Imago principum Bohemiae 61 elogiis ducum, regum, interregum, adumbrata, in novum patriae splendorem, & publicum regni decus, spractatum proposita ab illustrissimo domino, domino Michaele Francisco Ferdinando S.R.I. comite ab Althann

발행: 1673년

분량: 257페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

172쪽

m ENCESLAUS V.

IUNIORBO EMORUM REX VIL

Scelus f ὀ facinus, qua dira licentia ferri e

Itur in immeriti pectora clara Ducis. ndum maturin Regno Rex occidis. Ipse me rapit in laudis fore cruenta manus. Avideat fortuna licet ue te novimu3. Um Ex iore arguimus, quas alis arbor opes. BRevissimum Regnum peracerba morte comclusit mencedaus Junior. Hungariae Coronam duodennis, authore Patre, cum accepisset, eodem suadente, altero anno deposuit. Post haec , Parente optimo orbatus , Bohemiam potius, quam paternam virtutem ad se pertinere visus est, pueriali levitate, existimasse. Itaque juvenibus in consilium adhibitis, pland ferociter Rempub: coepit administrare. Non allu nde certio vel salus, vel ru, na juveni Regi imminet, quam a Consiliarijs. In bonos si incidat, inossense pede, ad gloriae culmen rapitur : malos si ostenderit, graviore illius indoles vulnere tentatur, quam quod medicinam facile patiatur. Tandem ad meliora,seniorum consilio,revocabatur , & indoles, cui nihil, praeter educationem , ad omnem praestantiam deesse videbatur,potii liceb

173쪽

licebatur eximia. Scripto exercitu. in Polonos e peditionem susteperat, non sinὰ spe Regni illius o tinendi , in quo Pater regnaverat , cum in ipso rerum apparatu ereptus est. Olomuch, sicaxij manu, incertum cujus scelere , occubuit, & desierunt cum illo viri nobilissimae Familiae, quae a Primislao, quarto Bohemorum Duce, propagata, ab Anno DCCXXII. ad MCCCvII. perpetua serie, Bohemorum Duces, ac Reges educaverat. Regis necem, &quia in acerba aetate, & quia sind prole , & quia per summum scelus vivere desijsset, etiam ij deplorarunt, qui dissuentem Regis adolescentiam potitus accusare, quam ex indole meliora sperare volebant. Equiores in mortuos sumus , quam in viventes: Quos praesentes fastidio quodam negligimus, sepe ereptos, cum luctu, desidera- l . muS. e

176쪽

RODULPHUS ILO MITIS

BOEMORUM INTER REX XIV.

Λ ria te Drimum populis genero a Bosemis in cit , ου Genti no sesternis iter.

Sis bonuι o, fetaque tuis. Cape clara, Ne tra ua longo tractent ordine,septra, tui. iam Iene , quod Mitis violentas oderis iras. Qua Ruter, hac Regnum diriget arte Nepos. Post mencedat necem, comitia a Boliemis habita sunt, quae factionum pertinacia cruenta . Vii. Coronam alij Henrico Carinthiae Princiapi, alij Rodulpho, Alberti I. Caesaris filio, deser Dant. Illi Anna Uxor, mencestat Pij filia, haered

tario jure, Regnum asterebat. Huic Caesaris auctoritas, susseagiorum multitudo,&inita a me Ceslao Pio , post Parentis casum , cum Rodulpho Caesare Victore foedera patrocinabantur. Roduuphus rerum potitus tandem est. Itaque primus Hic ex Austriaca Familia, Bohemiam rexit, quam lango deinde ordine Nepotes, felici administratione, bearent. Pragam ingressus, miniis circa se laequentes Proceres vidit, nec ignoravit Henrici studio aliquos abduci. Patris nomen , non tyrannicum amaret, maluit aequillimum dolorem coque-Σ a re,

177쪽

m, quam ulcisci. Nec alias omisit artes quibus Bohemorum anirnos devinciret. Elisabetham , enceslao Pio viduam, Boliemis morum probit te commendatissimam , sibi matrimonio junxit rcontractum ab ultimis Regibus aes alienum gravissimum, nullo novo indicto tributo, ex suo,dissolvere instituit. Itaque Mitis meruit appellari. Qua dam ingenia facilius frangas, quam flectas. Pr .cerum nonnullos nullis artibus potuit demulcere Rodulphus. Quare gravioribus uti remedijs coactus, in Straconicensem Dynastam signa movit,& Horagdicium,qud se ille receperat, vallocircumdare, Saggere, atque operibus oppugnare ado tus est. Res a m lite strenue dum promovetur, Dux sive aestivis fructibus, sive veneno exanimatur. Regiam coronam selenni ritu non accepit. Quare,

etsi Regio titulo dignissimus , Interregiabus tamen adnumeratur.

180쪽

BOEMORUM INTER REX XV.

Uic aries placuere mala. Modo regnet, in omne λ is timet ire nefas.

Et tamen δ filio rapitur. Quasne laborat, Hac ruit arte 'lus. ALberti Caesaris obitus huic ad solium viam

aperuit. Jam, Rodulpho extincto, Fridericum filium, natu minorem armatus in Bohemiam ducebat Caeser, cum a Joanne Fratris Filio interemptus est. Quare Fridericus , ut Imperium ambiret, Regnum neglexit, quod armis ocCupvvit Henricus, Carinthiae Princeps. Principia ejus Imperij moderata, Procerum metu. Geterum, qui virtute Regnum retenturum se vix speraret, fraudibus firmitatem quaesivit. Ergo quidquid auri, argentique corradere potuit, in Carinthiam clam transmisit. Adversarijs suis aemulos Opposuit, quos ex iace Civitatis in fastigium evexit. Inter ordines discordiarum semina jecit, calliddque nutrivit, ut mutuo dissidentes minus in Principem valerent. Subinde satὶs, ad crudelitatem exerce dam , virium paratum credidit. Itaque combriorum nomine, jubet Proceres adesse. Comitia

in Judicia repentd mutat, & quos timet, fictis criminibus damnati Levissima illorum via est poena,

quos

SEARCH

MENU NAVIGATION