도구

도구

라틴어 문장 검색

Maelium non oderit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 36:5)
num Vecellinum amici regnum appetentem, num Maelium debuerunt iuvare?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 47:3)
Nam illa nimis antiqua praetereo, quod C. Servilius Ahala Sp. Maelium novis rebus studentem manu sua occidit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIONES IN CATILINAM, ORATIO IN L. CATILINAM PRIMA 3:3)
Nurnicius, Q. Maelius, qui tum tribuni pl.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 141:5)
Itaque et Spurius Cassius et M. Manlius et Spurius Maelius regnum occupare voluisse dicti sunt, et modo Tib.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 76:4)
Maelium regnum appetentem occupatum interemit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 72:6)
Maelium qui annona levanda iacturisque rei familiaris, quia nimis amplecti plebem videbatur, in suspicionem incidit regni appetendi, non Ti.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 27장 1:4)
et post mortem adiecta quibusdam ignominia est, ut Maelio, cuius domus solo aequata, Marcoque Manlio, cuius praenomen e familia in posterum exemptum est;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 208:2)
unde Spurii Maelii Marcique Manlii popularitas signum adfectati regni est existimatum.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 90:2)
Maelium;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 182:5)
Maelius ex equestri ordine, ut illis temporibus praedives, rem utilem pessimo exemplo peiore consilio est adgressus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 140:2)
hic Minucius eandem publice curationem agens quam Maelius privatim agendam susceperat, cum in utraque domo genus idem hominum versaretur, rem compertam ad senatum defert:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 147:1)
tela in domum Maeli conferri, eumque contiones habere, ac non dubia regni consilia esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 148:1)
missus ab dictatore Servilius magister equitum ad Maelium vocat te inquit, dictator.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 157:1)
cum pavidus ille quid vellet quaereret Serviliusque causam dicendam esse proponeret crimenque a Minucio delatum ad senatum diluendum, Maelius recipere se in catervam suorum, et primum circumspectans tergiversari, postremo cum apparitor iussu magistri equitum duceret, ereptus a circumstantibus fugiensque fidem plebis Romanae implorare, et opprimi se consensu patrum dicere,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 157:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION