살아있는 라틴어 : 문장 검색

Suumque victorem vicissim Subjiciet Libitina victrix.

Inter has tamen sollicitudines, velut ex recepto quodam antiquitus more, ad vicem bellorum civilium, inflabant litui quaedam colorata laesae crimina maiestatis, quorum exsecutor et administer, saepe dictus Tartareus ille notarius missus est Paulus, qui peritus artium cruentarum, ut lanista ex commerciis libitinae vel ludi, ipse quoque ex eculeo vel carnifice quaestum fructumque captabat.

Superatus tamen precibus destinatis, tandem nudatis capitibus, infaustam bustuarii libitinam ad usque sepulcrum incedentes et pedibus, quosdam etiam complicatis articulis, praeire mandavit.

pestilentia unius autumni, quo triginta funerum milia in rationem Libitinae uenerunt;

'Vtor permisso caudaeque pilos ut equinae paulatim uello et demo unum, demo etiam unum,dum cadat elusus ratione ruentis aceruiqui redit in fastos et uirtutem aestimat annismiraturque nihil, nisi quod Libitina sacrauit.

nec mala me ambitio perdit nec plumbeus austerautumnusque gravis, Libitinae quaestus acerbae.

nam si Libitinam evaserit aeger, delebit tabulas inclusus carcere nassae post meritum sane mirandum atque omnia soli forsan Pacuvio breviter dabit, ille superbus incedet victis rivalibus.

quos iste manebit Exitus, una duos ut Libitina ferat.

Dum levis arsura struitur Libitina papyro, Dum murram et casias flebilis uxor emit, Iam scrobe, iam lecto, iam pollinctore parato Heredem scripsit me Numa:

Tibi dico, avare, gaudium heredis tui, Qui ture superos, ipsum te fraudas cibo, Qui tristis audis musicum citharae sonum, Quem tibiarum macerat iucunditas, Obsoniorum pretia cui gemitum exprimunt, Qui dum quadrantes aggeras patrimonio Caelum fatigas sordido periurio, Qui circumcidis omnem impensam funeri Libitina ne quid de tuo faciat lucri.

non omnis moriar multaque pars mei vitabit Libitinam;

utor permisso, caudaeque pilos ut equinae paulatim vello et demo unum, demo etiam unum, dum cadat elusus ratione ruentis acervi, qui redit in fastos et virtutem aestimat annis miraturque nihil nisi quod Libitina sacravit.

nec mala me ambitio perdit nec plumbeus auster Autumnusque gravis, Libitinae quaestus acerbae.

sed cum libitinam ipsam flentes omnes, externi quoque, prensitarent remorarentur exoscularentur, sacerdotum propinquorumque manibus excepta perpetuis sedibus dormienti similior inlata est.

pestilentia in agris forisque et conciliabulis et in urbe tanta erat ut Libitina funeribus vix sufficeret.