De responsione Euripidea [microform]

발행: 1886년

분량: 45페이지

출처: archive.org

분류: 시학

1쪽

a par of the Foundations of ester Civiligatio Preservatio Project

Funded by the

NATIONAL ENDOWMENT FOR THEMUMANITIES

Reproduction may not be made Without permission hom

Columbi Universit Library

2쪽

States Code, concerns in makins o photocopios orother reproductions os copyrisnted materiai. Under certain conditions specilied in the lais, librarios and archivos ars authorigessito furnisma photocopus other reproduction one of these specifieri conditions is that thephotocopum other reproduction is not toto used forinnypurpos other inan private studu, scholarSnio, or

pnotocopy or reproduction for purposes in excesssi fairuse,'rinatisse mavis liable formopyrisnt infrinsement. Tnis institution reserves in risnt to eluserio accepi acopy orde is, in iis udsement fulsitiment of the ordorinould involve violationis in copyrisnt lain.

3쪽

PLACE:

4쪽

COLUMBI UNIUERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENT BIBLIOGRAPHIC MICROFORM TARGET

Master Negativera

Restrictions o Use: Origina Materia a Filmeris Existin Bibliographic Record

isaiae

mFILM EI ZE: SO -- TECHNICA MICROFORM DATA REDUCTIO MATIO: tae

5쪽

lii istis si ill

l. o

l. l

6쪽

DISSERTATIO INAUGURALIS

QUAM

AB AMPLISSIMO

IRITE IMPETRANDOS

SCRIPSIT

LIPSIENSIS.

LIPSIAE

TYPIS AUGUSTI PRIESII. MDCCCLXXXVI

7쪽

PATRI

'PTIMO DILECTISSIMO

D. D. D. AUCTOR.

8쪽

Versus dactylici Pag.

I De systematum dactylicorum responsione Wi-22 A. Carmina chorica -iTB Te ἀπο σκηνῆσ DT-2III De versuum dactylicorum in strophis alloeometricis res-PonSione 22-2s Ver8u anapaestici I De legitimis anapaestorum systematis q-do A. Anapaesti in primo et ultimo cantico positi o-36B. Anapaesti in ipsa fabula positi 36-3s II De liberis anapaestorum quae vocantur Systeinatis o-6IA Carmina chorica Do-iis B. Carmina commatica 5-bo C. Carmina monodica 55-66

9쪽

versus dactylici.

I. De systematum laetylieorum responSione. A. Carinitia eliori est.

Niliit omnino adnitratione nostra magis Si dignum quani mira illa in componendis versibus concinnitas et aequalitas,

qua audientium aures Summorum poetarum Graecorum a mina delectaverint quamvis maxime Varia sint argumenta,

quae respondendi aequabilitate adornaVerint poetae tragici eadem enim Symmetrica ratione in sedatiore oratione de rebus loquntur philosophieis, qua depingunt summam animorum trepidationem ac perturbationem, nihil tamen in quo excelleret compositionis aequabilitas magis idoneum videbatur carminibus chori, qui anti Strophi quam maxime studet. Sed unde hoc Equod antistrophae utpote simpliciores et placidiores quani detrο- λελυ/ ἐγ choro magis conVeniunt, qui partium studio non in-llammatus expers Si tragici certaminis, ut ex Aristotele patet, qui apertis verbis testatur chori carmina Sse antistrophica. Itaquc quem ad ordinem carmina illa sint composita siquis diiudieaverit nulla de antistrophici opinione praeoccupata, ei dubium esse nequierit quin chorica sint adstricta legibus antithetieis. Ac re Vera quidem omnes paulo ampliores fabulae parte a choro cantatae antistrophicae fuisse videntur exceptis quae in parodo recitatae continuis pedibus decurrunt (τα ἐξ Dit Ohor), de quibus Verissime iudicat,ephaestio . Ti estph.

Eichler, de respongione Euripidea l

10쪽

Consentaneum igitur est dactylos chori continuos in parodo recitatos ad certam responsionis legem non Semper fuiSse adstrictos. Omnino autem parodi natura ea St, ut dactylica SS-temata non quaeramus nisi Sophoclis aetate, quo auctore id novatum videtur ut parodus iam non a choro orchestram intrante, sed semper fere a stante suoque ordine disposito recitaretur. Dactylicae autem partes parodi apud Euripidem tam breves sunt, ut complura Systemata efficere non poSSint Med. V. 3l-3T, IIel. v. 16g-66 )). Statim igitur ad stasima VeniamUS. Atque in ReraoIictarum stasimo primo V. 668-2s cum

syllaba syllabae, caesura caeSurae SPVere reSpondeat, conformationem antistrophisiam quin agnoverit iam inde a Boec hi temporibus nemo est. Cf. oec h. Graec trag. princ. p. 262. Quae compositio aecurata, quod de rebus philosophicis agitur, carminis indoli apprime conVenit Legimus enim haec fere res humanas esse mutabiles, potentes de fortunae fastigio detrudi, miseros erigi quae cum Vitari non poSSint, Sapientis esse tranquillo

animo ferre.

In huius igitur earminis dispositione apparet aptiSSima Sententiae seVerae aequalitas, cum in aliis maior rerum trepidatio

coniuncta cum perSonarum motu poetae maiorem licentiam concesserit. Atque in libris accurata responsio bona fortuna servata est excepto, ut omittam minutias orthographicas aliaque olim restituta, uno loco v. id, qui eidieri Verborum transpositione

το δ ευδαεφέονα τειχει λαταν, ut pondeo ex altera parte respondeat dactylus, non Sanatur, Sed ad accuratam reSposionem

restituendus est, ut ex totius carminis insigni responsione liquido apparet. Anceps autem syllaba in Voce αουποῖμον . o neminem opinor offendet, cum hoc verbo in fine hexametri positoreSponSi non disturbetur. Eadem ratione hiatus in dipodia quae Sequitur et saepius es. p. PSq. bonam habet excuSationem.

In citando Euripide usus sum Nauchi editione III , in Aeschylo et Sophocle in dorsit d. V. Teubn. in Aristophane Berghi ed. II.

Recte autem iidem tripodia 615 Sq. 626 sq. in unum ordinem coagmentasse putandi Sunt, Sicut in Phoen. v. sa Sis, cum tripodiae dactylicae catalectae non reperiantur apud poetas eaenicos cf. indori de metr poet Scaen p.ras . Accedit quod carmen nostrum dipodiis incedere reliquis VerSibus docemur caesura bucolica dipodiis, tetrapodiis dipodicis, metris, quae tu Sex pede amplectuntur ef Schol. eph. p. a d .). Quam ob rem quoniam per dipodias scandendum videtur, pentapodiam ultimam Silentio addito quattuor morarum

parem SSe crediderim hexametro. Praeterea vix est cur excuSemuS, quod uSitatissimum nomen

hexametri hic retinuimus. Et hexametri quidem proprii, qui monopodiis needat, tot sunt baSe quot pedes Versus autemper dipodias tres dimensus non iam hexametrum, Sed trimetrum est et Marius Victorinus . Torueil.). Equidem sic existimo:

doctrinae praecepta Si intuemur, trimetros SSe dicendos Versus dipodiis tribus percussos, Sum tamen Si reSpioimVS conSuetudinem retinendam SSe. Post haec quae reliquis artius quam videri possit conexa sunt, redeat disputatio ad id quod instat. Jam enim quaerendum est num in Phoenissarum stasimo Secundo V. Si-833

pentapodia ferri possit in systemate dactylico ipso, quod per

dipodias scandi Videtur. Versui enim s2 ου δ' υπο θυρσομανε νεβριδco μέ αδινευει respondet Vulgo ex altera parte pentapodia v. OS

ποτε Καύ/ιογενῆ τετραβά/ιοσι χαλαiσ. Sed in tanta respondendi concinnitate mirum esset, si in uno hoo VerSuum pari intra quinos denos accurate respondentes VerSUS poeta eam neglexisset; at certe non neglexit, modo Vera retineatur forma.

SEARCH

MENU NAVIGATION