라틴어 텍스트

Claudianus, ex Carminibus Minoribus,
De Magnete

클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus,
De Magnete

Quisquis sollicita mundum ratione secutus semina rimatur rerum, quo luna laborat defectu, quae causa iubet pallescere solem, unde rubescentes ferali crine cometae, unde fluant venti, trepidae quis viscera terrae concutiat motus, quis fulgura ducat hiatus, unde tonent nubes, quo lumine floreat arcus, hoc mihi quaerenti, si quid deprendere veri mens valet, expediat.? Lapis est cognomine magnes decolor obscurus vilis. non ille repexam caesariem regum, non candida virginis ornat colla nec insigni splendet per cingula morsu; sed nova si nigri videas miracula saxi, tunc pulchros superat cultus et quidquid Eois Indus litoribus Rubra scrutatur in alga. nam ferro meruit vitam ferrique rigore vescitur; hoc dulces epulas, hoc pabula novit; hinc proprias renovat vires; hinc fusa per artus aspera secretum servant alimenta vigorem; hoc absente perit: tristi morientia torpent membra fame, venasque sitis consumit apertas. Mavors, sanguinea qui cuspide verberat urbes, et Venus, humanas quae laxat in otia curas, aurati delubra tenent communia templi. effigies non una deis: sed ferrea Martis forma nitet, Venerem magnetica gemma figurat. illis conubium celebrat de more sacerdos. ducit flamma choros; festa frondentia myrto limina cinguntur, roseisque cubilia surgunt floribus, et thalamum dotalis purpura velat. hic mirum consurgit opus: Cytherea maritum sponte rapit caelique toros imitata priores pectora lascivo flatu Mavortia nectit et tantum suspendit onus galeaeque lacertos implicat et vivis totum complexibus ambit. ille lacessitus longo spiraminis actu arcanis trahitur gemma de coniuge nodis. pronuba fit Natura deis ferrumque maritat aura tenax: subitis sociantur numina furtis. Quis calor infudit geminis alterna metallis foedera? quae duras iungit concordia mentes? flagrat anhela silex et amicam saucia sentit materiem placidosque chalybs cognoscit amores. sic Venus horrificum belli compescere regem et vultum mollire solet, cum sanguine praeceps aestuat et strictis mucronibus asperat iras. sola feris occurrit equis solvitque tumorem pectoris et blando praecordia temperat igni. pax animo tranquilla datur, pugnasque calentes deserit et rutilas declinat in oscula cristas. Quae tibi, saeve puer, non est permissa potestas? tu magnum superas fulmen caeloque relicto fluctibus in mediis cogis mugire Tonantem. iam gelidas rupes vivoque carentia sensu membra feris, iam saxa tuis obnoxia telis, et lapides suus ardor agit, ferrumque tenetur inlecebris; rigido regnant in marmore flammae.?

SEARCH

MENU NAVIGATION