장음표시 사용
231쪽
I a D IssERTATIO IV. mus. βuod vero Diplomatis aetatem prohibet citra annum Ioaci. dcteris ri , Hermannus idem . qui Ianninemn compulit profectionem Benedicti a superiori anno remοz re adversus Baranii , s Pagii observita , ad amnum roa I. Moguntini , ct Coloniensis Archiepiscoporum , qui Diplomati pubscribitur, obitum refert. Ηenribertus , inquit, Coloniae Agrippinae Archiepiscopus vir magnae sanctitatis hac vita decessit: multis mir culis claruit: eique Pili grinus successit . Erchenbaldo quoque Mogo tiensi Archiep. defuncto Aricho al. Aribo Archipraelui essicitur. IX. Equidem Hermanno coavo majorem fidem habendam puto . quam posteriori si bronographo Richardum Fuldensi Monasteris praescienti anno Ioa 3. quem sequitur Mabillonius . auamvis enim de se ipse tectetur anno Ioao. Ego Heri mannus literis traditus sum II. Cal. Octobris. tameia quum plenius illius Chronicon ap. Causum tom. 3.par.2, p. I93- aut ab ipse parente auctum formatumque fuerit . ut putant Canisus . ct Uessus . aut ab eruditis illo utentibus emendationes. ct additamenta acceperit, ut υtili Bunagius , siqua Auetorem additescentem fefellere de Epistobrum obitu , ct puccessi me , baud di iis fuit ex necres iis . catalogi sique Ecclesiarum emendare . auamobrem non Richardi taldensis
principium incertum , ntilloque haerens veteri monumento , Chronologiam Diplomati Henriciano praescribere ; sed diploma ipsum Richardi iuitia rotrahere debet ante annum Ioa . seu mavis praecedentem, quum dabatur in Bambereensi oppido . Mabillonitis enim non penitus explorata re , prae
cipuos Germania Archiepiscopos excessise non pensit, dum Ricbardi praefecturam cotistituens antro Ioa 3. Diploma ad sequentem annum distulit. Ne autem putes gravi aliqua auctoritate Utim se . quum Baronii cir nologiam deseruit, ipsum audi An. l. s4. n. 28. ad annum Io I 6. BOppone mortuo . vacavit etiam Fuldensis Abbatia , quam Brantho , seu
Brantolius, ante annos tres ab Heinrico exauctoratus, recepisse videtur , idque colligitur ex Lamberti Chronico , in quo Brantho Abbas Fuldensis anno Ioa 3 Alberitati Episcopus factus fuisse dicitur, ei demisque in Fuldensi regimine Richardus successisse . tauia scribendi genus.1ιt dicam quod sentio , nullo loco habendum e I: propterea non sine admiratione video verbis ipsis Nabillonii rem inam falsam in Chronico Gat Leensi trinari cap. 6. p. 243. ὶ, ct Lunigium a Baronio , Labbeo , Gilis
da Ito , Rousseto recedere , tit Mabillonio adhaereat in recensione Diplomatis . Hactenus de aetate , quam mihi videor assequutus esse ; tametsi camsas tamdiu dilati ejusdem . non alias comperiam , quam Bambergenses E
clesie subrectionem S. Sedi: adeoque nullus dubitem , quin Henricus ipsa
232쪽
Dη DIPLO MATI.ΗINRI cI I. I73 in solemnitate eoronarionis , more praedecessorum , jura Romana Ecclesiaco Urmaverit; nam diplomata hujusmodi in monumentis Anualium ni morata , si novi nihil assierebant, tam a Rutifestas , quam ab Imperatoribus latitari consueverti ut tu genere ; Ludovici tantum , Ottonis , ct
Henrici diplomatibus in medium prelatis, quia sngula necessario proferri
oportuit. ad S. Sedis jura Omnia comprobanda . X. Et Cera dominabantiar Romani Rurifices Roma , ct in ejus du- In eod. Lud iei. recatu , antequam Exarchatus provincia dim Isimilia, ct Antapolis ad Ouonis diylomata
eorum ditIonem per Reges Prancorum Ps'num ct Carolum accederent: nova donat. Due,
Tuscia Langobardorum , sea verius ejus pars , Regalis nomine poctea a Lintento, Territorium Sabinose, G censιsseti tributum Ducatus Spolstani , partisque alius Tusciae Langobardorum , qua ct ipsa Ducatus nomine agnoscebatur ἱ ac .enique Capua cum quinque aliis Ducatus Beneventani civitatibus liberalitate Carali ejusdem , juris evasera ut S. Sedis . Praeterea patrimonia Calabritanum , ct Siculum , Neapolitanum, Beu Tentanum . ali.ique in aliis provinciis ex antiquissimis donationibus Imperatorum Orientis . ct Patriciorum , qua a Gracis , eorumque amicis B ne Uentanis detinebantur , ad sanctam eamdem Sedem pertinebant . Hae Omnia Oriis donationum chartis expressa, ct in Archim Rom. Ecclesis exinentia , ut Imperiali auctoritate confirmata tutiora essent, Steph. IV. sagitante, Ludovicus stio diplomate roboravit, quod a Caralitatis omnibus in Haurabatur die ipsio coronationis . Idem inud Otto M. roboravit, addita donatione per designatos fines , qua quidem nihilo ampliorem dominarisnem priclinam emiebat; sed ipsemet sponte sua ex Ducatu Spoleta ηο ,
jus supremum jus imperatorum erat, tamquam partis Italia regni , septem civitates adjecit donationibus priscis : quare Ottones duo II ct III. necnon Henricus intonianum.ictud diphina roborasse in solemnitate coronationis credendi sunt, quamquam into II. paterni diplomatis consera set . Ea propter , quemadmodum ab anno 8I7. quum Ludovicianum , ad 962. quum Ottonianum est datum , Ludουici suius diploma memoratur, quia successorum similia erant: ita ab anno praedicto 962. ad Ioao. Ludovici . or Ottonis a Iomatum mentio erat . Tum vero Henricus quidquid r liquierat Spiletani Ducatus ad Italia regnum spectans , Omnem illam terram, quam inter Narniam . Teramnem , vel Spoletum ex regni nostri pam te habuimus . Ecclesiae S. Petri concessi. Atque exinde Ludovici, Ottonis , ct Henrici Diplomata a successoribus eonfirmari sunt expia nam natim , generali Imperatεrum s Regum praedecessorum nominatione aliis comprehensis. XI. Animis
233쪽
I74 DO ERTATIO IV. v. '.'' , XI. Animadverti tamen debet, Capuam eum quinque aliis civitatu
terraei citra Phariim btis Ducatas Beηeventani , nec Ludovici , neque intonis . neque m
.is . '' 'φ' rici tempore a S. Sede possessas fuisse ι quippe qua non solum fortuna e dem titebantur, qua Patrimon a caetera vastissima regionis , qua hodie audit Sicilia citra Pharum ; sed proprio puberant Principi ab anno nomgentesmo, qui Capuanus appellabatur . Propterea Ludovici tempore,
dum recens memoria erat Donationis Carolina Cod. Car. ep. 88. seqq. l. LXXXI. XC. XCII. LXX xv III. Lxxx VI.) factae scilicet anno 787. Capuanos Iuramentum filesitatis praefiitisse Hadriano; p upanem fuisse δε- tam , licet non integram, Aponiolicis Missis ; earumque possessionis int gra Hadrianum sategio , ut Patrimonii , seu Territorii Sabinensis; jureae merito inter caroli donationes recenseri debuit: non enim populorum is vitas jus acq= simn obliterare poterat. Ottonis autem , ct Henrici avo pristina eadem jura confirmabantur . βuare quum sex ct triginta po Iannos Nicolaus II. Richardo Northmannorum Principi eas civitates eo μcest, usus estjure suo perinde atque in ceteris utriusque Sicilia patrim niis , imposio censu , qui priscos reditus non excederet. Illud autem praetermitti non debet , quod Henricus paucis annis poli confirmata jura S. Sedis , in auxilium vocatus ab iis populis adverstis Grae s , Northmanis ni enim ha/ιddum praevalebant, Capuani Principatus omnem curam gessi, as seuprema ad eum potestas pertineret, ut iidere. est apud Omen sem Chron. Cast lib. a. Cap. I. & s8. ; Chronica etiam Anovini Cassianensis , ct Gυense apud Pratillum Hiit. Princ. Lang. tona. 6. p. TI. & 32. seqq. rem tradunt . CaveUs prκcipue narratis est hujusmodi: A. Ioaa. Prefatus Imp. Heinricus in Apuliam proseruis est, & cepit Trojam, Traconarium, & Asculum . Pandulphus Capuanus captus est, & in Teutoniam relegatus. Landulphus Benev. Princeps cum Aug. paciscitur, & in Bene v. magno honore eum recepit, & cum Diablimi triumpho hospitatus eis: quod quidem accidit paucos dies ante S. Pascha Domini mense Aprili. Hoc etiam ficit Vaimarius Princ. Sal. dc Consul quoque Neapolis, qui seipsos, & sua in Heinrici homa.gium tradiderunt, quia videbant suos Grecos iam pene destructos . Imp deinde ivit Capuam , dc secit Principem ibi Pandulphum Ti nentem nepotem Pandulfi relegati, & inde prosectus est in Casinum.
Quod non nemini XII. Praeceptum Pundu hi Theanensis comitis principis instituti . hi aut olbs 'is Diali Pandulphi IV. dejectionem , extat ap. P. Ab. Gartolam , rn Regem integri lcm. Diae. θ apud Pratisitim, datum II. non. Ianuar. A. Dom Incarn.MxxII. An. vero Domini Henrici Regnantis XXI. Imp. vero ejus v III. Ind.
234쪽
DE DIPιOMATE HENRICI I. 17sInd.ur. Aetum P erbrunnon feliciter. Eodem utitur Annalina Italas. ut , quod eruditorum nemini, praeter Sectarios , in mentem venit, Hen risianum Diploma pro Romana Ecclesia in dubium revocet . Idcirco exense pluvi Diplomatis illud vocat, transversaque hujusmodi argumentatione fas arguit, quam latine ad varbum facio t In exemplo Diplomatis , quo idem Henricus inter Imperatores primus dicitur A. Io I . Ecclesiae Romanae confirmasse ejus ditiones , legimus: In partibus Campania Sora , Arces , Aquinum , Arpinum , Theanum , Capuam , Civitates Principatum Capuae componentes. Si ita fuisset, adeo immemor sui, adeoque religionis expers credi non poteth Henricus imperator sanctus, ut pol sea eadem Capua , & ejus Principatu Pandulphum, hujusque filium Ioannem investiverit, Quod etiamsi secisset, Romanus
Pontii ex reclamasset : cujus rei nullum vestigium apparet . ini digitur dicendum est de exemplo diplomatis anni IOIA. a Baronio re . lati Dicendum , bona cum ejus venia. Diplomatis autographum , tametsi eum Ottoniano non extet, authentice exscriptum, Θ μ. Episcoporu us illis pendentibus roboratum servari in Arctim Molis Hadriana , in eο-dem , ut duobus pracedentibus , cstormari qua juris erant S. Sediι, licet non possessa , Henricum saris contulisse utilitati publica ejus Priac tus amownvi Principem minus probum , melioremque ct populis acceptio rem alium subiisvinda ; Rut cem in portunam expostulationem noufecisse . quia sua jura vindicandi tempus nondum ad Uenerat; ac denique me Chronographum quidem Italia medii avi ausum esse de certismo hoc a liquitatis monumento tale quid proferre ; etenim si qua uri viaeri vestiis oeodem dubitare, trafimodum rutum habuis, dicens , quod Charta Ottonis fuerit bona sanctaque credulitate recepta, di firmata a piissinis
Henrico . Quamobrem vetera monumenta , qua non assequimur , expi
eanda potius relinqui debens feliciori intento , quam de iis longe a Te quipliam aut definiri, atit ad definien in proponi . XIII. Id enim vera occasione illius Precepti obserDari assuum erat, iure q
plures is D nactias divisio , s Northmannorum . Graecorum, Saracen 'Rς inque malesiis obnoxio , esse aliquam . Etenim non multos post an me Northmarinis eas regiones sua potestati subjicientibus, Romana EccI Misi prictinum pomiminio rediit, Imperatoriam vero prorsus excidit . Nam Imperatores is se exuerunt Dre Omui , quaviumquumque Northmanui earum gentium damitares reliquerant. Siquidem Henricus Rex Germania II imp. H. eum S. Leone IX. aliud omne quod min. Ecclesia transa ν-tavis
235쪽
376 DIssTRTATIO IV. tanis in regionibus possidebat, anno Iosa. commutavit . Rei testis en Hermannus tantra Alvs , quo integrior haberi non potest: penultimo enim ejus lita anno id Iaritum ita recenset: Imperator cum Domino Papa,
multisque Episcopis , & Principibus Natalem Domini Vormatiae
egit: ubi cum Papa , sicut dudum coeperat, Fuldensem Abbatiam , aliaque nonnulla loca & coenobia . quae S. Petro antiquitus donata seruntur, ab Imperatore reposcens exegisset , demum Imperator
pleraque in ultra Romanis partibus ad suum jus pertinentia pro cisalpinis illi per concambium tradidit. Quumque idem Papa de Nord-
mannorum violentiis, & injuriis, qui res S. Petri, se invito, vi tenebant, multa Conquestus esset, ad hos etiam inde propulsandos Imperator ei auxilium delegavit . Ita ille ad annum Ios 3. quem inchoata Natali Domini Canis. tom. 3. par. I. p. 272. seq.) . Cum eo coucinit Chronicon Cave e , tametsi caput ejus Principatus dumtaxat nominet: Beneventum in manus Apostolici contraditum est ab Henrico Pio Im.
Peratore , quod invidiam , & livorem dedit Nortimanis, qui illam urbem pro se ipsis optabant in regnum . Perinde OHiensis, ut febam
supra n. v II. 3, Beneventi tantum meminit; sed commutatam eam civiatatem dicens cum Bambergens Episcopio, non exestidit caetera cum ML densi, aliisqtie caenobiis G locissimiliter commutata . Certe neque Imperator deinceps invenitur contra Northmannos vindicans antiqua jura in iis regionibus , neque Pontifex e converso in transmontanis quarens Ap
nolica Sedis proprietates . ora satis fiunt ad Silonii, recentiorumque
aliorum displitationes cludendas hac super re . Unde etiam liquet XIV. Ah od si Beneυentum , idque omne , quod Imperialis juris r abist ibi: i manserat de amplis no alias Ducatu Beneventano , ad S. Sedem jure commutationis perυenit; Capuanus Principatus Carolina donationis iure ad eamdem rediit; terraque in omni citra Pharum , necnon in Sicilia insuisti , quas postea Northmanui Graecis ac Saracenis devietis aequisierunt, jura patrimoniorum Calabritani di Siculi Northmannis iisdem censum, seu nibutum sacramento pollicentibus . revixerunt: non igitur sola tot faculorum praescriptione nititur jus Pontificium in utramque Siciliam , ut
vi veritatis fateri compellitur Annali sta haltis ; sed prisci juris instaurati
per ipsos Romanos Pontifices ope Northmannorum certa epoche , cum hujusmodi praesicriptionis origine , coquncte incipit . Longe forsan videar magari ab Henriciano Di omate , dum de cimitate Benemni ana aliisque rebus ad Imperatorum jus pertinentibns in Ducatu olim Beneventano , cum iis qua S. Sedis Iuris erant ultra montes commutatis Iermonem habui.
236쪽
Da D ID LOMATA H pNRICI I. I IAt necessario hi jumodi commutationis tempora cum Diplimatis aetate eonjunxi ; ut spontaneis Pippini , Caroli, orionis , atque Henrici donationibus in eodem confirmatis Iticem aliquam Uerrem . De Pippini enim donatione id tantum apud Aimesnvm lib. 4. C. 62. comperi , Stephanum III. ab eo Rege accepisse quamdam villam nuncupatam Palati
Ium , stam in pago Par si aco perpetuo habendam Regali Praecepto:
er Monaserium Soractense Cod. Car. ep. ΦI. al. X v I. rinatum , seu potius resim tum Paulo I, qui quattuor ante annos Regi eidem illud conis cesserat, ibid. ep. 32. at XI I. . Caresus autem M . qui suis opibus prae omnibus Ecclesiis, s. Petri basilicam ornavit, ditavitque, ut ait Himhurdus Vit. Car. c. 27. γ , plura es elargitus praeter census , seu pen=nes ex meatibus Tuscia , ct Spoleti . Nam s. Gregorio VII. teste lib. 8.ep. 23. inter cateras largitates , Caresus Imp. licut legitur in Tomo ejus , qui in Archivo Ecclesiae B. Petri habetur , in tribus locis annuatim colligebat mille & ducentas libras ad servitium Apostolicae Sedis, idest Aqui rani, apud podium s. Mariae, & apud s. Egudium . aeuod tributi genus eleemos)nam Pagius appellat 8o4. nu. 8. .
Ottonis liberalitatem non obscure designat Spoletani ducatus dimidium s. Petro , ct successoribus concessum ; quemadmodum s. Henrici largita tis argumentum est reliqui ejusIem Ducatus concesso , tametsi comm
rationis nomine appelletur. Facta autem rerum omnium ultra montes commutatio, quam retuli ex Bermanno , cum Beneventana civitate,
caterisque juris Imperii, praedecessorum Henrici III spontaneas donati nes non modicas fuisse planissine ostendit.
m. auos inter praedecessores minime numeratur Ludovicus pilis , qui Ludov. nomen rem aliorum donationes roborans , de stio nihil addidit . Ea propter in Hen- est: hz'rici Diplomate semel nominari ilium audis , ubi de Exarchatus provinciis rumque ingratira . AEmilia o Pentapoli agitur: Donnus Pippinus, & Donnus Carolus , dc Donnus Ludovicus, & otto , & itidem Otto filius ejus, praedecesi res videlicet nostri; Ludovicus enim praeteriri hic non debuit: quia scialicet Ottonum nomina recenseri libuit, ut febam in praecedenti dissertatione s n. IX. . Iterumque memoratur in genere, ut Augusti cateri , quum Sabinense territorium , ct reliqua a Carolo donata , ct a successoribus r borata eonfirmantur: sicut a praedictis Imperatoribus antecessoribus
nostris . aeuum vero ad spontaneas donationes venitur , numerando reis
censeretur Pippinus Rex , Carolus Excell. Imperator , & Ottones Piissimi, tibi ct illud notari debet, Ottones videlicet Imperatores non appellari, quia Otra II. Regio tantum titulo illustris erat, quum αβο- Tom. II. Z mati
237쪽
I78 DIssERTATIO IV. nati paterno inserebatur: hinc enim en evidens, neque ipsum . neque Ottonem III. filium eius nota quicquam adjecisse suis optimatibus: alias non omitteretur ab Henrica , s quid liberiaitati tartim Romani Pontifices acceptum retulissent . Pari modo quum paulo 'pra Spoletani ducatus ciavitates recenseret, praedecessores Ottones Imperiali honore prosequutus non fuerat ἔ e contrario Ducatus ejusdem oblationem antiquam confirmans: Sicut, inquit,inter sua. nae m. Hadrianum Papam,& donnum Carolum Imperatorem convenit. Quod planius Ostendit honorem illum semes. θiterum Ottonibus negatum esse data opera nam Carolus Hadriani tempore Augustum titulum assequutus certe non fuerat, sed nihilominus Imperator Carolus ab eodem Pontifice investitus esse dicitur de Spoleti ct Tmma ducatibus , quos magis r idem Rex Francorum annis sex ct vigintis. Petro obtulerat . antequam a s. Leone III. Diadema Imperiale ad Asceretur. Ad Ludovicum vero quod attinet, elegans certe es Antoni Paeti Io I . n. a. ct Cho graphi Italia medii avi Tab. Chor. n. ao. ObedIio : Nomen istud uterque addititium esse conteudit . Goldaria etiam succenses Chorographus , quia id non viderit. Profecto A ex Auturaphis quidquid non assequimur mente , abiciamus manu, nostris opinionibus quamquam falsis . nihil adverstim , obsitirum nihil reperiemus . Tum vero quid de posterioribus monumentis conflanter , ut in re nos , retianentibus , qua abjacimus , sentiendum erit 3 Nil facilius e qua addititia nobis semel visa 'nt, tibique abradi debent. Itane vera 3 Scribendi ge
nus imid aliis integrum per me relinquitur . Mutatio aliqua re- XVI. Henriciani Diplomatis , ac proinde duorum praecedentium pom
su comprobant, lamines , quorum eruditio ex scriptis eorum patet; at voluntas eoru in ias. Sedem iniqua veritatem rerum in sensus alios sulertissime transform vit . Quamobrem tria ista Diplomata , utpote suis ipsorum conaribus adυersantia , sublesia fidei declararent necesse erat. Proferret aliqua do aetas iugania fervida eorum vestiis inhaerere non verentia , At Fianiones suas tuerentur . βuibus equidem reposuisse mihi videor , qua satis sunt ad metera hae tria antiquitatis monumenta integritati sua vindicanda . λ Henriciani parte illa,qua disciplinam spectat, nonnihil adjiciendum puto iis, qua in secunda Disertatione num. xxx II. seqq uberrime disturavi. Interea ne forsan Privilegia . seu diplomata Oti nianum . o muricianum maxima enim inter utrumque similitudo es detrimenti quidpiam inde accipiavi, unde plurimum utriusque integritas
comprobatum, animadverti oportet, modicam locorum mutationem in
238쪽
DE DI PLO MATx HENRICI I. I Tyii em decurrere , quia Ludoviciani normam plerumque sequuntur. At insequenti Dissertatione n. xv I. seqq. planum flet, quanta nominum varietas secivio x. ct sequenti in monumentis inveniatur . In Beneventano praesertim Ducatu , ubi umbratilem fere semper invenies Imperatorum occidentis dominationem , flantibus etiam Cariat iis , tot exorta lana tia angustos admodum Iimites Principatui alaris Henrici III. cimen cripserant. Praeterea Marsia , ct Apulia , aliaque minora nomina verus illud absorbuerant . aevumque Augusti ex Germania peti coeperunt,
magna rerum locorumque mutatis facta erat . aeuare Sigonius , recenti resque alii exquirentes , num sola civitas Beneventum , an alia etiam Ioca juris Caesarei commutata fuerint , quanionem mihi videntur inaianissimam eon tituere . Nam constat ex Falconis Benetentani Chronico,
longe ampliorem ibi fuisse s. Se/is ditionem an. III 3. & seqq. , ade que magorem fidem se adhibendam Hermanno tradenti, Henricum III.
anno Iosa. exeunte, omηia qua juris erant Imperii cum Pontifice Gmmutase, quam Chrenissa Caυensi suam illam Civitatem traditam QNmanti, nisi eam, quod probabile est, tamquam Principatus capu3, n minare , perinde esse credidit. ae cetera omnia non flere . XVII. Continuator Ostiensis lib. 4, c. I9.ὶ me falii non finit : He Beneventantis Pri
siquidem monumentum exhibet ad annum IO98. Anis Reetor Beneven- ratiotin pertinet adtani Principatus ad fidelitatem Romanae Ecclesae , & nobiles viri sedem. fratres sui Dauserius, & Atenulius , Johannes , & Berardus , Petrus,& Alfanus, & Liu prandus filii Dompni Dacomari Beneventani Praesidis optulerunt s Benedicto Ecclesiam s. Nycolai constructam suo sum in Turre Nova Beneventanae Civitatis quae vocatur Pagana. Praecepti, seu donationis hujus Antigraph Peregrinius Prael. ad Fale. Benev. relegens in Rerso ejusdem co tinuatoris pag. 283. Ausonent hunc vidit Principem appellari : quare Urbani II. conniventia Beneυentἐdominium usi vasse illum existimavit, quod successor Paschalis II. ηulis
pacto tolerarit, ni liquet ex Falcme, iterum prater asseduas North- mannorum infesariones , Beneventum intestina discordia laboravit Me Pontime; quo sub finem anni III a. illuc adeunte , civium audacia aliquantulum repressa : quum enim Rectorem alii aIium mi eligere meonsulto Pontifice deliberassent, Northmannorum depraedationibus avertendis , Pontifex considio habito Landu'hmn de Gracia virum strenuum tam Liabulum illis in lituit mense Martio anni III 3. Remedium exitiosum foris , s domi inutile: nam eum Nor bmannis aegre pugnatum ; ct in Comestabulum seditio facta est, quare Archiepiscaptis , mi etiam nomem
239쪽
I8o D IssERTATIO IV. Landulpho L conspiratisvis caput, vix annuo Magmratu functum a dicare compulit. At pariea Archiepiscopo per Paschalem deposito, Comest buliιs fuit rectitutus anno III s. ut ait Falao : Hoc anno Landulphus Beneventanus Archiep. captus est , & Landulphus de Graecia, qui e pulsus fuit de Civitate Beneventana, reversus est , accepta Comest hilia . His omnibus, & aliis ita peractis , Apostolicus ipse Ix. Cal. Sept. Trojam tetendit, ibique concilium statuit. βuo ex compendio
historia , fusiori calamo a Falcone enarrata , BeneUentanus Principatus . ad Civitatem ipsam cum cauris cactellisque ad ejus territorium spectantibus , videtur redactus fuse a Northmannis, quorum insuper mole Ria territorium erat obnoxium : at sexaginta jam anni erant, quum
commutatio facta fuerat, pauci 'rιe post annis Apulia tota cum Calabria concessa erat a Pontifice Duci Northmannorum Roberto Wiscardo . Δuare nihiI mirum , si Northmanni, qui agre tulerant provincia illius caput
Pontisci , cui tunc infensi erant, subjectam esse , positis etiam simultatibus eidem inhiabant; o si iisdem Omnia catera fiduciario Iure psime tibus , Capuanum etiam Principatum ejusdem gentis Principe pari jure obtinente , sola Civitas cum territorio Aponulea Sedisjuris fui se detro
. henditur. zeralia riuii Mnev. XVIII. Euin etiam una in ina Civitate proprietatis Romanorum iuris piopru s. cari. Pontificum satis modica Regalia ad eosdem perisniebant, ut consat ex monumento ad hae tempora speciante , quia in Codice Albiniano extat ex
RrΜ1NsIT CURIE DE REGALIBUs BFΝΕv. Ηec sunt , quae in Dominiis catu Pape remanserunt. Quatuor Molendina de Donno . Duo M
lendina de sancta Barbara . Et Molendina de Burgo . Turres & pi teaticum porte summe . Ortos de Turre Corvula . Plaeta de ponte majori, & omnes plancas cum plateatico piscium, & soliorum . Tingia Iudeorum . Plateaticum de ponticello . & pontili. Domosque sunt circa palatium . Alanetum totum, & Salicetum totum de ponte leproso , & vineas scullais, & vineam de Vardia , & vineas de circlo , & vineas Principis . Iscia de Callarulo cum posta . Pr tum Dominicum , viridarium, balneum , & furnum. Planca piscium,& curatura de brudo porte rufine . Vineam de Cantaro. Terram de vinea Veterana . Ecclesias omnes . Vineam de Ceilarulo medietatem. Domum Christiani de burgo porte auree, Monetam , & electam, id est bannum. Medietas reddituum de placitis, de sor facturis, &scadentiis peregrinorum, & extraneorum. Scadentia Beneventan
240쪽
Da DIPLOMATA HENRICI I. Is Irum tot2 . auantulacumque autem Regalia fuerint, possessionis tameerta. tam diuturna monumentum istid , valida comprobatio est. Eritamobrem id ratum ac firmum esse debet, Beneventanam Civitatem , pem inde ac Exarchatus , seu provincia dimilia , ct Pentapolis , ct uno verbo quicquid donatione Principum nititur , excepta Roma , ct ejus Ducatu , quorum aliam rationem habendam fuit uberrime demonHratum, essejuris
proprii Romanorum Pontificum , tamquam s. Petri successorum me ulla Romanorum Principum mi Iura ; qui , si aliquando aliquid sibi vindicarunt quocumque praetextu , Ecclesia bonorum invaseres , ut Augurii alia quot , habendi sunt . αuandoquidem uni Petra , Romanisque Pontiferibus Imperatores Orientis, ct Patricii ; Reges Francorum ; atque Imperatores Occidentis pro remedio animarum suarum concesserant, ut in e
ram ditione ac Principatu permanerent usque ad finem saeculi; -- prema tantum dominatione sibi reservata in Ducatu Spoletano , qua Ottos Henricus se penitus exuerunt, ut eorumdem Diplomata plavvm faciunt . Venio nunc ad ea, qua Disciplina ordinationis Pontificia adjicienda sunt. XIX. Video equidem mulii veris rem se disciplinam Omnem Electionis, Diseis. ordinationis Consecrationisque Romanorum Pontificum persequi. Eapropter alio tu opere LM iacebiu 2 de praestantia Vat. Basil. suillatim expoturus qua vera sunt de in- posita.
thronizatione , Benedictione , coronatione . aliisque nonnullis in libro c remoniali occurrentibus , hie tantum dicam , qua planius illuserent O
ex quibus patet discrimen Ludovici temporum , quum Rom. Pont. e compore Sacerdotum Romanae Ecclesie, Ave ex presbieris o diaconibus de-
sumtus consecrabatur . eum atate Ottonis , quando jam coeperant extra
illud corpus , ct Episcopali etiam dignitate insignes contra morem in γrum di natuta Patrum ad summum Ecclesiae universa apicem promoveri. Iis vero adjiciendum primo , quod Octodecim illi modi creationis Ponti eis a Pantania excultati, admodum contrahendi sunt; se us illi , quos doctissmus Mabillonius Comm. praev. in Ord. Rom. c. I T. p. CIX. aliter pertractandi . His quippe nimium adhaesit Pancinio profana , quam sacra eruditione praestantiori , atque iis temporibus forenti, quum necessaria critice, infantilibus licet tegumentis obvoIuta , exhorrebatur.
Et vero incomparabili haud dubie doctrina scriptor ejusdem aevi Card. Baronius de Apud apa Leonis VIII. constitutione Panuinis accepti ina an. 776. n. I 3. verba faciens , Nos , inquit, & hanc contendi