Oratio gratulatoria ad excellentissimun D. Petrum Nuñez Guzmanum, comitem villae vmbrosae, et castri novi, marchionem quintanae, dominum villarum Sancti Thomae, in Portu novo, naviani

11쪽

AD EXCELL. PRESIDEM CASTELL si, laxa, rupesque postremam vero Palmy, CoronSque Nobilitant, et quidem primo aspectu terribilia, summos, sortesque Viros, quam

doque ab incepto detinuerunt,absterruerunt,vicerunt: illi vero haec omnia calcaria admouerunt, iacesque subdideruut, ut ad propolitam in animo scientiarum eomessionem,alacrius incitaretur,ac totis alis aduolaret. Nam Vbi Philosophi Templum, Sacratumque illud penetrale nouui candidatus ingressus est, quam bene anima, tus quantisque dotibus instructus esset, ostendite iam enim Diuina Platonis Oracula,& Ari totelis ei iura, & Epicuri argumenta, totamque illam, veterem Sapientiam,non prunis labijs , sed toto, ut aiunt pectore,haustiaeuodque in illa abditum, obscurum, arcanum, nodosium fuit, reseravit, illustrauit, perlustrauit, enodauit. Cum enim ad eximium ingenium immensum laborem coniunxisset, breui ea persecit, quq fieri posth, nec a quocumque alio , non modo ab ipsomet, vix it se credebat. Quid enim obstaculo esse poterat volenti , cum hoc ipsumvelle sit posse. Proinde non modo con tra voluptates , sed contra necessarias remissiones clasicum cecinit, bellumque irreconciliabile indixit. Dormiebat, sed qualis in Occeani fluctibus clavum moderans, obscuro noctus, debilitatq Na, uis Scientissimus Gubernator, vel qualis Dux adversus instructum hostem Milites primo mane educturus in aciem. Quiescebat, sed inter puluinaria libris referta,ut suis studijs,etiam somniorum imagines informaret: Implebat naturae contumacis, suaque repetentis iura,sed ut ex his velut militari sumpto viatico animosior ad litterarias eXercitationes,exurgeret, atque exardesceret. Quoties illum familia in studijs occupatum primis sese intendentibus tenebris reliquit, eademque in iisdem nullo interiecto spatio die illucescente,

desudantem invenite Quoties prandij coenaeque oblitum,fastidien-xem, ac recusantem admonuit, obiurgauitquee Moties valetudinis rationem haberet, Animi impetus refrenaret,studiorum exercitationibus corporis instrumenta retundi, robur frangi, Vires labe factari, atque enervari, cariores, & sanguine coniuncti inculcatae.

runt, atque infimis precibus petierunt. Accedebat etiam propria quaedam studendi Methodus, ac via, qua ad scientiarum peritiam perveniebat. Alij enim ad radios, ipse ad Solem mentis oculos in- vendebat, alii exemplaria relaiciebant,ipse primitiuas formas imitabatur, alij ex rivis, ipse ex fontibus purissimos scientiarum latices

tauriebat. Nec minoris admirationis in eo erat admiranda, perspi-mcissimi ingenij celeritas, cuius velocitatem vix Square Vloeban eur, vel iaculum Persico emissum arcu, quod auras, nubesque sibilenti is alis dissecaret, ac traijceret, vel impiger equi, qui propius admoti calcaribus,natiuoque ardore succensus ad Palmam pervo litaret: ve quila,quae dubiam,atque implumem prolem, suae generositatis spem ad roseam Solis facem, intentis, & indeiectis oculi

12쪽

ORATIO GRATULATORIA. sflumen, quod nemorosis, altisque decurrens e montibus ii ni

impetu ad mare sese deuolueret, atque exoneraret : cum de quocumque argumento arduo,nouo,inexcogitato ageretur, statim per

cipiebat, di cutiebat, Sc viscera, atque arcana,penitissimosque, si qui erant, recessus, introspiciebat, & quod alij. diu, meditatumque af rebant, ipse dicto ocius proferebat,& supra admirationem. Ita ut eodem tempore , & ingenium scientijs excoleret, dc ingenij

velocitate scientiaS exornaret. Omnem vero laudem superabat insigniti memoriae vis,ac talicitat, a quidquid mens percipiebat legebat , percurrebat longissime asservatum custodiebat. Imo cum ingenium, & memoria ex natura ipsa simultates exercere, & ad ver sis frontibus sese , respicere docuerit Aristoteles,quod an verim, sit iusti rerum pstimatores diiudicent,certe in eo manus sibi dedisse,&in amicitiam se coniunXisse videbantur,cum ingenium memoriam illustraret, memoria ingenium condecoraret i atque hqc omnia cunctis grata,nullis molesta modestia coronabat,nam ingenii in eo

fulgebat sublimitas, sed sine elatione, dotium magnitudo, sed sine aliorum despectu , scientiarum fastigium, sed sine fastu, eminentiae clarissimus splendor,sed sine audaciae, aut superbiae nubibus,obscuritate, caligine. Vbi vero a Philosophia ad Iurisprudentiam, hoe est, ad veram,& non simulatam Philosophiam, ut asserit Iuris consultorum sapientis Simus Vlpianus,se contulit: quantae admirationis

suit, quod vastis ij mam illam , dissutuaque Civilem Sapientiam faueillime complexu 3 sit. Et quod summos, veteresque Iurisconsulios statim qquare,&cum ijsdem contendere posse, vinus est. Audiebat Prqceptores,sed Vt illi3 admirationi,sibi glorip esset. Assidebat clico militonibus,sed Vt illis praeesset Impeiator,& Dux. reliqua alia litteraria munera, ut caeteri obibat,sed supra caeteros illum sui ingenii praestantia extollebat. In exercitationibus vero,quae vel publice, vel priuatim,vel ad menses,vel ad annos praestabantur, non facile

relatu est, quantam celebrationem consequeretur. Inveniebat enim acute es pondebat promptesnodabat facillime,expIicabat facunde, dc non iam Tyro, sed veteriS, eximijque Praeceptoris munus imple bat. Si vero adversariorum sententias impugnabat,quam nervose

oppugnabat, quam taliciter eXpugnabat Nullum unquam argu gentiam ab eo emissum sine vi, nulla vii sine consternatione , utilla consternatio, sine victoria fuit. Vivunt ad hunc diem, longumque

vivent laureati suo nomine pariete ,servant adhucemuta marmora, edes,fori, Templa,immortalem suarum victoriarum memoriam,

dum Salmanticae litterae vigebunt,dum scientiarum studia colentve, eius nomen summo semper in honore habebitur ,& quasi ingens exemplar posteris intuendum , imilitandumque proponetur. Et quis nam erit me Oraxionii modui, si reserre velim quantum in omni genere scientiarum profecerit, cum id in animum induxerit,

ut quidquid sapienxem virum con stituere posset, in se plenissim.

13쪽

AD EXCELL . PRFSIDEM CASTELLA, uniret. Ad quod cum tota illa Gentium, veterumque sibi blandiens

Sapientia , arcanis abdita involucrii, ac nescio quibus corticibus obici, pervolenda esset,per voluite Cum Oratorum sententa ae,&abunde loquens Sapientia, Rethorum elegantiae,Poetarum amoeni- rates, & flores essent decerpendi, decerpsiti Cum Politicorum arcana, Moralium documenta, Mathematicorum effata, & quidquid SUI, vel profang Litterae complectuntur summo labore,perquirenda essent, perquisiuit, deuorauit, concoxit,& Gratijs,& Musis,&ADolloni carus,quae dispersia Sapientes efficiunt in se coniuncta cumula uit. Certe nullae unquam sedulae Apes, vere iam nouo , seu construendis fauis, C estibus mellis muneribus elaborandis insudantes, nectareos rores, ambrosios succos, odoratos spiritus, Scquas flores florum, cereis in tectis,tanta vigilantia, ac sedulitate coegerunt, Sc condiderunt, siue fragrantes Hibiae montes, siue beatos Hyemetti colles, siue roseos Cypri saltus, ad primos ortus purpurascentis Aurorq albente die, maturo iam Sole, discerperem, deflorarent: depopularentur:quanta diligentia,ac labore ingeniorum, ne dicam, Gu Emana Apis, an Phoenix Scientiarum omnium flo-Ies, ac pulchritudinem in se congessit, condidit, cumulauit rid ita, fortasse Diuina Prouidentia disponente, ut tantum , Tamque eximmium scientiarum apparatum in Reipublicq utilitatem conferret, &dignum se redderet,&alijs Magistratibus, quos cum summa laude genit,& splendidissimo hoc Dignitatis gradu,quem nunc iure optimo omnes eum ascendiste laetantur. Hinc enim eitectum est , ut Dignitates omnes,non iam graciatim sed turmatim ad eum conflu-Xerint , & advolaverint. Nam postquam inter sodoles Collegii

de Ouieta Salmanticq, hoc est inter Insignes, & Clarissimos,&: In genio, & Nobilitate iuvenes ex quibus quinque Castellr Praesides exierunt,cooptatus sum statim Vallisoletum, ad audiendas ciuiles, criminalesque causas, cum imperio missus est, ubi post innumeraedita ingentium virtutum documenta, Vt Fisci Patronum ageret.

Indiarum Conssiij amplissimo munere,grauatus, condecoratusque est, quo quidem, &industrie, &consulte administrato parva interiecta temporis mora,vt assisteret, curaretque Hispalis res, cura demandata est. Et quoniam quocumque munere semper se dignio-xem prirstabat,ad Regium Castellae Consilium vocatus fuit,ubi inter Lameip,&arcani Consilii quatuor Ministros, quod munus dignissignum,st,adscriptus fuit,& demum cum nullus alius esser gradus, ad per veniret, ad hunc supremum,quo ad praesens fruitur, ascen dixiqua Dignitate,cum in se gubernationem Monarchig contineas,

nulla maior desiderari potest,nec si desideretur, quq alia desiderium

Explealidaripotest.

Ex quibus quidem illud deduci potest,quod si sola earum enu'

meratio me fatigauit, quidnam erit, si omnia in ijs pr*clare gesta orn velim diam magna certi laus est, qu*d ynus tantat Dig

14쪽

ORATIO GRATULATORIA. Gnitates acceperit, summa vero,quod unus omnes bene administrare, atque exornare potueriti Nam nescio qua humanae imbecillita- iis misera conditione , raro summa virtus extenditur,ad plura, &quod in aliquo deficiat , qui in pluribus emineat animadverti mus, Vade adagio locus: Non omnis fert omnia tellus. Hoc vero nostri Hero is proprium suit, in omnibus se praestantem ostendere in omni,& quocumque munere excellere,& Vbicumque fertiles reddere, vel invenire campos ad uberrimoa gloriae fructus colligendos: proinde cum potestas sit Lydius Lapis,quo quanta sit, vel aurea virtus, vel ferrea,taiensque malignitas dignoscatur, in eo omnia erant laude dignissima,& nihil reperiri poterat, quod posset aliqua reprehensionis nota succenseri. Pryterea tanta in hiis bene administrandis utebatur vigilantia, ut quicumque eius Magistratus labor esset, non Dignitas;ad invidiam aureae illius aetati , in qua hominum genus nondum adultis viiijs beatissime agebat,st officium erat imperare

non Regnum. Certe in tanta Dignitatum affuentia,ac muratione nullus unquam a seipso immutatum vidit. Non rigor abalienavita lenitate,non a Pietate,Iustitia, non a Clementia , Seueritas, non a temperamentis humanae conditioni debitis scelerum facies. Iraseebatur,ut corrigeret, Ut emendaret: insectabatur malos, ut redderet

bonos,admonebat bonos,ut faceret meliores, vitia demum detestabatur,non homines,dices redivivum esse Periclem, qui in suo Magistratu, dum vestibus induebatur monitum volebat, quod filii estent,quod Citiei,quod Athenienses. Nulli proinde miseri,unquam ad eum accesserunt,quoi cum posset non recreaverit, nulli oppresi, quos non erexerit,nulli calami tosi,quibus non profuerit. Et quan-Joaliter non posset,lenitate,&misericordia, miserijs,& calamitatibus assi ictorum opem ferebat. Tantus vero in eo fuit Iustitiae, Zelus ut maior in homine desiderari vix possit. Talem voluissent suum Iudicem Spartant,qui coecum hominem pingebant, talem ace

dce monij, qui decisis, mutilatisque auribus, quarum iudicium, v Eaiunt,superbipsimum est,ct trucum manibus efformabant. Nulla via quam apud eum fuit acceptatio Personarum, & cum sanctis illium amicitiq vinculum coleret, Iustitiam Platone, & Socrate potiorem

habebati quod a Cleone bellissime expressum legimus, qui ubi ad

Rempublicam gubernandam accessit,conVocatis amicis; se amicitiae

vincula iam dissolvisse testatus est ne ijs a recta italcandi rationet

distraheretur. Proinde neque larum unguem ab ea dimouerunt. maenatum oblanditae commendationes, potentum interposita authoritas, non fauor,non prece ,non amor,non odium non ipsae pauperum lacrymae,ac lamentationes,ad praeceptum Dauidis, in

bebat; eadem landi compora, eundem vultum, eundem animum. nullo discrimine Tros Rutulusve fuerit. Talem demum se serebar

qualem iuriiii & quix ut sapientis imum Ministrum esse debere

15쪽

AD EXCELL. PI BSIDEM CASTELLA, dixissest In dandis vero,ac restinguendis inimicitiarum, ac discordiarum facibus, quam scelici prudentia urebatur Nam,& primis

motibus opportunis remedijs praesto erat: & controversias transactionibus, inimcitias concordijs animorum dissidia pacis i deri-hns conciliabat.& in pristinum statum reponebat. Nam,& mortalia odi a,immortales vero,aeternasque amicitias esse debere dictitabat. Ouando vero,& cum aliter fieri non post et,ad iudicandum cogeba tur tanta sapientia, atque aequitate iudicabat, ut etiam qui causa caderent, eadem,qua antea seuerentia, & amore prosequerentur. Hinc

illi voces, undique resonabant, pupillorum qui Parentem, Viduarum, qui Tu tamen, miserorum, qui Asy lum,omnium qui absolo tum, ac perfectum illius antiqvs probitatis,ac sapientiae eXemplum plenis,

encom ijs praedicabant. Ex quo effectum eli, ut sola sui veneratione, ac cultu,in omnium Animis tenaci siime impresio,id consequeretur, quod ali jacerbitate,ac seueritate scinaria vix consequi potuissent. Nam occurrebat flagitijs,antequam admitterentur,& seueritatem exercebat,potius,ne peccaretur,quam in peccanteS:stultum enim putabat,quod posset cauest,admittere, ut puniatur ; cum salubrior illa aestimari debeat medicina,quae morbum anteuertar,ea quae laboraniati infirmo afflictam valetudinem restituat; si enim mala essent tenera,& nas entia radicitus euellebat, si adulta , inueterata,ac robusta, quorum pertinacia omne remedium eludebat, dc ex genere eorum quae diuelli sine diuellentium exitio non poterant, leniebat,diuertebat, miserebatur,& si non consequebatur, ut decrescerent,certe obti-Debat,ne crescerent ; & prudentissimo medendi genere, curabat, ut vel comparatione bonorum emendarentur,vel ex se ipsis considerent, ac connumerentur.Celebrent itaque suum Herculem Hispaniae, quod semiferos indomitos Centauros deleuit,quod aurea riatilantis nemoris poma Draconi, vitamque eripuit, quod Hydram e suo sunere rediuiuam,ac renalicentem flammis,&sagittis extinxit,quod

in suo casu resumentem animamAnthpum exammavit,quod tricipi tem Cerberum ex umbrarum, noctisque Regno ad Solis Lucem

captivum eduxit, quod post alios nobiles labores, dubia Astra, lau

bensque Coelum Humeris suppositis sustentavit: Extollant suumvlissem, Itua, Iasonem Athenq,Theseum Thebet,& si quos alios Heumes peremnis fama decantat, qui non fabulosa monstra, sed in rei veritate viiijs, flagitiosisque hominibus Regiones, Prouinciasque Purgarunt; dummodo, quod Gugmano Heroi pares Triumphos decernant, easdem texant Coronas, Arcus erigant, exornent Trophaea,

eXcivent Columnas, plausus ingeminent, qui inermis, & solis suis virtutibus finstructus, hoc est Constantia, Fortitudine, Integritate, Prudenti re suis Magistratibus,ac Dignitatibus, Rerumpublicarum pestes,VItioxum monstra, deformes scelerum formas, oppugnauit,

profligauit,exterminauit, extinxit.

nim ver cum iam ad sinemproperet oratio mea, illud

fatenae

16쪽

ORATIO GRATULATORIA. fatendum est, eximip Prudentiae tribilendum esse; cli od summo Viro in toto vitae instituto, hoc fixum, friarimaque insede it illoc

semper intenderit,m hoc totis viribus insudata erit ut per maiorum morum vestigia graderetur, virtutes e,primeret,celebritatenn tiaret:& tantam gloriam GuZmano sanguini resin deret . quantam ab eo accepisset. Hoc enim proprium onus, hoc Nobile pesteiorum munus est,gloriar, scilicet, Patrimonium a maioribus acceptum nouis acce sionibus,multiplicatoque innore, augere, ac sitim Ulare, dc cum reliqua haereditate posteris eXsolvere,praestare, transmittere. Nam si ulla unquam in toto terrarum Orbe prpstans colitur priuata Nobilitate Familia,vel GuZmana est, Vel nulla est. Ex ea enim pro

dierunt summi Viri,& Armorum,& Litterarum pr*stant: a Clarissimi, Invicti Heroes, Celebratissimae Heroinae, Nobilissimi Principes, qui ingeminantes virtutibus genus,cum Antiquis,Maximisque Heroibus, non modo comparari, sed impereXiolli meruerunt. Nam si bellorum fulmina desideres, si Alexandros, si Scipiones, si taesares inter Gugmanos Clariores habebis. Si Scientiarum Oracula, si ob res qgregie gestas, ob servata Regna, ob spectatam fidem Regibuc Charissimos requires, Gugmani suppeditabiit: si supra homines inter homines habitos, &post mortem inter Sanctos relato S , GuZmanierunti: si quid Praeclarum, siquid Augustum inter reliquum mortale

genus admirationem unqtram meruit, inter GuZmanos meliori luce, maioribus cumulis,dignioribus ornamentis auctum,cumulatum,

exornatum invenies. Illustres Animae, Clarissima Orbis terrarum decora,&ornamenta in bonam partem accipite,si Splendidissimum,ae Sacrosanctum vestrae gloriae Marium temerarius aduena,&curiosus admirator ingrediore Parcite si immortalia vestra facta auggemmis fulgidissimis insculpta,suo sinu servat,ac servabit aeternitaS,hicproferre, & enumerare obscurus audeam Oratore Ignoscites vestrarum virtutum Paerclarissimam,&Nobilissimam Imaginem,

quarum lumina claritudinem Solis , vel aequarunt , vel superariint, fuscis meis coloribus,ac male perductis lineamentis potius inficiam, quam colorabo,& illustrabol Nam pulcherrim p res, & Illustres, Eciuo splendore radiantes in tenebris delitescere, Gobvolui non patiuntur. Et omnia benefacta ad posterorum admirationem,& exem

plum in lucem collocari volunt: Et si ignorassent homines, vel ob

mutuissent;ipsa tamen per sic loqueren Ur, atque innotescerent. Et vos non tam eximias facere debuissetis, si silentio obrui,atque obni

grati voluissetis Quod si digni' laudibui, quq pie , sortiterqua

gessistis, celebrari non possunt s debita tamen,& non ingrata obse qui j recordatione, fraudari non possunt. Quis enim in toto terrarum Orbe locus, quae tam remota Regio,quae iam surda gens, vel in Nili sese praecipitantii Catadupis inhabitans, ubi vestrarum vir tutum fama non peruenerix VOS Hispaniarum firmitas,atque or

17쪽

AD EXCELL. PRAESIDEM CASTELLUlumnas : Vos Christi brachia Sine quorum facinoribus in glorij fuissent vestrorum temporum Annales, & obscura,& sine honore tacula delituissenti Cum enim Hispania diuturno illo , grauissimoque iugo ne dicam,an bellU per tot annos oppressa fuerit, quo tempore immanissimae illae bellus, humanis anguinis sitientes, vastabant agros, liripiebant oppida, serro, flammisque Sacra, prophana cuncta depopulabantur,cum oppi gnatam,& pene expugnatam Religionem furens seelus,& impietas, percalcabant, irridebant,cum su- peistitio horribili vultu, undefluaque triumphabat, cum Eumeni, dum agmina crinalibus anguibus hos renda , prophanis, atrisque facibus armata,sanguineis dortisque flagellis debacchantia, omnia sanguine credibus, ruinis implebant, inflammabant, cruentabam: Cum demu luctuoso Hispaniarum funeri inhumana crudelitas bonorum omnium extremis malis parentabat: GuZmanam gentem illi Diuinitus datam credendum est,ut obiectu corporum, fortunisque, ut invicta animorum constantia,& sortitudine, ut militari virtute, ut oculata ad omnes casus vigilantia, liberarent ab obsidionibus

Vrbes,a direptionibus oppida, a depopulationibus agros, ab excidi js priuatorum domos, ac seri unas, a sceleribus Templa, a propha-

nationibus Ara ab omnium iugulis cruentos,mucrones auerterent,

catenas disrumperent, atque in inimicorum colla conijcerent,& demum captiuas Hrspanias,liberis Hispanijs restituerent. Vbicumque enim eorum arma direxerunt, ea scilices euenius insectui sunt,&quasi pro illis pugnaret Deus,supra vota fuere victoriae. Rubuerunt Pluries Maurorum Languine decolorata flumina, intumuerut operti

cadaueribus campi,decreuerunt cumulati ex ossibus montes,& ma

nubi j sex hostium spolijs reportatis Christi Templa triumpharunt.

Nullum enim unquam militare negotium sui ceperunt, quod noni eliciter confecericit,nunquam hostes adorti sunt,quos non fugauerint, nunquam cum exercitibus yquo Marte contenderunt,quin non

deleverint,nullas Vrbes vallo cinxerunt,atque oppugnaue sunt,quin victores,non expugnauerint,cum nullis Regibus dimicauertunt,quin

captiuos non duxerint, vinxerint, triumphauerint. Sed quid ego ostendo, apertissimo die Solem Quid inani,& infructuoso me labore fatigo Quando unus e Gugmanis poterit omnes post hominum memoriam,sortissimos Duces , Claros Imperatotes, Invictos

Reges,bellica gloriasic sortitudine longissime, vincere,ac superaret Sed iam quem innuam, quem significem,non inoblauroesu Nam quando unquam, & quibus ignotus esse potest Alpiansus Guamauu totius humani generis vocibus celebrandus Hic cui ex boni, vate, ni cognomen ivit, cum Ioannes Regis Sancij frater, ardento Inter eos bello, Tarissam, tunc temporis Nobilissimam, atque Am-Plillimam obem,valido Mastrorum Exercitu obsidione cinxisset: Cui Rex Alphonsum strenuissimum sui aetatis Ducem praesecerali tuendamque ad omnel hostium conatus, repentinosque incursui

18쪽

ORATIO GR ATV L ATORI A. t A s tradiderat:hic inquam, cum ad prandium se recepi stet, Petrus filius cum strenuis aliquot nobilibus subitam in hostes irruptionem lacit,

a quorum multitudine, circumventus, licet eorum multo sanguine cruentus,amissis sociis,in hostium potestatem venit: Itaque Ioannes

victoriam in sinum a Coeio dilapsam ratus, Iuvenem : vinctum ad portas Vrbis sistit; patremque ad colloquium vocat, oppidani, qui ad excubias stabant, subito motu perculsi, clamorem ingentem e tollunt i Ad quem Alphonsus rei ignarus aduolatu; silentibusque omnibus,& lacrymantibus filium capti Vum, vinctumque videt,&Ioannem insultantem, si filium a morte salvum vellet, Urbis dedistionem faceretquibus verbis in nihilum commotus Alphonsus,molestum mihi est respondit, quod quinque alios filios in tam gloriose so viti discrimine non video Vtinam hic adessent, nam fratri, vel palmam prceripuissent, vel cum eo sortiter dimicantes occubuissent. Quos si pro Pietate in Deum,pro Fide in Regem, pro incolumitate

Ciuium,pro salute bonorum, pro Fortitudine, pro Constantia victi mas cruentas,futuros genuissem, summopere me ad hanc Nobilem

Palmam genuisse hetandum foret. Tu interim perge, & filium meum,occide disseca, discerpe,& ne tuae desint mortis instrumenta libidini pugionem e vagina denudatum proijcior ut scias tam firmiter Patrem poste filij mortem siccis oculis aspiceresatque accelerare, quam filium invicto animo excipere,&sustinere. Et cum dicto, dis cessit.s Hostis in surias actus Patris ferro fili j pectus transverberat, trans adagit,disrumpit. Quo viso cum Cives denuo lacrymas,eiulatumque,ingeminavent,totamque Vrbe, fama percrebescens, horrore, gemitibusque compleuisset: Accurrit emensa Alphonsus, &cum Iuvenem exanimem, iteratisque vulneribus discissum, vidisset,conversus ad suos: Abstinete alacrymis,inquit, filius meus,nec talicius,

nec honestius mori potuit: Mortalem genui, immortalem sua sors,& virtus reddidit. Ego huc veni, quia putaueram, quod hostes in

Urbem penetrassent. Nec plura:placido vultu, reuersus,ad domum prandium redintegrauit. Hostis facti magnitudine perculsius obsidionem solvit.,Sed iam siste hic parum per oratio mea, teque ipsam

reuoca, & tam Nobilem narrationem attenta consideratione re

solue Qnibus enim laudibus, tam aegregium facinus extollere,

atque exornare poteri Appellabis numquid hoc factum Si nihil unquam tale factum est od praeteriiasaecula inuidebunt, sutura desiderabunt i Numquid hominem dices Alphonsum,qui supra naturae reclamantis leget,& maior homine, tam publin ter assurgit, in cum toto coelo,& superi, S, quari possit Numquid Iudicem Ehubinam terrarum Iustitia adeo in pretio fuit,ut adversus innocem tem mortis sententia proferatur, vulneribu ue ; ac coedi, Iudicis ensis accomodetur Si vero Patrem nuncupabis ita quonam iure

si ad aspectum,& morientii,& mortui charissimi filis nec libreue runt viscera,nec Vulcus expalluit,nec animus defecit, nec largis, in

19쪽

AD EXCELL. PRAESIDEM CASTELLA, iussisque lacrymarum imbribus ora rigaturi Vos vos ego compello, Praeteruorum syculorum, praeclarq, thssignes ue memoriar iExite Iam e latebris, inclarescite e tenebris, ex vetustissima temporis arce pedem reuocare Et si quid habetis in comparationem admirandi facinoris,producite,exhibete Nam,& Abraham Sanctissimus senex filium suum,in spem generis,claritudinemque sue gentis educatum, quoad ipsum fuit, occidit,sed madante Deo: David coedem perduellis Absalonis sustinuit , sed foedi in imo proditionis in Patrem, & Regem scelere commaculatum Alij filios, vel suauissima regnandi cupidine accensos, &noua molientes, vel isto, vel illo grauissimo scelere

deturpatos a vivis sustulerunt ; unus Alphonsius, nec a Deo praemonitus, nec aliquo scelere incitatus, fili si, hoc est charissima suoru visceruParrem,strenuissimu Iuu e ne, in aetatis flore, in spem magnaru rerum crescere,in ipsius occulis,in hostium manibus, morti deuouet.no alieno ferro sed suo: mortuum illacrymantibus omnibus, in dejectis, &quasi serreis luminibus, videre sustinet,imperterritus, immotus, im perturbatus,ita ut non dicam hominibus, sed sensu caret ibus, sens umadmirationis,atque horrosis incutiat, atq inducate Fortissime Heros,

ct quantum mortali licuit, omnium mortalium beatis sime ; Tui fili j morte effecisti, ut ille in te viveret; tu in illius funere triumpharese Ex cruento illo faucii pectoris fonte plus gloriae defluxit , quam Languinis i Extremus ille morientis amatus Poetarum plectra, Retho, gum voceS animauit Illo cruore nobilitasti Hispanos fastus, irrigasti aeternoi tuis temporibus lauros, erexisti uia purpureo Occeano, non Herculeas, sed GuZmanas columnas, ultra quas procedere human vetitum esset fortitudinie Ferreo illo mucrone stylos acuisti Famae, quibus in numquam intermorituris Annalibus, tam nobile factum

inlcriberet Exornasti aureas tubas Gloriae,quibus tuum,filijque nomen Per Orbem xeyrarum decantaret, BeatasCoronas ChristianS Pietati,ac Fortitudini imposuisti,quibus per omne aeuum inclarescerent,

super irent gloriarentur: & ne de tuis laudibus vlla obmutesceret aetas,immortalia ora in mortalibus tui fili j vulneribus aperuisti Agure iam Alexandri, Caesares, & quotquot exercituum clarissimi Duces magnum apud posteros nomen consectui estis squi captiuorum labhimis laeti. denudatorum spolijs onusti,humano sanguine cruen-vi, edibus exsaturati,extinctarum Vrbium cineribus sordidi,ex ma

ius letrocinijs superiva Regna parastis, Alphonso GuZmano fasces, &ivexilla submittite,dePrincipatu decedite vobis superiore, & clariore Lonfitemini i non liberam, florenteque Republicam, & Patriam suam subegit,Ciuiumque cerbicibus iugum servitutis imposuit,nonarium finitimum Regem, non Lacessentem,nec inquietatem amplis lima Regngrum posses sione, auitoque Solio deiecit, ac spoliauit,non aliorum calamitates suum quaestum secit,sed ex Pietate sed ex Fide,

i ita 'R X ctima filij Deo oblata, immortalesCoronas , quin Regna, veram , laudamque gloriam, non fucatam, non

adum.

20쪽

ORATIO GRATUL ATORIA. o adumbratam,non sanguinolentam, non fugi tuam, Non evanescentem, sibi parauit,ac cohsecutus est Et o quam eX Veritate assii m repossem, ad tam insigne spectaculum superos ex omnibus Cossipartibus accurrisse, inspexisse, in admirationem rapso S plenis manibus plausitIe,&beatissimam illam Animam e cruento corpore canis didissimam exeuntem triumphali pompa excepi sse , immortali busque rosis, ac floribus coronatam inter Martyrum Choros sublia mi in Solio collocasse. Proinde Res Sanctus tanta veneratione, atque admiratione hoc factum excepit, ut publico ad Alphonsummisso, diplomate cum Sanctissimo Abrahamo eum comparauerit; tantisque eum Dignitatibus cohonestaverit, ut suam potestatem velut ex aequo cum ipso diuisi illa videretur. Et certe huius amplissi mae domus, hoc semper proprium fui Ornamentum, ob ingentia nimirum merita, charissimos Regei habere , ira ut dicaria eorum Potestas, ac pars publicarum cura um illis, non semel demandata tuerit. Nam, &Alphon sui quem laudaui, tun a apud Sanctum Reagem gratia valuit, ut nihil, neque in pace, neque in bello sine eius

voluntate,&consilio ageretur ta ut partiti inter eoS fasces viderentur. Certe subsecutis temporibus Alphonsus Prudentissimus,&Pijssimus Rex, tanto honore, tantisque beneuolentiae significationia bus Ramirum GuZmanum prosecutus est, ur eum Primarium M nistrum declarauerit,&quo haec celebritas ad omnes innotes ceret, publico eum convivio excepit,&in eodern vase vitreo intinio, in vinum, pane amicitiae, sincerique amori, illo solemni, veterique Ri tu, non vulgare documentum expressit et tantaque fuit Ram iri in

omnibuS Regni momentis authoritat,ut praeter Reg s Insignia ni his in eo desiderari potuisset: praetereo alloi, quo post longum laculo xum ambitum, vivos, immortalesque, COD minu eorum prestantia,

quam Regum gratia dimissime ser v abit. Nostris certe temporibus inter Philippum Quartum,cuiui Animam in Coelum receptam credimus, & quem semper Hupanijs desideratis, imum Pietas, & Regia

liberalitas reddet, inter ipsum inquam, dc D. Gasparem GuZmanum

tantum beneuolentiae vinculum, Panta animorum inclInatio inter

cessit, ut eius humeris totius Monarchiar moderationem imposive .rin&certe satis clarum eius nomen fuisset, insit illustres Viri virtutes calamitates temporum obscurassicut Eodemque tempore D. Ita milus PhilippeZGuZmanui,Dux Medin Turrium, adeo Regis animum rapuit, ut nihil eo absente Regi iucundum, aut voluptuosum esse oosset Et certe hic dici potui , alterum GuZmanae Domus, vel oculus vel brachium. Deu 3 bone, qxi Tito ei, vel Animi, vel corpo ris in eo micantibus raditi non citulistro: Ingeni Confiiij vis, increadibilis animi magnitudinatus ima Prudentia usu ingentium munerum quaecum Digni at administraueras,persecta, & eXornata:arca.norum Monarchiae exacta nociti inscni diuitiarum,ac signitatum B cum