살아있는 라틴어 : 문장 검색

tu non vipereo defensus crine Medusae;

aegida tum primum virgo spiramque Medusae ter centum saevis squalentem sustulit hydris,

Finibus extremis Libyes, ubi fervida tellus Accipit Oceanum demisso sole calentem, Squalebant late Phorcynidos arva Medusae, Non nemorum protecta coma, non mollia sulco, Sed dominas vultu conspectis aspera saxis, Hoc primum natura nocens in corpore saevas Eduxit pestes:

illis e faucibus angues Stridula fuderunt vibratis sibila linguis, Femineae qui more comae per terga soluti, Ipsa flagellabant gaudentis colla Medusae.

Hoc habet infelix, cunctis impune, Medusa, Quod spectare licet Nam rictus oraque monstri Quis timuit?

quem, qui recto se lumine vidit, Passa Medusa mori est.

Et clypeum laevae fulvo dedit aere nitentem, In quo saxificam iussit spectare Medusam.

Illa tamen sterilis tellus, fecundaque nulli Arva bono, virus stillantis tabe Medusae Concipiunt, dirosque fero de sanguine rores, Quos calor adiuvit, putrique incoxit arenae.

Ergo facit digressionem de Phorcyadibus Medusaque, quae describitur.

sane Gorgones tres fuisse dicuntur, Stheno, Euryale, Medusa, quarum aspectus intuentes vertebat in lapides.

sed alia fabula refert, Medusam mirae parsimoniae virginem fuisse, et ob hoc acceptam Minervae.

quarum nomina haec fuerunt Stheno, Euryale, Medusa.

sed Medusa, erecta favore Neptuni, ausa est crines suos Minervae capillis praeferre:

sane quidam dicunt versus alios hos a poeta hoc loco relictos, qui ab eius emendatoribus sublati sint Gorgonis in medio portentum inmane Medusae, vipereae circum ora comae, cui sibila torquent infamesque rigent oculi, mentoque sub imo serpentum extremis nodantur vincula caudis.

Neptunus etiam parens quorundam equorum fertur, ut Pegasi ex Medusa et Arionis ex Cerere, cuius odorinium Adrastus habuit.