살아있는 라틴어 : 문장 검색

Ut ergo inter te et Vettium velut arbitrali iudicatione conponam, aperio quidem philosophiae tricliniorum fores, sed spondeo sic interfuturam, ne mensuram nocte sibi ac sectatoribus suis dispensationis excedat.

Itaque, ut omnis ea iudicatio versatur tantum modo in nomine, animadversio illa ignominia dicta est.

'longi subselli,' ut noster Pompeius appellat, iudicatio et mora si quem tibi item unum alterumve diem abstulerit (quid enim potest amplius?

haec autem opinatio est iudicatio se scire, quod nesciat.

iudicatio, an potuerit.

causa quoque et iudicatio et continens est in omni genere causarum.

his inventis, intuendum deinceps videtur, quid sit quaestio, ratio, iudicatio, continens, vel, ut alii vocant, firmamentum.

κρινόμενον autem iudicatio, an oportuerit vel nocentem matrem a filio occidi.

quot autem causas faciendi, totidem iudicationes;

nam et haec erit iudicatio, an responsis parere debuerit.

sed et una causa plures habere quaestiones et iudicationes (ut ego arbitror) potest, ut in eo, qui, cum adulteram deprehensam occidisset, adulterum, qui tum effugerat, postea in foro occidit.

quaestiones et iudicationes, an illo tempore, an illo loco licuerit occidere.

sed sicut, cum sint plures quaestiones omnesque suos status habeant, causae tamen status unus sit, ad quem referuntur omnia, ita iudicatio maxime propria, de qua pronuntiatur.

at ubi causa tractetur, negant eodem loco esse iudicationem quo quaestionem, idque et in Rhetoricis Cicero et in Partitionibus dicit.

ibi ergo iudicatio, ubi quaestio, quia in eadem re prima quaestio et extrema disceptatio.