi son more appe antibi : mox componenda discordia ratio habita. Itaque Opicino Spinoia socms Iampridem exulantibu conserta restitutio. tres ingentem iri dilectionem rimum pepererunt. Ipsi missa aureorum dono data centum, Regia mero conlus viginti. Sed

a nemine Cariarum plenum rerum suarum aibitrium Genuenses impetrasse , luculento

argumento est quod in nobilissima illai caussa inaliensi tabulas nullas potuerint masserenda illa sua libertate producere, praetem quam Caroli Caesaris, tu plane aliud liquido prae se ferunt. In illis videlicet multum quidem Vrbi illi indulii Carolus; sed ' diserte addita Llutari illa clausula iam iure

Imperii ita etiam , ut non semel infesta tabulis sint illa verba militas NOSTRA Genua. Vtique enim pronomen illud nostrum domidium arguit , quod apud Omnes est in con- ibi iso, ne sit necesium ad Did quod frum de R I aliaque testimonia provocare quitus Impeetii salvum excipit contra privilegiorum auctolitatem , agnoscit prosecto esse ipsis pii vilegiis majora topem lura Asseruit ita