장음표시 사용
Dic, mea Calliope, tanto cur tempore differs Pierio meritam serto redimire Serenam?? vile putas donum, solitam consurgere gemmis et Rubro radiare mari si floribus ornes reginae regina comam? sed floribus illis, quos neque frigoribus Boreas nec Sirius urit aestibus, aeterno sed veris honore rubentes fons Aganippea Permessius educat unda: unde piae pascuntur apes et prata legentes transmittunt saeclis Heliconia mella futuris. Dignius an vates alios exercuit unum femineae virtutis opus? quod sponte redempto casta maritali successit Thessala fato inque suos migrare virum non abnuit annos, hoc Grai memorant. Latiis movet ora Camenis praescia fatorum Tanaquil rediensque per undas Cloelia Thybrinas et eodem flumine ducens Claudia virgineo cunctantem crine Cybeben. anne aliud toto molitur carminis actu Maeonii mens alta senis? quod stagna Charybdis armavit, quod Scylla canes, quod pocula Circe, Antiphatae vitata fames surdoque carina remige Sirenum cantus transvecta tenaces, lumine fraudatus Cyclops, contempta Calypso: Penelopae decus est atque uni tanta paratur scaena pudicitiae. terrae pelagique labores et saevi totidem bellis quot fluctibus anni coniugii docuere fidem. sit Claudia felix teste dea castosque probet sub numine mores absolvens puppisque moras crimenque pudoris: Penelope trahat arte procos fallatque furentes stamina nocturnae relegens Laërtia telae: non tamen audebunt titulis certare Serenae. Quodsi nobilitas cunctis exordia pandit laudibus atque omnes redeunt in semina causae, quis venerabilior sanguis, quae maior origo quam regalis erit? non hoc privata dedere limina nec tantum poterat contingere nomen angustis laribus; patruo te principe celsam bellipotens inlustrat avus, qui signa Britanno intulit Oceano Gaetulaque reppulit arma. claram Scipiadum taceat Cornelia gentem seque minus iactet Libycis dotata trophaeis. cardine tu gemino laurus praetendis avitas: inde Caledoniis, Australibus inde parentum cingeris exuviis. necdum moderamina mundi sumpserat illa domus, cum te Lucina beatis adderet astrorum radiis, o maxima rerum gloria: post genitam didicit regnare Serenam. Quid dignum memorare tuis, Hispania, terris vox humana valet? primo levat aequore solem India: tu fessos exacta luce iugales proluis inque tuo respirant sidera fluctu. dives equis, frugum facilis, pretiosa metallis, principibus fecunda piis, tibi saecula debent Traianum; series his fontibus Aelia fluxit. hinc senior pater, hinc iuvenum diademata fratrum. namque aliae gentes, quas foedere Roma recepit aut armis domuit, varios aptantur in usus imperii; Phariae segetes et Punica messis castrorum devota cibo; dat Gallia robur militis; Illyricis sudant equitatibus alae: sola novum Latiis vectigal Hiberia rebus contulit Augustos. fruges, aeraria, miles undique conveniunt totoque ex orbe leguntur: haec generat qui cuncta regant. nec laude virorum censeri contenta fuit, nisi matribus aeque vinceret et gemino certatim splendida sexu Flaccillam Mariamque daret pulchramque Serenam. Te nascente ferunt per pinguia culta tumentem divitiis undasse Tagum; Callaecia risit floribus et roseis formosus Duria ripis vellere purpureo passim mutavit ovile. Cantaber Oceanus vicino litore gemmas expuit; effossis nec pallidus Astur oberrat montibus: oblatum sacris natalibus aurum vulgo vena vomit, Pyrenaeisque sub antris ignea flumineae legere ceraunia Nymphae; quaeque relabentes undas aestumque secutae in refluos venere palam Nereides amnes confessae plausu dominam cecinere futuris auspicium thalamis. alio tum parvus in axe crescebat Stilicho votique ignarus agebat, debita cui longe coniunx, penitusque remoto orbe parabatur tanti concordia fati. Nec tua mortalis meruit cunabula nutrix. ubera prima dabant gremio redolente Napaeae ternaque te nudis innectens Gratia membris adflavit docuitque loqui. quacumque per herbam reptares, fluxere rosae, candentia nasci lilia; si placido cessissent lumina somno, purpura surgebat violae, factura cubile gramineum, vernatque tori regalis imago. omina non audet genetrix tam magna fateri successusque suos arcani conscia voti spe trepidante tegit. Gestabat Honorius arto te pater amplexu. quotiens ad limina princeps Theodosius privatus adhuc fraterna veniret, oscula libabat teque ad sua tecta ferebat laetior; in matrem teneris conversa querellis: "quid? me de propriis auferre penatibus?" inquis; "imperat hic semper!" praesagia luserat error et dedit augurium regnis infantia linguae. defuncto genitore tuo sublimis adoptat te patruus magnique animo solacia luctus restituens propius quam si genuisset amavit defuncti fratris subolem; nec carior olim mutua Ledaeos devinxit cura Lacones: addidit et proprio germana vocabula nato quaque datur fratris speciem sibi reddit adempti. denique cum rerum summas electus habenas susciperet, non ante suis intendit amorem pignoribus quam te pariter fidamque sororem litus ad Eoum terris acciret Hiberis. Deseritur iam ripa Tagi Zephyrique relictis sedibus Aurorae famulas properatur ad urbes. incedunt geminae proles fraterna puellae: inde Serena minor, prior hinc Thermantia natu, expertes thalami, quarum Cythereia necdum sub iuga cervices niveas Hymenaeus adegit. utraque luminibus timidum micat, utraque pulchro excitat ore faces. quales Latonia virgo et solo Iove nata soror cum forte revisunt aequorei sortem patrui (spumantia cedunt aequora castarum gressus venerata dearum; non ludit Galatea procax, non improbus audet tangere Cymothoën Triton totoque severos indicit mores pelago pudor ipsaque Proteus arcet ab amplexu turpi Neptunia monstra): tales sceptriferi visurae tecta parentis limen Honoriades penetrant regale sorores. ambas ille quidem patrio complexus amore, sed merito pietas in te proclivior ibat; et quotiens, rerum moles ut publica cogit, tristior aut ira tumidus flagrante redibat, cum patrem nati fugerent atque ipsa timeret commotum Flaccilla virum, tu sola frementem frangere, tu blando poteras sermone mederi. adloquiis haerere tuis, secreta fateri. Prisca puellares reverentia transilit annos. non talem Triviae confert laudator Homerus Alcinoo genitam, quae dum per litora vestes explicat et famulas exercet laeta choreis, auratam iaculata pilam post naufraga somni otia progressum foliis expavit Ulixen. Pierius labor et veterum tibi carmina vatum ludus erat: quos Smyrna dedit, quos Mantua libros percurrens damnas Helenam nec parcis Elissae. nobiliora tenent animos exempla pudicos: Laodamia sequens remeantem rursus ad umbras Phylaciden et prona ruens Capaneia coniunx communes ardente viro mixtura favillas, et gravis incumbens casto Lucretia ferro, vulnere quae proprio facinus testata tyranni armavit patriae iustos in bella dolores exule Tarquinio, memorandaque concidit uno ulta pudicitiam libertatemque cruore. talia facta libens non tu virtute minore, sed fato meliore legis. Iam nubilis aetas principe sollicito votis erexerat aulam incertis, quem tanta tori fortuna maneret. Antiquos loquitur Musarum pagina reges, qui dura sub lege procos certare iuberent, empturos thalamum dubii discrimine leti, et sua crudeles gauderent pignora mortis ambitione peti. curru Pisaea marino fugit praeda Pelops; nam perfidus obice regis prodidit Oenomai deceptum Myrtilus axem. Hippomenes trepidus cursu ferroque secutam aurato volucrem flexit Schoeneida pomo. Herculeas vidit Fluvio luctante palaestras moenibus ex altis Calydon pretiumque labori Deianira fuit, cum pectore victor anhelo Alcides fremeret retroque Acheloius iret decolor: attonitae stringebant vulnera Nymphae; saucia truncato pallebant flumina cornu. te non Hesperidum pomis, non amne subacto, non socerum fallente rota, sed iudice dignus Augusto variis Stilicho spectatus in armis accipit et regni dotes virtute paravit. saepe duces meritis bello tribuere coronas: hunc cingit muralis honos; hunc civica quercus nexuit; hunc domitis ambit rostrata carinis. solus, militiae mira mercede, iugalem promeruit Stilicho socero referente coronam. Agnovit patrui similem Thermantia curam; nupsit et illa duci; sed longe fata sororis inferiora tuis. alio tibi lumine taedas accendit Romana Salus magnisque coronis coniugium fit causa tuum. dilectus equorum, quos Phrygiae matres Argeaque gramina pastae semine Cappadocum sacris praesaepibus edunt, primus honor. gemino mox inde e germine duxit agmina commissosque labor sic gessit honores, ut semper merito princeps cum magna dedisset, deberet maiora tamen. si bellica nubes ingrueret, quamvis annis et iure minori cedere grandaevos equitum peditumque magistros aspiceres totumque palam permittere Martem, nec gradus aetatisque pudor senioribus obstat, ne iuveni parere velint. ceu flamine molli tranquillisque fretis clavum sibi quisque regendum vindicat; incumbat si turbidus Auster et unda pulset utrumque latus, posito certamine nautae contenti meliore manu seseque pavere confessi (finem studiis fecere procellae): haud aliter Stilicho, fremuit cum Thracia belli tempestas, cunctis pariter cedentibus unus eligitur ductor; suffragia quippe peregit index vera timor; victus ratione salutis ambitus et pulsus iacuit formidine livor. Quis tibi tunc per membra tremor quantaeque cadebant ubertim lacrimae, cum saeva vocantibus arma iam lituis madido respectans lumina vultu optares reducem galeaeque inserta minaci oscula cristati raperes festina mariti! gaudia quae rursus, cum post victricia tandem classica sidereas ferratum pectus in ulnas exciperes, castae tuto per dulcia noctis otia pugnarum seriem narrare iuberes! non illo nitidos umquam bellante capillos comere, non solitos gemmarum sumere cultus: numinibus votisque vacas et supplice crine verris humum: teritur neglectae gratia formae cum proprio reditura viro. Nec deside cura segnis marcet amor: laudem prudentia belli feminea pro parte subit. dum gentibus ille confligit, vigili tu prospicis omnia sensu, ne quid in absentem virtutibus obvia semper audeat invidiae rabies neu fervor iniquus, ne qua procul positis furto subsederit armis calliditas nocitura domi. tu sedula quondam Rufino meditante nefas, cum quaereret artes in ducis exitium coniuratosque foveret contra pila Getas, motu rimata latentes mandatis tremebunda virum scriptisque monebas.?
장음표시 사용