Orationes et epigrammata F. Michaelis Morelli, à Monte Leone ordinis Eremitarum S. Augustini; et Sacræ Theologiæ professoris

81쪽

scum Stati ganellum Hippofensem. Audibus, ingenio, ima Francisce Iomessas

AE ternum duces nomen bique tuum.

ADR DOMINUM FABIVM

suryanum Hipponensem. Distichon C Iesummo magnis, magnus sic nomine JAzi Jabius it quondam Magnus in Orbesuit.

AD R. DOLI INVM IOHANNEM

VINCENTIUM CHRYSPVM

Distichon. No T dus olfores baset, tot odera Caelum 'M, CARYsro laudes qui suu in Orbe canit.

82쪽

Hipponensem.

Sic Pati ne decus, abs terr- dores see tuae: Tu sapis quicquid distabat Tuditu obm; is tuo promptus manat ab ore lepos

Sic prius e proprio desistent Odera motu, βuam tua de no P nomina corde cadent: ira se m se te perat micantia Selo

Arma tuae ita, Tritoniaeivinito .

83쪽

73 AD REVER. D. DONNUM

BONONIENSEM A

membra . Megaerae, am tua MORELLOsee a canora datur te nec sacros mollis aluere

Penates s

e it tua mellifluo nectare musa nutrit: Nec quondam aetbereinfundebat nectara Paeo. uellea, tu ugusti sunt tua dicta misi Tantalus ut plantis siniebat flumina calcans. Sic edi nunc siti carmina pulibra tenens: Nam Stygios possunt animos confeciter cantus Et inclis mZIos refrigerare melo vulcius ipsa canunt quernis redimita coronis, Et tristes mulcen, t Philomela miros: Osirigeri Peleiscgemmea Succina inquam Et tua nunc lauris carmina digna petam: Inde precor mittas A LEMANN O maximesemper mihi lauta desintsercula parta manu.

84쪽

Distichon. In Omine tu augebus, ac uere Angelus Angue utim, Melus moerbis, Angelio ac animo.

AD DOMINUM POMPAEUM

iocantilus, inde

ior ades

ner , fusta i iis cerua currIs cum timet ora canum:

Si latus, placidus nisi ovi e AEn parumperis Q im hi mox multa tempor euus eris

85쪽

POMPONIVM ANDRIVM

Vtsemper cupiam, sit cupiam

diu uuas quam laudes potero titi reddere grata , Cum omnes uix se tu mihi dieriti bonos poterit mecum Parcarum soluere tersas Voces, ceu dulces quaeue Camaena logos

et is nam , Edippus, qui quondam aenigmatafluit, Carmina missa inibi corditus ni iacis Nam ego sequeris cursus tendentis ad afra

Daedalus ac alter tu ideare mihi: Gunc quidem rogo ne scribas plus carmina durac aro Asoavi Lo, sed leuiora tuo.

86쪽

AD STUDENTEM.

STO humilis, nulli sociorum

detrahe pacem

Dille otitora morigerare

Omniίus acceptio, tristis ra

fronte recedat Nemo tui facilis tradito cui ioculis: Ea generosi ammi aut entum id amabile cunctis,

Sic sapies, iuuenis qui facit ista sapit AD EUNDEM DORMIENTEM. Tulle pud heu dormis 3 gelidae, or

tis imago

tuae '

Surge ster, quida nunc pulchrae ostend Diuua Linnmi; nam inbigrata I inerua foret: Sio iridis levi te blandae Bacchare Uae, Visi mo reddas carmina laude D co.

87쪽

AD MELEBERRIM AM

Nympharum bilis, Parnasidumque Domini Salu Mons orbis cunctis celeίrandus honore Salu Manna fluens, aura gerumque Thagum, Salu Mons pulcherrime, Salve se a Dianae; Tu Mons excelses VIarus in Orbe Dies: Salu sons sucis Salve o Mons lucide semper, Te Coelum, ac Phoebus, odera cuiata colunt Salu Mon hilaris. Leo Lux clara . I ineruae, Tu Mons fulgoris, luminis ali soles: Salu Mons celebris, gnorum fulgida Lampas, Tu . Uon Hebadum ac Pandis alma Parens r lue Mons florum4 Salu Orous floride semper; Tu Veneris Uercurifflue Polus: Salue

88쪽

Salae is u felix Salu omni rempore mittens Lilia, Narcillos, Purpureoque rosas: Salu . fons Cereri auae miti majestus Tu certe intonsi V a pulchra Dei: Te Campi, Vallis Fontes enerantur Horti, Zalnea, Mons, E luor, Flumina Sylva Lacus Audeo non Vtra nugari ersibus ipse; Laudes ne i dant carmina nocti a tuas: Accipe quae tandem offert praeclarisma Uater Magnus amor fit j cori, animus , tui: Idunera, quae fero, si olue celeberris; a et illo Ha nati inuenies candida corda se imul: μὰ tibi nunc praebet carus munuscula Natus, Haec tibi nunc magnipignus amoris erunt.

89쪽

AD EANDE M.

Randes aput pulchrasique tua

nunc lingere Plantas Nunc corde ignito cara Thalia enit;

Paruulased donis , qua iam tibi parua identur 4 tamen magno semper amore enit: Zinima pro magnis fert tibi maxima 4 dio; vae , dare heu, estet, non modo nempe olea: orde precor capias puro dulcisima Mater , Nam tua dum luet serua perennis erit.

Peregrinus Bonardus Excudebat. M. D. LXXXI.