Cornelii Giselberti Plempii Amsterodamvm monogrammon

발행: 1616년

분량: 200페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

122쪽

Apud Ioannem inal char ra

124쪽

pETRO CORNELIO

Emblemata sua dedicat.

Mblematum quinquaginta volumellum, quod nec labore,nec otio conscripsi, tuum esse volo munus evidense. Quid opiner' Lmblematis aliquando meis famam, atque lectoressore Nestio ne quidem si plantinus aliquisita velit. Non unus nunc AtIas coelum fert Deus bone qui nixus, quae allaborationes Pereut nugae quisquiliae conculcantur. Etiam vulgo api' cntiae summa nunc innotust, ultra crepidam sutoribus admiranda. Si tamen apud ingentia versiculis erit aliquid loci, sive luci. gaudeum ex industria mea prosectum, quod te patronomon pro sus indignum nostri cives arbitrentur. Sed versustiam lege Magne

125쪽

Nagne vir atque meae audator honeste Camaenete, Quem caput agnoscit uda regenda suum: Accipis.en,tibi quae debeba emblemata tot sunt, Fert quot honoratos Curia nostra patres. Sat scio momenti quoque sunt Emblemata parvit Inque pedes oculus cogere verba fuit. Magna dabunt qui te sibi div mςire laborant: Malo ego non vinctos liber amare meos. Ipse Deus nimia male relligione colatur: Est cogi nimia relligione coli. Crede mihi,malora volunt,qui magna priores Munera dant reddi nil ego,Petre, peto, Tu tame esto meus meiplus peto sum tuus pli Totus &ut plane desiit ab asse nihil

ES meus,atque meos capiunt tua pectora sensus Sunt bona iudicio carmina nostra tuo,

In quibus est aliquid quod mentem dicere possi

Mentem utinam possis dicere jure bonam lCavi equidem,quatum potui.mala me ut abesset Si nec abest venia mens mala digna bona est. Nemo suas iusso voces examine penset:

Hi quoque,cur Momus, iseretur,erit.

Si tame omnis abest mala mes,haud vanus Apolla. Qui sal adsparsit versibus ipse suit.

Qu aerebas autem genuinum emblam quid esset, rito uerei nomen venerit unde suum.

126쪽

racta vetustati ex auro, argentoque fuerunt Pocula, lucis addiscepe solebat honor.

Queis honor auferri solitus quia pollet, addi.

ilossct ciuicrri inexus & ansa ulti loculi loculis sua caelamerata quadrabant. Vt facile inserere haeae cilci S cximet C. erum ostentabant formas varioqi 'Ura S Atti,, fretum silvas inuo ista a bi Lota, VH Os. Amplexus,chorcas ludos on vi via Iusus. Proelia; cum flammis te quoque,Troia, tuis.

Delicias istas emblemata Ronia vocabat, Immitti loculis nempe quod aptis Oreo t. Auro caelato subludit pietata purus, Nomen dyantiqua nobilitatis amat. Apta suere scyphis tamen haud emblemata ilis In clypeis elima Mars tulit illa suis.

Illa pavimentis tabula mentisque sucrunt indita mirandis vermiculata modis. Vermiculos ebeni liceat segmenta vocare, Ipsaque ceu strictis vincula sun culis: Quae tabulis etiam nunc iniunguntur aratis, Iinctaque taurino glutine fixa manent. Curirique sit simplex decumanum nablcma,

Reddenda est ratio protinus ista tibi. gaili: Simplicia esse volunt quicunq emblimata,pcccat Rerum unum multas ferre potest facies Estque

127쪽

Estque satis multae si confundantur m Unam. Distingui tamen has quis mihi posse neget' Quae vero stricte ommembratimque h*rent Amplius istarum mens memor esse solet. Fas emblematibus multos subscribere versus; Fas quoque quos non ieri Iunius ipse , sales. Iunius haud scripsit,sed pingi emblemata justis, vix super his ausus pauca poeta loqui Ne festinanti mea verbula longius Obsteor, Finio Fortuna, en,prima videnda venit.

128쪽

C. PLEM DI. ars

A MAE L. I.; Fortuna manu quos rupem ducit in altam, Praecipites abigit ca Vicina ea est. Firmaglobo imponi oluerunt fata caducam,

olim unctos Sali qui pra siletere per utres, Ridebant caderet sit qua puella male. quam si pestes, uenque merente ruina, Erubuit tisium fors inhonesta mio caenumque nimis crepuit,Fortuna Batavis Aneganda sono,quo sua curta vocam. quesono veteres olim si furta Latini Ct mcirum re mali nomene oris ames.

129쪽

Musta quod in i iis quoque mens ideatur ne ste

Et capiunt uncato ora optima manu. 'D: si Forsitan ut nostros Romano a divite secta

Aut mage Amnanos a nostro et revocato' his A viti. qui rapuere manu.

130쪽

trdentem fugit ecce, cem leo tufuge amorem Ua virum viresso ere lamma olet. Sohere amma virum vires olet ista ' ofecto Corrvit Martis spicula spe Venis. Fecit, is ut gnas i me os se taret, Etsimilem sampo crederet se torum. sim minor sortes non monsi regna paranti: Serepereunt non au de Acus inde venit.

SEARCH

MENU NAVIGATION