살아있는 라틴어 : 문장 검색

"Sagitte potentis acute, cum carbonibusdesolatoriis."

Haec tunc Apollinaris scite acuteque dicere visus est.

Quemadmodum enim acute et elegantere notum est ab uno ex Patribus, tunica Christi inconsutilis fuit, ac vestis ecclesiae versicolor.

et quia tenvia sunt, nisi quae contendit, acute cernere non potis est animus;

nonne vides oculos etiam, cum tenvia quae sunt [praeterea pereunt, nisi quae ex se ipse paravit] cernere coeperunt, contendere se atque parare, nec sine eo fieri posse ut cernamus acute?

Itaque nostri, cum omnia quae dixissemus dicta essent, quae facete et breviter et acute locuti essemus, ea proprio nomine appellari dicta voluerunt.

Aristoteles enim, ut nonnulla alia, magis acute quam vere ista disseruit.

ergo 'quem' acute pronuntiandum, ut sit ordo:

si vero Academiam veterem persequemur, quam nos ut scis probamus, quam erit illa acute explicanda nobis, quam argute quam obscure etiam contra Stoicos disserendum.

Acilius quia prudens esse in iure civili putabatur, Cato quia multarum rerum usum habebat et multa eius et in senatu et in foro vel provisa prudenter vel acta constanter vel responsa acute ferebantur;

Nihil acute inveniri potuit in eis causis quas scripsit, nihil, ut ita dicam, subdole, nihil versute, quod ille non viderit;

qui de matre savianda ex oraculo Apollinis tam acute arguteque coniecerit;

prudenter et acute;

Easdem argutias in tragoedias satis ille quidem acute, sed parum tragice transtulit.

Inveniebat igitur acute Cotta, dicebat pure ac solute;