Descriptio coralliorum fossilium in Belgio repertorum

11쪽

RESPONSIO O QUAESTIONEM GOOLOGICAM. et

dit, quod materies cornea vestigia in substantiam mollem qua inclusum erataniniat, impressit. In utroque casu dissicilius dictu est, ad quodnam genus spe cies adeo mutilata pertineat, quam in primo casu, in quo partes omnes salvae et integrae relictae fuerunt. Interna igitur structura quorumdam polypariorum accurate est investiganda, ut illa quae hodie in stratis nostris defossa iacent probe possint dignosci. Saepe nonnisi vestigium polypari remansit, massa qua constabat destructa, illiusque vestigium sive externiam est, si ni mirum substantia cui animal adhaesit, superficiei exterioris animalis formaeni induit, sive intρrniam, quando e contra substantia rupis, ubi iacuit poly- parium , vim exercuit in superficiem animalis interiorem, sive stratum eius ex ternum destructum fuerit nec ne Denique aliquoties nihil nisi vestigium reperitur sive basis qua Polyparium adfixum haerebat, sive vestigia sectionis transversalis eius corporis aut ramorum, nec aliquid refert utrum hi sint integri vel perfracti scilicet utrum sectio aut vestigium animalis perfecti vel imperfecti reperiatur. His expositis patet classificationi polypariorum fossilium maximas inesse dist se cultates, quas sagax et diligens naturae scrutator tum demum poterit tollure, quum accurato Permexerit structuram externam Polypariorum viventium et internam, saltem quo ad partes duras vel fere duras, quae formam a substantia molli circumdante accipere Potuerunt. Propositum est nobis illas superare dissicultates , quum eas iam removerant investigationes praecedentium scriptorum de obpariorum classificatione, ori ieriis ex ipsa organisatione desumptis innixa LINNAEUs ostenderat principia , quae in methodicae polypariorum divisione sunt observanda, sed eius observa in pro temporibus quibus Vixit ingentia, in dies tenuiora evadebant, inventis

quae a naturae scrutatoribus multas regiones peragrantibus , veteribus inveniis addita fuerunt. Novum rerum ordinem hae doctrina requirebat PALLAs,nnUGUIERE etc. scientiam mendare conati sunt et actorum copiam exhibuerunt;

sed AMARORIo talis manebat gloria Investigationes innumerae, quas in ani malia vertebris destituta instituerat, ipsi facultatem tribuerunt universam Poly- Pariorum classificationem omnino reformandi, et huius celeberrimi viri conatibus debemus divisionem methodicam familiarum et generum, optime et

accuratissime stabilitam. LAMounoux postea scientiam ditavit plurimis inventis

12쪽

8 CAROLI FRANCISCI ANTONII MORREN

maximi momenti et utilissimis, quibus systema peculiare classificationis instruxit. Investigationes in polyparia fossilia concomitatae aut subsecatae sunt illas, v lae in Polyparia viventia fuerant institutae tanta enim est inititudo inter huius mundi et mundi veteris animalia , ii lumen , quo alter collustraturis sere semper obseurum quoddam in alio illustret. GUETTARDA NORRA BOURGUET, SCHROTER, PARΚINSON, AUIA DR sT POND, etc. idem quoad Polyparia lassi lia ac laudati auctores quoad polyparia viventia , fecerunt. Accurate descriP- ferunt habitationes calcareas animalium, quae cataclysmatibus successivis et generalibus orbis superficiei subversionibus perierant et quae in Museis con servabantUr, et diligentes delineare curaverunt. I. MARC ipse qui iam in Li-tlaophytologia vivente ni ethodicaem et eximiam divisionem in inedium Protulerat,

descriptionem exhibuit in singulis generibus non solum specierum viventium fel etiam' fossilium.

Attamen omnes investigationes inde a doctrinis reformatis institutae manebant separatae, incohaerentes, et nil fere ut ita dicam erant nisi monographiae plus minusve ad determinatam regionem accommodatad. In unum orpus colligi debebant utque aliqua spe successus in tali re procederetur, deseriptiones et figurae novo examini erant submittendae, necurate comparandae, quinetiana, ut omnis error vitaretur, ipsa obiecta saepissime illustrari debebant. Tale inceptum vulgaris naturae scrutatoris vires excessisset , sed eius tentamen non terruit ili. OLDFUss, qui anno 1826 sub titulo : Petro ottin et tintu. v. Bortissecte Americtricta Bonnensis necnon ramening hoscini Cre taenins conibus et es oriset illastrotti, edidit primum fasciculum in folio, ornatum pulcherrimis figuris ad naturam delineatis, quibus Lithophyta fossilia diversarum regionum comprehenduntur. Certe nullum opus , quod nostro opusculo taenqtiam hasis et exemplum inserviret, melius seligere potuimus quam opus Celeberrimi GoLDPUsset lubenter itaque fatemur nos ex eo saepe phrases decificas deprompsisse, posteaquam tamen illas, relatas cum obiectis quae designant, ferio examini subiecissemus. Caeterum fontes, ex quibus aliquid peculiare hausimus, semper citavimus, cuique sic debitum tribuentes. Aliquando tamen ausi sumus immutare de scriptiones sive generum sive specierum quum illud nobis mecessarium visum

13쪽

RESPONSIO M QUAESTIONEM GOOLOGICAM.

est helenim, quum secundum methodum I. LAMARO , quae et modificata eadem est a methodus I. OLDFUSs, nostrum opusculum diviserimus, coacti fuimus species novas aut parum cognitas aut minus accurate descriptas, se cundam illam methodum ordinare; ideoque opera antecessorum immutandi nobis incubuit necessitas. Opus nostrum exstructum sui materiis ex ipsa natura desumptis, quae quotidie sub oculis versabantur in nostro Musaeo, quod nobis plerasque novas species exhibuit, sive in aliis Musaeis, quae perlustrare nobis contigithenevolentia quorumdam virorum admodum nobis carorum, quorum nomina si fas esset Iubenter hi commemorare vellem. Rati verba etsi optime ci Cumscripta vanam saepe et omnino imperfectam obiecti quod designant imaginem praebere, quod verbis non Potuit, figuris ante oculos posui. Singulas species, quas novas et nondum descriptas arbitrabaris delineavi , lectorem quoad alias ad figuras aut descriptiones alius cuiusdam laudati auctoris referens. Attamen proposito consentaneum non iudicavimus species novas nimium numero augere, quum animalia quibus constant non satis integra mansissent. Nobis enim dimotio non misset species multipliouro, nisi dissicultas eas

omni rigore in talibus investigationibus requisito determinandi, nos ab incepto retinuisset. Quod vero loca dectat, ex quibus novae species oriuntur, certissimo modo de illis iudicare possumus, quoniam in plerisque sal, tem realibus ipsi lorum dumus inventores.

Quaedam milii supersunt dicenda de regionibus nostri Regni polypariis sossilibus ditissimis.

Regio quae maximam copiam continet sine dubio est mons T. PETRI Propo

Traiectum ad Mosam, quem montem FAUIAS DE ST. FoND, ORY T. VINCENT, DERI aliique operibus suis illustrarunt. Iam pleraque polyparia fossilia , quotidie ibi ex terra eruta fuerant deseripta, sed collectio harum materiarum, antequam prodiit opus celeberrimi GoLDRUS , incepta non fuit. Solum , in quo pretiosa illa orbis revolutionum vestigia defossa iacent, parum uou Sque est cognitum, et locus quem obtinet in serie geognostica dubitationi subest. Etenim Geologi ipsum collocant modo tanquam transitum Per gradum adscendentem inter aereici tosntam I), ordinem medium magnam Creta-ci Cornige metae Germanorum, Crates esu Gallotuna.

14쪽

1 CAROLI FRANCISCI ANTONII MORREN

ceae formationis et rara cum cctlactreum modo ex eo essormant varietatem ordinis inferioris sive antiquissimi cretiae, qui ordo fere semper est cret chlarito sive glαuconi cretocect. Tum et in serio non interrupta ultimum hoc solum, ad quod pertineret solum montis St. Petri, a formatione Iurcisso segregatur victibus siliceis et renis ferrugino ista viilibus ilicola et roriosis renisqtie tricibuε, sive vidibus renciceis fotinctariis ligniti-htis insertiolis u). Mirum tamen videri potest, tamdiu quamdiu nobis deerit

examen comparativum omni numero absolutum, quod solum agri CipIyani prope Montes Hannoniae non referri posse videtur ad ordinem cretas inferiorem, sed e contra ad superiorem, uti indicat eius substantiae homogenea, tactu mollis, albescens Iactis spumae instar, quodque ad cretiam ibi m proprie sic dictam pertinere videtur; et quod tamen omnia polyparia in agro Ci-Plyano reperta eadem sint omnino ac Polyparia circa Traiectum ad Mosam occurrentia, quemadmodum pse, specie ad speciem relata, expertus sum. Ex hac observatione oriri videtur perfecta identitas inter duas soli species, etsi unum omnino simile esset nulla ratione habitu ullius corporis organici vestigii quod ibi iaceat termino ordinis superioris, quam ordo alius in serie sermationum Progresstva Cl. 3RA PIE in opere de GeoIogia Hannoniae habet colatiretim frictbile agri Ciplyani tanquam extensionem magni systematis quod a Bononia usque ad Traiectum d Mosam pergit, et tali modonis identitatem saltem analogiam inter utrumque solum modo comparatum admittit. Multum tamen abest, quin diversae magni huius geognostic systematis partes eaedem sint in immensa soli superficie quam occupat mediae enim pars rabantiae Meridionalis j ιαHI flavoque cilcctre constans, quod plurimi Geologi labent tanquam ordinem formationis cretctoectes distinctum , quod alii vero arbitraentur esse extensionem soli Traiecti ad Mosam, copiam ingentem polypariorum fossilium ab illis qui in hoo posteriori solo occurrunt omnino diversorum praebet. Itaque Clarissimi CUvIER GARONONIART collocarunt solum rabantiae et Flandriae Orientalis, ubi exsurgunt Eruxellae et an da inter octiciarestam gro iam, ordinem distinctum in regulari superpositione variorum dolorum torresins in Lutetiae Parisiorum viciniis.

15쪽

RESPONSIO , QUAESTIONEM OOLOGICAM.

Etsi numerus polypariorum circa Traiectum ad Mosam, in agro Ciplyano et in universa Brabanti Meridionali sit ingens, attamen facile evenire posset, ut adhu insuper augeretur. Nunc enim sola optime distincta, ubi iacentilla fossilia, referuntur ad ordinem medium et inferiorem cretcte, sed quum effossio stratorum superiorum , quae constant eae situ rota uti in Parisiorum viciniis, et quae ad Meridionalem et Orientalem partem Brabantiae Meridionalis detecta sunt, sagacissimae investigationi cuiusdam naturae scrutatoris submissa fuerit, sperandum est fore ut nostra scientia novis locupletetur speciebus. Tun in nostris regionibus series non interrupta fossilium trium

crescies ordinum occurret.

Provinciae magis versus Meridiem positae etiam immensam praebent copiam Polypariorum fossilium antiquiorum illis, de quibus modo egimus, quoniam sola quibus continentur sunt formatione cretcte anteriori, Ostiares triariSitionis et ccticaret tignoscini, quae cum solo a Germanis si dicto hon- fchi e maiorem Partem constituunt provinciarum Namurensis, Leodiensis et Hannoniae, cum Parte occidentali et septentrionali magni Ducatus Luxem-hurgensis. Ha exhibuerunt quasdam species Polypariorum fossiIium, quae copioso reperi in viciniis Marchia in ammennia, Rupefortii, Durhuy, etc. Similitudo et identitas quorumdam cum quibusdam solis Provinciae Groninganae opinionem suggerunt solum huius Provinciae, saltem in parte ubi poly- paria fuerunt reperta, constare cilcctreo rcinSitionis motinicii timesones Anglorum . Solum a Germanis dictum m cheracti circa Arion in magno Ducatu Luxenaburgensi praeberet etiam , si investigationibus non arceretur, multitudinem satis magnam Polypariorum fossilium, quibus, ut collectioso lypariorum fossilium in parte regni Meridionali occurrentium Perfecta evaderet, insuper adiici possent lithophyta licea, quae non procul a limitibus Prope mimoia reperta sunt, quae iacent in solo e siliceorum Iapidum agglomeratione constante S), mirum in modum in tumulos conicos et segregatos diviso.Quum ipse permeaverim Irovincias quas modo refertas Polypariis dixi, mihi Propositum erat ante oculos lectorum Ionere seriem perfectam lithophy-ca Hudingue Franco Gallorum s. Nivel e Germanorum.

16쪽

, CAROLI FRANCISCI ANTONII MORREN

torum, sed illud propter temporis angustias perfici non potui, illudque eo magis, quia immensa copia Polypariorum fossilium, quae in Provinciis Gronin-gana, imburgia, Hannonia Namurensi et Erabantia reperta fuere per integrum annum studia requireret. Caeterum descripsimus species maxime notabiles magni Ducatus Luxemburgensis, eo animo at postea absolvamus Poly- paria quae detecta fuerunt in Provincia Groningana, quaeque, uti iam diximus, ad polyparia soli cuiusdam retrasitionis Pertinere videntur. Locus, ubi iacent, hanc opinionem confirmat, quoniam in extensione et sine monto iugi Nonds-rti reperiuntur. Attamen in eodem Ioco ubi Polyparia calcareae transitionis detecta fuerunt, etiam alia fuerunt reperta creth vel cciicciret gross, velutiori orci tab*Orctoeci, tirhinoli Elimtic etc. , quae Phaenomen indicare videntur in illa provincia existere superpositiones directas horum solorum , quarum cognitio in universa Geologia nostra Regni magni esset momenti. Hae opiniones confirmantur reliquiis IIolluscorum et aliorum fossilium quae in

eodem Ioco repertari animadvertere mihi contigit.

His praemissis indulgentiam Clarissimorum Professorum imploro Felix tamen si opere, quod suscipere sum ausus, Pro Virili mea parte Patriam divitias que quas sinu recondit, viris doctis atque doctrinarum fautoribus melius perrespectam facere potuerim

17쪽

RESPONSIO ., QUAESTIONEM UOOLOGICAM. I

QUAE IN II OC OPUSCULO CITANTUR.

18쪽

1: CAROLI FRANCISCI ANTONII NORREN

19쪽

RESPONSIO QUAESTIONEM AEOOLOGICAM. 15

POLYPARIORUM

FOSSILIUM IN NOSTRA PATRIA REPERTORUM

Irenus ACHILLEUM, GCI WEIGG. Stirps Polymorphari amxari embris reticulatis lacunosa Spongi s. Spongiles auctorum. 1. Achilleum glomercitum. GOLDFUSS Pag. I. Tab. I. g. I. a. A. sessile glomeratum , fibris crassiusculis, apicibus subclavatis cancella tim coalitis. 'Corps vale, hombo et renu. PAUI. T. FOND. His t. at de in mont. St. Pierre Tab. XI. II. Figura inferior Tabulae ad dextrum Iatus depicta. Invenitur fossile in montibus arenoso-oretaceis montis St. Petri Propi ratis trichi. Ob rPotio. Dubium moveri nequit, quin species descriptionibus et figuris a Cl. ooLDPus illustrata eadem sit ac ea quam laudavit FAurAs l. c. Hici vero fossile illud archetypum a quodam polypo labricatum fui8se non nescit ast non potuit ad quoddam genUs cognitum aEducere.

v. Achillamn orbiculatum Nobis.

20쪽

i CAROLI FRANCISCI ANTONII MORREN

A . liberum, globosum , sphaericum aliquando paululum depressum, fibris crassis, apicibus crassioribus irregulariter coalitis.

Tab. I. g. I. individuum magnitudine maturali. fig. et . fibrae a Ialere et sarte superiore visae. Invenitur eclypum fossile in stratis cretaceis superioribus agri Cipliani prope 'ONt S FUNDONiorram. O . Distinctisfinia est illa species et omnino dissert a glomorcit Cl. GOLD-FUSs, quamvis huic quam aliis magis similis. Discrepat enim: Q. forma constanter sphaerica, Sq. proportione artium, quae maiores sunt, '. formis seu figura et dispositione brarum , quae crassiores sunt, e centro quasi amiliantes, agglomeratae in specie tirorum elevatorum margine crasfiorct Erminatorum , quod quidem ex depressione in superficie eorum superiore provenit. Maxima nonnunquam invenitur , quin et ad diametrum S possicum. S. Aohilletim fungi tormes GoLDF. P. I. Tab. I. g. . . . ., A. stipitatum , turbinatum, infra tuberouIosum , supra rimis cariosis et poris maioribus sparsis fibris Mense contextis hispidis.UInvenitur fossile nn montibus arenoso-calcareis montis St. Petri prope m-- trichi et mi prope morate rectrarioratoriam. O . Hoc Achillotim fere 1 et g pollicem adaequat et formam habet par vult cuiusdam ungi vel oleti Frons fere habet diametrum vollicum, dum ontra pes seu stipes diametrum transversalem O linearum frons ad partem superiorem nonnullis sulcis irregularibus exaratur. Specimina quae prope Cipi occurrunt, formam magis globosam Praebent, interdum Compressam, sed omnia haec proinde iisdem characleribus ac individua Montis St. Petri distinguun

(i Add. . Achillium coriosum. GOLDF. Petres p. q. q. o. Tab. XXXIV. g. 6. a. b. A. liberosum, cariotam porosum, fibris irregulariter cancellatis. Petrefactum calcareum invenitur in regione rotaingana. O . IIo polyparium, cuius fragmentum sub nomine lauius speciei in opere Cl. o Lopus deli. ineatur, Dion videtur ad genus Achimum pertinere . quandoquidem instructum est tubis exagonis adisinodum regularibus et distinctis. Praesentia necnon structura horum tuborum indicaretur organisatio multo magis persecta quam ea Achilleorum. Nota addita .