De illustribus ecclesiae scriptoribus, authores praecipui veteres I. D. Hieronymus Stridonensis presb. II. Gennadius Massiliensis presbyter. III. Isidorus Hispalensis episcopus. IIII. Honorius Augustodunensis presbyter. V. Sigebertus Gemblacensis mon

2쪽

DE ILLUS

TRIBUS ECCLESIAE

SCRIPTORIB VS,

Authores praecipui veteresi

I. D.Hieronymus Strarinensis presb. I I. Genna inim Massisiens presbyteri III. I Mortu Hispasensis Episcopui. IIII. Honorim Augustodunen is presbyteri

V. Si eberura demoticensis monachm. VI. Henricus de Gandauri Arctu conmTornacensis: iPartim antea excusi, asertim nunc demum iu lucem editi, omnes autem in congruum ordinem redacti, dc perpetua Chronologia illustrati & veterum codicum,tum etas 'cusorum.tum manuscriptorum collatione ab infinitis mendis repurgati, re anno

pud. Caternum Chobnum. cla. D. LXXX. mgratia o priuilegio Caesareae Maiestatis.

4쪽

DO ET VENERA Bio

IN CHRISTO PATRI, AC

Domino Dom. Uodest o Vmerinensi, ad S. Panthaleonem in has alma urbe . Abbati, Tomino ac Pasrono suo plurinomia colendo,

S. D.

gilitatevi humanae memoriae

ta I nullusit repertum praesentius

remeaui Reuerende Pater Abbas,qua scribcndi usus, quo verba , quae apud poetam ob caducam ipsorum celeritatem alata dicuntur, velut accisis p nis ad maturam studiosorum contemplationsm cicurantur, tum sane nubium Scriptorum genus est, cui plus gratiae , plus venerationis debeatur, quam ei,cui id curae fuit,ut perpetuos quosdam Catalogos authorum tex ret, ex quibus posteritati costare pocse quis,quadere,quid,quo quo tem rc conscripsisset. Primum enim ida a extra

5쪽

EPISTOLA extra controuersiam est,multos ins1νnes Scriptores cum summo Reipub. detrimento fuisse interituros , qui tineis ac blattis pabulo futuri erant, nisi isti nomectatores indicib' suis ad inuestiganda eorum opera studiosos ex- 'citassent.Deinde cum diuersis temporibus, ditiersis nationibus, populis, scictis, personis diuersa studia fuerint ; φtique nos in summa horum omnium ignoratia versaremur, nisi ex ipsorum Catalogis certiores fieremus: Ex quo consequitur, hoc Scriptoruna genus non modo plurimis authoribus aeter

nitatem , scd & artium candidatis imter ipsos authores delectum praestare,

ut sui studij quisque ducem pro tibitrio deligat, quem sibi putat esse commodissimum: Qua quidem in re, qu tum utilitatis,quantum delectationis ad omnes ac singulos publice priuatimque perueniat,non est Opus in prς- sentia multis explicare, cum hic locus a viris aliquot eruditissimis iam olim copiose atque ornate tractatus sit: Nulla certE voluptas praesentior capi potest,quam vclut in clarissimo quoda

6쪽

DEDICATORI A. speculo uno intuitu videre in lata hominum multitudine ac varietate, qui conatus Omnium ac singulorum toto aeuo ubique terrarum hactenus fuerit.

Nullus percipi certior potest fructus,

quam velut ex ditissimo quodam copiae cornu plena manu depromere, quod praesenti necessitati tuae maxime ex usu fore pii es: Hoc igitur considerantes Graeci veteres,qui cςteris natio-bus humaniorum literarii cultu praeluxerunt, diligentissime huiusmodi catalogos ad usum posteritatis conscripserunt. QVorum qui ni exesa

plum postea re Ecclesiastici aliquot

Doctores mulati eorum scriptorum indices peculiares contexuerunt,quos

Christianos fuisse, & Religione Christianam scriptis suis propagasse certuerat. Quod quidem eorum consilium in principio nascentis ecclesiae perquas alutare fuit, cum ethnicorum arrogatiam efficacissime retunderet, qui doctrinam Ecclesiae eo nomine maximEContem hebant, quod non a Philosophis & efuditis ut ipsi dicebant, sed ab idiotis Sc indoctis tradi videretur Hoc a 3 consu

7쪽

E PI S Τ o L A consilio se descriptoribus Ecclesiasti cis opus suum contexuish, D. Hieronymus ipse profitetur . biec dubium est , quin & reliquorum idem fuerit consilium, quorum fuit idem propositum. Quanquam progressu aetatis, qui praecedentiti exempla imitati sunt. eos non tam ijsdem vestigijs,quam e dem via secuti sint. Nam cum longe lateque iam propagata Christi Religione,cotentio ista cum Ethnicis nutila esset, etiam eos retulerunt in album suum,si quidem Christiani essent, quorum scriptis externa saltem politia co- formaretur. Cum nec citra horu quidem operam Ecclesiae tranquillitas recte conseruari queat : Ad extremum vero extiterunt, qui plane uniuersales indices conscripserunt, a quibus nominem prorsus excluserimi, cuiustu . que tandem Religionis, aut Superstutionis aut sectae edet,quod non minus malos,ut cultentur, quam bonos , Ut expetantur, indicari oportere crederent . Primus igitur 9mnium inter

Christianos insignis ille doctor Ecclesiae D. Hieronymus Stridotiensis de Iulustri

8쪽

DEDICATORI Iustribus Ecclesiae Scriptoribus eru' 'tissimum conscripsit opus, quo scriptores eos omnes,comprςhendit,quos

post Christi passiionem , annunciato Gentibus Euangelio , ad suam usque aetatem, hoc est ad annu Domini ψ1o. de Ecclesiastica doctrina scriptis suis Gliquid tradidisse compererat. Q dquidem opus Graecis adeo placuit, ut eorum rogatu Sophronius Hierony- mi familiaris illud in Graecum serm nem ex Latino mox transtulerit : Hi ronymum excepit Gennadius Presbyter Massiliensis,qui eos porro script res Ecclesiae prosecutus est, qui ad aet tem suam,hoc est,ad annum Mo. ruerunt, admixtis interim nonnullis aetatis superioris Scriptoribus, quos

D.Ηieronymus non animaduerterat.

Gennadium prosequitur Isidorus Hispalesis Episcopus,qui cum & ipse paulla altius eos etia recenseat, qui a sup riobus intacti fuerant, ad annum D mini 30o.vsque,quo ipse in Viuis erat,

seriem continuo filo deduxit.Post hos interuallo satis longo subsecutus est Honorius Augustodunesis presbyter, a

9쪽

in epitomen,pr cedentium trium a thorum opera contraxit, paucis quia busdam aliunde adiectis Scriptoribus, qui intermedio tempore floruerant. Eadestre aetate cum Honorio floruit vir undequaq- doctissimus, nec minus diliges Sigeberi'monach 'Gemblac sis ordinis Benedictini: qui continuata serie Gennadium proiecutus nam nec Isidorum nec Honorium cogninuisse videtur non omissis interim ijs.

quos a praecedentibus intactos compererat, ad memoriam sua .i. ad annu'

sq; IIIo. omnes complexus est quos ad Ecclesiς illustrationem aliquid scripsisse cognouerat. Sigeberto demum' successit Henricus de Gandauo, dignutate Archidiaconus Tormacensis, pio fessiorie Theologus,vir pietate & er ditionc incomparabilis , qui ad annuusq; Domini ia8o. Script*rum Eccle itasticorum seriem p*rro deduxit: Ex his omnibus , sicut etiam ex alijs , si quos praeterea vidit, perpetuum Cat

Iogum contexuit, & ab Apostolorum

10쪽

inde teporibus deduxit ad aetatem usq; sua,Iohan nes Tritth. Abbas Spanheia' mensis, etia additis,si quospraeterea ipse suo marte indagare potuit. Qui quidem quanquam in prologo ipsius operisse inultimo anno Friderici Te iij Imperatoris, qui in annum Domitimini 1 93. incidit, finem scribendi fecisse ipse profiteatur : Vno tamen anno seriem ulterius prorogauit, neque paucos adiecit superioribus, quos anno i 06.floruisse commemorat, quo

dc ipsum opus typis est excusium. Hoc opus Titi themij in Gallijs cum postea

recuderetur, appendice auctum fuit, tacito authoris nomine,qui serie continuauit ad annum usque 1312. Ad e tremum secunda Appendice eundem Tritthemium adauxit Balthasar Ve sinus Colmariensis,recuso opere typis Quentelianis,Coloniς anno 13 6 .Sed diuqrsa methodo usus, Chronologiae seriem,quae hactenus continuata fuerat, relisit, Sc Scriptores, quos magno suo studio cogessit, ordine alphabetico recensuit, quem nos proinde in omdinem redigimus,ut insta dicemus t ' ab tius